Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "qui a utilisé cette histoire " (Frans → Nederlands) :
On utilise cette histoire pour se convaincre que cela se résume à un homme brutal abusant d'une fille innocente.
Het houdt mensenhandel lekker overzichtelijk: slechte mannen die slechte dingen doen met onschuldige meisjes.
Herman Melville, qui a utilisé cette histoire comme recherche pour « Moby Dick », a écrit des années plus tard et depuis la terre ferme, je cite, « Toutes les souffrances de ces pauvres hommes de l'Essex auraient pu, selon toute vraisemblance humaine être évitées s'ils avaient immédiatement, après avoir quitté l'épave, filé tout droit vers Tahiti. » Mais, comme Melville a dit, « ils redoutaient les cannibales. » La question est donc, pourquoi ces hommes redoutaient-ils les cannibales bien plus encore que l'extrême vraisemblance de famine ?
Herman Melville gebruikte dit verhaal bij zijn onderzoek voor ‘Moby Dick’. Jaren later, en op het droge, schreef hij: Al het leed van deze stakkers van de Essex had misschien vermeden kunnen worden als ze dadelijk na de ramp naar Tahiti waren gevaren. Maar, zei Melville, ze vreesden de kannibalen. Waarom vreesden deze mannen kannibalen zoveel meer dan de extreme zekerheid van de honger?
Nous voulions utiliser ces histoires pour expliquer les règles aux filles.
We wilden deze verhalen gebruiken om meisjes te leren over ongesteldheid.
Ca me tue. Je ne plaisante pas. J'ai travaillé pour un éditeur de manuel, et en tant qu'écrivain, on me disait toujours de ne jamais utiliser d'histoire de plaisanterie, de langage séduisant, parce que mon travail pourrait ne pas être pris au sérieux et comme scientifique . N'est-ce pas ? Je veux dire, parce que Dieu interdit à quelqu'un de s'amuser quand on étudie les sciences. Donc nous avons ce domaine scientifique qui concerne les gelées, et les changements de couleurs. Regardez.
Ik knap erop af. Ik meen het. Ik heb gewerkt voor een educatieve uitgeverij. Ze vroegen me altijd om geen verhalen of leuke, boeiende taal te gebruiken, omdat mijn werk dan niet kan worden beschouwd als ‘ernstig’ en ‘wetenschappelijk’. Je mag dus geen plezier beleven aan het leren van wetenschap. Er is een domein in de wetenschap waar alles draait om slijm en kleuromslagen. Kijk maar.
C'est le titre du premier chapitre -- Ce Livre N'est Pas un Arbre . Car poétiquement, comme l'a dit Margaret Atwood,
nous écrivons notre histoire sur la peau des poissons avec le sang des ours. Et avec tant de polymères, ce donc nous avons besoin c'est d'une nutr
ition technique, et utiliser quelque chose d'aussi élégant qu'u
n arbre -- imaginez cette mission : Concevez quelque chose qui produit de l'oxygène, agglomère le carbone, ut
...[+++]ilise de l'azote, distille l'eau, utilise l'énergie solaire comme carburant, crée des sucres et nutriments complexes, crée des micro-climats, change de couleur avec les saisons et s'auto-reproduit.
Zo heet het 1e hoofdstuk: 'Dit boek is geen boom'. In poëzie, zoals Margeret Atwood opmerkte, 'schrijven we geschiedenis op het vel van vissen met het bloed van beren.' Met zoveel polymeren, wat we echt nodig hebben, is technische voeding en om iets te gebruiken zo elegant als een boom -- stel je deze designopdracht voor: ontwerp iets dat zuurstof maakt, koolstof opslaat, stikstof vastlegt, water destilleert, zonne-energie opslaat als brandstof, complexe suikers en voeding maakt, microklimaten creëert, van kleur verandert met de seizoenen en zichzelf voortplant.
Je me revois lisant ce livre, et à 3 heures du matin, alors que je le lisais et qu'il m'expliquait comment
les paraboles que j'utilisais pour mesurer la rotation des galaxies, pouvaient aussi servir à communiquer, à envoyer des parcelles d'informations d'un système stellaire vers un autre. A 3 heures du matin, lorsque vous êtes tout seul, que vous n'avez pas beaucoup dormi, l'idée peut sembler très romantique mais plus encore, c'est l'idée de pouvoir prouver qu'il y a quelqu'un là-bas simp
lement en utilisant cette même technologie qui
...[+++] m'a attiré tellement que 20 ans plus tard j'ai pris un emploi à l'Institut SETI. Aujourd'hui, je dois avouer que ma mémoire est remarquablement poreuse et je me suis souvent demandé si il y avait du vrai dans cette histoire ou bien si c'était moi qui ne me rappelais pas bien de tout, mais j'ai récemment fait développer ce vieux négatif, ainsi, ici, vous pouvez voir le livre de Shklovsky et Sagan au-dessous d'un calculateur analogique.
