Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "questions touchant au bien-être humain alors nous " (Frans → Nederlands) :
(Rires) Mais pour les questions touchant au bien-être humain alors nous avons des réponses, que nous sachions ou pas, les trouver.
(gelach) Maar wanneer vragen mensenlevens beïnvloeden dan bestaat een antwoord, of wij dat kunnen vinden of niet.
Mais ce qui m'inquiète encore plus
de bien des façons alors que nous nous dissocions de la nature, alors
que nous nous dissocions spirituellement de ces animaux, est
que nous perdons espoir, nous perdons ce lien spirituel, notre dignité, cette chose en nous qui nous maintient liés à la planète. BJ : Vous devez donc savoir, en regardant dans les yeux des lions et des léopards mainte
nant, que c'est une question de conscience cruci ...[+++]ale. Et ce que nous faisons, en février, nous sortons un film intitulé Le Dernier Lion . Le Dernier Lion est précisément ce qui arrive en ce moment. C'est la situation dans laquelle on est -- les derniers lions. C'est-à-dire que si nous n'agissons pas, ces plaines seront entièrement dépourvues de grands félins, et ensuite tout le reste disparaîtra à son tour.
Maar waar ik mij op velerlei manieren nog meer zorgen over maak is dit: als we ons onthechten van de natuur, als we ons geestelijk onthechten van deze dieren, dan verliezen we de hoop, dan verliezen we die spirituele verbinding, onze waardigheid, datgene in ons dat ons verbindt met deze planeet. BJ: Je moet je dus beseffen, als je in de ogen kijkt van leeuwen en luipaarden vandaag de dag, da
n gaat het om een kritisch bewustzijn. Dus gaan wij in februari een film uitbrengen die heet De Laatste Leeuw . De Laatste Leeuw is precies wat er op dit moment gebeurt. Dat is de situatie waar we ons bevinden -- de laatste leeuwen. Tenminste, als we
...[+++]geen actie ondernemen en er niets tegen doen, dan zullen deze vlakten compleet verstoken worden van grote katachtigen. Als gevolg daarvan, zal al het andere verdwijnen.Les radiations s
ont effrayantes. En tout cas, certains types les sont. Mon compteur Geiger ne détecte rien près de mon téléphone, de mon routeur wi-fi ou mon four à micro-ondes. Car un compteur Geiger ne mesure que les radiations ionisantes - C.à.d. des radiations avec assez d'énergie pour arracher les électrons des atomes. Ça se mesure en unités appelées sieverts. Si vous êtes exposés à plus de 2 sieverts en une fois, vous serez certainement mort
peu après ça. Mais nous sommes exposés de faibles niveaux de rayonnement ionisant tout l
...[+++]e temps. Les bananes, par ex, sont riches en potassium et une partie de ce potassium est naturellement radioactif. Donc quand vous mangez une banane vous êtes exposés à environ 0,1 microsievert de radiation. C'est 1 sur 10 millions de sievert. Utilisons donc une banane pour mesurer les doses de radiation. Puisque les gens mangent des bananes, nous devenons radioactifs aussi. Vous êtes donc plus exposés aux radiations si vous dormez à côté de quelqu'un que si vous dormez seul. Mais je ne suis pas inquiet car cette dose est insignifiante par rapport à la radiation de fond émise par la Terre. Je veux dire : il y a un rayonnement ionisant venant du sol, de l'air et même de l'espace. Le niveau de radiation ici à Sydney est d'environ 0.15 microsieverts par heure et c'est environ la moyenne partout. Le niveau habituel, est entre 0.1 et 0.2 microsieverts/h Cependant, il y a des endroits avec des niveaux bien plus élevés. Alors, selon vous, qui sur Terre reçoit la dose maximale de radiation? Répondons à cette question en allant aux endroits les plus radioactifs sur Terre. Certains endroits que vous imagineriez très radioactifs pourraient vous étonner. Je suis à Hiroshima et ceci est le Dome de la Paix. A environ 600 m au dessus de ce dôme, explosa la première bombe nucléaire. Elle fut déclenchée pour avoir un impact de destruction maximal. Et bien le niveau de radiation aujourd'hui, presque 70 ans plus tard n'est que de 0.3 microsieverts/h. Je v ...
