Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "quand les femmes elles-mêmes croient à leur infériorité et même " (Frans → Nederlands) :
Ce qui est pire, c'est quand elles sont codifiées sous la forme de lois dans le système, et quand les femmes elles-mêmes croient à leur infériorité et même luttent contre ceux qui essaient de remettre en question ces règles.
Het ergste is als ze vastgelegd worden als wetten in het systeem en als vrouwen zelf geloven dat ze inferieur zijn en zich zelfs verzetten tegen wie deze wetten probeert te betwisten. en zich zelfs verzetten tegen wie deze wetten probeert te betwisten.
Ho
mme 1 : à partir du moment où il y a de l'injustice, quelqu'un doit
faire un sacrifice! Femme 1 : Ce n'est pas un sacrifice, C'est une vengeance! Si vous tuez, il n'y a pas de différence entre victime et occupant. Homme 1 : si vous avions des avions, nous n'aurions pas besoin de martyrs, c'est la différence. Femme : La différence c'est que l'armée israelienne est toujours plus forte. Homme: Alors, soyons égaux devant la mort. Nous avons toujours le Paradis. Femme: Il n'y a pas de Paradis! Ca n'ex
iste que dans votre ...[+++]tête! Homme: Dieu vous pardonne, dieu vous pardonne! Que dieu vous pardonne. Si vous n'étiez pas la sœur d'Abu Azzam… De toute façon, je préfèrerais encore avoir le paradis dans ma tête que vivre dans cet enfer! Dans cette vie, nous sommes morts de toute façon. Homme: Nous choisissons l'amertume seulement si l'alternative est encore plus amère. Femme: Et nous? Ceux qui restent? Gagnerons-nous de cette façon? Ne voyez-vous pas que ce que vous faites est en train de nous détruire? Et que vous prenez Israel comme alibi pour continuer? Homme: Donc, sans alibi, Israel arrêterait? Femme: Peut-être. Nous devons faire de cette guerre une guerre morale. homme: Et comment faire, si Israel n'a pas de morale? Femme: Fais attention! George: Ma femme Ayelet m'a appelé et m'a dit: Il y a eu un attentat suicide à Tel Aviv . Ayelet: Qu'est-ce que vous savez sur les blessés? Nous recherchons trois filles. George: Nous n'avons aucune information. Ayelet : Une est blessée ici, mais nous n'avons pas entendu parlé des trois autres. George: J'ai dit OK, c'est Bat-Chen, c'est ma fille . Etes-vous sûre qu'elle est morte? Ils ont dit que oui. Tzika: Ce jour-là, vers 6,30, je conduisais ma femme et mes filles au supermarché. Quand nous sommes arrivé là bas…. nous avons vu trois jeeps militaires israeliennes garées de l'autre côté de la rue. Quand nous avons dépassé la première jeep, ils ont ouvert le feu sur nous. Et ma fille de 12 ans Christine a été tuée dans la fusillade. Tzvi ...
Man 1: Zolang er onrechtvaardi
gheid bestaat, moet iemand zich opofferen! Vrouw 1: Dat is geen offer, dat is wraak! Als je doodt, is er geen verschil tussen het slachtoffer en de dader. Man 1: Als we vliegtuigen hadden, hadden we geen martelaars nodig, dat is het verschil. Vrouw: Het verschil is
dat het Israëlische leger alsnog sterker is. Man: Laten we dan gelijk zijn in de dood. We hebben nog het Paradijs. Vrouw: Er is geen Paradijs! Het bestaat alleen in je hoofd! Man: Alsjeblieft zeg! Moge
...[+++]God je vergeven. Als jij niet Abu Azzam's dochter was geweest... Alleszins, liever een Paradijs in mijn hoofd dan een leven in deze hel! In dit leven zijn we toch dood. Man: Men kiest alleen het bittere als het alternatieve nog bitterder is. Vrouw: En wij dan? De achterblijvers? Winnen we zo? Zie je niet dat wat je doet ons vernietigt? En dat je Israël een alibi geeft om door te gaan? Man: Dus, zonder alibi houdt Israël ermee op? Vrouw: Misschien. We moeten er een morele oorlog van maken. Man: Hoe dan, als Israël immoreel is? Vrouw: Wees voorzichtig! George: Mijn vrouw Ayelet belde me op en zei: Er was een zelfmoordaanslag in Tel Aviv. Ayelet: Wat weet je over de slachtoffers? We zoeken drie meisjes. George: We hebben geen informatie. Ayelet: Er ligt er hier