Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "reste de leur " (Frans → Nederlands) :
Ça peut être également surprenant parce que les Neandertal n’ont jamais été en Chine. Le modèle que nous avons donc proposé pour expliquer ceci c’est que quand les humains modernes sont partis d’Afrique il ya a une peu moins de 100 000 ans, ils ont rencontré les Neandertal Vraisemblablement, ça s’est passé d’abord au Moyen Orient ou les Neandertal vivaient. S’ils se sont mélangés là-bas, ensuite ces humains modernes qui sont devenus les ancêtres de tout le monde en dehors de l’Afrique ont emporté avec eux cet élément des Neandertal dans
leur génome vers le reste du monde. Tant et si bien qu'aujou
...[+++]rd'hui, les gens qui vivent en dehors de l’Afrique ont à peu prés 2,5% de leurs ADN qui vient des Neandertal. En ayant donc maintenant un génome de Neandertal sous la main comme point de repère et en ayant les technologies pour analyser les restes anciens et extraire l’ADN, nous pouvons commencer à les appliquer au reste du monde.
Dit kan ook verrassend zijn omdat de Neanderthalers nooit in China waren. Het model dat we hebben voorgesteld om dit uit te leggen is dat wanneer de moderne mens uit Afrika kwam ongeveer 100.000 jaar geleden, ze Neanderthalers tegenkwamen. Vermoedelijk eerst in het Midden-Oosten waar Neanderthalers woonden. Nadat ze zich dan met elkaar vermengden, namen die moderne mensen, de voorouders van iedereen buiten Afrika, deze Neanderthalercomponent met zich mee in
hun genoom naar de rest van de wereld. Zodat vandaag de dag de mensen buiten Afrika ongeveer twee en een half procent van hun DNA van de Neanderthalers hebben. Nu hebben we een Neande
...[+++]rthalergenoom als referentiepunt en de technologieën om oude restanten te onderzoeken en het DNA te extraheren. We kunnen nu beginnen om deze kennis elders in de wereld toe te passen.« Lorsque les gens que j'aime me laissent des messages téléphoniques, je les sauvegarde toujours au cas où ils viendraient à mourir demain et qu'il ne reste aucun autre moyen d'entendre à nouveau leur voix. » Lorsque j'ai mis ce secret sur le site, des dizaines de personnes m'ont envoyé des messages téléphoniques depuis leur téléphone, qu'ils gardaient parfois depuis des années, des messages de leur famille ou de leurs amis qui étaient morts.
Als mensen waar ik van hou, voicemails op mijn telefoon achterlaten, hou ik ze altijd bij, voor het geval ze morgen sterven en ik geen andere manier heb om hun stem nog eens te horen. Toen ik dit geheim postte, zonden tientallen mensen voicemail-berichten van hun telefoons. Sommige hadden ze jarenlang bewaard, berichten van familie en vrienden die overleden waren.
Est-ce une chose que nous avons inventé récemment en occident ? En fait, la réponse est probablement non. Il y a beaucoup de descriptions de l'adolescence dans l'Histoire, qui semblent très similaires à la description que nous en faisons aujourd'hui. Il y a une citation célèbre de Shakespeare, tirée du « Conte d'hiver », où il décrit l'adolescence ainsi : Je voudrais qu'il n'y eût point d'âge entre dix et vingt-trois ans, ou que la jeun
esse dormît tout le reste du temps dans l'intervalle : car on ne fait autre chose dans l'intervalle que donner des enfants aux filles, insulter des vieillards, piller et se battre. (Rires) Il continue en d
...[+++]isant Cela dit, qui pourrait, sinon des cerveaux brûlés de dix-neuf et de vingt-deux ans, chasser par le temps qu'il fait ? (Rires) Ainsi, il y a près de 400 ans, Shakespeare représentait les adolescents sous un jour très similaire à celui d'aujourd'hui, mais aujourd'hui que nous essayons de comprendre leur comportement, en ce qui concerne les changements sous-jacents qui sont en cours dans leur cerveau. Ainsi, par exemple, prendre des risques. Nous savons que les adolescents ont tendance à prendre des risques. C'est certain. Ils prennent davantage de risques que les enfants et les adultes, et ils sont particulièrement enclins à prendre des risques quand ils sont avec leurs amis. Il y a une pulsion importante à devenir indépendant de ses parents, et à impressionner ses amis à l'adolescence. Mais maintenant, nous essayons de comprendre cela en termes de développement d'une partie de leur cerveau appelée le système limbique. Je vais vous montrer le système limbique en rouge sur la diapositive derrière moi, et aussi sur ce cerveau. Le système limbique est enfoui très profondément à l'intérieur du cerveau, et il est impliqué dans des choses comme traitement de l'émotion, et le traitement de la récompense. Il vous donne le sentiment gratifiant qu'on retire de faire des choses amusantes, y compris en prenant des risques.
