Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "puis est arrivé un truc vraiment " (Frans → Nederlands) :
Puis est arrivé un truc vraiment incroyable : les gens ont commencé à envoyer leurs vieux portables.
Toen gebeurde iets geweldigs. Men ging ons zijn oude mobieltjes sturen.
Nous avons commencé par un échange de semences, des trucs vraiment simples, et puis nous avons pris une parcelle de terrain, une bande sur le côté de notre route principale, qui était une toilette pour chien, et nous l'avons transformé en un très joli jardin d'herbes aromatiques.
We begonnen met zaadruiling, heel simpel. Dan namen we een strook land, aan de rand van onze hoofdstraat, een hondentoilet, waar we een prachtige kruidentuin van maakten.
Et l'ensemble, il faut que ça coule de bout en bout. Vous devez également m'indiquer quels sont les critères d'étape. On doit p
ouvoir se relier au reste du monde. Par exemple, à des entreprises dont j'ai entendu parler, ou à des éléments de base de votre secteur, j'ai besoin de les connaître. Des choses auxquelles je peux me relier : des validateurs, ou quelque chose qui me dit que
quelqu'un d'autre a approuvé ça, qu'il y a eu une validation de l'extérieur. Ça peut être des ventes, ça peut être un prix que vous avez gagné, ça peut êtr
...[+++]e que des gens l'ont fait avant, Ça peut être que les tests de votre bêta sont excellents. N'importe quoi. Mais je veux une validation, que ce que vous me dites va au-delà, qu'il y a quelqu'un d'autre, ou autre chose, qui dise que ça fait sens. Puis je m'intéresse au côté positif. Je dois avoir quelque chose de positif auquel je puisse croire. Ça a deux aspects. Il faut que ce soit positif, et il faut que ce soit crédible. Le côté positif, c'est si vous me dites que vous allez gagner un million de dollars par an d'ici cinq ans, hum. Ça n'est pas vraiment positif. Me dire que vous allez gagner un milliard de dollars par an, ce n'est pas crédible. Donc il faut qu'il y ait ces deux aspects. D'un autre côté, il y a beaucoup de choses qui m'arrêtent, qui dégagent des émotions négatives, et il vous faut les combattre. Ces choses, par exemple, c'est ce que vous pourriez me dire ce que je sais ne pas être vrai. Il n'y a pas de concurrents. Il n'y a personne d'autre qui ait fait un truc comme celui-là. En fait, je connais probablement quelqu'un qui a fait un truc comme ça. A la minute où vous me dites ça, boum ! Vous savez, je ne vais plus croire à ce que vous me dites après.
Het moet vloeien van begin tot einde. Je moet ze ook laten weten dat er maatstaven zijn. Je plaatst jezelf in een grotere context. Bijvoorbeeld, als je bedrijven aanhaalt die ik ken, of standaardonderdelen van je bedrijf, wil ik daarover horen. Dingen uit mijn belevingswereld: bevestigingen, iemand anders die het goedgekeurd heeft, of externe validatie. Het kunnen verkopen zij
n, of een ontvangen prijs, het kan zijn dat mensen het eerder gedaan hebben, of dat je bètatests geweldig gaan. Wat dan ook. Ik wil validatie zien
-- niet alleen jij zegt dit, maar iets of i ...[+++]emand anders zegt ook dat het klopt. Dan, omdat ik naar de glimkant zoek, er moet een geloofwaardige glimkant zijn. Dat heeft twee delen. Het moet glimkant zijn... en geloofwaardig. Als je vertelt dat je 5 jaar van nu een miljoen omzet draait -- hmm. Dat is niet echt glimkant. Vertellen dat je een miljard omzet gaat draaien -- dat is niet geloofwaardig. Dus het moet beide zijn. Aan de andere kant zijn er veel dingen die me emotioneel omlaag halen, en daar zul je van moeten herstellen. Bijvoorbeeld: alles wat je zegt waarvan ik weet dat het niet klopt. We hebben geen concurrentie. Niemand anders heeft ooit zo'n widget gemaakt De kans is groot dat ik iemand ken. Als je me zoiets vertelt -- Boem! Geloof ik nog maar de helft van wat je gaat zeggen.Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont
humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et
de leur sa ...[+++]gesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een
vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het o
...[+++]verweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Après un mois, elle me dit :
Est-ce que ça s'est vraiment passé ? Et je réponds : Oui. Et elle dit : Donc si Donc si j'étais sortie des bois... voici son frère et sa sœur... Si j'étais sortie, Avalon et Donovan, auraient pu, eux, être partis. Oui. Mais je pourrais les revoir en Amérique. Non. Mais si je les re
voyais, on pourrait rester ensemble ? Non. Donc papa pourrait être parti. Oui. Elle
est restée fascinée puis s'est mise à pleure ...[+++]r, et je me suis mise à pleurer, et son père pleurait aussi, et on pleurait tous. Il ne s'attendait pas vraiment à rentrer chez lui en plein Passage du Milieu, mais bon c'est arrivé. (Rires) Et donc, on a fait ce jeu, et elle a compris.
