Vertaling van "reçoit des appels la nuit parce " (Frans → Nederlands) :

Il reçoit des appels la nuit parce que des gens aiment lui dire qu'ils savent où ses enfants vont à l'école.
Hij krijgt thuis telefoontjes omdat er mensen zijn die er prijs op stellen hem te zeggen dat ze weten waar zijn kinderen schoollopen.

Je me rappelle un soir quand quelqu'un m'a appelé sur mon portable -- une personne ordinaire que je ne connaissais pas -- depuis la place Tahrir. Il m'a dit : « Nous faisons appel à vous pour ne pas couper les caméras. Si vous coupez les caméras ce soir, il y aura un génocide. Vous nous protégez en montrant ce qui se passe sur la place Tahrir. » J'ai ressenti la responsabilité d'appeler nos correspondants sur place et d'appeler notre rédaction pour leur dire : « Faites de votre mieux pour ne pas couper les caméras cette nuit, parce que les gars là-bas se sentent vraiment en sécurité quand quelqu'un retransmet leur histoire -- et ils se sentent également protégés. » Nous avons donc une chance de créer un nouveau futur dans cette région du monde. Nous avons une chance d'aller de l'avant et de penser à notre futur comme à quelque chose d'ouvert sur le monde.
Ik herinner me een nacht toen iemand me belde op mijn mobiel - een gewone persoon die ik niet ken - van het Tahrir-plein. Hij vertelde me: We doen een beroep op u om de camera's niet uit te schakelen. Als jullie vanavond de camera's uitschakelen, zal er een genocide plaatsvinden. Jullie beschermen ons door te laten zien wat er op het Tahrir-plein gebeurt. Ik voelde de verantwoordelijkheid om onze correspondenten en onze redactie op te bellen om hen te vertellen: Doe je best om de camera's 's nachts niet uit te schakelen, omdat deze jongens er zich zelfverzekerd voelen als iemand hun verhaal rapporteert- en ze voelen zich ook beschermd voelen. Dus hebben we een kans om een nieuwe toekomst te creëren in dat deel van de wereld. We hebben een kans om te denken aan de toekomst als iets dat open staat voor de wereld.

J'ai ouvert un studio et j'ai essayé d'être publié. J'envoyais mes livres. J'envoyais des centaines de cartes postales aux éditeurs et aux directeurs artistiques, mais il n'y avait aucune réponse. Et mon grand-père m'appelait toutes les semaines, et disait : « Jarrett, comment ça avance ? Est-ce que tu as un job ? » Parce qu'il avait investi une grosse somme d'argent dans mes études universitaires. Et je disais : « Oui, j'ai un job. J'écris et j'illustre des livres pour enfants. » Et il disait : « Eh bien, qui te paie pour ça ? » Et je répondais : « Personne. Personne pour le moment. Mais je sais que ça va arriver. » J'avais l'habitude de travailler le week-end à la programmation saison creuse de Hole in the Wall pour faire un peu d'argent tout en essayant de me lancer, et ce gamin qui était hyper-chargé d'énergie, j'ai commencé à l'appeler « Monkey Boy » (garçon-singe). Je suis rentré à la maison et j'ai écrit un livre appelé « Bonne nuit, Monkey Boy ». Et j'ai envoyé un dernier lot de cartes.
Ik begon een studio en probeerde een uitgever te vinden. Ik verstuurde mijn boeken. Ik stuurde honderden briefkaarten naar redacteuren en art directors, maar die werden niet beantwoord. Mijn opa belde mij elke week, en vroeg dan: Jarret, hoe gaat het? Heb je al een baan? Want hij had net een grote som geld geïnvesteerd in mijn universitaire opleiding. Want hij had net een grote som geld geïnvesteerd in mijn universitaire opleiding. Dan zei ik: Ja, ik heb een baan. Ik schrijf en illustreer kinderboeken. Hij zei: Maar wie betaalt je daarvoor? Ik zei: Op dit moment nog niemand. Maar ik weet dat het gaat gebeuren. Ik zei: Op dit moment nog niemand. Maar ik weet dat het gaat gebeuren. Ik werkte in de weekends bij Hole in the Wall in het laagseizoenprogramma om wat bij te verdienen terwijl ik van de grond probeerde te komen. Een van de kinderen was zo hyperactief dat ik hem Monkey Boy noemde (Apenjoch) Een van de kinderen was zo hyperactief dat ik hem Monkey Boy noemde (Apenjoch) Thuisgekomen schreef ik een boek met als titel: Welterusten, Apenjoch . Ik verstuurde een laatste stapel kaarten.

La nuit chez Sonny Boy et sa famille a changé ma vie, parce que, à l'heure de se coucher, nous nous sommes tous étendus sur ce sol dur de la taille de la moitié de ma chambre, moi, Sonny Boy et le reste de sa famille, sept personnes alignées, enveloppés par l'odeur des ordures et les cafards qui rampaient tout autour. Je n'ai pas fermé l’œil de la nuit, je suis resté éveillé et cogitant : « Pourquoi y a-t-il des gens qui vivent comme ça, alors que moi j'ai tant de choses ? » « Pourquoi faut-il que la possibilité de Sonny Boy de réaliser ses rêves dépende de l'endroit où il est né ? » Ce que Warren Buffett a appelé « la loterie ovarienne » ? Je ne pouvais pas le comprendre, et je voulais le comprendre.
Die nacht met Sonny Boy en zijn familie veranderde mijn leven voorgoed, want toen het tijd was om te gaan slapen, gingen we gewoon liggen op een betonnen strook, half zo breed als mijn slaapkamer: ikzelf, Sonny Boy en de rest van zijn familie. Met zijn zevenen lagen we op een rij, in de stank van het vuilnis en omsingeld door kakkerlakken. Ik deed geen oog dicht en lag alleen maar te denken: Waarom zou iemand zo moeten leven, terwijl ik zo veel heb? Waarom zou Sonny's kans om zijn droom te verwezenlijken af moeten hangen van waar hij is geboren, wat Warren Buffet noemde de 'baarmoederloterij'? Ik begreep er niets van en ik moest erachter komen waarom.

Il a un portable parce que la plupart des appels entrants sont gratuits, et c'est comme ça qu'il reçoit les commandes du voisinage, pour savoir où prendre les vêtements à repasser.
Hij heeft een mobieltje omdat de meeste binnenkomende gesprekken gratis zijn, en hij zo zijn orders uit de buurt krijgt, en weet hij waar hij kleding moet ophalen om te strijken.