Is het iets dat we
kort geleden in het Westen hebben uitgevonden? Het antwoord is: waarschijnlijk niet. Er zijn veel historische beschrijvingen van adolescentie die veel lijken op de beschrijvingen die we tegenwoordig gebruiken. Er is een beroemd citaat van Shakespeare uit 'Winter's Tale', waarin hij adolescentie als volgt beschrijft: Ik wilde dat er geen leeftijd was tussen tien en drie-en-twintig, of dat de jeugd die tijd zou gaan slapen; want ze doen in die periode niets anders dan meisjes zwanger maken, oudjes pesten, stelen en vechten. (Gelach) Hij vervolgt: Dat gezegd zijnde, wie anders dan deze verhitte standjes tussen negentien
...[+++]en twee-en-twintig zou met dit weer op jacht gaan ? (Gelach) Dus bijna 400 jaar geleden portretteerde Shakespeare adolescenten op een manier die veel lijkt op hoe we hen tegenwoordig beschrijven. Vandaag de dag proberen we echter hun gedrag te begrijpen in termen van onderliggende veranderingen die in hun hersenen plaatsvinden. Neem bijvoorbeeld het nemen van risico's. We weten dat adolescenten de neiging hebben risico's te nemen. Ze nemen meer risico's dan kinderen of volwassenen, en vooral in gezelschap van hun vrienden. Er is een belangrijke drijfveer om onafhankelijk te worden van je ouders en je vrienden te imponeren tijdens je adolescentie. Nu proberen we dit te begrijpen op niveau van de ontwikkeling van een deel van hun hersenen: het limbisch systeem. Ik laat jullie nu het limbisch systeem zien, rood gekleurd op de dia, en ook op deze hersenen. Het limbisch systeem bevindt zich diep in de hersenen en is betrokken bij zaken als het verwerken van emoties en beloning. Het geeft je een gevoel van voldoening wanneer je leuke dingen doet, inclusief risico's nemen.Bon, qu’avons-nous trouvé ? Qu’avons-nous trouvé dans ce gang ? Laissez-moi vous dire que nous avons eu un accès complet à tout le monde dans le gang. Nous avons pu le voir intégralement, de la base au sommet. Ils ont eu confiance en Sudhir, une confiance que jusqu’ici aucun chercheur, qu’aucun étranger au gang, n’avait jamais réussi à obtenir de ces gangs. À tel point qu’ils nous ont laissé consulter ce qui était le plus intéressant pour moi : leur comptabilité, les rapports financiers qu’ils tenaient. Et ils nous les ont fournis. Et pas seulement pour les étudier : nous pouvions aussi leur poser des questions sur leur contenu. Si je devais résumer rapidement, dans le peu de temps qu’il me reste, les conclusions qu’on peut tirer de ce gang
...[+++], c’est que s’il fallait comparer le gang à une autre organisation, on pourrait dire qu’un gang, c’est comme McDonald’s. Malgré des différences évidentes, comme les restaurants McDonald’s D’abord, d’une manière qui n’est peut-être pas la plus intéressante, mais qui permet de poser des bonnes bases, dans son organisation. Dans la hiérarchie du gang, ce à quoi il ressemble. Voici donc à quoi ressemble l’organigramme du gang.