een gewonde, maar we weten niets over de andere drie. George: Ik zei: OK, dat is Bat-Chen, dat is mijn dochter. Weet U zeker dat ze dood is? Ze zeiden ja. Tzvika: Op die dag, rond 6:30, reed ik met mijn vrouw en dochters naar de supermarkt. Toen we daar aankwamen... zagen we drie Israëlische militaire jeeps geparkeerd aan de kant van de weg. Toen we de eerste jeep passeerden... openden ze het vuur op ons. Mijn 12-jarige dochter Christine werd gedood in het vuurgevecht. Tzvika: Ik ben het hoofd van alle afdelingen. George: Maar is er een leraar die verantwoordelijk is? Tzvika: Ja, ik heb assistenten. Ik heb elke dag met kinderen te maken. Tzvika: In het begin vond ik het een vreemd idee. Maar toen ik het logisch bekeek, zag ...Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était
un garçon de 8 ans, pour avoir volé un télépho
ne portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dan
s les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches
...[+++]et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakt
e haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We
...[+++]kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Et c'est important de
reconnaitre que les femmes ont toujours besoin d'aide à l'école, que les salaires sont toujours significat
ivement inférieurs, même lorsque cela est contrôlé, et que les filles n'ont pas arrêté de lutter en maths et en sciences pendant des années. Tout cela est vrai. Rien de cela nous dispense de faire attention aux besoins de l'alphabétisation de nos garçons entre trois et 13 ans. Et alors nous devrions le faire. En fait, ce qu'on devrait faire c'est
prendre une page de leur ...[+++] programme, parce que les initiatives et programmes qui ont été mis en place pour les femmes en sciences, ingénierie et mathématiques sont fantastiques. Elles ont été très efficaces pour les filles dans ce genre de situations. Et nous devons penser à la façon qui nous permettrait de faire la même chose pour les garçons en jeune âge. Même chez ceux plus âgés, on se rend compte qu'il y a toujours un problème. Quand on observe les universités, 60 pour cent des licences sont attribuées aux femmes de nos jours, ce qui représente un changement conséquent. Et en fait, l'administration au sein de l'université n'est pas très à l'aise à l'idée de savoir que nous approchons des 70 pour cent de population féminine dans les universités. Cela rend l'administration universitaire très nerveuse, parce que les filles ne veulent pas fréquenter des écoles où il n'y a pas de garçons.
En het is belangrijk dat we erkennen dat vrouwen nog steeds hulp nodig hebben op school, dat salarissen nog steeds een stuk lager zijn, zelfs als ze gecorrigeerd worden naar het soort baan, en dat meisjes al jaren blijven worstelen met wiskunde en wetenschap.
Dat klopt allemaal. Niets daarvan weerhoudt ons om aandacht te schenken aan de geletterdheid van onze jongens tussen drie en 13 jaar. Dat moeten we
dus doen. Wat we in feite zouden moeten doen is een pagina te nemen uit hun draaiboek, want de initiatieven en programma's die opges
...[+++]tart zijn voor vrouwen in wetenschap en techniek en wiskunde zijn fantastisch. Die hebben veel goeds gedaan voor meisjes in die situatie. En we moeten nadenken over hoe we dat ook voor jongens voor elkaar krijgen in hun jonge jaren. Zelfs als ze ouder zijn, zien we dat er nog steeds een probleem bestaat. Als we kijken naar de universiteiten gaan 60 procent van de bachelordiploma's nu naar vrouwen , wat een veelzeggende verschuiving is. In feite voelen universiteitsbestuurders zich wat ongemakkelijk bij het idee dat we dichtbij de 70 procent vrouwen op universiteiten komen. Dat maakt universiteitsbestuurders erg zenuwachtig, want meisjes willen niet naar scholen waar geen jongens zijn.Et lorsque je
m’apitoyais sur moi-même, comme le font les filles de 10 ans, elle me disait : « Ma chérie, sur l’échelle des plus grandes tragédies du monde, la tienne n'atteint même pas
