Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «question aux gens depuis » (Français → Néerlandais) :
L'autre est un objet en mouvement. Et la troisième est un moment. Donc voici des exemples. Quand je demande aux gens -- je pose cette question aux gens depuis 10 ans -- je leur demande : « Où allez-vous quand vous devez vraiment obtenir un résultat ? » J'entends des choses comme le porche, le pont, la cuisine. J'entends des choses comme une pièce supplémentaire dans la maison, la cave, le café, la bibliothèque.
Een andere is een bewegend voorwerp. As derde een tijdstip. Hier zijn enkele voorbeelden. Als ik mensen vraag -- en ik vraag dit al bijna 10 jaar aan mensen -- Ik vraag ze: Waar ga je naar toe als je echt iets af wilt krijgen? Ik hoor dan dingen als de veranda, het dek, de keuken. Ik hoor dan dingen als de extra kamer in het huis, de kelder, een koffiehuis, de bibliotheek.
Je me suis dit : « C'est fabuleux ! Je me demande bien pourquoi ? » Bien sûr il me fallait aller en
Afrique et poser la question aux gens. J'ai donc reçu une bourse Fulbright pour voyager en Afrique pendant un an demandant
aux gens pourquoi ils construisaient des fractales, ce qui est un super travail si vous l'obtenez. (Rires) Je me suis retrouvé dans cette ville, j'avais créé un petit modèle fractal de la ville juste pour voir un peu comment il se développerait -- quand
...[+++]j'y suis arrivé, je me suis rendu au palais du chef, et mon français n'est pas très bon ; j'ai dit quelque chose comme : « Je suis un mathématicien et j'aimerais monter sur votre toit. » Il a été très sympa, et il m'y a emmené, et nous avons parlé des fractales. Il a dit : « Oh oui, bien sûr ! Nous savons ça : un rectangle dans un rectangle, nous savons tout de ça. » Il s'avère que l'insigne royal est composé d'un rectangle dans un rectangle dans un rectangle, et le chemin à travers le palais est en fait cette spirale ici.
Ik dacht: Dit is ongelooflijk! Wa
arom is dat zo? Dus ging ik naar Afrika om de mensen te vragen waarom. Ik kreeg een Fulbright-beurs om een jaar lang door Afrika te reizen en mensen te vragen waarom ze fractals bouwden, wat een heerlijke baan is, als je ze kunt krijgen. (Gelach) Ik kwam dus in deze stad aan. Ik had een klein fractaal model voor de stad gemaakt om te zien hoe het zich zou ontwikkelen -- maar toen ik aankwam, bij het paleis van de chef -- mijn Frans is niet zo goed, dus ik zei iets in de trant van: Ik ben wiskundige en ik zou graag op uw dak staan. Hij reageerde prima. Hij nam me mee naar boven en we praatten over fractals
...[+++]. Hij zei: Oh ja, ja! We wisten van een rechthoek in een rechthoek, dat weten we allemaal. Blijkt dat op het koninklijk blazoen een rechthoek in een rechthoek in een rechthoek staat, en dat het pad door dat paleis deze spiraal hier is.Nous avons produit un certain nombre de gens depuis le droit jusqu'aux sciences humaines.
We leverden een aantal mensen af in de rechten, helemaal tot aan de geesteswetenschappen.
Si vous posez de vagues questions aux gens, comme « Pensez-vous qu'il faudrait plus de gouvernement ou moins de gouvernement ? » « Pensez-vous que le gouvernement devrait » - surtout si vous utilisez des expressions biaisées « Pensez-vous que le gouvernement devrait fournir des allocations ? » ou bien, « Pensez-vous que le gouvernement devrait redistribuer ? » Alors vous pouvez voir des changements partisans radicaux.
Als je mensen vage vragen stelt, zoals: Denk je dat we meer of minder regering moeten hebben? of Denk je dat de regering -- vooral als je beladen taal gebruikt -- steun moet geven? Of Denk je dat de regering aan herverdeling moet doen? Dan zie je ze radicale standpunten innemen.
Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était a
ccusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a d
...[+++]it : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette i
k in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebb
...[+++]en geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animau
x, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en
prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent a
...[+++]vec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk word
...[+++]t belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Aller dans l'espace est difficile Même si pouvoir
voir notre planète depuis l'espace grâce à un moyen simple et peu coûteux serait génial, Pour le moment le seul moyen est de devenir astronaute ou milliardaire Mais il existe un concept qui pourrait rendre cela possible Et qui pourrait définir le point de départ pour l'exploration de l'Univers : L'ascenseur spatial Comment marche-t-il exactement ? Pour comprendre comment un ascenseur spatial nous amènerait dans l'espace Nous devrons d'abord comprendre ce qu'est une orbite Être en orbite revient fondamental
...[+++]ement à tomber vers quelque chose en étant suffisamment rapide pour le rater. Si vous lancez une balle sur Terre, elle décrit une trajectoire en arc avant de retomber par terre. Dans l'espace, la gravité agit de manière similaire Mais si vous vous déplacez obliquement (de côté) assez vite La courbe de la Terre fait s'éloigner le sol en dessous de vous aussi rapidement que la gravité vous attire vers le sol Donc pour entrer en orbite autour de la Terre Les fusées doivent s'élever verticalement ET de travers rapidement Au contraire un ascenseur spatial exploiterait l'énergie de la rotation de la Terre pour accélérer la cargaison. Imaginez un enfant faisant tourner un jouet au bout d'une corde avec une fourmi sur la main. Alors que la fourmi escalade la corde, celle-ci se déplace de plus en plus vite. Comparé aux fusées, avec un chargement lancé depuis un ascenseur on a seulement besoin de fournir l'énergie pour bouger verticalement. Le mouvement oblique est ensuite fourni gratuitement par la rotation de la Terre ! Mais un ascenseur spatial serait sans aucun doute la structure la plus grande et la plus coûteuse jamais construite par l'humanité. Alors, Est-ce que ça vaudrait le coût ? Tout se résume à une question d'économie. Les fusées consomment d'énorme quantité de carburant, juste pour envoyer des petites livraisons dans l'espace Aux prix actuels, il faut environ 20 000 dollars pour envoyer un seul kilogramme de mar ...
Het is lastig om de ruimte in te komen. Hoewel we allemaal wel zouden willen dat er een gemakkelijke, en betaalbare manier is om naar de ruimte te komen. Op dit moment is dat alleen mogelijk als je een astronaut of miljardair bent. Maar er is een concept dat het misschien mogelijk maakt, wat ook als startpunt voor de verkenning van het universum kan dienen. De ruimtelift. Maar, hoe werkt het? Om te begrijpen hoe een ruimtelift ons de ruimte in kan krijgen, moeten we eerst kijken naar wat een baan is. In een baan zijn betekent: Naar iets toe vallen maar snel genoeg gaan om het te missen. Als je een bal op aarde gooit, maakt het een boog door de lucht en raakt daarna de grond. In de ruimte, laat de zwaartekracht je ongeveer op dezelfde manier
...[+++] bewegen Maar als je snel genoeg zijwaarts beweegt zal door de kromming van de aarde, de grond net zo snel onder je weg vallen als de zwaartekracht van de aarde je ernaartoe trekt dus, om in de baan van de aarde te komen moeten raketten snel omhoog en zijwaarts gaan. In tegenstelling gebruikt een ruimte lift de energie van de omwenteling van de aarde om de vracht snel voort te brengen. Stel je een kind voor dat een stuk speelgoed draait aan een touwtje. Met een mier op zijn hand. Als de mier omhoog kruipt langs het touwtje, gaat hij steeds sneller hoe meer hij stijgt. Vergeleken met een raket, hoef je met een ruimtelift alleen maar de energie te leveren om omhoog te gaan. De zijwaartste beweging komt gratis bij de snelle draaiing van de aarde. Maar een ruimtelift zou, zonder twijfel, het grootste en duurste object zijn dat ooit door mensen in gebouwd Dus, is het dat het wel waard? Het komt allemaal neer op de kosten. Raketten verbranden ongelooflijk veel raketbrandstof, alleen maar om een klein beetje vracht de ruimte in te krijgen. Met de huidige prijzen kost het ongeveer 20.000 dollar om één kilo de ruimte in te krijgen Dat is 1.3 miljoen dollar voor een mens 40 miljoen dollar voor je auto Miljarden voor een ruimtestation Deze e ...Mais plutôt que d'écrire un manifeste de plus ou quelque chose du même genre, elle laisse derrière elle un plan d'affaires pour que ça se fasse. C'est ce que ma copine fait. Donc, je suis tellement fière de cela. (Applaudissements) Mais ces trois personnes ne se connaissent pas, mais elles ont énormément de choses en commun. Toutes les trois résolvent des problèmes, et ils ne sont que quelques-uns des nombreux exemples de personnes que je suis vraiment privilégiée de voir, rencontrer et d'apprendre des exemples du travail que je fais maintenant. J'ai eu beaucoup de chance de les avoir tous en vedette dans mon émission de radio Corporation For Public Radio intitulée ThePromisedLand.org. Maintenant, ce sont tous des visionnaires très pragmati
...[+++]ques. Ils jettent un coup d'oeil à la demande qui existe -- produits de beauté, des écoles saines, de l'électricité - et d'où vient l'argent pour répondre à ces exigences. Et quand les solutions les moins coûteuses consistent à réduire le nombre d'emplois, vous vous vous retrouvez avec des chômeurs, et ces gens-là coûtent cher. En fait, ils font partie de ce que j'appelle les citoyens qui coûtent le plus cher, et parmi eux on trouve des vétérans issus d'une génération appauvrie, traumatisés depuis leur retour du Moyen-Orient, des gens qui sortent de prison. Et pour les anciens combattants en particulier, l'association des vétérans dit il y a une six fois plus de psychotropes prescrits aux vétérans depuis 2003.