Wat waren onze bevindingen? Wat vonden we in de bende? Laat me één ding zeggen, we hadden toegang tot echt iedereen in de bende. We hebben een kijkje kunnen nemen in de bende, van de laagste ranken tot de top. Zij vertrouwden Sudhir, zoals geen enkele academicus ooit - of andere buitenstaander - ooit het vertrouwen heeft kunnen winnen van deze bendes, tot aan het punt waar zij openstelden wat het meest interessant voor mij was: hun boeken, de financiële verslagen die zij bijhielden. En uiteindelijk stelden zij die beschikbaar voor ons. We konden ze niet alleen bestuderen, maar we konden ook vragen stellen over wat er in stond. Dus als ik het allemaal heel snel samenvat in de korte tijd die ik heb, wat ik heb meegenomen uit de ervaringen met
...[+++] de bende, is dat als ik een parallel moet trekken tussen de bende en elke andere organisatie, dan zou het zijn dat de bende is als McDonald's. Op heel veel manieren, net als McDonald's. Ten eerste, is op een bepaalde manier, misschien niet de meest interessante, maar het is een goede manier om te beginnen, is de manier waarop het is georganiseerd. De hiërarchie van de bende, de manier waarop ze eruit ziet. Dus dit is hoe een organigram van hoe de bende eruit ziet.10 secondes. (Applaudissements). 10 secondes, c’est ce qu’il me reste. Je veux être respectueux. 10 secondes. Tout ce que je peux vous dire, j’ai mis cet homme sur scène avec un homme de New York qui travaillait au World Trade Center, parce que j’avais à peu prés 200 New Yorkais là-bas. Plus de 50 on perdu toute leurs sociétés, leurs amis, accrochés à leurs Palm pilote – une trader, cette femme d’acier, qui hurlait -- en mettant une croix sur une trentaine d’amis qui sont morts. Et ce que j’ai dit aux gens, « Sur quoi allez-vous vous concentrer ?
10 seconden. (Applaus) 10 seconden, niet meer. Ik wil respectvol zijn. Ik vroeg deze man op het podium te komen samen met een man uit New York die werkte in het World Trade Center, want er zaten zo'n 200 New Yorkers zitten. Meer dan 50 verloren hun complete bedrijf, hun vrienden. Ze pasten hun PDA aan. -- een financiële handelaarster, vrouw van staal, huilde oorverdovend --- ze verwijderde 30 dode vrienden uit haar PDA. Ik vroeg het publiek: Waar gaan we op focussen?
De la même manière qu'au 20ème siècle, beaucoup de gens pensaient que leur foi avait lieu le jour du Sabbat, et que le reste de leur vie -- leur vie faite de machines à laver et d’orthodontie -- avait lieu les autres jours.
Net als in de 20e eeuw, toen veel mensen het idee hadden dat hun geloof plaats had op de sabbatdag en de rest van hun leven -- van wasmachines en orthodontie -- zich afspeelde op een andere dag.
Ce que j'essaie donc de vous montrer ici, ce sont les données d'une classe pilote à Los Altos, où ils ont pris deux classes de CM2 et deux classes de 4ème et ont complétement éventré leur vieux programme de maths. Ces enfants n'utilisent pas de manuels, ils ne reçoivent pas de cours à schéma unique. Ils travaillent avec la Khan Academy, ils utilisent ce logiciel, pour à peu près la moitié de leurs cours de maths. Je vous assure que nous ne voyons pas ça comme une formation complète en maths. Son intérêt est -- et c'est ce qui se passe à Los Altos -- de libérer du temps. Ça montre où sont les blocages et les facilités, ce qui rend sûr que vous maîtriser les systèmes d'équations, et ça libère du temps pour les simulations, les jeux, les mécan
...[+++]ismes, la construction de robots, pour estimer la hauteur d'une colline en se basant sur son ombre. L'idée est donc que l'enseignant entre dans la classe chaque jour, chaque élève travaille à son propre rythme -- et c'est un réel tableau de bord de l'école du district de Los Altos -- et ils observent ce tableau. Chaque ligne est un élève. Chaque colonne est un des concepts. Le vert indique que l'élève est déjà compétent. Le bleu indique qu'il travaille dessus -- pas besoin de s'inquiéter. Le rouge indique qu'il est bloqué. Ce que fait l'enseignant, c'est littéralement dire : « Laissez-moi intervenir sur ces enfants dans le rouge. » Ou encore mieux : « Laissez-moi prendre un des élèves dans le vert qui est déjà compétent dans ce concept pour en faire la première ligne offensive et devenir véritablement le tuteur de son camarade. » (Applaudissements) Je viens d'une réalité basée sur les données, donc nous ne voulons pas que l'enseignant intervienne en ayant à poser des questions bizarres : « Oh, qu'est-ce que tu ne comprends pas ? » ou « Qu'est-ce que tu comprends ? » et tout le reste. Donc notre idée est de vraiment munir les enseignants d'autant de données que possible -- de réelles données qui, dans presque tout autre domaine, so ...
