Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "puis on finit notre " (Frans → Nederlands) :
Puis on finit notre petit tour d'Australie, on s'arrête un peu à Sydney, et là, on découvre un super concept.
Toen kwam er een einde aan onze kleine Australische toer. We stopten nog een tijdje in Sidney, en daar hebben we een tof concept ontdekt.
Donc, nous comptons beaucoup, beaucoup de ces planètes, et elles ont des tailles différentes. N
ous le faisons dans notre système solaire. En fait, même avant dans l'antiquité le système solaire en ce sens ressemblerait à ça sur un schéma. On aura ici les plus petites planètes, et ici les grandes, même à l'
époque d'Épicure et puis bien sûr de Copernic et ses disciples. Jusqu'à récemment, c'était le système solai
...[+++]re - quatre planètes comme la Terre avec un petit rayon, inférieure à environ deux fois la taille de la Terre. Et il y avait bien sûr Mercure, Vénus, Mars, et bien sûr la Terre, et puis les deux grandes, les planètes géantes. Puis la révolution copernicienne a introduit les télescopes. Et bien sûr, trois autres planètes ont été découvertes. Maintenant, le nombre total de planètes dans notre système solaire était de neuf. Les petites planètes dominaient, et ça donnait une certaine harmonie que Copernic était très heureux de constater, et dont Kepler a été l'un des partisans.
Dus tellen we vele, vele dergelijke planeten, en ze hebben vers
chillende maten. We doen dat in ons eigen zonnestelsel. Zelfs in de oude tijden zou een diagram van het zonnestelsel in die zin er zo uitzien. Er zullen kleinere planeten, en er zullen grote planeten zijn, zelfs terug naar de tijd van Epicurus en dan natuurlijk van Copernicus en zijn volgelingen. Tot voor kort was dat het Zonnestelsel - vier aarde-achtige planeten met kleine radius, kleiner dan ongeveer twee keer de grootte van de Aarde. En dat zijn natuurlijk Mercurius, Venus, Mars, en natuurlijk de Aarde, en dan de twee grote, reusachtige planeten. Dan bracht de copernicaan
...[+++]se revolutie ons de telescoop. En werden er nog drie planeten zijn ontdekt. Dat bracht het totale aantal planeten in ons zonnestelsel op negen. De kleine planeten domineerden, en er was een zekere harmonie in die Copernicus blij was op te merken, en Kepler was daar een van de grote voorstanders van.Et puis vous avez la Terre, créée il y a 4,5 milliards d'années, puis la vie il y a 4 milliards d'années, puis les hominidés il y a 0,006 milliards d'années, puis notre version des hominidés il y a 0,0015 milliards d'années.
En toen creëerde je de aarde, 4,5 miljard jaar geleden, en toen het leven, vier miljard jaar geleden, en toen mensachtigen, 0,006 miljard jaar geleden, en toen onze versie van de mensachtigen, 0,0015 miljard jaar geleden.
Il n
'y a pas de lumière naturelle dans cett
e caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et
...[+++] sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk word
...[+++]t belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...« Les points-virgules : ils peuvent être intimidants au premier abord puis ils se révèlent instructifs, et on finit par s'éprendre de ces merveilleux signes de ponctuation. » Même si les virgules séparent la phrase en différentes parties, on est vite perdu dans les relations entre les éléments.
Puntkomma's: eerst lijken ze beangstigend, dan worden ze verhelderend, uiteindelijk zak je vanwege deze heerlijke leestekens. Ook al staan er komma's om deze zin op te delen, je raakt gemakkelijk de draad kwijt wat waar bijhoort.
Considérons un instant cette citation de Leduc, il y a cent ans, à propos d'un type de biologie synthétique: La synthèse de la vie, si jamais elle devait se produire, ne sera pas la découverte sensationnelle que nous avons pour habitude d'associer avec l'idée. C'est sa pr
emière déclaration. Donc, si nous créons réellement la vie dans les laboratoires, cela n'aura probablement
aucun un impact sur notre vie. «Si nous acceptons la théorie de l'évolution, alors les premières lueurs de la synthèse de la vie doivent consister dans la produc
...[+++]tion de formes intermédiaires entre le monde non-organique et l'organique ou entre le monde inerte et le vivant, des formes qui possèdent seulement quelques-uns des attributs rudimentaires de la vie » - et donc, celles dont je viens de parler - « auxquelles d'autres attributs seront ajoutés lentement au cours du développement par les actions évolutives de l'environnement. Nous commençons donc simplement, nous créons quelques structures qui peuvent avoir certaines de ces caractéristiques de la vie, et puis nous essayons de les développer pour qu’elles se rapprochent d'un aspect de vie. Voilà comment nous pouvons commencer à faire une protocellule. Nous utilisons cette idée qu'on appelle l'auto-assemblage. Cela signifie que je peux mélanger des composants chimiques dans une éprouvette dans mon laboratoire, et ces composants chimiques vont commencer à s'auto-associer pour former des structures plus grandes. Disons, des dizaines de milliers, des centaines de milliers de molécules s'unissent pour former une grande structure qui n'existaient pas auparavant. Et dans cet exemple particulier, j'ai pris des molécules membranaires, les ai mélangées dans le bon environnement, et en quelques secondes ces structures plutôt complexes et belles se forment ici. Ces membranes sont également assez semblables, morphologiquement et fonctionnellement, aux membranes de votre corps, et nous pouvons les utiliser, comme on dit, pour former le corps de notre prot ...
