Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "risque au sol quand vous " (Frans → Nederlands) :
Et nous avons maintenant
des évaluations de risque au sol quand vous avez une explosion sur le pas de tir. Finallement, tout à la fin, en 1964, la NASA mit un pied dans le projet et dit, D'accord, nous allons soutenir une étude de faisabilité pour une petite version qui pourrait être lancée avec des Saturn V assemblées ensemble. C'est donc ce qu'a fait la NASA, avoir, vous savez, une version pour huits personnes qui irait sur Mars. Ils aimaient ça parce que les gars pourraient vivre là-bas en quelque sorte -- c'est comme vivre dans un sous-marin. Ca c'est le compartiment pour l'équipage. Ca commute de tel façon que ce qui est à l'envers
...[+++]est dans le bon sens quand vous êtes en mode gravité articiel. Les scientifiques s'entendaient toujours bien ensemble, and ils auraient pris sept astronautes et sept scientifiques. C'est une version pour 20 personnes pour aller jusqu'à Jupiter : couchettes, abris, salle d'exercices.
Hier hebben we i
nschattingen van de risico's aan de grond als er een ontploffing is op het lanceerplatform. Helemaal op het einde, tenslotte, in 1964, komt de NASA erbij en zegt: Wij steunen een haalbaarheidsstudie voor een kleine versie die in onderdelen kan worden gelanceerd met Saturn Vs en dan kan worden geassembleerd. Dus dat deed de NASA, en het resultaat was een versie voor 8 man die naar Mars zouden gaan. Ze vonden dat goed omdat de mannen daar zowat konden leven, zoals in een onderzeeër. Dit is de bemanningscabine. Ze kan kantelen, dus wat op zijn kop staat, staat rechtop als je je in kunstmatige zwaartekracht begeeft. De wetens
...[+++]chappers gingen nog steeds mee. Ze zouden zeven astronauten en zeven wetenschappers meenemen. Dit is een versie van 20 man, om naar Jupiter te gaan: bedden, stormkelders, een gymzaal.ça vient des économistes qui imposent leur mode de pensée mécanique à la science. Le fait que nous ne savons
tout bonnement pas quand le réchauffement que nous créons sera totalement submergé par des boucles de rétroaction. Donc une fois encore, pourqu
oi prenons-nous ces risques fous avec ce qui est précieux? Toute une gamme d'explications vous viennent peut-être à l'esprit à présent, comme la cupidité. C'est une explication populaire, et elle est en grande partie vraie. Parce prendre de gros risques, comme nous le savons tous, est pa
...[+++]yant. Une autre explication qu'on entend souvent pour justifier l'imprudence c'est l'orgueil. Et la cupidité et l'orgueil sont intimement liés quand il s'agit d'imprudence. Par exemple, si vous êtes un banquier de 35 ans qui gagne 100 fois plus qu'un chirurgien du cerveau, alors il vous faut un récit, il vous faut une histoire qui légitime cette disparité. Et en fait vous n'avez pas beaucoup de choix.
het komt van de economen die hun mechanistische denkwijze toepassen op de wetenschap. Feit is dat we gewoon niet weten wanneer de opwarming die we veroorzaken, op hol zal slaan door een zichzelf versterkende kringloop. Dus waarom nemen we w
ederom deze absurde risico's met wat ons dierbaar is? Een reeks verklaringen zal jullie nu te binnen schieten, zoals hebzucht. Dit is een populaire verklaring, en er schuilt veel waarheid in. Want we weten allemaal dat grote risico's nemen, een hoop geld oplevert. Een andere verklaring die je vaak hoort voor roekeloosheid, is overmoed. En hebzucht en overmoed zijn intiem verweven als het op roekelooshe
...[+++]id aankomt. Als je bijvoorbeeld een 35-jarige bankier bent en 100 keer meer verdient dan een hersenchirurg, dan moet je dat verklaren, je hebt een verhaal nodig om zo'n ongelijkheid recht te praten. En je hebt eigenlijk niet zoveel varianten.Tout est dans le contexte. Vous comprenez que vous pouvez vous préparer mais ce que vous pouvez faire pour vous préparer est limité. Vous pouvez prendre de l'eau, une carte, vous pouvez prendre un sac. Mais ce qui
compte vraiment ce sont deux genres de problèmes : les problèmes qui arrivent sur la montagne que vous ne pouviez pas anticiper, comme, par exemple, de la glace sur une paroi, mais que vous pouvez contourner, et les problèmes que vous ne pouviez pas prévoir et que vous ne pouvez pas contourner, comme une tempête soudaine ou une avalanche ou un changement météorologique. La solution à cela c'est un guide qui est allé sur cette m
...[+++]ontagne à toutes les températures, à toutes les périodes de l'année. Un guide qui, par-dessus tout, sait quand faire demi-tour, qui ne s'acharne pas sans relâche quand les conditions vont à son encontre. Ce que nous recherchons chez les pompiers, les escaladeurs, les policiers, et ce que nous devrions chercher lors d'une intervention, ce sont des preneurs de risques intelligents, et non pas des gens qui plongent aveuglément du haut d'une falaise, pas des gens qui déboulent dans une pièce en feu, mais des gens qui pèsent les risques, qui pèsent leurs responsabilités. Parce que la pire chose que nous ayons faite en Afghanistan est cette idée que l'échec n'est pas une option.