Maar in plaats van het zoveelste manifesto, laat ze ons een bedrijfsplan na, waarmee dit gestalte kan krijgen. Dat is wat mijn vriendin doet. En daar ben ik trots op. (Applaus) Deze drie mensen kennen elkaar niet, maar ze hebben een hoop gemeen. Ze zijn alle drie probleemoplossers, en slechts enkele van vele voorbeelden die ik zie, ontmoet en van wie ik mag leren in het werk dat ik nu doe. Ik had het geluk ze te kunnen voorstellen in mijn programma op de Corporation for Public Radio, Het Beloofde Land.org. Stuk voor stuk praktische visionairs. Ze kijken naar wat er gevraagd wordt -- schoonheidsproducten, gezonde scholen, elektriciteit -- en hoe de geldstromen vloeien om aan die vraag te voldoen. Als de goedkoopste oplossingen verlies van ba
...[+++]nen met zich meebrengen, zit je met werkloze mensen, en die mensen zijn niet goedkoop. In feite zijn het wat ik noem de duurste medeburgers, onder hen mensen met overgeërfde armoede, getraumatiseerde veteranen uit het Midden-Oosten, mensen die uit de gevangenis komen. Veteranen gebruiken volgens het Departement voor Veteranenzaken 6 keer zoveel psychiatrische medicijnen, sinds 2003.Mais qu'est-ce que j'entends par déclencher nos réflexes sociaux ? Et bien, l'une des choses que j'ai apprises c'est que, si nous concevons ces robots pour communiquer avec nous en utilisant le même langage corporel, la même sorte de signaux
non verbaux que les gens emploient -- comme Nexi, notre robot humanoïde le fait ici -- ce que nous découvrons, c'est que les gens réagissent aux robots d'une façon très similaire à celle avec laquelle ils réagissent aux gens. Les gens emploient ces signaux pour déterminer certaines choses comme : cette personne est-elle convaincante ? Est-elle aimable ? Est-elle attrayante ? Peut-on lui faire confian
...[+++]ce ? Il s'avère que c'est la même chose pour les robots. Il s'avère maintenant que les robots deviennent un nouvel outil scientifique vraiment intéressant pour comprendre le comportement humain. Pour répondre à des questions comme : comment se fait-il qu'à partir d'une brève rencontre, nous puissions évaluer à quel point nous pouvons nous fier à une autre personne ?
Maar wat bedoel ik als ik zeg 'sociaal op ons inspelen'? Eén van de dingen die we geleerd hebben, is dit: als we robots ontwerpen om met ons te communiceren met dezelfde lichaamstaal, en dezelfde soort non-v
erbale reacties die mensen gebruiken -- zoals Nexi, onze humanistiche robot hier doet -- dan zien we mensen vaak reageren op robots zoals ze op mensen reageren. Mensen gebruiken deze indicaties om te bepalen hoe overtuigend iemand is, hoe leuk, hoe sympathiek, en hoe betrouwbaar. Het blijkt dat hetzelfde geldt voor robots. Het blijkt nu dat robots een heel interessant wetenschappelijk werktuig zijn om menselijk gedrag te begrijpen. Om
...[+++] vragen te beantwoorden zoals: hoe komt het dat we, door een korte ontmoeting, kunnen inschatten hoe betrouwbaar de andere persoon is?J'ai rencontré beaucoup de personnes très différentes dans ma vie et j'en
ai filmé certaines depuis le cadre d'une start-up Internet à New York, qui voulait conquérir le monde jusqu'à l'agent de presse militaire au Qatar qui préférerait ne pas conquérir le monde. Si vous avez vu le film Salle de contrôle , qui a été émis, vous comprendriez mieux pourquoi. Merci. (Applaudissements). Whoua! Certains d'entre vous l'ont vu. C'est génial. C'est génial. Voilà, ce dont je souhaiterais parler aujourd'hui, c'es
t une façon que les gens ont de voyager de r ...[+++]encontrer les gens différemment, parce que vous ne pouvez pas voyager aux quatre coins du globe en même temps.
De afgelopen jaren heb ik veel verschillende mensen ontmoet, en heb ik er een aantal gefilmd -- gaande van een dotcom-directeur in New York die de wereld in handen wou krijgen, tot een militaire persattaché in Qatar, die dat juist liever niet deed. Als jullie onlangs de film 'Control Room' hebben gezien, begrijpen jullie waarschijnlijk wel ongeveer waarom. Dank je. (Applaus) Wow! Sommige van jullie hebben de film gezien! Geweldig. Waar ik het vandaag eigenlijk over wil hebben, is een manier waarop mensen kunnen reizen, om mensen op een andere manier te leren kennen, omdat je niet allemaal tegelijk over de hele wereld kunt gaan reizen.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
question aux gens depuis ->
Date index: 2024-10-05