Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "prozac a vraiment été le premier médicament à grand " (Frans → Nederlands) :
Le Prozac a vraiment été le premier médicament à grand succès populaire.
Prozac was het eerste massaal verkochte geneesmiddel.
Donc, changer la mission était très important pour nous, et ceci a vraiment été notre première réinvention. Notre deuxième réinvention a été la suivante : si nous voulons forger la plus grande et la meilleure légion de fans, la question est : « Comment allons-nous procéder ? »
De missie aanpassen was dus heel erg belangrijk voor ons. Dat was de eerste heruitvinding. Onze tweede heruitvinding was: als we het grootste en beste supporterslegioen willen, hoe gaan we dat dan doen?
Mais ça a pris longtemps pour y arriver. Mon groupe en collaboration avec un autre groupe à Toronto a découvert la cause moléculaire de la mucoviscidose en 1989, en découvrant la nature d'une mutation dans un gène particulier du chromosome 7. Cette photo que vous voyez là : Voilà. C'est le même enfant. C'est Danny Bessette, 23 ans plus tard, parce que c'est l'année, c'est aussi celle où Danny s'est marié, où nous
avons eu , pour la première fois, l'approbation d
e la FDA [Agence du médicament] pour un médicament qui cible précisément l
...[+++]e défaut de la mucoviscidose en fonction de toute cette compréhension moléculaire. Ça, c'est la bonne nouvelle. La mauvaise nouvelle c'est que ce médicament ne traite pas vraiment tous les cas de mucoviscidose et il ne marchera pas pour Danny, nous attendons toujours la prochaine génération pour l'aider. Mais il a fallu 23 ans pour en arriver là. C'est trop long.
Het heeft lang geduurd om daar te komen. De moleculaire oorzaak van taaislijmziekte werd ontdekt in 1989 door mijn groep, in samenwerking met een andere groep uit Toronto. We ontdekten wat de mutatie was op een specifiek gen op chromosoom 7. Zie je deze afbeelding? Hier is diezelfde jongen. Dit is Danny Bessette, 23 jaar later, want dit is het jaar, ook het jaar dat Danny trouwde, waarin we voor het eerst goedkeuring van de FDA kregen vo
or een medicijn dat precies gericht is op het defect van taaislijmziekte, gebaseerd op al deze moleculaire inzichten. Dat is het goede nieuws. Het slechte nieuws: dit medicijn bestrijdt niet alle gevallen
...[+++] van taaislijmziekte en het zal Danny niet helpen. We wachten nog altijd op die volgende generatie om hem te helpen. Maar het duurde 23 jaar om zover te komen. Dat is te lang.Nous nous sommes très rapidement aperçu que le monde de la recherche médicale, mais également l
e développement des médicaments et des traitements, est dominé par, comme on pouva
it s'y attendre, de grands organismes, mais dans un nouveau domaine, les grands org
anismes ont parfois vraiment du m
al à sortir de leur propre façon de faire, et parfois ils ne peuvent pas poser
...[+++]les bonnes questions, et il y a un fossé énorme qui s'est encore plus élargi entre la recherche universitaire, d'une part et les sociétés pharmaceutiques et de biotechnologie, chargées de nous fournir tous nos médicaments et beaucoup de nos traitements, et nous savions donc que pour vraiment accélérer les traitements et thérapies, nous allions devoir nous attaquer à deux choses : de nouvelles technologies et aussi un nouveau modèle de recherche.