Het draait om context. Je begrijpt dat je je kunt voorbereiden, maar de hoeveelheid voorbereiding die mogelijk is, is beperkt. Je kunt water meenemen, en een kaart, en een rugzak. Maar wat echt een rol speelt, zijn twee soorten problemen -- problemen die optreden op het terrein die je niet kon voorzien, zoals bijvoorbeeld ijs op een helling, maar waar je wel omheen kunt. En problemen die je niet kon voorzien en waar je niet omheen kunt, zoals een plotse storm of lawine of een verandering van weer. Cruciaal hier is een gids die op die berg is geweest in elke temperatuur, in elke periode. Een gids die, bovenal weet wann
eer terug te keren. Iemand die niet onophoudel ...[+++]ijk doorduwt wanneer de omstandigheden zich tegen hem keren. Wat we zoeken in brandweerlieden, in klimmers, in politiemensen, en wat we zouden moeten zoeken voor interventie, zijn intelligente risiconemers -- niet mensen die blindelings in een afgrond springen, niet mensen die een brandende kamer binnenvallen, maar die de risico's afwegen, hun verantwoordelijkheden afwegen. Want het ergste wat we in Afghanistan hebben gedaan is het idee dat falen geen optie is,Est-ce une chose que nous avons inventé récemment en occident ? En fait, la réponse est probablement non. Il y a beaucoup de descriptions de l'adolescence dans l'Histoire, qui semblent très similaires à la description que nous en faisons aujourd'hui. Il y a une citation célèbre de Shakespeare, tirée du « Conte d'hiver », où il décrit l'adolescence ainsi : Je voudrais qu'il n'y eût point d'âge entre dix et vingt-trois ans, ou que la jeunesse dormît tout le reste du temps dans l'intervalle : car on ne fait autre chose dans l'intervalle que donner des enfants aux filles, insulter des vieillards, piller et se battre. (Rires) Il continue en disant Cela dit, qui pourrait, sinon des cerveaux brûlés de dix-neuf et de vingt-deux ans, chasser par le
...[+++]temps qu'il fait ? (Rires) Ainsi, il y a près de 400 ans, Shakespeare représentait les adolescents sous un jour très similaire à celui d'aujourd'hui, mais aujourd'hui que nous essayons de comprendre leur comportement, en ce qui concerne les changements sous-jacents qui sont en cours dans leur cerveau. Ainsi, par exemple, prendre des risques. Nous savons que les adolescents ont tendance à prendre des risques. C'est certain. Ils prennent davantage de risques que les enfants et les adultes, et ils sont particulièrement enclins à prendre des risques quand ils sont avec leurs amis. Il y a une pulsion importante à devenir indépendant de ses parents, et à impressionner ses amis à l'adolescence. Mais maintenant, nous essayons de comprendre cela en termes de développement d'une partie de leur cerveau appelée le système limbique. Je vais vous montrer le système limbique en rouge sur la diapositive derrière moi, et aussi sur ce cerveau. Le système limbique est enfoui très profondément à l'intérieur du cerveau, et il est impliqué dans des choses comme traitement de l'émotion, et le traitement de la récompense. Il vous donne le sentiment gratifiant qu'on retire de faire des choses amusantes, y compris en prenant des risques.
