Vertaling van "prémisses puis les inférences et enfin la conclusion " (Frans → Nederlands) :

Et il dit, vous voyez, Les philosophes adorent l'argumentation rationnelle. Et il dit aussi, Il semble que la démonstration idéale pour la plupart des philosophes, consiste simplement à donner les prémisses puis les inférences et enfin la conclusion, et si les gens n'acceptent pas la conclusion, ils meurent !
En hij zegt: Filosofen houden van het rationele argument. En hij gaat verder: Het lijkt alsof het ideale argument voor de meeste filosofen er uit bestaat dat je het publiek de voorwaarden geeft en dat je hen dan de gevolgtrekkingen en de conclusie geeft, en als ze die conclusie niet aanvaarden, dan sterven ze.

Pour ceci, nous portons notre attention sur l'une des figures les plus importante de la philosophie du XIXe siècle : Sherlock Holmes. Dans le chapitre six du Signe des Quatre, écrit par Sir Arthur Conan Doyle, M. Holmes dit – et je cite : « Lorsqu'on a éliminé l'impossible, ce qui reste, si improbable soit-il, est nécessairement la vérité. » C'est probablement la meilleure et la plus succincte des descriptions données au type de raisonnement connu sous le nom d'abduction. Ce qui, je sais, sonne comme si on parlait d'un kidnapping ou autre chose, mais l'abduction est un procédé de raisonnement parfois décrit comme « l'inférence de la meilleure explication ». L'abduction ne raisonne pas directement d'une prémisse vers une conclusion, comme dans le cas de la déduction et de l'induction,
En hiervoor richten we ons op een van de belangrijkste filosofische figuren van het 19e eeuwse Engeland: Sherlock Holmes. In hoofdstuk zes van Sir Arthur Conan Doyle's The Sign of the four zegt mr. Holmes, en ik citeer: 'Als je het onmogelijke hebt geëlimineerd, dan moet wat overblijft, hoe onwaarschijnlijk ook, de waarheid zijn. Dit is waarschijnlijk de beste, beknoptste beschrijving ooit van het soort redeneren dat we kennen als abductie. Ik weet het, het klinkt alsof we het over ontvoeren ofzo hebben, maar abductie is een gedachtegang die soms wordt beschreven als 'gevolgtrekking naar de beste verklaring'. Abductie redeneert niet rechtstreeks van premis naar conclusie, zoals we zagen bij deductie en inductie.