n
a een maand zegt ze: Is dit echt gebeurd? Ik: Ja. Zij: Dus als ik het bos uitkwam, -- dit zijn haar broer en zus -- dan zouden Avalon en Donavan weg kunnen zijn? Ja. Maar ik zou ze in Amerika terugzien? Nee. Maar als ik ze zag? Konden we dan samenblijven? Nee. Papa zou weg kunnen zijn. Ja. Ze was gefascineerd. Ze begon te huilen. Ik begon te huilen. Haar vader begon te huilen. Iedereen huilde.
Hij verwachtte niet thuis na zijn werk de Middenpassage aan te treffen, maar ja. (Gelach) thuis na zijn werk de Middenpassage aan te treffen,
...[+++]maar ja. (Gelach) We maakten dit spel en ze begreep het.Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dan
s les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a d
...[+++]it : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakt
e haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van
het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei
: “We kunn ...[+++]en erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Nous avons grandi en jouant de la musique - Maman est du Cap-Breton, comme par hasard. Maman et la mère de Natalie se connaissaient. Nous avons grandi en jouant, et nous avions l'habitude de danser ensemble, oui, c'est vrai. (Rires) Nous avons grandi en jouant tout un tas de... Nous jouions de mémoire, et je pense que c'est important dans notre cas, parce qu
e nous n'étions pas vraiment exposés à beaucoup de différents styles de musique. Nous avons appris à jouer des instruments, mais nous devions trouver ça en nous-mêmes, parce que nous ne regardions pas la télévision, nous n'écoutions pas beaucoup la radio. Nous allions à l'église, et à
...[+++] l'école, parfois, travaillions à la ferme, et jouions de la musique, nous avons donc pu, je pense, à un âge très critique, développer notre propre style, notre propre personnalité ; ma mère joue, mon père joue, et le style qui est venu de la vallée d'Ottawa, en Ontario, nous l'appelons le style franco-Canadien, mais il trouve son origine dans les camps de bûcherons. Il y a des années, des centaines d'hommes allaient passer l'hiver dans les camps dans le Nord de l'Ontario et au Québec, et ils étaient tous de cultures différentes, et les irlandais, les français, les écossais, les allemand, ils se rencontraient, et bien sûr, la nuit, ils jouaient aux cartes, et dansaient et jouaient du violon, et au fil de nombreuses années, le style de violon de la vallée d'Ottawa a évolué, et la danse de la vallée d'Ottawa a évolue, alors j'ai en quelque sorte commencé avec ce style, et je me suis vite mis à faire mon propre truc, et puis j'ai rencontré Natalie, et j'ai été exposé au style génial du Cap-Breton.
We groeiden op met muziek spelen -- ma komt toevallig uit Cape Breton. Ma en de moeder van Natalie kenden elkaar. We groeiden op met muziek sp
elen, en we dansten samen, ja, natuurlijk. (Gelach) We groeiden op en we speelden op het gehoor. Ik denk dat dat belangrijk voor ons was omdat we niet blootgesteld werden aan veel verschillende muziekstijlen. We leerden de instrumenten te
bespelen, maar het moest van binnen komen omdat we geen televisie keken en niet veel naar de radio luisterden. We gingen naar de kerk en soms naar school, we w
...[+++]erkten op de boerderij en speelden muziek. Zo waren we in staat om op een erg kritische leeftijd onze eigen stijl te ontwikkelen, ons eigen ik. Mijn moeder speelt, mijn vader speelt, in de stijl die zijn oorsprong heeft in de Ottawavallei in Ontario. Wij noemen het de Frans-Canadese stijl maar het kwam oorspronkelijk uit de houthakkerskampen. Jaren geleden gingen honderden mannen gedurende de winter naar kampen in het noorden van Ontario en in Quebec. Ze kwamen uit verschillende culturen. De Ieren, de Fransen, de Schotten, de Duitsers, ze kwamen allemaal samen, en 's avonds gingen ze kaarten, deden ze aan stepdansen en speelden ze viool. Na velen jaren is de Ottawa Valley-vioolmuziek ontstaan, en ontstond het Ottawa Valley-stepdansen. Dat is hoe ik ongeveer begonnen ben met die stijl. Al snel begon ik mijn eigen ding te doen. Toen ontmoette ik Natalie, en ik kwam in contact met de geweldige Cape Breton vioolmuziek.Cela faisait moins de deux heures qu'elle était en ligne lorsque j'ai reçu un e-mail enthousiaste de la part du gars qui m'avait envoyé cette carte postale. Il disait: « Frank, il faut que je partage avec toi cette histoire qui vient de m'arriver. » Il a ajouté: « Mes genoux en tremblent encore. Cela fait trois ans que ma petite amie et moi avons établi ce rituel du dimanche matin qui consiste à aller visiter le blog de PostSecret ensemble et à lire les secrets à voix haute. Je lui
en lis quelques-uns puis c'est à son tour. Ce
la nous a vraiment rapproché ...[+++]s au fil des ans. Alors quand j'ai découvert que vous aviez affiché ma demande en mariage surprise au bas de la liste, j'étais fou de joie. J'ai essayé de rester calme, de ne rien montrer. Et, comme chaque dimanche, nous avons commencé à nous lire les secrets à voix haute, chacun à notre tour. Mais cette fois j'avais l'impression qu'elle mettait des heures à lire chacune de ces cartes. » Mais elle y est finalement parvenue. Elle est arrivée au dernier secret, qui était ma demande en mariage.