trois. » (Rires) Et quand j’ai posé ma candidature à une école de commerce, en étant certaine de ne pas y arriver, aucune de mes connaissances n’y était arrivé, je suis allé chez ma tante qui avait été battue par son mari pendant des années et avait fini par échapper à un mariage de violences avec seulement sa dignité intacte. Et elle m'a dit : « Ne fa
...[+++]is jamais tiennes les limitations des autres. » Et quand je me plaignais à ma grand-mère, une vétéran de la Seconde Guerre Mondiale, qui a travaillé dans le cinéma pendant 50 ans, et qui m’a soutenu dès l’âge de 13 ans, quand je me plaignais d'avoir peur que si je refusais un pont en or chez ABC pour une bourse à l'étranger, je ne retrouverai jamais, jamais un autre boulot, elle me disait : « Ma petite, je vais te dire deux choses. Tout d’abord, personne ne dit non à un Fullbright, et deuxièmement, il y a toujours de la place chez McDonald’s. » (Rires) « Tu trouveras un emploi. Fais le grand saut. » Les femmes de ma famille ne sont pas des exceptions. Les femmes dans cette salle, et celles qui nous regardent à L.A., et partout dans le monde, ne sont pas des exceptions. Nous ne sommes pas un groupe d’intérêt.
Als ik medelijden had met mezelf, zoals 9 of 10 jaar oude meisjes wel eens plegen te doen, zegde ze tegen mij: Liefje, op een schaal van de grote wereldtragedie
s is jouw geval nog niet eens een drie. (Gelach) Toen ik me inschreef aan de businessschool en er zeker van was dat ik het niet aankon en niemand kende die het had gedaan, ging ik naar mijn tante die jaren door haar man was mishandeld en ontsnapt was aan een huwelijk vol geweld met alleen haar waardigheid intact. Ze vertelde me: Importeer nooit de beperkingen van andere mensen. Ooit ging ik klagen bij mijn grootmoeder, een Tweede-Wereldoorlogveteraan die 50 jaar lang voor de film
...[+++]werkte en me steunde van toen ik 13 was. Ik zei dat ik bang was dat als ik een droomjob bij ABC zou afslaan voor een beurs in het buitenland, ik nooit meer een andere baan zou vinden. Ze zei: Kindje, ik ga je twee dingen vertellen. Ten eerste, niemand scheept een Fulbright af en ten tweede, McDonald's werft altijd aan. (Gelach) Je vindt wel een baan. Riskeer het maar. De vrouwen in mijn familie zijn geen uitzonderingen. De vrouwen in deze kamer en toekijkend in L.A. en in de rest van de wereld zijn geen uitzonderingen. Wij zijn geen 'speciale gevallen'.Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes
et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et
...[+++]puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten e
n mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schadu
wen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan
op een da ...[+++]g ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Je me demande si c'est vrai. Je ne crois pas, parce que cette sous-culture de gens uti
lise exactement les mêmes trucs que nous, les magiciens, exactement les
mêmes, les
mêmes méthodes physiques, les
mêmes méthodes psychologiques. Et ils ont efficacement et profondément trompé des millions de personnes autour de la Terre à
leur détriment. Ils trompent ces gens. Leur coûtent beaucoup d'argent. Leur causent des an
...[+++]goisses émotionnelles. Des milliards de dollars sont dépensés chaque année, tout autour du globe, chez ces charlatans. Maintenant j'ai deux questions que j'aimerais poser à ces gens si j'avais l'occasion de le faire. Première question : je voudrais leur demander -- parce qu'ils les entendent avec leurs oreilles, Ils écoutent les esprits comme ça. Je vais leur demander d'appeler le fantôme de ma grand-mère parce que quand elle est morte, elle avait l'héritage familial et elle l'a caché quelque part. Nous ne savons pas où. Donc nous questionnons Granny : Ou est le trésor, Granny? Que dit Granny? Elle dit Je suis au Ciel, c'est merveilleux.