Straling is eng. Tenminste, sommige soorten straling zijn eng. Mijn Geiger teller meet bijvoorbeeld niets bij mijn mobiele telefoon, de wifi-router of bij de magnetron. Dat komt doordat een Geiger teller alleen ioniserende straling meet. Dat is straling met genoeg energie om elektronen uit atomen te schieten. Het wordt gemeten in de eenheid Sievert. Als je aan meer dan twee Sievert in 1 keer wordt bloodgesteld ga je waarschijnlijk kort daarna dood. Maar we worden altijd aan een kleine hoeveelheid ioniserende straling blootgesteld. Bananen zijn bijvoorbeeld rijk aan Kalium en een stukje van dat radioactief is. Dus als je een banaan eet wordt je blootgesteld aan ongeveer 0,1 microsievert. Dat is 1 tienmiljoenste Sievert. Laten we een banaan a
...[+++]ls maatstaaf gebruiken. Omdat mensen bananen eten worden we ook radioactief. Dus je wordt aan meer straling blootgesteld als je naast iemand slaapt. Maar daar zou ik me geen zorgen om maken omdat die dosis zo klein is vergeleken met de achtergrondstraling. Wat ik bedoel is dat er ioniserende straling uit de grond, uit stenen, de lucht en zelfs uit de ruimte komt. Hier in Sydney is de achtergrondstraling ongeveer 0,15 microsieverts per uur en dat is het gemiddelde op Aarde. Meestal zit de achtergrondstraling tussen de 0,1 en 0,2 microsieverts per uur. Maar er zijn plaatsen met aanzienlijk hogere niveaus. Maar wie zou op aarde de hoogste dosis straling ontvangen? We beantwoorden die vraag door naar de meeste radioactieve plekken op Aarde te gaan. Sommige plaatsen waarvan je zou verwachten dat er veel straling is, kunnen verrassend zijn. Ik ben in Hiroshima en dat is de 'Peace Dome'. Het was ongeveer 600 meter boven die koepel, waar 's werelds eerste nucleaire bom afging in een stad. Die plek werd gekozen zodat de explosie het meest destructief zou zijn. Het stralingsniveau tegenwoordig, bijna 70 jaar later, is slechts 0,3 microsievert per uur. Ik ga dadelijk een lift in. We gaan nu met een lift naar beneden. Dit is een oude uranium ...Le problème est, bien sûr, qu'alors que nous commençons à considérer tout ce que nous avons en commun, nous devons commencer à mettre en question la raison pour laquelle nous maintenons certaines divisions.
Het probleem is natuurlijk dat, als we beginnen te kijken naar al die gemeenschappelijkheid, we moeten beginnen met de vraag waarom wij bepaalde grenzen aanhouden.
Dans cette brève conférence, le psychologue Dan Ariely raconte deux histoires personnelles explorant le conflit scientifique d'intérêt : comment la recherche de la connaissance et la compréhension peuvent être affectées, consciemment ou pas, par des objectifs personnels inconsidérés. Quand nous réfléchissons aux grandes questions, nous rappelle-t-il, soyons conscients de nos cerveaux bien trop humains.
