Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "retourne dans son lit quand " (Frans → Nederlands) :
Je n'ai pas pu fermer l'œil, en pensant : Comment on se retourne dans son lit quand on n' a plus d'épaules ? J'ai alors décidé qu'il fallait qu'on le fasse.
Ik kon letterlijk niet slapen en vroeg mij af hoe je je kan omdraaien zonder schouders. Ik besloot dit project aan te nemen.
Alors, un après-midi, elle avait entendu parler du foyer,
Jaclyn a quitté la maison de son père et elle a marché pendant 2 jours, 2 jours à travers le territoire Masai. Elle a dormi avec les hyènes. E
lle s’est cachée la nuit. D’un côté, elle imaginait son père en train de la tuer, et de l’autre, Mama Agnes l’accueillant, avec l’espoir qu’e
lle l’accueillerait quand elle arriverait au foyer. Et quand elle arriva au foyer elle fut acc
...[+++]ueillie. Et Agnes l’a pris chez elle. Et Agnes l’a aimée. Et Agnes l’a soutenue pendant un an. Et elle est allée à l’école et elle a trouvé sa voix et elle a trouvé son identité et elle a trouvé son cœur. Et puis, le temps est venu où elle était prête à retourner parler à son père d’une réconciliation, c'était un an après. Et j’ai eu le privilège d’être dans la hutte quand elle fut réunie et réconciliée avec son père.
Ze hoorde over het vluchthuis, Jaclyn verliet het hui
s van haar vader en liep twee dagen door Masai-gebied. Ze sliep met de hyena's. Ze verstopte zich 's nachts. Ze stelde zich voor dat haar vader haar doodde en Mama Agnes haar begroette, in de hoop dat zij haar zou begroeten als ze a
ankwam in het huis. Toen ze aankwam in het huis, werd ze begroet. Agnes nam haar binnen en hield van haar. Agnes ondersteunde haar gedurende een jaar. Ze ging naar school en kreeg haar stem en haar identiteit. Ze vond haar hart. Toen kwam de tijd dat ze t
...[+++]erug moest om met haar vader te praten over een verzoening, na een jaar. Ik had het genoegen aanwezig te zijn in de hut toen ze verenigd werd met haar vader en ze zich verzoenden.Ceci s'appelle La Robe.
C'est un poème plus long, À cette époque, cette époque qui existe seulement pour moi comme le souvenir le plus
fuyant maintenant, quand souvent le premier son que tu entendais le matin était un orage de chants d’oiseaux, puis le doux clopinement des sabots du cheval qui tirait
le chariot de lait dans la rue, et le dernier son la nuit en ...[+++]toute probabilité était ton père qui s’arrêtait dans sa voiture, après avoir travaillé tard encore, toujours tard, et descendant pesamment au sous-sol, à la chaudière, pour vider les cendres et calfeutrer les courants avant de remonter l’escalier et tomber dans le lit; dans ces jours lointains, les femmes, ma mère, les mères de mes amis, nos voisins, toutes les femmes que je connaissais, portaient, souvent presque toute la journée, ce qu’on appelait des robes de chambre, bon marché, à motifs, comme de la pulpe, apparemment et exprès sans forme, des robes légères en coton qu’on portait par dessus de sa chemise nuit, et quand on devait chercher un enfant, étendre du linge sur la ligne, ou descendre à l’épicerie au coin, par dessous un manteau, l’ourlet tordu de la chemise de nuit, toujours plat et jauni, pendant dessous.
