Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "quoi elle avait " (Frans → Nederlands) :
Après y avoir beaucoup pensé, j'ai enregistré une vidéo en réponse, et j'ai dit à Michaela que l'Inde a différentes facettes, et j'ai aussi essayé d'expliquer que les choses allaient aller et j'ai exprimé mes regrets quant à ce à quoi elle avait été confrontée.
Na lang nadenken, nam ik een videoreactie op. Ik vertelde Michaela dat India veel kanten heeft. Ik probeerde uit te leggen dat het goed zou komen. Ik zei dat het me speet dat haar dit overkomen was.
Elle avait cette boîte incroyable qu'elle transportait, et à l'intérieur il y avait un torse de femme, la moitié d'un torse, et elle enseignait, partout où elle allait, ce à quoi ressemblait un vagin en bonne santé et ce à quoi ressemblait un vagin mutilé.
Ze had een wonderlijke doos bij zich. Daarin zat de torso van een vrouwenlichaam, de helft van een torso. Overal waar ze kwam, leerde ze de mensen hoe een gezonde vagina eruit ziet en hoe een verminkte vagina eruit ziet.
Je présume, en fait, qu'une question qui revient toujours est, « Que faisiez-vous, exactement ? » En d'autres termes, les gens viendront vous trouver et diront, « Oh, j'ai fait ce projet. J'ai fait, ci, j'ai fait ça, et ça encore. » et vous vous dites, « Bon, très bien, mais que faisiez-vous exactement ? » parce que beaucoup de choses sont des efforts d'équipe, et ça peut être très vague. Vous savez, j'ai demandé à quelqu'un, « Qu'avez-vous fait dans cette analyse du monde en 3D ? » parce que ça comprenait de nombreuses parties. Et ensuite, je demande
rais « Vous faisiez quoi, exactement ? » Et la réponse cl
arifie grandement qu ...[+++]elles sont ses compétences. Ça aurait pu être n'importe quoi, dans le système qu'elle avait fait, et ensuite quand je sais exactement ce qu'elle faisait, alors j'en ai un meilleur aperçu. Aussi, à partir de l'entrevue, et de la manière dont elle répond à la question, on écoute, on ne demande peut-être pas précisément, mais on écoute pour entendre une passion et un intérêt pour ce qu'elle fait.
Eén steeds terugkerende vraag is: Wat was jouw rol precies? Mensen komen op je af en zeggen: Ik ben bezig met een project. Ik heb dit en dat gedaan, en dan zeg je: Oké, leuk, maar wat was jouw rol precies? Want het gaat om teamwerk en het kan dus vaag zijn. Ik vroeg iemand: Wat was jouw rol bij deze globale
3D-analyse? Die had vele onderdelen. En dan vroeg ik: Wat was jouw rol precies? Het antwoord is erg verhelderend voor wat ze kunnen. Het had om het even wat kunnen zijn in het systeem, wat zij deed, en zodra ik weet wat zij deed, heb ik daar een beter zicht op. heb ik daar een beter zicht op. In het interview en de manier waarop ze de
...[+++] vraag beantwoorden, ga je ook op zoek naar, zonder er echt naar te vragen, naar de passie zonder er echt naar te vragen, naar de passie en belangstelling voor wat ze doen.Voici le bateau. J'ai pas passé beaucoup de temps dessus comme vous voyez. Donc en gros pour résumer, j'ai attra
pé ces familles, et elle me dit : Maman, tu as oublié le bébé rose, et le papa bleu, et tu as oublié tout ça. Et elle dit : Ils veulent y aller . Et j'ai répondu : Non, chéri, ils ne veulent pas. C'est le Passage du Milieu. Personne ne veut aller par le Passage du Milieu. Donc elle m'a lancé un regard que seule une fille de développeuse de jeux peut lancer à sa mère, et pendant qu'on traverse l'océan, en suivant ces règles, elle réalise que les vagues sont très hautes et elle me dit : On va pas y arriver. Et elle réalise aussi
...[+++]qu'on a pas assez de nourriture, et elle me demande quoi faire, et je réponds : On peut soit.. Rappelez-vous qu'elle a sept ans... On peut mettre des gens dans l'eau ou espérer que personne ne tombe malade et qu'on arrive de l'autre côté. Et elle... le regard qu'elle avait quand elle est venue et elle a dit... c'était après un mois avoir étudié l'histoire des noirs à l'école.