Denk een moment aan deze uitspraak van Leduc, een honder
dtal jaren geleden, toen hij nadacht over synthetische biologie: De synthese van het leven, zou het ooit gebeuren, zal niet de sensationele ontdekking zijn die we meestal associëren met het idee. Dat is zijn eerste verklaring. Als we echt leven gaan maken in laboratoria, zal dat ons leven waarschijnlijk niet gaan beïnvloeden. Als we de evolutietheorie accepteren, dan moet het eerste begin van de synthese van het leven bestaan in de productie van tussenliggende vormen tussen de anorganische en de organische wereld of tussen de niet-levende en de levende wereld, vormen die over slecht
...[+++]s enkele van de rudimentaire eigenschappen van het leven beschikken - die ik zojuist heb vernoemd - waaraan andere attributen langzaamaan zullen worden toegevoegd in de loop van de ontwikkeling door de evolutionaire acties van het milieu.” We beginnen simpel, we maken een aantal structuren die een aantal van deze kenmerken van het leven hebben en dan gaan we proberen dat te ontwikkelen om meer te gaan lijken op echt leven. Zo gaan we een protocel maken. We maken gebruik van het idee van zelfassemblage. Daarvoor meng ik wat stoffen in een reageerbuis in mijn lab en deze chemicaliën gaan zelfassociëren om grotere en grotere structuren te vormen. Tienduizenden, honderdduizenden moleculen komen samen om een grote structuur te vormen die tevoren nog niet bestond. In dit specifieke voorbeeld, nam ik wat membraanvormende moleculen, mengde die samen in de juiste omgeving en binnen een paar seconden vormen deze die complexe en mooie structuren hier. Deze membranen lijken morfologisch en functioneel op de membranen in je lichaam. We kunnen ze gebruiken om het lichaam van onze protocel te maken. We kunnen ook werken met olie-en-watersystemen. Olie en water mengen niet, maar door zelfassemblage kunnen we een mooie oliedruppel vormen en kunnen die als lichaam voor onze kunstmatige organismen of voor onze protocel gebruiken, zoals we later zullen ...Et j'ai commencé mon rituel. Je commence tou
jours par le pouls, puis j'examine les mains, puis je regarde les ongles, puis je glisse ma main vers le ganglion épitrochléen, et j'étais dans mon rituel. Et quand mon rituel a commencé, ce patient très volubile a commencé à se calmer. Et je me souviens avoir eu un sentiment très étrange que le patient et moi étions revenus doucement dans un rituel primitif dans lequel j'avais un rôle et le patient avait un rôl
e. Et quand j'ai eu fini, le patient m'a dit avec une certaine crainte, Je n'ai j
...[+++]amais été examiné comme cela avant. . Maintenant, si c'était vrai, c'est une véritable condamnation de notre système de santé, parce qu'on l'avait vu dans d'autres endroits.
Ik begon mijn ritueel. Ik
begin altijd met de pols, dan onderzoek ik de handen, kijk naar het nagelbed, dan schuif ik mijn hand op tot aan de epitrochleare knoop. Zo begin i
k aan mijn ritueel. Toen ik mijn ritueel aanvatte begon deze zeer spraakzame patiënt te kalmeren. Ik herinner me het zeer griezelige gevoel dat de patiënt en ik waren teruggevallen op een primitief ritueel waarin zowel ik als de patiënt hun rol speelden. Toen ik klaar was, zei de patiënt met wat ontzag tegen mij: 'Zo ben ik nog nooit onderzocht geworden.' Als dat w
...[+++]aar zou zijn, is dat een echte veroordeling van onze gezondheidszorg, omdat ze ook op andere plaatsen werden onderzocht.Nous avons grandi en jouant de la musique - Maman est du Cap-Breton, comme par hasard. Maman et la mère de Natalie se connaissaient. Nous avons grandi en jouant, et nous avions l'habitude de danser ensemble, oui, c'est vrai. (Rires) Nous avons grandi en jouant tout un tas de... Nous jouions de mémoire, et je pense que c
'est important dans notre cas, parce que nous n'étions pas vraiment exposés à beaucoup de différents styles de musique. Nous avons appris à jouer des instruments, mais nous devions trouver ça en nous-mêmes, parce que nous ne regardions pas la télévision, nous n'écoutions pas beaucoup la radio. Nous allions à l'église, et à
...[+++] l'école, parfois, travaillions à la ferme, et jouions de la musique, nous avons donc pu, je pense, à un âge très critique, développer notre propre style, notre propre personnalité ; ma mère joue, mon père joue, et le style qui est venu de la vallée d'Ottawa, en Ontario, nous l'appelons le style franco-Canadien, mais il trouve son origine dans les camps de bûcherons. Il y a des années, des centaines d'hommes allaient passer l'hiver dans les camps dans le Nord de l'Ontario et au Québec, et ils étaient tous de cultures différentes, et les irlandais, les français, les écossais, les allemand, ils se rencontraient, et bien sûr, la nuit, ils jouaient aux cartes, et dansaient et jouaient du violon, et au fil de nombreuses années, le style de violon de la vallée d'Ottawa a évolué, et la danse de la vallée d'Ottawa a évolue, alors j'ai en quelque sorte commencé avec ce style, et je me suis vite mis à faire mon propre truc, et puis j'ai rencontré Natalie, et j'ai été exposé au style génial du Cap-Breton.