Nu volgt Het huis
schort . Dit is een langer gedicht. In lang vervlogen tijden die voor mij nu nog slechts als vluchtige herinneringen herleven, tijden waarin je 's ochtends vaak werd gewekt door een aanzwellend vogelkoor gevolgd door het gedempte getrappel van het paard van de melkboer onder aan de straat, tijden waarin je vrijwel iedere avond als laatste je vader in zijn auto hoorde voorrijden, na een werkdag die altijd te lang was, eerst klossend naar de kelder, naar de ketel, om as uit te scheppen en de klep te verzetten, en vervolgens naar boven, waar hij zijn bed in rolde. In die lang vervlogen tijden droegen vrouwen, mijn moeder, d
...[+++]e moeders van mijn vrienden, buurvrouwen, alle vrouwen die ik kende, een groot deel van de dag het zogenaamde huisschort, een goedkope, bedrukte lap, schijnbaar met opzet vormeloze lichtkatoenen hoezen, die je over je nachthemd droeg, en als je naar een kind op zoek ging, was aan de lijn hing, of even iets haalde bij de winkel op de hoek, onder een jas. De verwrongen zoom van je nachthemd stak er dan slap en vergeeld onder uit.Il n'y a pas d
e lumière naturelle dans cette caverne, les m
urs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'ob
...[+++]jets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er
is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien
zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan
op een da ...[+++]g ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Et on m´a invité un jour à visiter le chancelier Adenauer qui était perçu comme un des fondateurs de l´Allemagne actuelle depuis la guerre. Et une fois -- et il m´a
dit, il m'a dit, « Jeune homme, » il a dit, « Croyez-vous en la résurrection de Jésus Christ ? » Et j´ai dit, « Oui, Monsieur. » Il a dit, “Moi
aussi.” Il a dit, « Quand je quitterai ma fonction, je passerai mon temps à écrire un livre expliquant pourquoi Jésus Christ est ressuscité, et pourquoi il est tellement impo
rtant d’y croire. » ...[+++]Dans une de ses pièces, Alexandre Solzhenitsyn décrit un homme qui se meurt, qui dit à ceux rassemblés autour de son lit, « Le moment le plus terrible pour avoir des regrets est quand on meurt. » Comment devrait-on vivre pour éviter de sentir du regret quand on meurt ?
I
k was eens uitgenodigd bij Bondskanselier Adenauer die werd gezien als de stichter van het moderne Duitsland van na de oorlog. Hij zei eens -- hij zei tegen mij, Hij zei: Jongeman, geloof jij in de opstanding van Jezus Christus? En ik zei: Ja, meneer. Zeker. Hij zei: Ik ook. Hij zei: Als ik geen Bondskanselier meer ben, ga ik mijn tijd besteden aan het schrijven van een boek over de reden van Jezus Christus' opstanding en over het belang om dat te geloven. In een van zijn toneelstukken, beschrijft Alexander Solzjenitsyn een stervende man, die z
egt tegen de mensen rond zijn bed: ...[+++] Het slechtste moment om spijt te hebben is het moment van je dood. Hoe moet iemand leven om geen spijt te hebben bij zijn dood?Je suis ici avec des cha
nteurs de Cal State Long Beach, Cal State Fullerton et de Riverside Community College, parmi les meilleurs chanteurs
de chorale amateur dans le pays, et -- (Applaudissements) -- et dans la deuxième partie du morceau, la chorale virtuelle va nous rejoindre, 30 chanteurs différents, venant de 30 pays différents. Nous avons poussé l
a technologie aussi loin que nous avons pu, mais il y a toujours moins d'une sec
...[+++]onde de latence, et en terme de musique, c'est très important. Nous avons besoin d'une précision à la milliseconde. Donc j'ai adapté « Cloudburst » afin que la latence soit intégrée au morceau et les chanteurs chantent avec un peu de latence au lieu d'essayer d'être exactement synchronisés. Alors avec une profonde humilité, et avec votre accord, nous vous présentons « Cloudburst ». (Applaudissements) (Piano) [La pluie...] [Des yeux d'eau ombragés] [des yeux d'eau de puits] [des yeux d'eau de rêve.] [Soleils bleus, tourbillons verts,] [des becs d'oiseaux de lumière grand ouverts] [des étoiles de grenade.] [Mais dis moi, terre brulée, n'y a-t-il pas d'eau ?] [Seulement du sang, seulement de la poussière,] [seulement des traces de pas nus sur les épines ?] [La pluie se réveille...] [Nous devons dormir les yeux ouverts,] [nous devons rêver avec nos mains,] [nous devons rêver de rêves d'une rivière cherchant son lit,] [du soleil rêvant ses mondes.] [Nous devons rêver tout haut,] [nous devons chanter jusqu'à ce que les chansons prennent racine,] [troncs, branches, oiseaux, étoiles.] [Nous devons trouver le monde perdu,] [et nous rappeler ce que le sang,] [les vagues, la terre, et le corps nous disent,] [et retourner au point de départ...] (Musique) (Applaudissements) [« Cloudburst » Octavio Paz] [traduction par Lysander Kemp, adapté par Eric Whitacre] Eric Whitacre : Beth. Annabelle, où es-tu ? Jacob.
