Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «puis cette » (Français → Néerlandais) :
Il n'y a pas de lum
ière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et
de leur sa ...[+++]gesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. O
p het begin in het overweldigend. Hij is verblind ...[+++]door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...George Ier, fils de Sophie, fut le premier roi selon ce
s nouvelles règles, puis son fils George II, puis George III, et même s'il perdit l'Amérique et la tête, pas de panique, les règles s'appliquent, donc la couronne continua de descendre doucement l'arbre généalogique, passant à George IV, dont aucun enfant ne lui survécut, puis à Guillaume IV, qui eut dix enfants, tous illégitimes. Il la transmit ensuite par l'intermédiaire de son cadet décédé à la reine Victoria, qui débuta son règne en 1837 et l'acheva juste après avoir franchi le seuil du XXe siècle, ce qui est un règne doublement impressionnant par sa longueur au vu des techniques
...[+++] médicales de l'époque. Après la fin de son ère, la couronne alla à son fils Édouard VII, puis à George V, puis à Édouard VIII qui, enfin, brise cette ligne de succession bien propre (et quelque peu ennuyeuse) en commettant un scandale : épouser une roturière. Une roturière américaine ! Et divorcée ! Deux fois ! De fait, les divorces posaient un vrai problème et n'étaient pas compatibles avec le rôle du roi comme chef de l'État, et aussi comme chef de l'Église d'Angleterre dans les années 1930. Édouard céda le trône à son frère George VI, réticent à l'idée de régner, et qui dut ensuite superviser la Seconde Guerre mondiale et l'effondrement de l'Empire britannique qui s'ensuivit. Cela épuisa la santé du roi réticent, qui mourut à l'âge de 56 ans, laissant la couronne à Élisabeth II, en 1952, âgée de 25 ans. Elle avait sept ans de plus que Victoria, son arrière-arrière-grand-mère, le jour de son sacre, mais début septembre 2015, Élisabeth devint la reine au règne le plus long de l'Histoire, pas seulement en Grande-Bretagne, mais dans le monde. Après Élisabeth II, la couronne revient à Charles, héritier présomptif depuis le plus longtemps de l'Histoire britannique, puis à son fils William, puis à son fils George.
George I, de zoon van Sophia, was de eerste koning onder de nieuwe regels, en daarna zijn zoon George II, naar George III, en ook al verloor hij Amerika en zijn geest, geen angst, de regels zijn hier, en zo ging de kroon kalm verder de stamboom af, naar George IV, die geen overlevende kinderen had, naar Willem IV die tien kinderen had - allemaal bastaarden, daarna door zijn dode jongere broer naar koningin Victoria die haar regeerperiode startte in 1837 en die het net over de finishlijn van de 20e eeuw maakte. Wat dubbelop een indrukwekkend lange tijd was, gegeven de staat van medische technologie indertijd. Na het einde van haar periode, ging de kroon naar haar zoon Eduard VII naar George V... naar Eduard VII d
ie *eindel ...[+++]ijk* deze nette (en nogal saaie) lijn van erfenis doorbreekt door een schandaal te plegen: trouwen met een burger. Een Amerikaanse burger! Een Amerikaanse burger die *gescheiden* was! *Twee keer* ::Gasp:: Eigenlijk waren de scheidingen echt een probleem en niet verenigbaar met de rol van de monarch als Hoofd van Staat *en ook* de Kerk van Engeland in de jaren 1930. Eduard trad af naar zijn broer George VI - die onwillig was om de kroon aan te nemen, en toen ook nog de Tweede Wereldoorlog en de daaropvolgende afbraak van het Britse Rijk moest overzien - wat de gezondheid van de jonge koning aantastte, die stierf op 56 jarige leeftijd en de kroon naliet aan Elizabeth de Tweede, in 1952 op 25 jarige leeftijd. Zeven jaar ouder dan Victoria, haar over-overgrootmoeder, was op haar kronings dag, maar in September 2015, werd Elizabeth de langst regerende koningin in niet alleen de Briste geschiedenis, maar ook in de wereldgeschiedenis. Van Elizabeth II zal de kroon verdergaan naar Charles, de langste erfgenaam schijnbaar in de Britse geschiedenis naar zijn zoon William, naar zijn zoon George.Il
a bu une gorgée de cette bière, et il en a donné à ma sœur, et ils m'en ont proposé. J'ai dit : « Non, non, non. C'est bon. Allez-y. Je ne bois pas de bière. » Mon frère a dit : « Allez. On fait ça aujourd'hui ; tu fais toujours ce qu'on fait. J'en ai bu, ta sœur en a bu, Bois donc de la bière. » J'ai dit : « Non, ça ne me va pas. Allez-y, vous au
tres, allez-y. » Et puis mon frère a commencé à me regarder fixement. Il a dit : « Qu'est-ce qui te prend ? Bois de la bière. » Puis il m'a regardé très intensément et il a dit : « Oh, j'
...[+++]espère que tu n'en es pas resté à cette conversation que Mamie a eu avec toi. » (Rires) J'ai dit : « Qu'est-ce que tu racontes ? » Il a dit : « Oh, mamie dit à tous ses petits-enfants qu'ils sont spéciaux. » (Rires) J'étais effondré. (Rires) Et je vais vous avouer quelque chose. Je vais vous dire quelque chose que je ne devrais probablement pas vous dire. Je sais que cela pourrait être diffusé largement. Mais j'ai 52 ans, et je vais vous avouer que je n'ai jamais bu une goutte d'alcool.
