Traduction de «questions plus simples » (Français → Néerlandais) :

Voici l'enregistrement de deux patients. La question est : Lequel a souffert le plus? C'est une question très simple. Il est clair que le patient B a plus souffert. Sa coloscopie durait plus longtemps, et pour chaque minute de souffrance pour le patient A, B souffrait aussi, mais encore plus.
En dit zijn twee patiënten. Dit zijn hun verslagen. En er wordt gevraagd Wie van hen heeft het meeste pijn gehad? En dat is een heel gemakkelijke vraag. Het is duidelijk dat patiënt B meer pijn heeft gehad. Zijn colonoscopie heeft langer geduurd, en voor elke minuut pijn die patiënt A heeft gehad heeft patiënt B er één gehad, en meer.

Nous ne savons pas. Voilà d'autres questions. Des questions plus simples mais pas si simples. La vaccination, c'est le moyen le moins cher de sauver la vie d'un enfant. Le monde a dépensé beaucoup d'argent avec ça. Le GAVI et les fondations Gates se sont engagées à donner beaucoup d'argent. Les pays en voie de développement ont fait beaucoup d'efforts.
We weten het niet. Dus hier nog enkele andere vragen. Kleinere vragen, maar ook weer niet zo klein. Vaccinatie is de goedkoopste manier om een kinderleven te redden. En we hebben er een hoop geld aan uitgegeven. De GAVI en de Gates-stichtingen geven er hopen geld aan uit. Ook de ontwikkelingslanden zelf hebben grote inspanningen geleverd.

Au fur et à mesure que la technologie progresse, avance, beaucoup d'entre nous pensent que ces avancées nous rendent plus intelligents, plus brillants et plus proches du monde. Je me permettrais de dire que ce n'est pas forcément le cas, car progrès est simplement synonyme de changement. Le changement vous enrichit mais en même temps vous appauvrit. Pour bien illustrer mon propos, je voudrais vous montrer comment la technologie a résolu une question très simple, très banale, de tous les jours.
Naarmate de technologie vordert en zich ontwikkelt, hebben velen van ons de indruk dat deze vooruitgang ons intelligenter maakt, slimmer en meer verbonden met de wereld. Wat ik zou willen aantonen, is dat dat niet noodzakelijkerwijs het geval is. Vooruitgang is gewoon een woord voor verandering en met elke verandering die je iets oplevert, raak je ook iets kwijt. Om dit punt te illustreren, zou ik willen laten zien hoe de technologie een zeer eenvoudige, veel voorkomende alledaagse vraag heeft behandeld.

D'abord, comme je l'ai expliqué, si on demande à un ordinateur « Est-ce que ce nombre est premier ? » , en l'écrivant en abrégé, on n'obtient pas plus de six lignes de code pour vérifier la primalité d'un nombre, c'est une question particulièrement simple à poser.
Ten eerste, ik zei het al, moet je, om een computer te vragen of iets een priemgetal is, het in de afgekorte versie intypen, met ongeveer zes regels code, om het priemgetal te testen. Dat is een hele eenvoudige vraag.

Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...

La question est : Pourquoi le binaire est-il plus simple que les chiffres arabes ? Et la réponse est simplement que si je lève 3 doigts, on arrive à les compter facilement, mais si je fais comme ça, c'est assez dur de voir que j'ai dit 7. Le mérite est que c'est le moyen le plus simple de représenter des chiffres. Tous les autres sont plus compliqués. On peut détecter les erreurs avec celui-ci. Il est sans ambiguïté dans sa lecture. Il y a plein d'avantages avec le binaire. Il est donc très très simple une fois que vous savez le lire. Maintenant, si on veut se représenter ce zéro et ce un [qui composent le] binaire, il nous faut un dispositif. Et penser aux choses de notre vie courante qui sont binaires. Parmi elles, les interrupteurs électriques. Ils peuvent être sur marche ou arrêt . C'est binaire. Mais on sait tous que les interrupteurs muraux, ça tombe en panne.
De vraag is: waarom is binair eenvoudiger dan Arabisch? Het antwoord is eenvoudig: als ik drie vingers omhoog houd, kunnen jullie dat gemakkelijk tellen, maar als ik dit omhoog hou, kan je niet zo makkelijk zien dat dat 7 was. Het is de eenvoudigste manier om getallen voor te stellen. Alle andere manieren zijn ingewikkelder. Je kan er fouten mee onderscheppen. Het is eenduidig in zijn weergave. Er zijn veel goede dingen te zeggen over binair. Het is zeer, zeer eenvoudig als je eenmaal weet hoe het te lezen. Als je nu deze 0 en 1 van het binaire stelsel wil voorstellen, heb je een apparaat nodig. Denk aan dingen in je leven die binair zijn. Een ervan zijn lichtschakelaars. Ze kunnen uit of aan staan. Dat is binair. Nu weten we allemaal dat schakelaars het soms laten afweten.

Maintenant la question c'est: pouvons-nous régénérer la vie, ou pouvons nous créer de nouvelles formes de vie, à partir de cet univers numérique ? Voici la carte du génome d'un organisme simple, la bactérie Mycoplasma genitalium, l'organisme possédant le génome le plus simple qui puisse s'auto-répliquer en laboratoire. Nous avons tenté de voir si nous pouvions arriver à un génome encore plus petit.
Nu proberen we te vragen: kunnen we leven regenereren, of kunnen we nieuw leven creëren, uit dit digitale universum? Dit is de kaart van een klein organisme, Mycoplasma genitalium, met het kleinste genoom voor een soort dat zichzelf kan vermenigvuldigen in een laboratorium. En we hebben geprobeerd te kijken of we tot een nóg kleiner genoom kunnen komen.

