Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «préférence nous leurs avons ensuite donné » (Français → Néerlandais) :
et avons demandé à ces patients de les classer par ordre inverse de préférence. Nous leurs avons ensuite donné le choix entre la troisième et la quatrième.
We vroegen deze patiënten om ze te rangschikken van degene die ze het meest waarderen, tot degene die ze het minst waarderen. We gaven ze daarna de keuze tussen nummer 3 en 4.
Pendant la phase de recherche du
projet à Interval, nous nous sommes associés avec une entreprise nommée Cheskin Research, et ces gens, Davis Masten et Christopher Ireland, ont complètement changé ma façon de voir ce qu'était le marché de la recherche, et ce qu'il pourrait être. Ils m'ont appris comment regarder et voir, et ils n'ont pas fait l'incroyable chose stupide de dire à un enfant, De toutes
ces choses que nous avons faites
pour toi, laquelle préfères-tu ? ce qui vous ...[+++]donne zéro réponse exploitable. Donc, ce que nous avons fait pendant les deux premières années et demie était quatre choses : nous avons établi une revue exhaustive de la littérature dans les champs reliés comme la psychologie cognitive, la cognition spatiale, les études sur le genre, la théorie des jeux, la sociologie, la primatologie -
Tijdens de onderzoeksfase van het project bij Interval was een bedrijf genaamd Cheskin Research onze partner, en deze mensen, Davis Masten en Christopher Ireland, veranderden mijn idee van wat marktonderzoek was en wat het kon zijn. Ze leerden mij kijken en zien, en ze trapten niet in de ongelooflijk dwaze val om tegen een kind te zeggen: Welk van de dingen die we a
l maken vind je het leukst? Dat geeft je geen enkel bruikbaar antwoord. Wat we de eerste 2,5 jaar deden waren vier dingen. We deden een uitgebreid literatuuronderzoek in aanverwante domeinen, zoals cognitieve psychologie, ruimtelijke kennis, genderstudies, speltheorie, sociolo
...[+++]gie, primatologie --Mais il n'y avait rie
n pour cette cause, nous avons donc marié la moustache avec le cancer de la pros
tate, et nous avons ensuite créé le slogan, qui est, « Changer le visage de la santé masculine. » Et ça représente de manière éloquente le défi, de changer votre apparence pendant 30 jours, et le résultat que nous essayons d'atteindre; pousser les h
ommes à s'engager à leur santé, les faire mi ...[+++]eux comprendre les risques auxquelles ils font face.
Maar hier bestond geen actie rond. Dus koppelden we een snor laten staan aan prostaatkanker en we lanceerden onze slogan: Het aanzien van gezondheid van mannen veranderen . Dat is een goed geformuleerde beschrijving van de uitdaging, verander je uiterlijk 30 dagen lang, en van het resultaat dat we willen bereiken: mannen betrekken bij hun gezondheid, zorgen dat ze beter begrijpen welke gezondheidsrisico's ze lopen.
« Ils ne sont pas sûrs que cela puisse être considéré comme du harcèlement, et ils ne sont pas équipés pour trouver le dispositif. » « D'accord, et le FBI ? » « Je les ai contacté égalemen
t, même histoire. » Nous avons ensuite envisagé de nous rencontrer à mon laboratoire et de réaliser un balayage radio de sa voiture, mais je n'étais même pas certai
n du résultat étant donné que certains de ces appareils sont configurés pour transmettre uniquement dans des zones sures ou lorsque la voiture est
...[+++] un mouvement.
Ze zijn er niet zeker van dat mijn geval ernstig genoeg is, en bovendien zijn ze technisch niet in staat om het apparaat te vinden. Dan kun je naar de FBI gaan. Met hen heb ik ook gesproken, en hetzelfde verhaal. We bespraken de mogelijkheid dat ze naar mijn laboratorium zou komen om haar auto op radiosignalen te onderzoeken. Ik was er niet zeker van of dat iets zou opleveren, omdat sommige apparaten zo zijn ingesteld dat ze alleen uitzenden in een veilige zone of wanneer de auto rijdt.
Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » E
t il a dit : « Bon, nous pouvons e ...[+++]n parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en
zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebb
...[+++]en geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Nous avons un partenariat avec une lycée. Nous avons créé une entreprise. Nous avons conçu et construit une unité de culture aquaponique sur un terrain non utilisé derrière le lycée, comme c'est toujours le cas,, et nous allons y élever des poissons et faire pousser des légumes dans un verger avec des abeilles. Les enfants nous aident à le construire. Les enfants sont au Conseil d'administration. Parce que la communauté tenait vraiment à travailler avec
le lycée, le lycée enseigne maintenant l'agriculture. Parce qu'il enseigne l'agric
...[+++]ulture, nous avons commencé à penser, comment donner à ces enfants qui n'ont jamais eu de qualification avant dans leur vie mais qui sont enthousiastes au sujet de l'agriculture, comment leur donner plus d'expérience? Alors nous avons obtenu un terrain qui a été donné par une jardinerie locale. Il était très boueux, mais d'une manière vraiment incroyable, entièrement sur la base du volontariat, nous avons l'avons transformé en un centre de formation pour maraîchers. Il comporte les polytunnels et les parterres surélevés, toutes les choses nécessaires pour mettre le sol sous vos doigts et penser que peut-être il y aura un emploi pour moi là-dedans dans l'avenir.