Hij nam een slok van het bier, en gaf het aan mijn zusje en zij dronk, en toen boden ze het mij aan. Ik zei: Nee, ga je gang. Voor mij geen bier. Mijn broer zei: Kom op. Je doet altijd met ons mee. Ik dronk ervan, je zus dronk ervan. Drink ook! Ik zei: Nee, nee, liever niet. M
ijn broer zat me aan te staren. Hij zei: Wat heb jij? Drink van het bier. Toen keek hij me onderzoekend aan en zei: O, ik hoop dat je niet inzit over dat gesprek dat oma met je had. (Gelach) Ik zei: Waar heb je het over? Hij zei: O, oma vertelt alle kleinkinderen dat ze bijzonder zijn. (Gelach) Ik was er kapot van. (Gelach) En ik zal je iets bekennen. Dit is misschi
...[+++]en niet zo slim om te vertellen. Ik weet dat dit wellicht wijd verspreid gaat worden. Maar ik ben 52 jaar, en ik zal bekennen dat ik nog nooit een druppel alcohol heb gedronken.Je veux dire, vous, je suis là, ah, un silence, c'est comme, (Rires) C'est Beethoven, comment pouvez-vous dire ça ? Non, Eh bien, je ne sais pas, je le connais très bien. J'ai dû m'exercer dessus quand j'étais petit, et j'en ai vraiment marre. Donc, (Rires) j'aimerais essayer de le changer, pour le transformer d'une certaine manière, de le personnaliser donc je pourrais prendre
l'ouverture, comme cette idée, (Musique) et puis je pourrais remplacer, (Musique) et puis je pourrais improviser sur cette mélodie qui va vers l'avant à partir de là, (Musique) (Musique) Voilà ce que ç
...[+++]a pourrait être ... merci.
Ik bedoel, -- ik ... ssst, huh -- het is als -- (Gelach) Het is Beethoven: hoe kan ik dat zeggen? Ik ken dit stuk erg goed. Ik moest het het als kind tot vervelens toe inoefenen. (Gelach) Ik zou willen het veranderen om het persoonlijker te maken. De opening -- (Muziek) en dan vervang ik dit -- (Muziek) en dan improviseer ik op deze melodie en zo verder -- (Muziek) (Muziek) Zoiets. Dankjewel.
Peut-être qu'Elizabeth, cette grande icône, en train de danser... De quoi vous parlez ? Alors j'ai repensé toute l'affaire, puis nous sommes tous arrivés à un consensus. Et voilà quelle serait la présentation de cette grands icône britannique appelée Elizabeth. Leicester : Puis-je me joindre à vous, Madame ?
Elizabeth, dit grote symbool, dansend? Waar heb je het over? Ik dacht er nog eens over na. We bereikten een consensus. Hier is de introductie van dit grote Britse icoon Elizabeth. Leicester: Mag ik meedoen, mevrouw?
