Vertaling van "rendait la respiration " (Frans → Nederlands) :

Bien sûr, cela ne faisait bien souvent qu'empirer les choses. Parce que... On a besoin de notre sang. Cela sert à plein de choses importantes, comme amener l'oxygène aux tissus, ou à se débarrasser des déchets comme le dioxyde de carbone. En plus de la saignée, les médecins de Washington lui diagnostiquèrent une amygdalite, une poche de pus près de ses amygdales. On appelle ça aujourd'hui un abcès péritonsillaire, ce qui lui rendait la respiration difficile. Ils décidèrent donc d'appliquer de la cantharidine sur sa gorge, une sécrétion qui cause des brûlures chimiques sévères, que l'on extrait d'un scarabée appelé Mouche Espagnole
Dit maakte de problemen natuurlijk meestal alleen erger. Want... je hebt je bloed nodig. Het doet belangrijke dingen, zoals zuurstof in je lichaam krijgen, en afval wegwerken, zelfs de simpele dingen zoals koolstofdioxide. Naast de aderlating diagnostiseerde Washinton's dokters hem met angina, een pusgezwel op zijn keelamandelen. Tegenwoordig noemen we dat een peritonsillair abces -- en het vermoeilijkte zijn ademhaling. Dus wat ze toen deden was blaren vormen op zijn keel door cantharidine te gebruiken, een stofje wat je ernstige chemische brandwonden geeft, gewonnen van een kever genaamd 'Spaanse vlieg'.

Un mot gentil ne suffit pas pour qu'il dé-batte sa femme. Mais il faut persévérer et croire que ça a de la valeur. Parce que ça compte. Chaque sourire, chaque fleur, chaque papillon, chaque fusil non armé, chaque respiration, chaque chant d'enfant, a du poids. C'est inéluctable. Mais nous gaspillons notre vie à regretter tout ce qui ne va pas. Tant de choses vont bien, qu'on ne peut les compter. Rachel a écrit : « L'inconnu et invisible, un jour, viendront à moi. » Pourquoi à sa mort, rendre son journal immortel ? Ses mots sont des flammes, qui brûlent les portes de nos esprits fermés. Écartant nos paupières d'un regard que nous ignorions posséder, sur une fréquence éblouissante qui nous rendait aveugle.
Spreek een vriendelijk woord en je ziet hem niet zijn vrouw niet-in-elkaar-slaan, en toch moet je geloven dat het ertoe doet, want dat doet het! Elke glimlach, elke bloem, elke vleugel van een vlinder, elke ongeladen kogel, elke adem en zingende baby telt mee, daar is geen ontkomen aan. We verkwisten ons leven aan dingen die verkeerd gaan, terwijl er meer goed gaat dan je bij kunt houden. Rachel schreef: Het onzichtbare, het ongesprokene, op een dag komt het naar me toe . Wordt bij haar dood haar dagboek onsterfelijk? De fakkel van haar woorden brandt onze gesloten geesten open, forceert de leden van een ons onbekend oog, naar een hoogte van helderheid waar we blind voor waren.