Ik vraag me af of dat w
aar is. Ik denk het niet, want deze subcultuur gebruikt exact de zelfde trucjes als wij goochelaars doen, exact dezelfde, dezelfde fysische methoden, dezelfde psychologische methoden. En ze hebben effectief en grondig miljoenen mensen over de hele wereld bedrogen in hun nadeel. Ze bedriegen deze mensen. En dat kost ze een hoop geld. Het kost ze een hoop emotionele pijn. Miljarden dollars worden uitgegeven elk jaar, over de hele wereld, aan deze charlatans. Nu heb ik twee vragen die ik graag wil stellen aan deze mensen mocht ik in de gelegenheid zijn. Eerste vraag: Als ik ze wil vragen contact te maken met -- omdat
...[+++]ze ze horen met hun oor. Zo luisteren ze naar geesten. Ik ga ze vragen om de geest van mijn grootmoeder op te roepen omdat ze, toen ze dood ging, het testament van de familie had, en ze heeft het ergens verstopt. Wij weten niet waar het is. Dus vragen we oma, Waar is het testament, oma? Wat zegt oma nu? Ze zegt, Ik ben in de hemel en het is geweldig.Et je vais vous raconter une histoire, qui est très embarrassante pour moi, mais que je trouve importante. J'ai fait une allocution à Facebook il n'y a pas longtemps devant une centaine d'employés. Et deux heures plus tard, il y avait cette jeune femme qui travaille là assise devant mon petit bureau, et elle voulait me parler. J'ai dit d'accord, et elle s'est assise et nous avons parlé. Et elle a dit, J'ai appris quelque chose aujourd'hui. J'ai appris que je dois gardé la main levée. j'ai dit, Que voulez-vous dire? elle a dit, Et bien, vous faites cette allocution, et vous dites que vous allez prendre encore deux questions. Et je levais la main comme beaucoup d'autre gens, et vous avez pris deux questions de plus. Et j'ai baissé la main, et
...[+++] j'ai remarqué que toutes les femmes baissaient la main. Et puis vous avez pris encore deux questions, seulement celles des hommes. Et j'ai pensé en moi-même, ho, si c'est moi -- qui ça intéresse, évidemment -- qui fais cette allocution -- pendant cette allocution, je ne suis même pas capable de remarquer que les mains des hommes sont encore levées, et que les mains des femmes sont encore levées, que valons-nous comme directeurs de nos compagnies et de nos organismes quand il s'agit de voir que les hommes recherchent les opportunités plus que les femmes ne le font? Nous devons faire que les femmes s'asseyent à la table. (Applaudissements) Message numéro deux : faites de votre partenaire un vrai partenaire. J'ai acquis la conviction que nous avons plus progressé dans le monde du travail que nous ne l'avons fait dans nos foyers. Les données le montrent très clairement.
Zodadelijk vertel ik een verhaal dat erg gênant is voor mijzelf, maar ik vind het belangrijk. Niet zo lang geleden gaf ik een toespraak bij Facebook voor ongeveer 100 medewerkers. Een paar uur later was er een jonge vrouw die er werkt, ze zit voor mijn bureautje en wil met me praten. Ik zeg OK, ze gaat zitten, we praten. Ze zei: Ik heb vandaag iets geleerd. Ik heb geleerd dat ik mijn hand omhoog moet houden. Ik zei: Wat bedoel je? Ze zei: Wel, je gaf een toespraak en je zei dat je nog twee vragen zou beantwoorden. Ik had net als vele mensen mijn hand opgestoken, en je behandelde 2 vragen. Ik liet mijn hand zakken, en ik zag alle vrouwen hetzelfde doen, en toen beantwoordde je nog meer vragen, alleen van mannen. Ik bedacht voor mezelf: wow,
...[+++]als ik het ben -- die dit belangrijk vind -- die deze toespraak geef -- en ik merk tijdens de toespraak niet eens dat de handen van de mannen nog opgestoken zijn, dat de handen van de vrouwen nog opgestoken zijn, hoe goed zijn we dan als leiders van ons bedrijf en onze organisatie in opmerken dat de mannen meer opportuniteiten nastreven dan vrouwen? We moeten vrouwen een plaats aan de tafel laten innemen. (Applaus) Boodschap nummer twee: maak van je partner een echte partner. Ik ben ervan overtuigd dat we meer vooruit zijn gegaan op de arbeidsmarkt dan thuis. De data tonen dit zeer duidelijk.Tom ouvre son déjeuner : c'est du riz. Et il commence à se plaindre : Depuis vingt ans, ma femme me donne du riz pour le déjeuner. Si elle me donne du riz demain, je vais me jeter du haut de cet immeuble et me suicider. Et Dick et Harry répètent la même chose. Le lendemain, Tom ouvre son déjeuner, il y a du riz, donc il saute et se suicide, et Dick et Harry suivent. Et pendant l'enquête, la femme de Tom et celle de Dick sont sous le choc. Elles regrettent vraiment de leur avoir donné du riz. Mais la femme de Harry est perdue, parce que, comme elle dit : Vous savez Harry préparait lui-même son déjeuner depuis 20 ans. (Rires) Lorsque j'ai entendu cette blague apparemment innocente, étant enfant au Nigeria, elle parlait d'un Igbo, d'un Yoruba
...[+++]et d'un Hausa, et le Hausa, c'était Harry. Ce qui semblait être une blague hilarante et néanmoins tragique sur Harry devient une façon de propager le racisme.