Dit was de boot. Hij was duidelijk snel gemaakt. (Gelach) Het komt
hierop neer: ik nam enkele families en ze zei: Maar mama, je vergeet de roze baby en de blauwe papa en je vergeet dit en dat. en de blauwe papa en je vergeet dit en dat. Zij willen ook mee. Ik zei: Nee schat, ze willen niet mee. Dit is de Middenpassage. Niemand wil de Middenpassage nemen. Dus ze gaf me een blik die enkel de dochter van een gamedesigner een moeder kan geven. Terwijl we de oceaan oversteken en de regels volgen, beseft ze dat het er hevig aan toe gaat, en ze zegt: We halen het niet! Ze beseft dat we niet genoeg eten hebben, dus ze vraagt wat ze moet doen. Ik
...[+++] zeg: - ze is zeven, weet je nog - Ofwel zetten we een paar mensen overboord, ofwel hopen we dat ze niet ziek worden en halen we de overkant. Die blik op haar gezicht, toen ze zei -- na een maand, dit is Maand van de Zwarte Geschiedenis --Et j'ai dit, Allez la lire.
Et ils disent, Oh, celle-là n'était pas si géniale. Et puis nous sommes passés
à une autre elle n'avait pas de super visuels, mais elle avait des super informations -- et nous avons passé une heure à parler du processus d'apprentissage, parce que la question n'était pas si oui ou non c'était parfait, ou si oui ou non c'était ce que je pouvais créer; c'était de leur demander de créer par eux-mêmes. Et ça leur a permis d'échouer, de réfléchir, et d'apprendre. Et quand on renouvelle l'activité dans ma classe
...[+++]cette année, ils feront mieux cette fois. Parce que dans l'apprentissage doit être inclus une dose d'échec, parce que l'échec est éducatif en lui-même. Il y a un million d'images que je pourrais montrer ici, et j'ai dû choisir soigneusement -- celle-ci est une de mes préférées -- d'étudiants en train d'apprendre, de ce à quoi ça ressemble d'apprendre dans un paysage où nous laissons de côté l'idée que les enfants doivent venir à l'école pour obtenir les informations, mais au lieu de ça, demandez-leur ce qu'ils peuvent en faire. Posez-leur des questions vraiment intéressantes. Ils ne vous décevront pas. Demandez-leur d'aller sur place, de voir des choses par eux-mêmes, de vivre vraiment l'apprentissage, de jouer, de poser des questions,
En ik zei: Ga het lezen. En ze zeiden: Oh, dat was niet zo fantastisch. Toen gingen we naar een volgende -- er zaten geen visuele vondsten in, maar wel heel goede informatie -- en we praatten een uur over het leerproces, want het ging er niet om of het perfect was, of het was wat ik kon maken, ik had hun gevraagd om zelf iets te maken. Ze kregen de kans te falen, te verwerken, te leren. Als we dit jaar in mijn klas nog zo
'n rondje doen, dan zullen ze het deze keer beter doen. Want leren moet een zekere mate van falen inhouden, want van falen leer je door het proces. Er zijn een miljoen beelden die ik hier zou kunnen laten verschijnen, ik
...[+++] moest zorgvuldig kiezen -- dit is één van mijn favoriete -- van studenten die leren, van hoe leren eruit kan zien, in een landschap waar we de idee laten varen dat kinderen naar school moeten komen om informatie te krijgen, en we hun veeleer vragen wat ze ermee kunnen doen. Stel hun echt interessante vragen. Ze zullen je niet teleurstellen. Vraag hun om naar plekken te gaan, om zelf dingen te zien, om het leren te ervaren, om te spelen, te onderzoeken.B
onjour, je m'appelle John Green, c'est le Cours Intensif de l'histoire mondiale et aujourd'hui nous allons discuter sur la Révolution Française. J'avoue que ceci n'était pas le drapeau français jusqu'à 1794, mais on pense que les rayures lui allaient à merveille. Comme ce mec-ci , hein? Donc, pendant que la révolution américaine était considérée comme quelque chose de bon, la Révolution française est souvent vue comment un chaos sanglant, que - Monsieur Green, Monsieur Green ! Je parie, que, comme toujours, c'est bien plus compliqué que cela. En fait, non. Ça a été assez horrible. Et, comme beaucoup de révolutions, à la fin nous avons é
...[+++]changé un régime autoritaire pour un régime autoritaire. Mais même si la révolution a été un chaos, ses idées ont changé le cours de l'histoire - bien plus, je le crois, qu'avec la Révolution Américaine. [Musique d'introduction] [Musique d'introduction] [Musique d'introduction] Donc, la France au 18eme siècle était un pays riche et très peuplé, mais elle avait un problème systématique pour la collecte d'impôts à cause de la façon que la société était structurée. Ils avaient un système avec des rois et des nobles que nous appelons maintenant l'ancien régime. Merci, trois ans de cours de Français au lycée. Et pour la plupart des Français, c'était la catastrophe, car les gens qui avaient l'argent- la noblesse et le clergé - ne payaient jamais d'impôts. Donc en 1789, la France était profondément endettée pour avoir financé la Révolution américaine - Merci, France, nous allons vous aider pour la Première et la Seconde Guerre Mondiale plus tard. Et Louis XVI dépensait la moitié de son budget national pour couvrir la dette fédérale. [Musique d'introduction] [Musique d'introduction] [Musique d'introduction] [Musique d'introduction] Louis a essayé de faire une réforme avec plusieurs ministres de la finance. Il a même appelé pour une démocracie à une échelle locale, mais toutes ses tentatives de réparer le système ont échoué et bientôt la Fran ...