Ze stond er nog maar een paar uur op toen ik deze uitgelaten e-mail kreeg van de man die me deze kaart had gestuurd. Hij zei: Frank, ik moet dit verhaal met je delen dat ik vandaag beleef. Hij zei: Mijn knieën beven nog steeds. Al drie jaar hebben mijn vriendin en ik een zondagochten
dritueel waarbij we samen de PostSecret-blog bezoeken en de geheimen luidop voorlezen. Ik lees er een
paar voor haar, zij leest er een paar voor mij. Het heeft ons echt dichter bij elkaar gebracht door de jaren heen. Toen ik ontdekte dat jij mijn verrassin
...[+++]gsaanzoek aan mijn vriendin helemaal onderaan had gepost, was ik buiten mezelf. Ik probeerde kalm te zijn, niets te verklappen. Net als elke zondag begonnen we elkaar de geheimen luidop voor te lezen. Maar deze keer leek het een eeuwigheid te duren voor ze er doorheen geraakte. Uiteindelijk kwam ze er. Ze kwam bij dat geheim onderaan, zijn aanzoek aan haar.C'est assez simple. En premier lieu, nous installons ce distributeur dans un champ, ou un quelconque endroit où vivent beaucoup de corbeaux, et nous plaçons des pièces de monnaie et des cacahuètes autour de la base du distributeur. Et les corbeaux finissent par venir et mangent les cacahuètes. Ils s'habituent également à la prés
ence de la machine. Arrive un moment où ils ont mangé toutes les cacahuètes. Après cela ils découvrent qu'il y en a encore sur la desserte alors ils sautent de
ssus et se servent. Puis ils partent, et la machine
...[+++] recrache plus de cacahuètes et de pièces et la vie est vraiment belle si vous êtes un corbeau. Vous pouvez revenir n'importe quand et manger une cacahuète.
in vier fasen vorm te geven. Het is vrij simpel. Kortom, we plaatsen dit ergens in een veld, of
ergens waar er veel kraaien zijn, en dan gaan we wat jetons en pinda's rondom de voet van de machine strooien. Na een tijdje komen kraaien opdagen en van de pinda's eten en wennen zo aan de aanwezigheid van de machine. Uiteindelijk eten ze alle pinda's op. Dan zien ze dat er ook nog pinda's in de lade liggen, en springen ze omhoog om eraan te kunnen. Als ze weg zijn, spuugt de machine nog meer jetons en pinda's, e
n het leven is daar echt fijn voor een kraai ...[+++]. Je kan op elk gewenst moment terugkomen en dan krijg je een pinda. Zodra ze er echt aan wennenVous voyez, celui-ci retourne à son nid. Ils rentrent tous à cette heure, en passant par cet endroit, d'un pas tranquille. Voici une femelle qui est pressée. Elle se dépêche vraiment, parce qu'il fait chaud, pour essayer d'aller nourrir ses petits. Et puis il y en a un autre qui arrive tranquillement.
Kijk, deze komt terug naar zijn nest. Ze komen allemaal binnen op dit moment, rustig lopend, op een ontspannen manier. Hier is een vrouwtje dat haast heeft. Zij haast zich echt terug, omdat het heet is, om haar kinderen te voeden. Dan is er een andere kerel die ontspannen voorbij komt.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
puis est arrivé un truc vraiment ->
Date index: 2021-12-16