« Y a-t-il vraiment deux virgules dans Martin Luther King, Jr., Boulevard ? » Ce n'est peut-être pas officiel, mais oui, c'est le style du New Yorker pour « Jr. ». Un plaisantin a écrit : [« Je vous prie, bannissez, ou, au moins, maîtrisez, le maniaque de la virgule, de votre équipe de rédaction ? »] (Rires) Eh bien ! Dans ce cas, les virgules sont bien placées, sauf qu'il ne devrait pas y en avoir entre « virgule » et
« de ». (Rires) Et puis, si l'on veut garder les virgules autour de « au moins », on pourrait ajouter d
es tirets autour de cette proposition : « – o ...[+++]u, au moins, maîtrisez – » Parfait. (Applaudissements) Et puis ceci : « Je vous adore. J'adore votre magazine. Mais pourriez-vous arrêter d'écrire les grands nombres en toutes lettres ? » [deux millions et demi...] Non. (Rires) Un dernier cri du cœur d'un maniaque de l'orthographe : [« Ces membranes muqueuses sont des cordes vocales (vocal cords), pas des accords (chords). »] Le lecteur outragé a ajouté : « Je suis sûr de ne pas être le premier à relever cette flagrante erreur de révision, et je doute d'être le dernier. Fi ! » (Rires) Avant, j'aimais bien recevoir du courrier.
Zitten er echt twee komma's in 'Martin Luther King, Jr., Boulevard'? Op een bordje niet, maar zo wordt 'Jr.' wel geschreven in The New Yorker. Een grapjas schreef: [ Please, could you expel, or, at least, restrain, the comma-maniac, on your editorial staff? ] (Gelach) Nou ja. De komma's staan hier wel goed, behalve die tussen 'maniac' en 'on'. (Gelach) En als er dan toch komma's rond 'at least' moeten staan, kunnen we nog wel een stapje verder gaan en streepje
s om de uitdrukking zetten: ... -- or, at least, restrain -- Perfect. (Applaus) Wat denk je hiervan: Ik ben een groot fan, maar willen jullie alsjeblieft ophouden met het uitschrijv
...[+++]en van grote getallen? [twee en een half miljoen ...] Nee. (Gelach) Nog een laatste hartenkreet van een spellingfanaat: [ Die lange, draderige dingen zijn stembanden, geen stem-accoorden. ] De woedende lezer voegde eraan toe: Ik ben vast niet de eerste die u schrijft over deze flagrante fout van de proeflezer, en vast ook niet de laatste. Foei! (Gelach) Vroeger vond ik het leuk om post te ontvangen.J’ai les données. Je vais vous en montrer un extrait, «De la Conception à la Naissance». (Musique) Texte Vidéo : « De la Conception à la Naissance » Ovocyte Spermatozoïdes Ovule inséminé 24 Heures : Première division du bébé L’ovule fertilisé se divise quelques heures après la fusion… Et se divise à nouveau toutes les 12 à 15 heures. Jeune Embryon La vésicule vitelline alimente toujours le bébé. 25 jours : Développement des cavités du cœur 32 jours : Développement des bras et des mains 36 jours : Apparition des premières vertèbres Ces semaines-là sont la période de développement la plus rapide du fœtus. Si le fœtus con
tinuait à grandir à cette vitesse pendant neu ...[+++]f mois, il deviendrait un bébé d'une tonne et demie. 45 Jours Le cœur de l’embryon bat deux fois plus vite que celui de la mère. 51 Jours 52 Jours : Développement de la rétine, du nez et des doigts Le mouvement continu du fœtus dans le ventre est nécessaire pour la croissance musculaire et squelettique. 12 semaines : pas d’organe sexuel -- fille ou garçon, on ne sait pas encore 8 Mois Accouchement : la phase d’expulsion Le moment de la naissance (Applaudissements) Alexander Tsiaras : Merci. Mais vous voyez, quand vous commencez à travailler sur ces données, c’est assez spectaculaire. En continuant à faire des scanners l’un après l’autre, en travaillant sur ce projet, en regardant ces deux cellules toutes simples qui ont cette espèce d’incroyable mécanisme qui par magie deviendra une personne. En continuant à travailler sur ces données, en observant des petits morceaux du corps, ces petits morceaux de tissu qui étaient un trophoblaste venant d’un blastocyste, qui tout à coup se creuse un chemin dans l’utérus, en se disant, « Je suis là pour rester ». Tout à coup, en conversant et en communiquant avec les œstrogènes, la progestérone, en disant, « Je suis là pour rester, plantez-moi » en construisant cet incroyable fœtus tri-linéaire qui devient, en 44 jours, quelque chose que vous pouvez reconnaître, puis en 9 ...