Is het iets dat we kort geleden in het Westen hebben uitgevonden? Het antwoord is: waarschijnlijk niet. Er zijn veel historische beschrijvingen van adolescentie die veel lijken op de beschrijvingen die we tegenwoordig gebruiken. Er is een beroemd citaat van Shakespeare uit 'Winter's Tale', waarin hij adolescentie als volgt beschrijft: Ik wilde dat er geen leeftijd was tussen tien en drie-en-twintig, of dat de jeugd die tijd zou gaan slapen; want ze doen in die periode niets anders dan meisjes zwanger maken, oudjes pesten, stelen en vechten. (Gelach) Hij vervolgt: Dat gezegd zijnde, wie anders dan deze verhitte standjes tussen negentien en twee-en-twintig zou met dit weer op jacht gaan ? (Gelach) Dus bijna 400 jaar geleden portretteerde Sha
...[+++]kespeare adolescenten op een manier die veel lijkt op hoe we hen tegenwoordig beschrijven. Vandaag de dag proberen we echter hun gedrag te begrijpen in termen van onderliggende veranderingen die in hun hersenen plaatsvinden. Neem bijvoorbeeld het nemen van risico's. We weten dat adolescenten de neiging hebben risico's te nemen. Ze nemen meer risico's dan kinderen of volwassenen, en vooral in gezelschap van hun vrienden. Er is een belangrijke drijfveer om onafhankelijk te worden van je ouders en je vrienden te imponeren tijdens je adolescentie. Nu proberen we dit te begrijpen op niveau van de ontwikkeling van een deel van hun hersenen: het limbisch systeem. Ik laat jullie nu het limbisch systeem zien, rood gekleurd op de dia, en ook op deze hersenen. Het limbisch systeem bevindt zich diep in de hersenen en is betrokken bij zaken als het verwerken van emoties en beloning. Het geeft je een gevoel van voldoening wanneer je leuke dingen doet, inclusief risico's nemen.Il n'y a pas de lumière naturelle dans cett
e caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et
...[+++]puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan
op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het o
...[+++]verweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Quand vous courez, par exemple, votre pied percute toujours le sol en même temps que vous expirez, quand votre diaphragme est
à son point le plus haut et le plus tendu. Cela pourrait exercer une contrainte sur le diaphragme, l'amenant à avoir des spasmes. Cela pourrait aussi être que les gestes énergiques, comme le mouvement de bas en haut de la course à pied, secouent vos organes internes, tirant sur les ligaments les maintenant en place à l'intérieur de vous. C'est une idée très dégoûtante. Mais l'explication la plus plausible semble pointer en direction du péritoine, une m
...[+++]embrane constituée de deux couches qui tapissent vos parois abdominales et aident à supporter vos organes. Normalement, il y a du fluide entre les couches pour garantir qu'elle ne se frottent pas trop l'une contre l'autre. Parce que quand elle le font, vous vous retrouvez avec cette douleur aiguë. Quand vous mangez un gros repas, votre estomac appuie sur la couche intérieure, et quand vous êtes déshydraté, par exemple si vous avez beaucoup transpiré à cause d'un effort, il y a moins de fluide entre les couches. La façon dont votre corps bouge pourrait aussi faire se rencontrer les deux couches.
Wanneer je bijvoorbeeld rent, komen je voeten consistent op de stoep tegelijk met het inademen - als je middenrif op z'n hoogst en strakst is - kan het middenrif overspannen, wat kramp kan veroorzaken. Het kan ook dat krachtige beweging, zoals het op-en-neer-gaan bij rennen je organen laten rondstuiteren, daarbij de banden oprekkend die ze op hun plaats moeten houden binnenin jou. Nogal een walgelijke gedachte. Maar de meest waarschijnlijke verklaring verwijst naar het peritoneum, een tweela
ags membraam dat je buikwand bekleedt en helpt bij ondersteuning van de organen. Meestal zit er een vloeistof tussen de twee lagen zodat ze niet teve
...[+++]el tegen elkaar schuren want als ze dat wel doen, krijg je die scherpe pijn. Als je een zware maaltijd eet, zet je maag uit tegen de binnenste laag, en als je uitgedroogd bent - bijvoorbeeld na zweten bij inspanning - is er minder vloeistof tussen de twee lagen. De manier waarop je lichaam beweegt, laat de lagen waarschijnlijk ook tegen elkaar komen.Il
y a environ 30 ans, quand je travaillais en oncologie à l'hôpital pour enfants de Philadelphie,
un père et son fils sont venus me voir dans mon bureau, il leur manquait l’œil droit à tous les deux, quand j'ai pris leurs dossiers médicaux, il est devenu évident que le père et le fils avaient une forme rare de tumeur oculaire héréditaire : un rétinoblastome, et le père savait qu'il l'avait transmis à son fils. Ce moment a changé ma vie. Il m'a poussé à aller de l'avant et à codiriger une équipe qui a découvert la première gène de pré
...[+++]disposition au cancer. Dans les décennies suivantes, il y a eu un mouvement sismique dans notre compréhension de ce qui se passe, quelles variations génétiques se cachent derrière ces différentes maladies. En fait, on connaît la molécule de base de milliers de caractéristiques humaines et, chaque jour, des milliers de personnes sont informées sur leurs risques d'avoir telle maladie ou telle autre. Pourtant, si vous me demandez : « Cela a-t-il impacté l'efficacité, la manière dont nous avons été capables de développer des médicaments ? » la réponse est « pas vraiment ». Si vous regardez le coût de la recherche pharmaceutique, à la façon dont c'est fait, ça n'a pas bougé.