Wat ik jullie hier toon, zijn gegevens van een pilootschool in het schooldistrict Los Altos. Ze namen twee klassen van de 10-jarigen en twee van 12-jarigen en beenden hun oude wiskundecurriculum helemaal uit. Deze kinderen gebruiken geen handboeken. Ze krijgen geen eenheidsworst -lessen. Ze doen Khan Academy. Ze gebruiken de software voor ongeveer de helft van de wiskundeles. Laat me duidelijk zijn: we zien dit niet als de volledige wiskundeles. Het effect hiervan is -- en dat gebeurt in Los Altos -- dat er tijd vrijkomt. Dit is blokkeren en aanpaken, zorgen dat je een stelsel van vergelijkingen kan afwerken. Dat maakt tijd vrij voor simulaties, games, mechanica, robots bouwen, schatten hoe hoog die heuvel is op basis van zijn schaduw. Het
...[+++]paradigma is dat de leerkracht elke dag binnenkomt, dat elk kind op zijn eigen tempo werkt -- en dit is een live dashboard van het schooldistrict Los Altos -- en dat ze dit dashboard bekijken. Elke rij is een student. Elke kolom is een van die concepten. Groen betekent dat de leerling het al onder de knie heeft. Blauw betekent dat ze eraan werken -- komt in orde. Rood betekent dat ze vastzitten. En wat de leraar doet is letterlijk alleen maar zeggen: Laat me ingrijpen op de rode kinderen. Of nog beter Laat me een van de groene kinderen roepen, die dat concept al onder de knie hebben, om de eerste aanvalslinie te vormen en hun klasgenoten te coachen. (Applaus) Ik kom uit een omgeving die erg op data is gericht. We willen niet dat de leerkracht tussenbeide moet komen en het kind rare vragen moet stellen, als: Dus wat begrijp je niet? of Wat begrijp je wel? enzovoort. Ons paradigma is dat we de leerkrachten met zoveel mogelijk gegevens wapenen. Echte gegevens, zoals dat in ongeveer elk ander domein wordt verwacht, of het nu financiën, marketing of productie is. De leerkrachten kunnen vaststellen wat er fout gaat met de leerlingen. Zo kunnen ze hun interactie zo productief mogelijk maken.Je me suis rendu compte pendant que j'étais là-bas, que le Général Tso est un peu comme le Colonel Sanders aux Etats-Unis, puisqu'il est plus connu pour son poulet que pour la guerre. Mais en Chine, il est en fait connu pour la guerre et pas pour le poulet. Mais l'ancêtre de tous les plats sino-américains dont il faudrait parler c'est le chop suey, qui a été introduit au début du XXè siècle. Et d'après le New York Times, en 1904, il y a eu une explosion de restaurants chinois dans la ville, et la ville est devenue folle de chop suey. Il a fallu à peu près 30 ans pour que les Américains se rendent compte que le chop suey est en fait inconnu en Chine. Comme le souligne cet article, Le Chinois moyen ignore tout du chop suey. A l'époque, c'étai
...[+++]t un moyen de montrer que vous étiez sophistiqué et ouvert d'esprit si vous étiez un homme et que vous vouliez impressionner une fille, vous pouviez l'inviter à manger un chop suey. Comme je dis souvent, le chop suey est la meilleure blague culinaire qu'une culture ait faite aux dépens d'une autre, parce chop suey , si on traduit ça en chinois, ça donne tsap sui, ce qui veut dire petits restes. Vous avez des gens qui se baladent en Chine en demandant du chop suey, c'est comme si un Japonais venait ici et demandait, On me dit que vous avez un plat très apprécié dans votre pays qu'on appelle les restes et que c'est particulièrement -- (Rires) -- vous voyez ? Ce n'est pas tout : ce plat est particulièrement apprécié après cette fête que vous appellez Thanksgiving. (Rires) Alors, pourquoi et où le chop suey a-t-il vu le jour ? Ca remonte au milieu du XIXè siècle quand les Chinois sont arrivés en Amérique. A l'époque, les Américains n'étaient pas encore fous de cuisine chinoise. En fait, ces gens qui débarquaient leur semblaient très bizarres.
