Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "rien de mystique dans tout " (Frans → Nederlands) :
Il n'y a apparemment rien de mystique dans tout ça.
Er lijkt eigenlijk niks mystieks aan te zijn.
Et rien à voir avec tout ce que l'on vient de voir, virtuel ou réel. Voix : Carte marquée détectée.
En anders dan al hetgeen we al gezien hebben, virtueel of niet. Stem: Gemarkeerde kaart gevonden.
Ça ne fait rien si on tourne tout l'espace d'un angle quelconque, ça ne laisse pas le -- ne change pas le phénomène électrique ou magnétique.
Het maakt niet uit of we de gehele ruimte onder een bepaalde hoek draaien, het laat de -- het veranderd niets aan het fenomeen electriciteit of magnetisme.
nous n'avons rien à perdre et tout à gagner.
We hebben niets te verliezen en alles te winnen.
Maintenant, à ce stade, je ne vous blâmerais pas si vous pensez : « Suis-je réel ? », « Est-ce que... Est-ce que je ne sais rien ? » Eh bien, parmi toutes les questions qu'on peut se poser, celles-ci n'ont pas l'air très... tangibles.
Op dit moment zou ik het je niet kwalijk nemen als je denkt: Ben ik echt? Weet ik... weet ik iets? Nou, tot zover vragen gaan, lijken deze nog niet super...praktisch.
Et c'est quelque chose à vous rendre fou, que d'hé
berger à la fois la mystique et la guerrière dans un seul corps. J'ai toujours été attirée par ces ra
res personnes qui y arrivent, qui consacrent leur vie à l'humanité avec le cran du guerrier et la grâce du mystique - des gens comme Martin Luther King Jr. qui a écrit : Je ne pourrais jamais être ce que je devrais être, tant que tu ne seras pas ce que tu devrais être. Cela , écrivit-il, est la structure interdépendante de la réalité. Et puis Mère Thérésa, une autre guerrière mystique,
...[+++]qui a dit : Le problème avec le monde, c'est que nous définissons notre cercle familial de façon trop étroite. Et Nelson Mandela, qui vit selon le principe africain de l'ubuntu, qui signifie J'ai besoin de toi pour être ce que je suis, et tu as besoin de moi pour être ce que tu es. Alors nous adorons tous énumérer ces trois guerriers mystiques comme s'ils étaient nés avec le chromosome de la sainteté. Mais en réalité nous avons tous la même capacité qu'eux, et nous devons maintenant poursuivre leur travail. Je suis profondément perturbée par la façon dont toutes nos cultures diabolisent l'Autre par la place que nous accordons à ceux qui, parmi nous, sèment le plus la discorde.
En het kan je een beetje gek
maken, om zowel de mysticus als de krijger in een lichaam onderdak te verschaffen. Ik heb me altijd al aangetrokken gevoeld tot die zeldzame mensen die er mee wegk
omen, die hun leven wijden aan de mensheid met de moed van de krijger en de genade van de mysticus - mensen als Martin Luther King Jr die schreef: Ik kan nooit worden wat
ik zou moeten zijn, totdat jij bent wat je zou moeten zijn. Dit , schree
...[+++]f hij, is de onderling samenhangende structuur van de werkelijkheid. Dan Moeder Teresa, een andere mystieke strijder, die zei: Het probleem met de wereld is dat we de kring van onze familie te klein tekenen. En Nelson Mandela, die leeft naar het Afrikaanse concept van Ubuntu, wat betekent dat ik je nodig heb om mijzelf te zijn, en jij me nodig hebt om jezelf te zijn. Nu laten we graag allemaal deze drie mystieke krijgers opdraven alsof ze geboren waren met het gen van heiligheid. Maar in feite hebben we allemaal dezelfde capaciteit om te doen wat zij doen, en het is aan ons om hun werk over te nemen. Ik ben diep geschokt door de manier waarop al onze culturen bezig zijn met het demoniseren van 'de Ander' door de stem die we geven aan hen die verdeling zaaien onder ons.Il n'y a pas d
e lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont
humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent a
...[+++]vec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat
de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar
...[+++]een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Elle résulte du comportement des électrons qui , bien que tout à fait curieux, sont tout sauf mystiques.
Het is een effect van de elektronen, die in sommige opzichten behoorlijk eigenaardig zijn, maar zeker niet mystiek.