In deze korte talk laat psycholoog Dan Ariely aan de hand van twee persoonlijke verhalen zijn licht schijnen op wetenschappelijke belangenconflicten: Hoe het nastreven van kennis en inzicht al dan niet bewust kan worden beïnvloed door kortzichtige persoonlijke doelen. Wanneer we ons buigen over de grote vragen des levens, zegt hij, mogen we onze al-te-menselijke hersenen niet vergeten.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont
humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de l
...[+++]eur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schittere
nde zonlicht waarin ...[+++]alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...(Rires) L'autre chose qui s'est produite -- et même à ce moment-là, j'ai
dit : « Bon, c'est peut-être un bon ajout. C'est bien pour les étudiants motivés. C'est peut-être aussi bien pour ceux qui sont scolarisés chez eux. » Mais je ne pensais pas que ça deviendrait quelque chose qui s'infiltrerait en quelque sorte dans la salle de classe. Mais j'ai ensuite commencé à recevoir des lettres d'enseignants. Et les enseignan
ts m'écrivaient : « Nous utilisons vos vidéos pour faire bouger la classe. Vous donnez les cours, donc maintenan
t nous... ...[+++]» et cela pourrait arriver dans toutes les classes d'Amérique aujourd'hui, « ... maintenant je donne vos cours comme devoirs à la maison. Et ce qu'étaient les devoirs à la maison, les étudiants les font maintenant dans la salle de classe. » Je veux m'arrêter là-dessus -- (Applaudissements) Je veux m'arrêter là-dessus un instant, parce qu'il y a deux ou trois choses intéressantes. Premièrement, quand ces enseignants font cela, il y a l'avantage évident -- l'avantage que maintenant leurs étudiants peuvent apprécier les vidéos de la même façon que mes cousins. Ils peuvent mettre en pause, reprendre à leur propre rythme, à leur convenance. Mais la chose la plus intéressante est -- et ça ne va pas de soi quand on parle de technologie dans les salles de classe -- en enlevant les cours à modèle unique de la classe et en laissant les élèves auto-réguler leurs cours à la maison, quand vous entrez alors dans la classe, en les laissant faire le travail, avec l'enseignant à proximité, en donnant aux enfants des moyens réels d'interagir entre eux, ces enseignants ont utilisé la technologie Ils ont pris une expérience fondamentalement déshumanisante -- pour humaniser la classe. 30 enfants avec leur index sur les lèvres, n'ayant pas le droit d'interagir entre eux. Un enseignant, peut importe sa qualité, doit donner ces cours à modèle unique à 30 élèves -- des visages vides, légèrement antagonistes -- c'est désormais une expérience humaine. Mainten ...
(Gelach) Er gebeurde nog iets. Op dit punt zei ik: Oké, misschien is het een goede aanvulling. Het is goed voor gemotiveerde leerlingen. Het is misschien goed voor het thuisonderwijs. Maar ik had niet gedacht dat het op een of andere manier zou doordringen tot in de klas. Maar toen begon ik brieven te krijgen van leerkrachten. De leerkrachten schreven: Wij gebruiken je video's om de klas 180 graden te draaien. Jij hebt de les gegeven, dus wat we nu doen is ... en dit zou morgen in elk klaslokaal in A
merika kunnen gebeuren - ... we geven je les als huiswerk op. Wat vroeger huiswerk was, laat ik de leerlingen nu in de klas doen. Ik wil hie
...[+++]r even pauzeren. (Applaus) Ik wil hier even pauzeren, omdat ik een paar interessante dingen zie. Een, wanneer deze leraren dat doen, is er het onmiskenbare voordeel - het voordeel dat hun leerlingen nu de video's kunnen gebruiken zoals mijn neefjes dat deden. Ze kunnen pauzeren, herhalen op hun eigen tempo, binnen hun eigen tijd. Wat nog interessanter is -- en dit gaat tegen de intuïtie in, als het over technologie in de klas gaat -- je stapt af van de eenheidsworst -les voor de klas en laat leerlingen op hun eigen tempo thuis les volgen. Dan ga je naar de klas, laat ze werken, laat de leerkracht rondlopen, laat de kinderen er met elkaar over praten. Zo hebben deze leerkrachten technologie gebruikt Ze namen een fundamenteel ontmenselijkende ervaring - om de klas menselijker te maken. 30 kinderen met hun vingers op de lippen, die niet met elkaar mochten praten. Een leerkracht, hoe goed hij ook is, moet een eenheidsworst -les geven aan 30 leerlingen -- uitdrukkingsloos gezicht, ietwat vijandig. Nu is het een menselijke ervaring. Nu is er echt onderlinge interactie. Zodra de Khan Academy -- Ik gaf mijn job op en we werden een echte organisatie. We zijn een organisatie zonder winstbejag. De vraag is, hoe brengen we dit naar een hoger niveau?(Rires) Ainsi, ce travail avec les émotions, qui
sont fondamentales, nous a ensuite amenés à penser que, peut-être, les raisons fondamentales
des réseaux sociaux humains sont en quelque sorte codées dans nos gènes. Parce que les réseaux sociaux humains, quand ils sont mappés, ressemblent toujours à ceci, l'image du réseau, mais ils ne ressemblent jamais à ceci. Pourquoi ne ressemblent-ils pas à ça ? Pourquoi ne formons-nous pas de
...[+++]réseaux sociaux humains qui ressemblent à un treillis régulier ? Bon, hé bien, les modèles spécifiques des réseau sociaux humains, leur ubiquité, leur finalité apparente, cela pose la question de savoir si, au départ, nous avons évolué pour avoir ces réseaux sociaux, et si nous avons évolué pour former des réseaux avec une structure particulière. Et remarquez tout d'abord ... Mais, pour comprendre ça, il faut d'abord que nous disséquions un peu la struceture du réseau. Et remarquez que chaque personne dans ce réseau a exactement le même emplacement structurel que n'importe quelle autre.