Ik word bijgestaan door de za
ngers van Cal State Long Beach, Cal State Fullerton en Riverside Community College, enkele van de beste a
mateurkoren van het land, en (Applaus) -- en in de tweede helft van het stuk zal het virtuele koor met ons meedoen, 30 verschillende zangers, van 30 verschillende
landen. We hebben de grenzen van de technologie opgezocht, maar er is toch nog altijd een seconde vertraging. In muzikale termen is dat een eeuwigheid. We werken in milliseconden. Dus heb ik 'Cloudburs
...[+++]t' aangepast zodat het de vertraging omarmt en dat de zangers tegen de vertraging zingen in plaats van te proberen om precies bij elkaar te zingen. Dus met diepe nederigheid en jullie goedkeuring, presenteren we 'Cloudburst'. (Applaus) (Piano) [De regen ...] [De ogen van schaduw-water] [ogen van bron-water] [ogen van droom-water]. [Blauwe zonnen, groene wervelwinden,] [vogelsnavels van licht die pikken in] [granaatappelsterren.] [Maar vertel me, verbrande aarde, is er geen water?] [Enkel bloed, enkel stof,] [enkel naakte voetstappen in de doornen?] [De regen wordt wakker...] [We moeten slapen met de ogen open,] [we moeten dromen met onze handen,] [we moeten de droom dromen van een rivier die haar weg zoekt,] [van een zon die droomt over haar werelden.] [We moeten hardop dromen,] [we moeten zingen totdat het lied wortel schiet,] [stam, boomtakken, vogels, sterren.] [We moeten de verloren wereld vinden.] [en denken aan wat het bloed,] [de getijden, de aarde, en het lichaam zeggen] [en teruggaan naar het vertrekpunt...] (Muziek) (Applaus) ['Cloudburst' Octavio Paz, arrangement Eric Whitacre] Eric Whitacre: Beth, Annabelle, waar zijn jullie? Jacob.Et à un moment donné, il vous regarde, et si vous lui dites, “ Eh bien petit, le monde est vaste. Vas-y. Il y a de quoi s'amuser là dehors,” il peut se retourner, partir et faire l'expérience de la connexion et de la séparation en même temps. Il peut se laisser emporter par son imagination, par son corps, par ses jeux, tout en sachant qu'il y aura quelqu'un quand il rentrera. Mais si de ce côté, quelqu'un dit, “Je suis inquiet. Je suis anxieux. Je suis déprimé.
Op een gegeven moment draaien ze zich om en kijken naar je, en als je dan zegt; Mijn kind, de wereld is een geweldige plek. Ga er voor! Er is zoveel plezier daarbuiten, dan kunnen ze zich afwenden en verbondenheid en gescheidenheid ervaren, op het zelfde moment. Ze kunnen zich laten leiden door hun fantasie, in hun lichaam in hun speelsheid, wetende dat er altijd iemand zal zijn als ze terugkomen. Maar als er aan deze kant iemand zegt: Ik maak me zorgen, ik ben ongerust, ik ben depressief.
Aujourd'hui, elle mange du bio et elle dort dans un lit orthopédique portant son nom mais quand nous versons de l'eau dans son bol encore aujourd'hui, elle nous regarde et remue la queue en signe de gratitude.
Tegenwoordig eet ze biologisch voer en slaapt ze op een orthopedisch bed met haar naam. Als we water in haar bak doen kijkt ze nog steeds op en kwispelt ze van dankbaarheid.
Quand Joshua Prager avait 19 ans, un accident de bus devastateur l'a rendu hémiplégique. Il est retourné en Israël vingt ans plus tard pour trouver le chauffeur qui a bouleversé son existence. Dans ce récit fascinant de leur rencontre, Prager sonde de profondes questions sur la nature, le vécu, l'aveuglement et le destin.
Toen Joshua Prager 19 jaar oud was, raakte hij halfzijdig verlamd in een busongeluk. Twintig jaar later keerde hij terug naar Israel om de bestuurder te vinden die destijds zijn wereld op zijn kop had gezet. In dit fascinerende verhaal over hun ontmoeting stelt Prager diepe vragen over aanleg, opvoeding, zelfbedrog en noodlot.
Naturellement, quand elle a perdu son membre dans l'attentat terroriste de Boston, elle voulait retourner à la piste de danse.
Toen ze haar ledemaat verloor in de terroristische aanslag in Boston, wilde ze uiteraard terug naar de dansvloer.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
retourne dans son lit quand ->
Date index: 2022-01-02