We werken samen met een middelbare school. We hebben een bedrijf opgericht. We ontwerpen en bouwen een aquaponica-unit op een strook braakland achter de school. Nu gaan we vis en groenten telen in een boomgaard met bijen. De kinderen helpen ons met bouwen. Ze zitten in het bestuur. Omdat de gemeenschap echt graag met de school wilde werken, wordt daar nu landbouwonderwijs gegeven. Dat onderwijs zette ons weer aan het denken: hoe kunnen we kinderen zonder diploma, die telen echt spannend vinden, wat meer ervaring geven? We kregen een landschenking van een plaatselijk tuincentrum. Het was modderig, maar op ongelooflijke wijze, met alleen vrijwilligers, maakten we er een markttuin-
...[+++]trainingscentrum van: polytunnels, verhoogde plantbedden al wat je grond onder je nagels geeft en doet denken dat je er misschien je baan van kan maken. Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abo
...[+++]rd, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn do
nker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het o
...[+++]verweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Je suis curieux de savoir p
ourquoi vous m'avez donné la permission de montrer cette photo ici et maintenant à TED. MG : C'est intéressant. Alors qu'ils grandissent, ils savent que la croyance de notre famille, c'est la
responsabilité, que nous avons une chance incroyable simplement de vivre aux Etats-Unis et d'avoir une très bonne éducation. Nous avons la responsabilité de redonner au monde. Donc, e
n grandissant, nous leur apprenons ...[+++] -- ils ont voyagé dans tellement de pays à travers le monde -- ils disent : « Nous voulons que les gens sachent que nous croyons en ce que vous faites, Maman et Papa, et on est d'accord pour être plus exposés. » Nous avons donc leur permission de montrer cette photo, Paul Farmer va probablement la faire figurer dans un de ses travaux.
Ik ben benieuwd waarom jullie instemden om deze foto bij TED te laten zien. MG: Goeie vraag. Nu ze ouder worden, weten ze goed dat verantwoordelijkheid belangrijk is in ons gezin, dat we in een ongelooflijke positie verkeren alleen door in de VS te wonen, en fantastisch onderwijs genieten. Het is onze verantwoordelijkheid om terug te geven. Ze worden ouder en we leren hen -- ze zijn in zoveel landen geweest -- Ze zeggen: We willen dat mensen weten dat we geloven in wat jullie doen, pap en mam. Jullie mogen ons vaker laten zien. We hebben toestemming om deze foto te laten zien en Paul Farmer gaat hem waarschijnlijk gebruiken in zijn werk.
(Rires) Ainsi, ce travail avec les émotions, qui
sont fondamentales, nous a ensuite amenés à penser que, peut-être, les raisons fondamentales des réseaux sociaux humains sont en quelque sorte codées dans nos gènes. Parce que les réseaux sociaux humains, quand ils sont mappés, ressemblent toujours à ceci, l'image du réseau, mais ils ne ressemblent jamais à ceci. Pourquoi ne ressemblent-ils pas à ça ? Pourquoi ne formons-nous pas de réseaux sociaux humains qui ressemblent à un treillis régulier ? Bon, hé bien, les modèles spécifiques des rése
au sociaux humains, ...[+++]leur ubiquité, leur finalité apparente, cela pose la question de savoir si, au départ, nous avons évolué pour avoir ces réseaux sociaux, et si nous avons évolué pour former des réseaux avec une structure particulière. Et remarquez tout d'abord ... Mais, pour comprendre ça, il faut d'abord que nous disséquions un peu la struceture du réseau. Et remarquez que chaque personne dans ce réseau a exactement le même emplacement structurel que n'importe quelle autre.