Toen ik daar was, besefte ik dat Generaal Tso eigenlijk best veel lijkt op Colonel Sanders in Amerika omdat hij bekend staat om kip in plaats van oorlog. Maar in China is deze man wel degelijk bekend om oorlog en níét om kip. Maar de grootvader van alle Chinees-Amerikaanse gerechten waar we het waarschijnlijk toch echt over moeten hebben, is chop suey. Dit werd rond het begin van de 20ste eeuw geïntroduceerd. Volgens de New York Times schoten de Chinese restaurants in 1904 als paddenstoelen uit de grond. Chop suey-manie zet de stad op stelten. Het duurde zo'n 30 jaar voordat de Amerikanen doorhadden dat chop suey eigenlijk helemaal niet bekend is in China. Zoals dit krantenartikel zegt: De gemiddelde inwoner van een Chinese stad weet niets
...[+++]van chop suey. Toentertijd was het een manier om te laten zien dat je chic en werelds was. Als je als man indruk wilde maken op een meisje kon je haar meenemen op een chop suey-afspraakje. Ik zeg graag dat chop suey de grootste culinaire grap is die één cultuur ooit met een andere heeft uitgehaald, omdat chop suey vertaald in het Chinees tsap sui betekent. Terugvertaald betekent dit verschillende restjes . Mensen reizen door China en vragen naar chop suey wat enigzins te vergelijken is met een Japanner die hier komt en zegt dat die gehoord heeft over een in jouw land erg populair gerecht genaamd restjes , en dit is bijzonder... (Gelach) Ja toch? En niet alleen dat. Dit gerecht is bijzonder populair net na die vakantie die jullie Thanksgiving noemen. (Gelach) Dus waarom - waarom en waar komt chop suey vandaan? Laten we teruggaan naar het midden van de 19de eeuw toen de Chinezen voor het eerst naar Amerika kwamen. In die tijd stonden de Amerikanen niet te springen om Chinees te eten. Sterker nog, ze vonden deze mensen die op hun kusten aankwamen, vreemd.En fait, c'est une personne, pour qui ceci n'aurait pas de sens, alors je, vous savez, cela reste entre nous. » Et j'ai répondu : « D'accord, pas de problème. » Et le dimanche de cette même conférence, son mari m'a pris à part, et il m'a dit : « Ma femme ne me tiendrait pas en estime en tant que homme, si elle le savait, mais je souffre d'une dépression depuis quelque temps et je prends des médicaments, et je me demandais ce que vous en pensez ? » Ils se cachaient les mêmes medicaments, dans deux différents endroits dans la même chambre. Et j'ai dit que je trouvais que la communication au sein de leur mariage pourrait être à l'origine de leurs problèmes. (Rires) Mais j'ai aussi été frappé par l'énorme charge que représente ce secret mutuel.
Hij is iemand die hier de zin niet kan van inzien, dus vraag ik u om het tussen ons te houden. Ik zei: Ja, dat is prima. Op de zondag van dezelfde conferentie, nam haar man me ook even apart en zei: Mijn vrouw zou me geen echte man vinden als ze dit wist, maar ik zit met een depressie en ik neem er medicatie voor. Ik vroeg me af wat u ervan denkt? Ze verborgen dezelfde medicijnen op twee verschillende plaatsen in dezelfde slaapkamer. Ik zei dat ik dacht dat communicatie misschien de oorzaak was van sommige van hun problemen. (Gelach) Maar ik werd ook getroffen door de lastige aard van dergelijke wederzijdse geheimhouding.
Et en gros il présume que, oui, il va devenir -- ces villageois -- il va devenir leur empereur et transformer leur société avec sa merveilleuse maîtrise de la technologie de la science et des éléments, mais bien sûr il se rend compte que sans le reste de la société humaine, il peut tout juste faire un sandwich, encore moins un grille-pain.
Hij neemt aan dat, jawel, hij de keizer zal worden van deze dorpelingen en hun samenleving compleet zal veranderen met zijn unieke kennis van technologie en wetenschappen en de elementen, maar hij komt erachter dat hij, zonder hulp van de rest van de mensheid, nauwelijks een broodje kan maken, en al helemaal geen broodrooster.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
reste de leur ->
Date index: 2023-05-10