Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «quand ils se poseront cette question » (Français → Néerlandais) :
Et qu'est-ce que je fais moi ? Alors quand je pense à ça, je me demande ce que nos petits-enfants et nos arrière-petits-enfants quand ils se poseront cette question je me demande ce qu'ils répondront.
Wat doe ik? ' Als ik daaraan denk, vraag ik me af wat onze kleinkinderen en onze achterkleinkinderen, als ze zich die vraag stellen, zullen antwoorden.
Aujourd'hui, une dame a étudié le corps dans lequel habite mon esprit, et perplexe, elle a annoncé que, je suis bien « instruite ». Cela veut dire que la prononciation et la diction n'ont plus de secret pour moi, parce que je suis bie
n « instruite ». Et quand mon professeur pose une question, et que ma réponse évoque la banlieue urbaine, je ne réponds pas avec mauvaise intention. Faites attention ! Parce que, je suis « instruite ». Quand mon père me demande : « C'est quoi ce binz ? » Ma réponse éduquée fait preuve de rigueur : je lui
...[+++]dis : « Père, ceci est exactement notre problème ». Et quand je suis dans le quartier, je change d'anglais, parce que j'en suis capable. Et quand on me dit : « Ça roule, fils ? » Je réponds : « Je viens de me bouffer l'nez avec cette clique. Y'en a marre ! » Parfois, en cours, il m'arrive d'interrompre le flux intellectuel pour poser une question : « Hé ! Pourquoi ces bouquins ne causent jamais d'mon peuple ? » Vous avez compris : j'ai décidé de traiter mes trois langues sur un pied d'égalité. Parce que je suis... « instruite ». Mais qui maîtrise vraiment les lettres ?
Vandaag zag een verbijsterde dame het omhulsel waarin mijn ziel huist. En kondigde aan dat ik 'welbespraakt' ben. Dat betekent dat wanneer het aankomt op verkondiging en dictie ik er niet aan denk want ik ben 'welbespraakt
'. Dus wanneer mijn docent een vraag stelt en mijn antwoord bevat een bijbetekenis van verstedelijkte suggestie, dan is er geen verkeerde intentie. Let op want ik ben 'welbespraakt'. Dus wanneer mijn vader vraagt: Wat voor ding is dit? Dan is mijn 'welbespraakte' antwoord nooit verkeerd. Ik zeg: Vader, dit is het dreigend probleem . En wanneer ik in de wijk ben dan kan ik omschakelen. Dus wanneer mijn vriend zegt: Wat i
...[+++]s er met jou man? zeg ik: Ik ben klaar met die mensen! En soms in de klas onderbreek ik de intellectuele sfeer om te vragen: Yo! Waarom gaan deze boeken nooit over mijn volk? Ja, ik heb besloten dat alle drie mijn talen elkaars gelijke zijn. Want ik ben 'welbespraakt'. Maar wie heeft de macht omtrent articulatie?Donc la question est : « Si vous pouviez être la femme de vos rêves, qui seriez-vous ? » et ce n'est pas ironique quand je vous pose cette question.
De vraag is dus: Als je de vrouw van je dromen kon zijn, wie zou je zijn? En dat meen ik serieus wanneer ik dat zeg.
(Rires) Et quand nous avons posé cette question-là à des ingénieurs diplômés, ils ont dit que c'était impossible.
(Gelach) Toen stelden we de vraag aan afgestudeerde ingenieurs.
La capacité humaine à s'adapter, c'est intéressant, parce que les gens ont toujours voulu me parler de vaincre l'adversité, et je vais faire un aveu. Cette phrase ne m'a jamais plu et je suis toujours gêné quand on me pose des questions sur ce thème, et je pense que je commence à comprendre pourquoi.
Het vermogen van de mens zich aan te passen is interessant, want iedereen wil voortdurend met me praten over het overwinnen van tegenslag, en ik ga nu iets bekennen. Die zin heeft me nooit lekker gezeten, en het voelde ongemakkelijk om de vragen van mensen te beantwoorden, en ik begin te snappen waarom.
Dans cette brève conférence, le psychologue Dan Ariely raconte deux histoires personnelles explorant le conflit scientifique d'intérêt : comment la recherche de la connaissance et la compréhension peuvent être affectées, consciemment ou pas, par des objectifs personnels inconsidérés. Quand nous réfléchissons aux grandes questions, nous rappelle-t-il, soyons conscients de nos cerveaux bien trop humains.
In deze korte talk laat psycholoog Dan Ariely aan de hand van twee persoonlijke verhalen zijn licht schijnen op wetenschappelijke belangenconflicten: Hoe het nastreven van kennis en inzicht al dan niet bewust kan worden beïnvloed door kortzichtige persoonlijke doelen. Wanneer we ons buigen over de grote vragen des levens, zegt hij, mogen we onze al-te-menselijke hersenen niet vergeten.