We groeiden op met muziek spelen -- ma komt toevallig uit Cape Breton. Ma en de moeder van Natalie kenden elkaar. We groeiden op met muziek spelen, en we dansten samen, ja, natuurlijk. (Gelach) We groeiden op en we speelden op het gehoor. Ik denk dat dat belangrijk voor ons was omdat we niet blootgesteld werden aan veel verschillende muziekstijlen. We leerden de instrumenten te bespelen, maar het moest van binnen komen omdat we geen televisie keken en niet veel naar de radio luisterden. We gingen naar de kerk en soms naar school, we werkten op de boerderij en speelden muziek. Zo waren we in staat om op een erg
kritische leeftijd onze eigen stijl te ontw ...[+++]ikkelen, ons eigen ik. Mijn moeder speelt, mijn vader speelt, in de stijl die zijn oorsprong heeft in de Ottawavallei in Ontario. Wij noemen het de Frans-Canadese stijl maar het kwam oorspronkelijk uit de houthakkerskampen. Jaren geleden gingen honderden mannen gedurende de winter naar kampen in het noorden van Ontario en in Quebec. Ze kwamen uit verschillende culturen. De Ieren, de Fransen, de Schotten, de Duitsers, ze kwamen allemaal samen, en 's avonds gingen ze kaarten, deden ze aan stepdansen en speelden ze viool. Na velen jaren is de Ottawa Valley-vioolmuziek ontstaan, en ontstond het Ottawa Valley-stepdansen. Dat is hoe ik ongeveer begonnen ben met die stijl. Al snel begon ik mijn eigen ding te doen. Toen ontmoette ik Natalie, en ik kwam in contact met de geweldige Cape Breton vioolmuziek.E
n fait, si nous revenons à notre ciel tranquille au Chili, et que nous laissons le temps s'écouler pour voir comment le ciel pourrait évoluer au cours de la prochaine année, les pulsat
ions que vous voyez sont des supernovae, les derniers feux d'agonie d'étoiles qui meurent en expl
osant, qui brillent puis disparaissent. Chacune de ces supernovae est cinq milliards de fois plus brillante que
...[+++] notre soleil, ce qui nous permet de la voir d'aussi loin, mais seulement pour un court instant.
Als we terug konden gaan naar onze rustige luchten boven Chili, en we lieten de tijd vooruitgaan om te zien hoe de hemel in het komende jaar zou veranderen, dan zijn de pulsaties die je daar ziet supernova’s, de laatste overblijfselen van een ontploffende, stervende ster. Ze lichten op en doven dan langzaam uit. Elk van deze supernova’s is vijf miljard keer helderder dan onze zon. Daarom kunnen we ze op grote afstand zien, maar voor slechts een korte tijd.
J'ai entendu l'astronaute Joe Allen expliquer comment il avait du apprendre tout ce qu'il pouvait sur son système de support de vie et puis comment il avait fait tout ce qui était en son pouvoir pour en prendre soin. Et puis il a montré cela et il a dit: système de support de vie . Nous devons apprendre tout ce que nous pouvons sur ce système et faire tout ce qui est en notre pouvoir pour en prendre soin.
Ik hoorde astronaut Joe Allen uitleggen hoe hij al het mogelijke had moeten leren over zijn levensonderhoudsysteem en daarbij al het mogelijke deed om dat systeem te onderhouden. Toen wees hij dit aan en zei: Levensonderhoudsysteem. We moeten er al het mogelijke over leren en er al het mogelijke aan doen om het te onderhouden.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
puis on finit notre ->
Date index: 2023-12-19