Traduction de «rapide en étant » (Français → Néerlandais) :

Et comme vous pouvez le voir, c'est encore bigrement rapide en étant ralenti 333 fois.
Zoals je ziet, is het nog steeds verdomd snel.

Aller dans l'espace est difficile Même si pouvoir voir notre planète depuis l'espace grâce à un moyen simple et peu coûteux serait génial, Pour le moment le seul moyen est de devenir astronaute ou milliardaire Mais il existe un concept qui pourrait rendre cela possible Et qui pourrait définir le point de départ pour l'exploration de l'Univers : L'ascenseur spatial Comment marche-t-il exactement ? Pour comprendre comment un ascenseur spatial nous amènerait dans l'espace Nous devrons d'abord comprendre ce qu'est une orbite Être en orbite revient fondamentalement à tomber vers quelque chose en étant suffisamment rapide pour le rater. Si vous lancez une balle sur Terre, elle décrit une trajectoire en arc avant de retomber par terre. Dans l'espace, la gravité agit de manière similaire Mais si vous vous déplacez obliquement (de côté) assez vite La courbe de la Terre fait s'éloigner le sol en dessous de vous aussi rapidement que la gravité vous attire vers le sol Donc pour entrer en orbite autour de la Terre Les fusées doivent s'élever verticalement ET de travers rapidement Au contraire un ascenseur spatial exploiterait l'énergie de la rotation de la Terre pour accélérer la cargaison. Imaginez un enfant faisant tourner un jouet au bout d'une corde avec une fourmi sur la main. Alors que la fourmi escalade la corde, celle-ci se déplace de plus en plus vite. Comparé aux fusées, avec un chargement lancé depuis un ascenseur on a seulement besoin de fournir l'énergie pour bouger verticalement. Le mouvement oblique est ensuite fourni gratuitement par la rotation de la Terre ! Mais un ascenseur spatial serait sans aucun doute la structure la plus grande et la plus coûteuse jamais construite par l'humanité. Alors, Est-ce que ça vaudrait le coût ? Tout se résume à une question d'économie. Les fusées consomment d'énorme quantité de carburant, juste pour envoyer des petites livraisons dans l'espace Aux prix actuels, il faut environ 20 000 dollars pour envoyer un seul kilogramme de mar ...
Het is lastig om de ruimte in te komen. Hoewel we allemaal wel zouden willen dat er een gemakkelijke, en betaalbare manier is om naar de ruimte te komen. Op dit moment is dat alleen mogelijk als je een astronaut of miljardair bent. Maar er is een concept dat het misschien mogelijk maakt, wat ook als startpunt voor de verkenning van het universum kan dienen. De ruimtelift. Maar, hoe werkt het? Om te begrijpen hoe een ruimtelift ons de ruimte in kan krijgen, moeten we eerst kijken naar wat een baan is. In een baan zijn betekent: Naar iets toe vallen maar snel genoeg gaan om het te missen. Als je een bal op aarde gooit, maakt het een boog door de lucht en raakt daarna de grond. In de ruimte, laat de zwaartekracht je ongeveer op dezelfde manier bewegen Maar als je snel genoeg zijwaarts beweegt zal door de kromming van de aarde, de grond net zo snel onder je weg vallen als de zwaartekracht van de aarde je ernaartoe trekt dus, om in de baan van de aarde te komen moeten raketten snel omhoog en zijwaarts gaan. In tegenstelling gebruikt een ruimte lift de energie van de omwenteling van de aarde om de vracht snel voort te brengen. Stel je een kind voor dat een stuk speelgoed draait aan een touwtje. Met een mier op zijn hand. Als de mier omhoog kruipt langs het touwtje, gaat hij steeds sneller hoe meer hij stijgt. Vergeleken met een raket, hoef je met een ruimtelift alleen maar de energie te leveren om omhoog te gaan. De zijwaartste beweging komt gratis bij de snelle draaiing van de aarde. Maar een ruimtelift zou, zonder twijfel, het grootste en duurste object zijn dat ooit door mensen in gebouwd Dus, is het dat het wel waard? Het komt allemaal neer op de kosten. Raketten verbranden ongelooflijk veel raketbrandstof, alleen maar om een klein beetje vracht de ruimte in te krijgen. Met de huidige prijzen kost het ongeveer 20.000 dollar om één kilo de ruimte in te krijgen Dat is 1.3 miljoen dollar voor een mens 40 miljoen dollar voor je auto Miljarden voor een ruimtestation Deze e ...

Plus d'une vingtaine de pages sont consacrées à ses travaux et le décrivent comme étant super sympa et rapide. Ainsi, il a atteint le niveau 25, le plus haut niveau, ce qui fait de lui un SuperRabbit. Bon, ok, (Rires). J'adore ce mot, SuperRabbit.
Er zijn ruim 20 pagina's beoordelingen van zijn werk die hem als supervriendelijk en snel beschrijven, en hij heeft niveau 25 bereikt, het hoogste. Dat maakt hem een SuperRabbit. (Gelach) Geweldig woord: Superkonijn.

La dyslexie est également héréditaire. Il est courant qu'un membre de la famille ait des problèmes d'orthographe tandis qu'un autre a de grandes difficultés à décoder un mot d'une seule syllabe comme catch. Le continuum et la distribution de la dyslexie suggèrent un principe plus large à considérer quand nous observons comment le cerveau des dyslexiques traite le langage. La neurodiversité est l'idée qu'étant donné que tous nos cerveaux ont des différences de structure et de fonction, nous ne devrions pas être si rapide à cataloguer chaque écart par rapport à la « norme » comme un trouble pathologique ou à rejeter les personnes vivant avec ces différences en les considérant « déficientes ». Les personnes qui ont des variations neurologiques comme la dyslexie, y compris des individus aussi créatifs et imaginatifs que Picasso, Mohamed Ali, Whoopi Goldberg, Steven Spielberg, et Cher ont de toute évidence toutes les capacités d'être brillants et de réussir dans la vie.
Dyslexie is ook erfelijk. Het komt vaak voor dat één familielid moeite heeft met spelling, terwijl een ander familielid zelfs problemen heeft om woorden van één lettergreep te ontcijferen, bijvoorbeeld vang . Het continuüm en de verspreiding van dyslexie impliceert dat we rekening moeten houden met een ruimer principe als we onderzoeken hoe de hersenen van mensen met dyslexie taal verwerken. Neurodiversiteit is dit idee: omdat al onze hersenen verschillen vertonen in structuur en functie, moeten we niet te snel een etiket kleven op elke afwijking van de norm als een pathologische afwijking. Of mensen met deze variaties afwijzen als onvolmaakt . Mensen met neurobiologische variaties zoals dyslexie, waaronder creatieve en inventieve figuren als Picasso, Mohammed Ali, Whoopi Goldberg, Steven Spielberg, en Cher, hebben duidelijk alle capaciteiten om het te maken in het leven.