D
onc rien que l'après-midi, un jeudi. Le premier jeudi du mois -- rien que l'apr
ès-midi -- personne dans le bureau ne peut se parler. Rien qu
e le silence, c'est tout. Et ce que vous trouverez, c'est qu'une énorme quantité de travail se fait en fait quand personne ne se parle. C'est à ce moment-là que les choses se font vraiment, quand personne ne les dérange, quand ils ne sont pas interrompus. Et vous pouvez donner à quelqu'un -- donner à quelqu'un qua
...[+++]tre heures de travail ininterrompues c'est le plus beau cadeau que vous pouvez donner à qui que ce soit au travail. C'est mieux qu'un ordinateur. C'est mieux qu'un nouvel écran. C'est mieux qu'un nouveau logiciel, ou tout autre chose que les gens utilisent habituellement. Leur donner quatre heures de tranquillité au bureau aura une valeur incroyable. Et si vous essayez ça, je pense que vous trouverez que vous êtes d'accord. Et peut-être, je l'espère, vous le ferez plus souvent. Alors peut-être une semaine sur deux, ou chaque semaine, une fois par semaine, personne ne peut se parler les après-midis. Vous verrez que ça marchera vraiment, vraiment bien.
Alleen de middag, één donderdag. De eerste donderdag van de maand -- alleen 's middags -- mag niemand in het kantoor tegen elkaa
r praten. Alleen de stilte, dat is alles. Je zult ontdekken dat er een enorme hoeveelheid werk wordt uitgevoerd als ni
emand praat. Mensen krijgen echt wat af, wanneer niemand hen lastig v
alt, als niemand ze stoort. Je geeft iemand vier uur ongestoorde tijd, het beste cadeau dat je iemand op het werk kunt g
...[+++]even. Het is beter dan een computer. Het is beter dan een nieuwe monitor. Het is beter dan nieuwe software, of wat mensen meestal gebruiken. Vier uur rust op kantoor wordt ongelofelijk waardevol. Als je dat uitprobeert, denk ik dat je het met me eens zult zijn. Misschien, hopelijk kun je dat vaker doen. Misschien om de week. of iedere week, een keer in de week, middagen dat niemand mag praten. Je zult ontdekken dat het écht goed werkt.Mais comment le monde s’e
st retrouvé avec ce tout petit pays? La réponse courte serait: à cause de Mussolini, et la réponse longue est diaboliquement compliquée, donc, voici une réponse moyenne simplifiée: Le pape était à la tête d’un pays appelé les Etats pontificaux, qui couvraient une bonne partie de l’actuelle Italie. C’est durant cette période de plus de mille ans que les papes ont
fait construire la Basilique St-Pierre, la plus grosse église au monde, et a aussi fait ériger un mur autour d’une colline appelée Vatican, là où Sain
...[+++]t Pierre a vécu. Mais le Royaume d’Italie voisin pensait que Rome ferait une capitale parfaite pour leur pays, et l’Italie a donc conquis les Etats Pontificaux. Son pays détruit, le Pape s’est réfugié derrière les murs du Vatican et a refusé de reconnaître l’existence du Royaume d’Italie, tout en se plaignant d’être un prisonnier de ce même Royaume d’Italie, qui, selon lui, n’existe pas. Plutôt que de risquer une guerre civile religieuse en se débarrassant du pape, le gouvernement italien a décidé de ne rien faire et d’attendre, en espérant qu’il abandonne éventuellement. Pourtant, la religion ne serait rien sans l’obstination, et 5 papes et 60 ans plus tard, rien n’a changé.
Maa
r hoe is dit kleine land op onze aarde terechtgekomen? Het korte antwoord is: Mussolini Het lange antwoord is ietsj
e ingewikkelder dus hier is de tusseninversie
: Ooit regeerden de pausen over een land genaamd Kerkelijke Staat, dat een groot deel in beslag neemt van het hedendaagse Italië. Het was tijdens deze meer dan 1000-jarige regeerperiode dat de pausen de St-Pietersbasiliek bouwden, de grootste kerk ter wereld, en ook een wal bouwden rond een h
...[+++]euvel met de naam Vaticaan, op dewelke het St-Pieters staat. Maar buurkoninkrijk Italië vond dat Rome een goede hoofdstad zou zijn voor hun land en veroverde dus de Kerkelijke Staat. Zijn land vernietigd, besloot de paus om zich te verstoppen binnen de muren van het Vaticaan, weigerend het koninkrijk Italië te erkennen, ondertussen ook klagend een gevangene te zijn van het koninkrijk Italië - dat volgens hem niet bestond. In plaats van een godsdienstoorlog te riskeren en zich van de paus af te maken besloot Italië om de paus te laten zitten totdat hij ooit eens wel zou moeten opgeven - maar godsdienst is koppig - en 1, 2, 3, 4, 5 pausen en zestig jaar later was er nog steeds niets veranderd. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
rien de mystique dans tout ->
Date index: 2022-05-28