Aller dans l'espace est difficile Même si pouvoir voir notre planète depuis l'espace grâce à un moyen simple et peu coûteux serait génial, Pour le moment le seul moyen est de devenir astronaute ou milliardaire Mais il existe un concept qui pourrait rendre cela possible Et qui pourrait définir le point de départ pour l'exploration de l'Univers : L'ascenseur spatial Comment marche-t-il exactement ? Pour comprendre comment un ascenseur spatial nous amènerait dans l'espace Nous devrons d'abord comprendre ce qu'est une orbite Être en orbite revient fondamentalement à tomber vers quelque chose en étant suffisamment rapide pour le rater. Si vous lancez une balle sur Terre, elle décrit une trajectoire en arc avant de retomber par terre. Dans l'espace, la gravité agit de manière similaire Mais si vous vous déplacez obliquement (de côté) assez vite La courbe de la Terre fait s'éloigner le sol en dessous de vous aussi rapidement que la gravité vous attire vers le sol Donc pour entrer en orbite autour de la Terre Les fusées doivent s'élever verticalement ET de travers rapidement Au contraire un ascenseur spatial exploiterait l'énergie de la rotation de la Terre pour accélérer la cargaison. Imaginez un enfant faisant tourner un jouet au bout d'une corde avec une fourmi sur la main. Alors que la fourmi escalade la corde, celle-ci se déplace de plus en plus vite. Comparé aux fusées, avec un chargement lancé depuis un ascenseur on a seulement besoin de fournir l'énergie pour bouger verticalement. Le mouvement oblique est ensuite fourni gratuitement par la rotation de la Terre ! Mais un ascenseur spatial serait sans aucun doute la structure la plus grande et la plus coûteuse jamais construite par l'humanité. Alors, Est-ce que ça vaudrait le coût ? Tout se résume à une question d'économie. Les fusées consomment d'énorme quantité de carburant, juste pour envoyer des petites livraisons dans l'espace Aux prix actuels, il faut environ 20 000 dollars pour envoyer un seul kilogramme de mar ...
Het is lastig om de ruimte in te komen. Hoewel we allemaal wel zouden willen dat er een gemakkelijke, en betaalbare manier is om naar de ruimte te komen. Op dit moment is dat alleen mogelijk als je een astronaut of miljardair bent. Maar er is een concept dat het misschien mogelijk maakt, wat ook als startpunt voor de verkenning van het universum kan dienen. De ruimtelift. Maar, hoe werkt het? Om te begrijpen hoe een ruimtelift ons de ruimte in kan krijgen, moeten we eerst kijken naar wat een baan is. In een baan zijn betekent: Naar iets toe vallen maar snel genoeg gaan om het te missen. Als je een bal op aarde gooit, maakt het een boog door de lucht en raakt daarna de grond. In de ruimte, laat de zwaartekracht je ongeveer op dezelfde manier bewegen Maar als je snel genoeg zijwaarts beweegt zal door de kromming van de aarde, de grond net zo snel onder je weg vallen als de zwaartekracht van de aarde je ernaartoe trekt dus, om in de baan van de aarde te komen moeten raketten snel omhoog en zijwaarts gaan. In tegenstelling gebruikt een ruimte lift de energie van de omwenteling van de aarde om de vracht snel voort te brengen. Stel je een kind voor dat een stuk speelgoed draait aan een touwtje. Met een mier op zijn hand. Als de mier omhoog kruipt langs het touwtje, gaat hij steeds sneller hoe meer hij stijgt. Vergeleken met een raket, hoef je met een ruimtelift alleen maar de energie te leveren om omhoog te gaan. De zijwaartste beweging komt gratis bij de snelle draaiing van de aarde. Maar een ruimtelift zou, zonder twijfel, het grootste en duurste object zijn dat ooit door mensen in gebouwd Dus, is het dat het wel waard? Het komt allemaal neer op de kosten. Raketten verbranden ongelooflijk veel raketbrandstof, alleen maar om een klein beetje vracht de ruimte in te krijgen. Met de huidige prijzen kost het ongeveer 20.000 dollar om één kilo de ruimte in te krijgen Dat is 1.3 miljoen dollar voor een mens 40 miljoen dollar voor je auto Miljarden voor een ruimtestation Deze e ...

Et nous posons 10 questions simples -- rien de plus simple.
En we vragen 10 simpele vragen -- het is eenvoud.

Ah. L'inertie, c'est le nom que les scientifiques donnent au phénomène de la balle qui va à l'arrière de la carriole. Mais en réalité, personne ne sait vraiment. Feynam a ensuite obtenu des diplômes au MIT, à Princeton, il a résolu la catastrophe de Challenger, il a ensuite remporté le prix Nobel de Physique pour les diagrammes de Feynman qui décrivent le mouvement des particules subatomiques. Il affirme que cette conversation avec son père lui a permis de comprendre que les questions les plus simples peuvent vous transporter aux confins du savoir humain, et c'est là qu'il voulait s'amuser. Et il s'est bien amusé.
Traagheid is de naam van de geleerden voor het fenomeen dat de bal naar achteren in de kar rolt. Maar in werkelijkheid weet niemand het. Feynman haalde zijn diploma's op MIT, Princeton. Hij loste de ramp met de Challenger op. Hij won de Nobelprijs voor Natuurkunde voor zijn Feynman-diagrammen, die de bewegingen van subatomaire deeltjes beschrijven. Die conversatie met zijn vader bracht hem tot het besef dat eenvoudige vragen tot belangrijke kennis kunnen leiden, en dat dat zijn speelveld moest zijn. Zo gebeurde het ook.