Ik kreeg de gegevens. Ik zal jullie een voorbeeld laten zien van dat stuk: Van conceptie tot geboorte . (Muziek) Videotekst: Van conceptie tot geboorte Eicel Sperma
Bevrucht ei 24 uur: eerste deling van de baby De bevruchte eicel deelt een paar uur na de versmelting ... en deelt opnieuw om de 12 tot 15 uur. Het embryo in een vroeg stadium De dooierzak voedt de baby nog steeds. 25 dagen: de hartkamer ontwikkelt zich 32 dagen: de armen en handen ontwikkelen zich 36 dagen: begin van de primitieve wervels Deze weken zijn de periode van de snelste ontwikkeling van de foetus. Als de foetus negen maanden op deze snelheid zou blijven groeien, zo
...[+++]u hij 1,5 ton wegen bij de geboorte. 45 dagen Het hart van het embryo klopt twee keer zo snel als dat van de moeder. 51 dagen 52 dagen: de ontwikkeling van het netvlies, neus en vingers De voortdurende beweging van de foetus in de baarmoeder is noodzakelijk voor de groei van de spieren en het skelet. 12 weken: neutraal geslacht -- we weten nog niet of het een meisje of een jongen wordt. 8 maanden Bevalling: het moment van de uitdrijving Het moment van de geboorte (Applaus) Alexander Tsiaras: Dank je wel. Maar zoals je kunt zien, wanneer je daadwerkelijk gaat werken aan deze gegevens is het vrij spectaculair. We bleven meer en meer scannen en werken aan dit project. We observeerden deze twee eenvoudige cellen die een ongelooflijke machinerie hebben en uiteindelijk een mens worden. Terwijl we bleven werken aan deze gegevens en kleine clusters van het lichaam observeerden, kleine stukjes weefsel: een trofoblast die loskomt van een blastocyst, en zich plots ingraaft in de zijkant van de baarmoeder en zegt: Ik ga hier nooit meer weg. Het spreekt en communiceert met de oestrogenen, de progesteronen: Ik ga hier niet meer weg, plant me. Het bouwt een ongelooflijke trilineaire foetus die binnen de 44 dagen iets wordt dat je kunt herkennen, en vervolgens op negen weken echt een kleine mens vormt. Het wonder van deze informatie: hoe komt het da ...Con
sidérons un instant cette citation de Leduc, il y a cent ans, à propos d'un type de biologie synthétique: La synthèse de la vie, si jamais elle devait se produire, ne sera pas la découverte sensationnelle que nous avons pour habitude d'associer avec l'idée. C'est sa première déclaration. Donc, si nous créons réellement la vie dans les laboratoires, cela n'aura probablement aucun un impact sur notre vie. «Si nous acceptons la théorie de l'évolution, alors les premières lueurs de la synthèse de la vie doivent consister dans la production de formes intermédiaires entre le monde non-organique et l'organique ou entre le monde inerte et le
...[+++]vivant, des formes qui possèdent seulement quelques-uns des attributs rudimentaires de la vie » - et donc, celles dont je viens de parler - « auxquelles d'autres attributs seront ajoutés lentement au cours du développement par les actions évolutives de l'environnement. Nous commençons donc simplement, nous créons quelques structures qui peuvent avoir certaines de ces caractéristiques de la vie, et puis nous essayons de les développer pour qu’elles se rapprochent d'un aspect de vie. Voilà comment nous pouvons commencer à faire une protocellule. Nous utilisons cette idée qu'on appelle l'auto-assemblage. Cela signifie que je peux mélanger des composants chimiques dans une éprouvette dans mon laboratoire, et ces composants chimiques vont commencer à s'auto-associer pour former des structures plus grandes. Disons, des dizaines de milliers, des centaines de milliers de molécules s'unissent pour former une grande structure qui n'existaient pas auparavant. Et dans cet exemple particulier, j'ai pris des molécules membranaires, les ai mélangées dans le bon environnement, et en quelques secondes ces structures plutôt complexes et belles se forment ici. Ces membranes sont également assez semblables, morphologiquement et fonctionnellement, aux membranes de votre corps, et nous pouvons les utiliser, comme on dit, pour former le corps de notre prot ...