(Gelach) Dit werk met emoties, die zo fundamenteel zijn, bracht ons op het idee dat de fundamentele oorzaken van sociale netwerken bij mensen misschien op een of andere manier in onze genen gecodeerd zijn. Telkens sociale netwerken bij mensen in kaart gebracht worden, zien ze er altijd zo uit: de tekening van het netwerk, maar ze zien er nooit zo uit. Waarom zien ze er niet zo uit? Waarom vormen we geen menselijke sociale netwerken die er als een regelmatig rooster uitzien? De opvallende patronen van menselijke sociale netwerken, hun alomtegenwoordigheid en
hun duidelijke bedoeling roepen prangende vragen op: zijn we geëvolueerd om in de
...[+++] eerste plaats sociale netwerken te hebben, en: zijn we geëvolueerd om netwerken te vormen met een welbepaalde structuur. Bemerk eerst... om dit te begrijpen moeten we de netwerkstructuur eerst een beetje ontleden. Bemerk dat iedere persoon in dit netwerk precies dezelfde structurele locatie heeft als iedere andere persoon.Al Gore a trois questions à propos du changement climatique et de notre futur. L
a première : devons-nous changer ? Chaque jour, la pollution due au réchauffem
ent mondial capture autant d'énergie thermique que celle de 400 000 bombes atomiques de catégorie Hiroshima. Cette énergie capturée engendre des tempêtes plus violentes et des inondations plus extrêmes, dit-il. « Tous les soirs, le journal télévisé est comme une randonnée à tr
...[+++]avers le livre de l'Apocalypse. » La deuxième question : peut-on changer ? Nous avons déjà commencé. Alors, la grande question : changerons-nous ? Dans cette discussion inspirante et stimulante, al Gore répond par l'affirmative. « Lorsque tout défi moral important est enfin réduit à un choix binaire entre ce qui est juste et ce qui est mauvais, le résultat peut être prédit en raison de notre nature en tant qu'êtres humains, dit-il. C'est pourquoi nous allons gagner. »
Al Gore heeft drie vragen over klimaatverandering en onze toekomst. Eerste vraag: moeten we veranderen? Elke dag houdt vervuiling in de vorm van broeikasgassen evenveel warmte-energie vast als zou vrijkomen door het ontploffen van 400.000 Hiroshima-atoombommen. Die vastgehouden warmte leidt tot hevigere stormen en extreme waterover
last, zegt hij: Het nieuws lijkt elke avond op een wandeling doorheen het boek Openbaring. Tweede vraag: kunnen we veranderen? We zijn al begonnen. Dan de grote vraag: gaan we veranderen? In deze uitdagende, inspirerende lezing, zegt Gore van wel. Indien een grote morele uitdaging uiteindelijk wordt uitgewerkt
...[+++]tot een binaire keuze tussen wat goed is en wat fout is, dan ligt het resultaat op voorhand vast vanwege wie wij zijn als menselijke wezens, zegt hij. Daarom gaan we dit overwinnen .Aller dans l'espace est difficile Même si pouvoir voir notre planète depuis l'espace grâce à un moyen simple et peu coûteux serait génial, Pour le moment le seul moyen est de devenir astronaute ou milliardaire Mais il ex
iste un concept qui pourrait rendre cela possible Et qui pourrait définir le point de départ pour l'exploration de l'Univers : L'ascenseur spatial Comment marche-t-il exactement ? Pour comprendre comment u
n ascenseur spatial nous amènerait dans l'espace Nous devrons d'abord comprendre ce qu'est une orbite Être en orbit