Op een ochtend om 3 uur las ik het boek. Op een ochtend om 3 uur las ik het boek. Het beschreef hoe de antennes die ik gebruikte om de melkwegstelselbanen te meten, ook gebruikt kunnen worden om te communiceren, om stukjes informatie te verzenden van het ene sterrenstelsel naar het andere. Om 3 uur 's morgens, als je helemaal alleen bent, en weinig geslapen hebt, is dat een erg romantisch idee. Maar het idee dat je kunt bewijzen dat daar ver weg iemand is, -- door gebruik te maken van dezelfde technologie -- trok mij zo aan, dat ik 20 jaar later ging werken bij het SETI-Instituut. Ik moet bekennen dat mijn geheugen grote gaten vertoont. Ik
vraag me dan ook vaak af of er wel waar ...[+++]heid school in dit verhaal, of dat ik het mij fout herinner. Onlangs vergrootte ik een oud negatief en hier kun je beslist het boek van Shklovsky en Sagan onder die rekenliniaal zien. het boek van Shklovsky en Sagan onder die rekenliniaal zien.Et quand le Bureau des Chances Economiques à Washington, D.C, qui a finançait la clinique de Geiger, a découvert ça, ils étaient furieux. Et ils ont envoyé ce bureaucrate pour dire à
Geiger qu'il devait utiliser leurs dollars pour les s
oins médicaux, ce à quoi Geiger a fait cette réponse célèbre et logique, « La dernière fois j'ai vérifié mes manuels, le traitement spécifique pour la malnutrition était la nourriture. » (Rires) Alors quand j'ai reçu ce courriel du docteur. Geiger, j'ai su que j
...[+++]e pouvais être fière de faire partie de cette histoire. Mais la vérité est que j'étais effondrée. Nous voilà, 45 ans après que Geiger ait prescrit de la nourriture à ses patients, et les médecins me disent, « Sur ces questions, nous pratiquons une politique de « ne demandez pas, n'en parlez pas ». » Quarante-cinq ans après Geiger, Health Leads doit réinventer l'ordonnance pour les ressources de base.
Toen Economische Zaken in Washington, die Geigers kliniek subsidie gaf, dat ontdekte, waren ze des duivels. Ze stuurden een bureaucraat om Geiger te zeggen dat hij hun
dollars moest gebruiken voor medische zorg. om Geiger te zeggen dat hij hun dollars moest gebruiken voor medische zorg. Waarop Geiger de gedenkwaardige woorden sprak: 'Ik heb er de boeken nog eens op nageslagen, maar de therapie voor ondervoeding is voedsel.' (Gelach) Toen ik dus die e-mail van Dr. Geiger kreeg, wist ik dat ik trots moest zijn op mijn aandeel in deze geschiedenis. Maar in werkelijkheid was ik wanhopig. Hier staan we dan, 45 jaar nadat Geiger zijn patiënten
...[+++] voedsel voorschreef, Hier staan we dan, 45 jaar nadat Geiger zijn patiënten voedsel voorschreef, en dokters vertellen me: 'Naar deze problemen kun je beter niet vragen, als je toch niets kunt doen'. 45 jaar later moet Health Leads het recept voor basisvoorzieningen opnieuw invoeren.Con
sidérons un instant cette citation de Leduc, il y a cent ans, à propos d'un type de biologie synthétique: La synthèse de la vie, si jamais elle devait se produire, ne sera pas la découverte sensationnelle que nous avons pour habitude d'associer avec l'idée. C'est sa première déclaration. Donc, si nous créons réellement la vie dans les laboratoires, cela n'aura probablement aucun un impact sur notre vie. «Si nous acceptons la théorie de l'évolution, alors les premières lueurs de la synthèse de la vie doivent consister dans la production de formes intermédiaires entre le monde non-organique et l'organique ou entre le monde inerte et le
...[+++]vivant, des formes qui possèdent seulement quelques-uns des attributs rudimentaires de la vie » - et donc, celles dont je viens de parler - « auxquelles d'autres attributs seront ajoutés lentement au cours du développement par les actions évolutives de l'environnement. Nous commençons donc simplement, nous créons quelques structures qui peuvent avoir certaines de ces caractéristiques de la vie, et puis nous essayons de les développer pour qu’elles se rapprochent d'un aspect de vie. Voilà comment nous pouvons commencer à faire une protocellule. Nous utilisons cette idée qu'on appelle l'auto-assemblage. Cela signifie que je peux mélanger des composants chimiques dans une éprouvette dans mon laboratoire, et ces composants chimiques vont commencer à s'auto-associer pour former des structures plus grandes. Disons, des dizaines de milliers, des centaines de milliers de molécules s'unissent pour former une grande structure qui n'existaient pas auparavant. Et dans cet exemple particulier, j'ai pris des molécules membranaires, les ai mélangées dans le bon environnement, et en quelques secondes ces structures plutôt complexes et belles se forment ici. Ces membranes sont également assez semblables, morphologiquement et fonctionnellement, aux membranes de votre corps, et nous pouvons les utiliser, comme on dit, pour former le corps de notre prot ...