Les chercheurs ont longtemps invoqué cette métaphore des deux mois quand il s'agit de questions de tentation.
Wetenschappers gebruiken allang de metafoor van de twee zelven als het om bekoring gaat.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cett
e caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en
prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent a
...[+++]vec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan
op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het o
...[+++]verweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Et je vais vous raconter une histoire, qui est très embarrassante pour moi, mais que je trouve importante. J'ai fait une allocution à Facebook il n'y a pas longtemps devant une centaine d'employés. Et deux heures pl
us tard, il y avait cette jeune femme qui travaille là assise devant mon petit bureau, et elle voulait me parler. J'ai dit d'accord, et elle s'est assise et nous avons parlé. Et elle a dit, J'ai appris quelque chose aujourd'hui. J'ai appris que je dois gardé la main levée. j'ai dit, Que voulez-vous dire? elle a dit, Et bien, vous faites cette allocution, et vous dites que vous allez
prendre encore deux ...[+++]questions. Et je levais la main comme beaucoup d'autre gens, et vous avez pris deux questions de plus. Et j'ai baissé la main, et j'ai remarqué que toutes les femmes baissaient la main. Et puis vous avez pris encore deux questions, seulement celles des hommes. Et j'ai pensé en moi-même, ho, si c'est moi -- qui ça intéresse, évidemment -- qui fais cette allocution -- pendant cette allocution, je ne suis même pas capable de remarquer que les mains des hommes sont encore levées, et que les mains des femmes sont encore levées, que valons-nous comme directeurs de nos compagnies et de nos organismes quand il s'agit de voir que les hommes recherchent les opportunités plus que les femmes ne le font? Nous devons faire que les femmes s'asseyent à la table. (Applaudissements) Message numéro deux : faites de votre partenaire un vrai partenaire. J'ai acquis la conviction que nous avons plus progressé dans le monde du travail que nous ne l'avons fait dans nos foyers. Les données le montrent très clairement.
Z
odadelijk vertel ik een verhaal dat erg gênant is voor mijzelf, maar ik vind het belangrijk. Niet zo lang geleden gaf ik een toespraak bij Facebook voor ongeveer 100 medewerkers. Een paar uur later was er een jonge vrouw die er werkt, ze zit voor mijn bureautje en wil met me praten. Ik zeg OK, ze gaat zitten, we praten. Ze zei: Ik heb vandaag iets geleerd. Ik heb
geleerd dat ik mijn hand omhoog moet houden. Ik zei: Wat bedoel je? Ze zei: Wel, je gaf een toespraak en je zei dat je nog twee vragen zou beantwoorden. Ik had net als vele mensen mijn hand opge
...[+++]stoken, en je behandelde 2 vragen. Ik liet mijn hand zakken, en ik zag alle vrouwen hetzelfde doen, en toen beantwoordde je nog meer vragen, alleen van mannen. Ik bedacht voor mezelf: wow, als ik het ben -- die dit belangrijk vind -- die deze toespraak geef -- en ik merk tijdens de toespraak niet eens dat de handen van de mannen nog opgestoken zijn, dat de handen van de vrouwen nog opgestoken zijn, hoe goed zijn we dan als leiders van ons bedrijf en onze organisatie in opmerken dat de mannen meer opportuniteiten nastreven dan vrouwen? We moeten vrouwen een plaats aan de tafel laten innemen. (Applaus) Boodschap nummer twee: maak van je partner een echte partner. Ik ben ervan overtuigd dat we meer vooruit zijn gegaan op de arbeidsmarkt dan thuis. De data tonen dit zeer duidelijk.« J'étais avec ma fille qu'on avait violée... » « Quand a-t-elle été violée ? » « Ils l'ont violée quand ils ont tué mon père. » « Combien d'hommes ont violé votre fille ? » « Trois hommes. » « Est-ce que cette question vous a été posée par les enquêteurs du tribunal ? » « Non, ils ne m'ont pas posé cette question. » « Quel âge avait votre fille ? » « Elle était âgée de six ans. » En temps de guerre, le viol est une arme à part entière.
Ik was bij mijn dochter die verkracht was... Wanneer werd ze verkracht? Ze hebben haar verkracht toen ze mijn vader doodden. Hoeveel mannen hebben uw dochter verkracht? Drie mannen. Hebben de onderzoekers van het gerecht u deze vraag gesteld? Nee, ze hebben me die vraag niet gesteld. Hoe oud was uw dochter? Ze was zes jaar oud. In oorlogstijd is verkrachting een volwaardig wapen.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
quand ils se poseront cette question ->
Date index: 2021-02-07