Ongeveer 30 jaar geleden werkte ik in de oncologieafdeling van het kinderziekenhuis in Philadelphia. Een vader en zijn zoon stapten mijn praktijkruimte binnen. Ze misten allebei hun rechteroog. Uit hun medische geschiedenis bleek dat beiden een zeldzame vorm van een erfelijke oogtumor, retinoblastoom, hadden. De vader wist dat hij dat op zijn zoon had overgedragen. Dat moment veranderde mijn leven. Het zette me aan om door te gaan en mee leiding te geven aan een team dat het eerste kankerveroorzakend gen ontdekte. In de jaren sindsdien heeft er letterlijk een aardverschuiving plaatsgevonden in ons begrip van wat er gebeurt, van de genetische variaties als oorzaak van ziekten. Nu weten we dat er voor duizenden menselijke kenmerken, een molec
...[+++]ulaire basis bestaat. Elke dag horen duizenden mensen dat ze het risico lopen om deze of gene ziekte te krijgen. Maar als je vraagt of we daarom nu beter zijn geworden in de ontwikkeling van medicijnen, moeten we zeggen: “Niet echt.” Als je kijkt naar wat het kost om geneesmiddelen te ontwikkelen, is er in principe niet veel veranderd.Ensemble, sol et balle forment la paire action-réaction. Pour votre vélo, c'est un
peu plus compliqué. Quand la roue tourne dans le sens des aiguilles d'une montre, la partie en contact avec le sol pousse contre lui - action. Le sol pousse en sens inverse avec la même force - réaction. Votre vélo a 2 pneus qui forment chacune une paire action-réaction avec le sol. Et comme la Terre est très, très grosse comparée à votre vélo, elle ne
bouge quasiment pas lorsque les roues du vélo forcent contre elle, mais vous, vous êtes propulsé vers
...[+++]l'avant.
Samen vormen de vloer en de bal het actie-reactiepaar. Als het gaat om je fiets is het een beetje ingewikkelder. Als je wielen met de klok mee draaien, dan duwen de delen die de grond raken achterwaarts tegen de grond: de actie. De grond duwt met dezelfde kracht naar voren tegen elk van je banden: de reactie. Aangezien je twee fietsbanden hebt, vormt elk een actie-reactiepaar met de grond. En aangezien de aarde heel, heel groot is in vergelijking met je fiets, beweegt ze nauwelijks door de achterwaartse kracht van je fietsbanden. Maar jij gaat vooruit.
Vous l’essayer. Évidemment, vous faites ce que le principe de précaution suggère, vous essayer d’anticiper. Mais après avoir anticipé, vous évaluer constamment. pas une seule fois, mais constamment. Et quand ça s'éloigne de ce que vous voulez, on classe les risques selon leur priorité, on n’évalue pas seulement ce qui est nouveau, mais ce qui est ancien. On répare, Mais, plus important encore, on délocalise.
Je probeert ze uit. Je doet wat het voorzorgsprincipe aanbeveelt, je probeert erop te anticiperen. Maar nadat je dat hebt gedaan blijf je haar constant op haar waarde testen, niet één keer, maar altijd weer. En als ze afwijkt van wat je wil, dan prioriteren we het risico en evalueren we niet alleen de nieuwe zaken, maar ook de oude zaken. We herstellen ze. Wat belangrijker is: we geven ze een nieuwe plaats.
Donc ils font cela pendant deux minutes. On leur demande ensuite : Quel degré de puissance ressentez-vous ? sur une série de choses, on leur donne ensuite la possibilité de parier, et enfin on prend un autre échantillon de salive. C'est tout. C'est toute l'expérience. Et voici ce que nous trouvons. Concernant la tolérance au risque, liée au pari, nous remarquons que quand vous êtes en condition de pose puissante, 86% d'entre vous vont parier.
Na de twee minuten vragen we hen hoe krachtig ze zich voelen. We geven hen de gelegenheid om te gokken en nemen nog een speekselmonster. Dat is het hele experiment. Dit zijn de resultaten. Risicotolerantie is het gokken. Bij de krachtige pose zal 86 procent van de mensen gokken.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
risque au sol quand vous ->
Date index: 2022-08-16