Denk een moment aan deze uitspraak van Leduc, een honderdtal jaren geleden, toen hij nadacht over synthetische biologie: De synthese van het leven, zou het ooit gebeuren, zal niet de sensationele ontdekking zijn die we meestal associëren met he
t idee. Dat is zijn eerste verklaring. Als we echt leven gaan maken in laboratoria, zal dat ons leven waarschijnlijk niet gaan beïnvloeden. Als we de evolutietheorie accepteren, dan moet het eerste begin van de synthese van het leven bestaan in de productie van tussenliggende vormen tussen de anorganische en de organische wereld of tussen de niet-levende en de levende wereld, vormen die over slecht
...[+++]s enkele van de rudimentaire eigenschappen van het leven beschikken - die ik zojuist heb vernoemd - waaraan andere attributen langzaamaan zullen worden toegevoegd in de loop van de ontwikkeling door de evolutionaire acties van het milieu.” We beginnen simpel, we maken een aantal structuren die een aantal van deze kenmerken van het leven hebben en dan gaan we proberen dat te ontwikkelen om meer te gaan lijken op echt leven. Zo gaan we een protocel maken. We maken gebruik van het idee van zelfassemblage. Daarvoor meng ik wat stoffen in een reageerbuis in mijn lab en deze chemicaliën gaan zelfassociëren om grotere en grotere structuren te vormen. Tienduizenden, honderdduizenden moleculen komen samen om een grote structuur te vormen die tevoren nog niet bestond. In dit specifieke voorbeeld, nam ik wat membraanvormende moleculen, mengde die samen in de juiste omgeving en binnen een paar seconden vormen deze die complexe en mooie structuren hier. Deze membranen lijken morfologisch en functioneel op de membranen in je lichaam. We kunnen ze gebruiken om het lichaam van onze protocel te maken. We kunnen ook werken met olie-en-watersystemen. Olie en water mengen niet, maar door zelfassemblage kunnen we een mooie oliedruppel vormen en kunnen die als lichaam voor onze kunstmatige organismen of voor onze protocel gebruiken, zoals we later zullen ...Dans ce passionnant exposé, l'avocat Jason McCue prône une nouvelle façon d'attaquer le terrorisme, d'affaiblir sa crédibilité auprès de ceux qui achètent le produit - les recrues. Il partage des histoires de cas concrets où lui et d'autres militants ont utilisé cette approche pour engager et créer le changement.
In deze aangrijpende talk dringt advocaat Jason McCue aan op een nieuwe manier om terrorisme aan te pakken om de geloofwaardigheid ervan te verzwakken bij de kopers van het product: de rekruten. Hij vertelt verhalen van echte gevallen waarin hij en andere activisten voor deze aanpak gingen en verandering teweegbrachten.
A travers l'histoire de l'Islam, le journalist Bobby Ghosh dis qu'il y a deux visions du djihad : l'une, intérieure, une lutte de soi pour devenir meilleur, l'autre, extérieure. Une petite minorité (et plus récemment Oussama ben Lade
n) s'est appropriée cette se
conde conception, l'utilisant comme une excuse à la violence mondiale meurtrière dirigée contre l'Ouest . Ghosh suggère que, maintenant que l'organisation mondiale de ben Laden est fragmentée, le temps est venu de ré
...[+++]habiliter ce mot. (Filmé àTEDxGeorgetown.)
In de geschiedenis van de islam waren er steeds twee versies van jihad, zegt journalist Bobby Ghosh. Een interne, de persoonlijke worsteling om een beter mens te zijn en een externe. Een kleine minderheid (meest recentelijk Osama bin Laden) heeft zich de tweede toegeëigend en gebruikt die als excuus voor een dodelijke mondiale strijd tegen 'het Westen'. Ghosh suggereert dat het nu, na de wereldwijde fragmentatie van bin Ladens organisatie, tijd wordt om het woord terug te claimen. (Opgenomen tijdens TEDxGeorgetown.)
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
qui a utilisé cette histoire ->
Date index: 2024-08-07