Denk een moment aan deze uitspraak van Leduc, een honderdtal jaren geleden, toen hij nadacht over synthetische biologie: De synthese van het leven, zou het ooit gebeuren, zal niet de sensationele ontdekking zijn die we meestal associëren met he
t idee. Dat is zijn eerste verklaring. Als we echt leven gaan maken in laboratoria, zal dat ons leven waarschijnlijk niet gaan beïnvloeden. Als we de evolutietheorie accepteren, dan moet het eerste begin van de synthese van het leven bestaan in de productie van tussenliggende vormen tussen de anorganische en de organische wereld of tussen de niet-levende en de levende wereld, vormen die over slecht
...[+++]s enkele van de rudimentaire eigenschappen van het leven beschikken - die ik zojuist heb vernoemd - waaraan andere attributen langzaamaan zullen worden toegevoegd in de loop van de ontwikkeling door de evolutionaire acties van het milieu.” We beginnen simpel, we maken een aantal structuren die een aantal van deze kenmerken van het leven hebben en dan gaan we proberen dat te ontwikkelen om meer te gaan lijken op echt leven. Zo gaan we een protocel maken. We maken gebruik van het idee van zelfassemblage. Daarvoor meng ik wat stoffen in een reageerbuis in mijn lab en deze chemicaliën gaan zelfassociëren om grotere en grotere structuren te vormen. Tienduizenden, honderdduizenden moleculen komen samen om een grote structuur te vormen die tevoren nog niet bestond. In dit specifieke voorbeeld, nam ik wat membraanvormende moleculen, mengde die samen in de juiste omgeving en binnen een paar seconden vormen deze die complexe en mooie structuren hier. Deze membranen lijken morfologisch en functioneel op de membranen in je lichaam. We kunnen ze gebruiken om het lichaam van onze protocel te maken. We kunnen ook werken met olie-en-watersystemen. Olie en water mengen niet, maar door zelfassemblage kunnen we een mooie oliedruppel vormen en kunnen die als lichaam voor onze kunstmatige organismen of voor onze protocel gebruiken, zoals we later zullen ...Kevin Stone : Et donc la mission est la
suivante : comment puis-je traiter ces choses biologiquement ? Et parlons, à la fois de ce que j'ai fait pour ma femme, et de ce que j'ai fait pour des centaines d'autres patients. D'abord pour ma femme, et ce que j'entends le plus chez mes patients, en particulier dans le groupe d'âge 40-80-ans, le groupe d'âge 70-ans, est qu'ils arrivent et disent, Hé, Doc, vous ne pourriez pas me mettre un amortisseur dans le genou ? Je ne suis pas prêt pour le remplacement d'articulations. Et donc pour elle, j'ai fait une allogreffe de ménisque humain prélevé sur un donneur pile dans cet espace articulaire. Et
...[+++]qui remplace ça. Et puis pour ce ligament instable, nous avons mis dans un ligament d'un donneur humain pour stabiliser le genou. Et puis pour la partie arthrosée en surface, nous faisons une greffe de cellules souches, que nous avons conçu en 1991, pour régénérer cette surface du cartilage articulaire et lui redonner une surface lisse.
Kevin Stone: En dus luidt de missie
: Hoe behandel ik deze klachten biologisch? Laten we het hebben over wat ik zowel voor mijn vrouw, als voor honderden andere patiënten heb gedaan. Behalve van mijn vrouw, hoor ik het ook het meest van mijn patiënten, vooral in de groep van 40 tot 80-jarigen, de groep 70-jarigen, ze komen binnen en zeggen: Eh, dokter, kunt u niet gewoon een schokbreker in mijn knie plaatsen? Ik ben nog niet toe aan het vervangen van een gewricht. En voor haar plaats ik dan een menselijke transplantaatmeniscus in de ruimte van haar kniegewricht. En het transplantaat vervangt de ontbrekende meniscus. En voor die onstabiele
...[+++] kniebanden, plaatsen we menselijke donorkniebanden om de knie te stabiliseren. En voor het door artritis beschadigde oppervlak, hebben we stamcellen getransplanteerd, een techniek uit 1991, om het kraakbeenoppervlak weer aan te laten groeien, waarmee we het gladde oppervlak herstellen.Si les esprits vivent dans les corps, si les corps vivent dans les vêtements, puis dans les pièces, puis dans les bâtiments, puis dans les villes, ont-ils aussi une peau finale, et cette peau est-elle perceptuelle ?
Als geesten in lichamen leven, als lichamen in kleren leven, en dan in kamers, en dan in gebouwen, en dan in steden, hebben ze dan ook een ultieme huid en kan je die huid waarnemen?
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
puis cette ->
Date index: 2022-08-24