Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "qui possèdent seulement quelques-uns des attributs rudimentaires " (Frans → Nederlands) :
...et le
vivant, des formes qui possèdent seulement quelques-uns des attributs rudimentaires de la vie » - et donc, celles dont je viens de parler - « auxquelles d'autres attributs seront ajoutés lentement au cours du développement par les actions évolutives de l'environnement. Nous commençons donc simplement, nous créons quelques structures qui peuvent avoir certaines de ces caractéristiques de la vie, et puis nous essayons de les développer pour qu’elles se rapprochent d'un aspect de vie. Voilà comment nous pouvons commencer à faire une protocellule. Nous utilisons cette idée qu'on appelle l'auto-assemblage. Cela signifie que je peux m
...[+++]élanger des composants chimiques dans une éprouvette dans mon laboratoire, et ces composants chimiques vont commencer à s'auto-associer pour former des structures plus grandes. Disons, des dizaines de milliers, des centaines de milliers de molécules s'unissent pour former une grande structure qui n'existaient pas auparavant. Et dans cet exemple particulier, j'ai pris des molécules membranaires, les ai mélangées dans le bon environnement, et en quelques secondes ces structures plutôt complexes et belles se forment ici. Ces membranes sont également assez semblables, morphologiquement et fonctionnellement, aux membranes de votre corps, et nous pouvons les utiliser, comme on dit, pour former le corps de notre protocellule. De même, nous pouvons travailler avec les systèmes d'huile et d'eau. Comme vous le savez, quand vous mettez l'huile et l'eau ensemble, elles ne se mélangent pas, mais par auto-assemblage nous pouvons obtenir une jolie gouttelette d'huile, et nous pouvons réellement utiliser cela comme un corps pour notre organisme artificiel ou pour notre protocellule, comme vous le verrez plus tard. Donc il ne s'agit que de former des corps, non? Des architectures. Qu'en est-il des autres aspects des systèmes vivants? Nous avons conçu ce modèle de protocellule que je vous montre ici. Nous avons commencé avec une argile naturelle appelé montmorillonite. Elle provient naturellement de l'environnement, cette argile. Elle forme une surface qui est, disons, chimiquement active. Elle pourrait servir de support à un métabolisme. Certains types de molécules aiment s'associer avec l'argile. Par exemple, dans ce cas, l'ARN, en rouge - c'est un parent de l'ADN, c'est une molécule informationnelle - elle peut venir et commencer à s'associer avec la surface de cette argile. Cette structure peut alors organiser la formation d'une enveloppe membranaire autour d'elle-même, et peut donc faire un corps de molécules liquides autour d'elle, et c'est représenté en vert ici, sur cette ...
...sl
echts enkele van de rudimentaire eigenschappen van het leven beschikken - die ik zojuist heb vernoe
md - waaraan andere attributen langzaamaan zullen worden toegevoegd in de loop van de ontwikkeling door de evolutionaire acties van het milieu.” We beginnen simpel, we maken een aantal structuren
die een aantal van deze kenmerken van het leven hebben en dan gaan we proberen dat te ontwikkelen om meer te gaan lijken op echt leven.
...[+++] Zo gaan we een protocel maken. We maken gebruik van het idee van zelfassemblage. Daarvoor meng ik wat stoffen in een reageerbuis in mijn lab en deze chemicaliën gaan zelfassociëren om grotere en grotere structuren te vormen. Tienduizenden, honderdduizenden moleculen komen samen om een grote structuur te vormen die tevoren nog niet bestond. In dit specifieke voorbeeld, nam ik wat membraanvormende moleculen, mengde die samen in de juiste omgeving en binnen een paar seconden vormen deze die complexe en mooie structuren hier. Deze membranen lijken morfologisch en functioneel op de membranen in je lichaam. We kunnen ze gebruiken om het lichaam van onze protocel te maken. We kunnen ook werken met olie-en-watersystemen. Olie en water mengen niet, maar door zelfassemblage kunnen we een mooie oliedruppel vormen en kunnen die als lichaam voor onze kunstmatige organismen of voor onze protocel gebruiken, zoals we later zullen zien. Zo vormen we een lichaam. Met die architectuur. Hoe zit het met de andere aspecten van levende systemen? We begonnen met dit protocelmodel hier dat ik liet zien. We begonnen met een natuurlijk voorkomende klei, montmorilloniet genaamd. Die komt voor in de natuur. Hij heeft een chemisch actief oppervlak. Er kan een stofwisseling op draaien. Bepaalde soorten moleculen associëren gemakkelijk met deze klei. Bijvoorbeeld RNA, weergegeven in het rood - het is familie van DNA, een informatiedragend molecuul - het kan langs komen en zich binden aan het oppervlak van deze klei. Deze structuur kan dan de vorming van een membraangrens rond zichzelf organiseren. Het kan een lichaam van vloeistofmoleculen om zich heen maken. Dat is in het groen weergegeven hier op deze microfoto. Gewoon door zelfassemblage, door dingen te mengen in het lab, krijgen we wat je zou kunnen noemen een metabool oppervlak met een aantal informatiedragende moleculen binnen dit membraanlichaam. Zo zijn we op weg naar levende systemen. ...Maintenant nous savons qu'une racine possède seulement quelques centaines de cellules qui présentent ce type de caractéristique, mais nous connaissons la taille de la racine d'une petite plante, comme le seigle.
We weten dat het uiteinde van een wortel maar enkele honderd cellen bezit die dit kenmerk vertonen, maar we weten hoe groot het worteluiteinde van een kleine plant is, zoals bij de roggeplant.
Ici, on voit seulement l'œil de l'abeille vu avec un microscope, et maintenant, tout d'un coup, vous pouvez voir que l'abeille a des milliers d'yeux individuels qui s'appellent ommatidies, elle possède, en fait, des poils sensoriels dans ses yeux qui lui permettent de savoir quand elle est très près de quelque chose car elle ne voit pas en stéréo.
Hier het oog van de honingbij door een microscoop. Zo zie je dat bijen duizenden aparte ogen of ‘ommatidia’ hebben. Door de sensorische haren in hun ogen weten ze wanneer ze dicht bij iets zijn, omdat ze niet in stereo kunnen zien.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
qui possèdent seulement quelques-uns des attributs rudimentaires ->
Date index: 2023-08-19