(Gelach) Dit werk met emoties, die zo fundamenteel zijn, bracht ons op het idee dat de fundamentele oorzaken van sociale netwerken bij mensen misschien op een of andere manier in onze genen gecodeerd zijn. Telkens sociale netwerken bij mensen in kaart gebracht worden, zien ze er altijd zo uit: de tekening van het netwerk, maar ze zien er nooit zo uit. Waarom zien ze er niet zo uit? Wa
arom vormen we geen menselijke sociale netwerken die er als een regelmatig rooster uitzien? De opvallende patronen van menselijke sociale netwerken, hun alomtegenwoordigheid en hun duidelijke bedoeling roepen prangende vragen op: zijn we geëvolueerd om in de
...[+++] eerste plaats sociale netwerken te hebben, en: zijn we geëvolueerd om netwerken te vormen met een welbepaalde structuur. Bemerk eerst... om dit te begrijpen moeten we de netwerkstructuur eerst een beetje ontleden. Bemerk dat iedere persoon in dit netwerk precies dezelfde structurele locatie heeft als iedere andere persoon.(Rires) L'autre chose qui s'est produite -- et même à ce moment-là, j'ai dit : « Bon, c'est peut-être un bon ajout. C'est bien pour les étudiants motivés. C'est peut-être aussi bien pour ceux qui sont scolarisés chez eux. » Mais je ne pensais pas que ça deviendrait quelque chose qui s'infiltrerait en quelque sorte dans la salle d
e classe. Mais j'ai ensuite commencé à recevoir des lettres d'enseignants. Et les enseignan
ts m'écrivaient : « Nous utilisons vos vidéos pour fair
e bouger la classe. Vous ...[+++] donnez les cours, donc maintenant nous... » et cela pourrait arriver dans toutes les classes d'Amérique aujourd'hui, « ... maintenant je donne vos cours comme devoirs à la maison. Et ce qu'étaient les devoirs à la maison, les étudiants les font maintenant dans la salle de classe. » Je veux m'arrêter là-dessus -- (Applaudissements) Je veux m'arrêter là-dessus un instant, parce qu'il y a deux ou trois choses intéressantes. Premièrement, quand ces enseignants font cela, il y a l'avantage évident -- l'avantage que maintenant leurs étudiants peuvent apprécier les vidéos de la même façon que mes cousins. Ils peuvent mettre en pause, reprendre à leur propre rythme, à leur convenance. Mais la chose la plus intéressante est -- et ça ne va pas de soi quand on parle de technologie dans les salles de classe -- en enlevant les cours à modèle unique de la classe et en laissant les élèves auto-réguler leurs cours à la maison, quand vous entrez alors dans la classe, en les laissant faire le travail, avec l'enseignant à proximité, en donnant aux enfants des moyens réels d'interagir entre eux, ces enseignants ont utilisé la technologie Ils ont pris une expérience fondamentalement déshumanisante -- pour humaniser la classe. 30 enfants avec leur index sur les lèvres, n'ayant pas le droit d'interagir entre eux. Un enseignant, peut importe sa qualité, doit donner ces cours à modèle unique à 30 élèves -- des visages vides, légèrement antagonistes -- c'est désormais une expérience humaine. Mainten ...
(Gelach) Er gebeurde nog iets. Op dit punt zei ik: Oké, misschien is het een goede aanvulling. Het is goed voor gemotiveerde leerlingen. Het is misschien goed voor het thuisonderwijs. Maar ik had niet gedacht dat het op een of andere manier zou doordringen tot in de klas. Maar toen begon ik brieven te krijgen van leerkrachten. De leerkrachten schreven: Wij gebruiken je video's om de klas 180 graden te draaien. Jij hebt de les gegeven, dus wat we nu doen is ... en dit zou morgen in elk klaslokaal in Amerika kunnen gebeuren - ... we geven je les als huiswerk op. Wat vroeger huiswerk was, laat ik de leerlingen nu in de klas doen. Ik wil hier even pauzeren. (Applaus) Ik wil hier even pauzeren, omdat ik een paar interessante dingen zie. Een, wan
...[+++]neer deze leraren dat doen, is er het onmiskenbare voordeel - het voordeel dat hun leerlingen nu de video's kunnen gebruiken zoals mijn neefjes dat deden. Ze kunnen pauzeren, herhalen op hun eigen tempo, binnen hun eigen tijd. Wat nog interessanter is -- en dit gaat tegen de intuïtie in, als het over technologie in de klas gaat -- je stapt af van de eenheidsworst -les voor de klas en laat leerlingen op hun eigen tempo thuis les volgen. Dan ga je naar de klas, laat ze werken, laat de leerkracht rondlopen, laat de kinderen er met elkaar over praten. Zo hebben deze leerkrachten technologie gebruikt Ze namen een fundamenteel ontmenselijkende ervaring - om de klas menselijker te maken. 30 kinderen met hun vingers op de lippen, die niet met elkaar mochten praten. Een leerkracht, hoe goed hij ook is, moet een eenheidsworst -les geven aan 30 leerlingen -- uitdrukkingsloos gezicht, ietwat vijandig. Nu is het een menselijke ervaring. Nu is er echt onderlinge interactie. Zodra de Khan Academy -- Ik gaf mijn job op en we werden een echte organisatie. We zijn een organisatie zonder winstbejag. De vraag is, hoe brengen we dit naar een hoger niveau? datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
préférence nous leurs avons ensuite donné ->
Date index: 2024-07-25