...[+++]e revient fondamentalement à tomber vers quelque chose en étant suffisamment rapide pour le rater. Si vous lancez une balle sur Terre, elle décrit une trajectoire en arc avant de retomber par terre. Dans l'espace, la gravité agit de manière similaire Mais si vous vous déplacez obliquement (de côté) assez vite La courbe de la Terre fait s'éloigner le sol en dessous de vous aussi rapidement que la gravité vous attire vers le sol Donc pour entrer en orbite autour de la Terre Les fusées doivent s'élever verticalement ET de travers rapidement Au contraire un ascenseur spatial exploiterait l'énergie de la rotation de la Terre pour accélérer la cargaison. Imaginez un enfant faisant tourner un jouet au bout d'une corde avec une fourmi sur la main. Alors que la fourmi escalade la corde, celle-ci se déplace de plus en plus vite. Comparé aux fusées, avec un chargement lancé depuis un ascenseur on a seulement besoin de fournir l'énergie pour bouger verticalement. Le mouvement oblique est ensuite fourni gratuitement par la rotation de la Terre ! Mais un ascenseur spatial serait sans aucun doute la structure la plus grande et la plus coûteuse jamais construite par l'humanité. Alors, Est-ce que ça vaudrait le coût ? Tout se résume à une question d'économie. Les fusées consomment d'énorme quantité de carburant, juste pour envoyer des petites livraisons dans l'espace Aux prix actuels, il faut environ 20 000 dollars pour envoyer un seul kilogramme de mar ...
Het is lastig om de ruimte in te komen. Hoewel we allemaal wel zouden willen dat er een gemakkelijke, en betaalbare manier is om naar de ruimte te komen. Op dit moment is dat alleen mogelijk als je een astronaut of miljardair bent. Maar er is een concept dat het misschien mogelijk maakt, wat ook als startpunt voor de verkenning van het universum kan dienen. De ruimtelift. Maar, hoe werkt het? Om te begrijpen hoe een ruimtelift ons de ruimte in kan krijgen, moeten we eerst kijken naar wat een baan is. In een baan zijn betekent: Naar iets toe vallen maar snel genoeg gaan om het te missen. Als je een bal op aarde gooit, maakt h
et een boog door de lucht en raakt ...[+++]daarna de grond. In de ruimte, laat de zwaartekracht je ongeveer op dezelfde manier bewegen Maar als je snel genoeg zijwaarts beweegt zal door de kromming van de aarde, de grond net zo snel onder je weg vallen als de zwaartekracht van de aarde je ernaartoe trekt dus, om in de baan van de aarde te komen moeten raketten snel omhoog en zijwaarts gaan. In tegenstelling gebruikt een ruimte lift de energie van de omwenteling van de aarde om de vracht snel voort te brengen. Stel je een kind voor dat een stuk speelgoed draait aan een touwtje. Met een mier op zijn hand. Als de mier omhoog kruipt langs het touwtje, gaat hij steeds sneller hoe meer hij stijgt. Vergeleken met een raket, hoef je met een ruimtelift alleen maar de energie te leveren om omhoog te gaan. De zijwaartste beweging komt gratis bij de snelle draaiing van de aarde. Maar een ruimtelift zou, zonder twijfel, het grootste en duurste object zijn dat ooit door mensen in gebouwd Dus, is het dat het wel waard? Het komt allemaal neer op de kosten. Raketten verbranden ongelooflijk veel raketbrandstof, alleen maar om een klein beetje vracht de ruimte in te krijgen. Met de huidige prijzen kost het ongeveer 20.000 dollar om één kilo de ruimte in te krijgen Dat is 1.3 miljoen dollar voor een mens 40 miljoen dollar voor je auto Miljarden voor een ruimtestation Deze e ... datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
questions touchant au bien-être humain alors nous ->
Date index: 2024-03-18