Tom opent zijn lunchbox en er zit rijst in, en hij gaat hierover tekeer, Al twintig jaar, pakt mijn vrouw rijst in als lunch. Als ze dat morgen weer doet, dan zal ik van dit gebouw springen en zelfmoord plegen. En Dick en Harry herhalen dit. De volgende dag doet Tom weer zijn lunchbox open en er zit rijst in dus springt hij van het gebouw en pleegt hij zelfmoord. en Dick en Harry volgen. En tijdens de lijkschouwing -- weet u, Tom's vrouw en Dick's vrouw zijn radeloos. Ze wensten dat ze de rijst niet hadden ingepakt. Maar Harry's vrouw is verward, omdat ze zei, Weet je, Harry heeft zijn lunchbox 20 jaar lang zelf klaargemaakt. (Gelach) Dit ogenschijnlijk onschuldige grapje, dat ik hoorde toen ik nog een kind was in Nigeria, werd verteld over
...[+++] Igbo, Yoruba en Hausa, waarin Harry Hausa was. Dus wat een excentriek en tevens tragisch grapje over Harry lijkt wordt een manier om etnische haat te verspreiden.On y parlait de 7 façons d'avoir de la chance. Et ça disait si vous voulez avoir de la chance, vous savez, vous devez avoir des gens positifs autour de vous. Je veux dire, quand j'ai dit à ma femme que tu voulais venir me voir, et me parler, et bien elle a dit, elle bavarde tout simplement, c'est pour être gentille avec toi. Elle ne viendra pas. Et puis tu m'as appelé et tu m'a dit que tu allais venir et m'interviewer, et du coup elle a fait des recherches sur toi sur Internet. Elle m'a dit, regarde qui c'est. Tu ne seras jamais capable de répondre à ses questions. (Rires) Et elle disait que tu allais me faire passer pour un idiot parce que je n'ai pas fait d'études, et que je n'aurais pas l'air d'un professionnel et tout ça. Je lui ai dit,
...[+++] tu vois,cette femme m'a parlé pendant 4 heures. Vous savez, même si je ne voulais pas parler, et bien elle voulait que je parle, je ne pensais même pas qu'elle viendrait jusqu'ici.
Daar stond iets in over 7 manieren van geluk hebben. Als je geluk wilt hebben moet je positieve mensen om je heen hebben. Zelfs toen ik m'n vrouw vertelde dat je hier zou komen om met mij te praten, zei ze: Die zegt maar wat, die is gewoon aardig tegen je. Gaat nooit gebeuren. En toen je me belde en zei je dat je me wilde komen opzoeken voor een interview, zocht ze je op op internet. Ze zei: Kijk nou eens wie ze is. Haar vragen zijn vast veel te moeilijk voor je. (Gelach) En ze zei dat je me als een of andere idioot zou neerzetten omdat ik nooit heb gestudeerd en niet praatte op een professionele manier ofzo. Ik zei: Die vrouw heeft anders wel vier uur met me gepraat. Ik bedoel, als ik niet zo praatte -- weet je, weet je, als ze niet wilde
...[+++]dat ik zo praatte, denk ik niet dat ze hier zou willen komen. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
quand les femmes elles-mêmes croient à leur infériorité et même ->
Date index: 2025-06-04