Hallo, mijn naam is John Green! Dit is Crash Course Wereldgeschiedenis en vandaag praten we over de Franse Revolutie. Dit was niet de Franse vlag tot 1794 maar de strepen stonden goed Net zoals ik, of niet? Terwijl de Amerikaanse Revolutie wordt beschouwd als iets goeds wordt de Franse Revolutie gezien als een bloederige bende, die Meneer! Meneer! I gok, dat het veel ingewikkelder is dan dat. Nou, nee. Het was best verschrikkelijk. Net zoals veel revoluties, kwam er een autoritair regime in de plaats voor een autoritair regime. Ook al was de revolutie een bende, de idealen veranderden de geschiedenis, meer dan de Amerikaanse Revolutie deed. - - - - In de 18e eeuw was Frankrijk een rijk en dichtbevolkt land, maar het had een probleem met bel
...[+++]astingen innen door de structuur van de maatschappij. Ze hadden een systeem met een koning en edelen dat we nu het ancien regime noemen. Dank je, 3 jaar Franse les. En voor de meeste Fransen, was het waardeloos, want de mensen met het geld, de edelen en de geestelijken betaalden geen belasting. Dus in 1789 was Frankrijk diep in de schulden omdat ze de Amerikaanse Revolutie financierden. Dankje Frankrijk, daar kwamen we op terug in WO I en II. En koning Lodewijk de 16e gaf het halve nationale budget uit om de staatsschuld te betalen. - - - - Lodewijk probeerde het systeem te veranderen met verschillende ministers van financiën Hij wilde zelfs lokale democratie, maar zijn pogingen hiertoe faalden. Frankrijk was failliet. Dit viel 'mooi' samen met hagelstormen die de oogsten verpesten, - waardoor de voedselprijzen stegen en er honger kwam, waarvan de Fransen heel boos werden, want ze houden van eten. De koning leek in ieder geval niet blut, door zijn stevige bouw en mooie schoenen. Hij en zijn vrouw Marie Antoinette woonden in het mooie paleis in Versailles dankzij God's bevel, maar Verlichte denkers zoals Kant twijfelenden aan het idee van religie door dingen te schrijven als: 'Het hoofddoel van verlichting is om zich te verlossen v ...Il y a des trucs qui sont un peu pénibles. Par exemple, aux escales, souvent il y avait des gens qui arrivaient et qui disaient à Maxime : « Ouais, trop cool, ton bateau. » Au bout d'un moment, Maxime disait : « En fait, c'est elle la capitaine. -- Quoi ! Elle, une femme ? » Et ouais ! Mais ça c'est pas grave. C'est pas agréable, parce que quand on l'entend beaucoup beaucoup trop de fois c'est pas agréable. Mais c'est une contrariété, c'est pas un problème.
Sommige dingen zijn wat irritant. Bijvoorbeeld op de tussenstops kwamen er vaak mensen naar Maxime en zeiden: Wat heb jij een gave boot. Na een tijdje zei Maxime: Eigenlijk is zij de kapitein. Wat?! Zij? Een vrouw?! Jawel! Maar dat is niet erg. Het is niet fijn, want als je dat veel te vaak hoort is het niet fijn. Maar het is een ergernis, het is geen probleem.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent qu
e ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et
...[+++]puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schittere
nde zonlicht waarin ...[+++]alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Et à la fin, on s'est mis de l'autre côté de la rue et on
a regardé ce qu'on avait fait, et j'ai dit C'est superbe , et les femmes ont dit c'est vrai . Et j'ai dit Et je trouve que la couleu
r est parfaite , et elles ont toutes acquiescé, à part Ga
udence, et j'ai dit Quoi? Et elle a dit Rien , et j'ai dit Quoi? Et elle a dit Bon, c'est joli, mais tu sais, notre couleur en fait c'est le vert . Et -- (Rires) Et j'ai appris qu'écouter
...[+++]ne demandait pas seulement de la patience, mais qu'en ayant vécu toute sa vie en dépendant de la charité, c'est très difficile de dire ce qu'on pense. Et principalement parce que les gens ne vous le demandent jamais vraiment, et quand ils le font, vous ne croyez pas vraiment qu'ils veulent savoir la vérité.
Op het einde stonden we aan de overkant, we bekeken ons werk, e
n ik zei: Het is zo mooi. En de vrouwen zeiden: Echt waar. Ik zei: Ik denk dat de kleur perfect is. Ze knikten allemaal, behalve Gaudence. Ik zei: Wat is er? Ze zei: Niets. Ik: Wat? Zij: Het is wel mooi, maar onze kleur is eigenlijk groen. (Gelach) Toen leerde ik
dat luisteren niet alleen om geduld draait. Als je je hele leven lang van aalmoezen hebt geleefd, in afhankelijkheid, dan is het heel moeilijk om te zeggen wat je bedoelt. Vooral omdat mensen
...[+++]het je nooit echt vragen. En als ze het doen, dan denk je dat ze de waarheid niet echt willen weten.Bon, je me disperse, là. NM : Non, je veux que tu leur parles de
Leahy. DL : Eh bien quoi, Leahy ? (Rires) NM : Dis
leur ce que... DL : Elle veut que je parle de ... Nous avons un groupe qui s'appelle Leahy. Il y a 11 frères et sœurs. Nous, euh... Qu'est ce que pourrais leur dire ? (Rires) Nous avons ouvert - NM : Pas un cabinet médical. DL : Pas un cabinet médical, oh non. Nous avons eu une grande chance. Nous avons fait la première partie de Shania Twain pendant deux ans, lors de sa tournée internationale. C'était génial pour nous,
...[+++]et maintenant, toutes mes sœurs se sont arrêtées pour avoir des bébés, et les garçons se marient tous, alors nous restons près de chez nous pour, je suppose, encore deux semaines. Qu'est-ce que je peux dire ? Je ne sais pas quoi dire, Natalie. Nous, euh ... (Rires) (Rires) NM : C'est ça, le mariage ? (Applaudissements) J'aime ça. (Applaudissements) (Rires) DL : Ah oui, ok, dans ma famille il y avait sept filles, quatre garçons, il y avait deux violons et un piano, et bien sûr nous nous battions tous pour jouer des instruments, alors papa et maman ont établi une règle selon laquelle on ne pouvait pas pour jouer quelqu'un d'un instrument. On devait attendre qu'il ait fini, alors bien sûr, ce qu'on faisait, c'est qu'on se mettait au piano, et et on ne le quittait même pas pour manger, parce qu'on ne voulait pas céder sa place à un frère ou une sœur, et ils attendaient encore et encore, et arrivait minuit, et vous étiez encore là au piano, mais c'était leur façon de nous amener à pratiquer.
Hoe dan ook, ik blijf maar doorbabbelen. NM: Nee, Ik wil d
at je hen vertelt over Leahy. DL: Wat is er met Leahy? (Gelach) NM: Vertel ze gewoon wat -- DL: Ze wil dat ik vertel over -- We hadden een band genaamd Leahy. We waren met 11 broers en zussen. We, eh -- Wat zal ik ze vertellen (Gelach) We begonnen -- NM: Geen operaties. DL: Geen operaties, oh ja. We kregen een geweldige kans. We speelden twee jaar lang in het voorprogramma van Shania Twain. Die internationale tournee was erg belangrijk voor ons. Al mijn zussen krijgen nu kinderen en de jongens gaan allemaal trouwen, dus we blijven dicht bij huis, denk ik, voor een aantal weken. Wa
...[+++]t moet ik zeggen? Ik weet niet wat ik moet zeggen, Natalie. Wij, eh...(Gelach) (Gelach) NM: Is dit waar het huwelijk over gaat? (Applaus) Ik vind het leuk. (Applaus) (Gelach) DL: Oh ja, oke, in mijn familie hadden we zeven meisjes, vier jongens, we hadden twee violen en één piano, en natuurlijk ruzieden we allemaal over wie er op de instrumenten mocht spelen, dus pa en ma hadden de regel geïntroduceerd dat we niemand het instrument af mochten pakken. Je moest wachten totdat ze klaar waren. Wat deden we dus? We gingen achter de piano zitten en je ging er niet eens af om te eten omdat je je plekje niet op wilde geven aan je broer of zus. Zij moesten wachten en wachten. Om middernacht zat je nog steeds achter de piano, maar het was hun manier om ons aan het oefenen te krijgen. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
quoi elle avait ->
Date index: 2024-10-12