We zagen al snel dat de wereld van medisch onderzoek en de ontwikkeling van medicijnen en behandelingen zoals verwacht wordt gedomineerd door grote organisaties. Maar in een nieuw veld kunnen grote organisaties soms maar moeilijk van hun eigen manier van werken afstappen en soms stelle
n ze niet de juiste vragen. Er is een steeds groter wordende kloof tussen academisch onderzoek aan de ene kant en farmaceutische en biotechnologische bedrijven die al onze medicijnen moeten leveren en veel van onze behandelingen. Als we sneller behandelingen wilden vinden, moeten we dit met twee dingen aanpakken: nieuwe technologie en een nieuw onderzoeksmo
...[+++]del.Nous savons que ça marche. Si vous avez le paludisme, nous vous donnons de la quinine, ou un de ses dérivés. Et donc c'est ce que les médecins sont initialement entrainés à faire. Et c'est miraculeux dans le cas des maladies infectieuses -- comme ça fonctionne bien. Et beaucoup de gens dans le public ne seraient probablement pas en vie si les médecins ne faisaient pas ça. Mais maintenant appliquons ça aux maladies systémiques comme le cancer. Le problème est que, dans le cancer, il n'y a pas quelque chose d'autre à l'intérieur de vous. C'est vous, vous êtes en panne. Cette conversion à l'intérieur de vous s'est mal faite d'une façon ou d'une autre. Alors comment diagnostiquons nous cette conversion? Et bien maintenant ce que nous faisons et
...[+++] que nous la divisons selon les parties du corps -- vous savez, l'endroit où c'est apparu -- et nous vous mettons dans des catégories différentes selon la partie du corps. Et alors vous faisons un essai clinique pour un médicament contre le cancer du poumon et un pour le cancer de la prostate et un pour le cancer du sein, et nous les traitons comme s'ils étaient des maladies distinctes et cette manière de les séparer avait quelque chose à voir avec ce qui ne va vraiment pas. Et bien sûr, ça n'a pas vraiment grand'chose à voir avec ce qui ne va pas. Parce que le cancer est une défaillance du système.
We weten dat dat werkt. Als je malaria hebt, krijg je kinine of een afgeleid
e ervan. Dat is het fundament van de artsenopleiding. Prima methode, als we te doen hebben met een besmettelijke ziekte - dan werkt het goed. Veel mensen hier in het publiek zouden waarschijnlijk niet meer leven als artsen dit niet deden. Maar pas dat nu eens toe op systeemziekten zoals kanker. Het probleem is dat bij kanker er niets vreemds in je is binnengedrongen. Jij bent het zelf waarin iets stuk is gegaan. Die conversatie binnen in je is op de een of andere manier in het honderd gelopen. Hoe diagnosticeren we zo'n conversatie? Nu doen we dat door te kijken
...[+++]waar in je lichaam de fout optreedt - waar de ziekte zich uit - en wij brengen je onder in verschillende categorieën volgens het deel van het lichaam. Dan doen we een klinische proef voor een geneesmiddel voor longkanker, een voor prostaatkanker en een voor borstkanker. Wij behandelen deze alsof het afzonderlijke ziekten zijn, alsof deze manier van indelen iets te maken had met wat er werkelijk is misgegaan. Natuurlijk heeft dat weinig te maken met wat er misging. Omdat kanker een falen is van het systeem.Mais au-delà des chiffres impressi
onnants, ce qui est vraiment important d'un point de vue de santé mondiale, ce qui est vraiment inquiétant du point de vue de la santé mon
diale, c'est que la grande majorité de ces personnes atteintes ne reçoivent pas les soins dont nous savons qu'ils peuvent transformer leur vie et n'oubliez
pas, nous avons des preuves solides qu'une gamme
d'interventions, de ...[+++]médicaments, d'interventions psychologiques, et d'interventions sociales, peuvent faire une énorme différence.
Maar afgezien van de duizelingwekkende aantallen is er iets waar we ons vanuit een mondiaal oogpunt van gezondheid echt zorgen over moeten maken. Het overgrote deel van deze mensen krijgt niet de zorg die hun leven kan veranderen. We hebben overtuigend bewijs dat een waaier aan activiteiten, medicijnen, psychologische interventies, en sociale interventies het verschil kan maken.
O
n obtient une grande part de notre nourriture de pays partout dans le monde. Et partout dans le monde, les gens importent notre système alimentaire. Donc c'est extrêmement pertinent d'amorcer une nouvelle façon de voir les choses. Ce qu'il y a, c'est que j'ai appris -- et les gens de la technologie qui sont là, dont je ne fais absolument pas partie -- mais a
pparemment, il faut vraiment 30 ans pour nous approprier de nombreuses technologies, comme la souris et l'Internet et Windows. Vous savez, il y a des cycles de 30 ans. Je pense qu
...[+++]e 2010 peut être une année vraiment intéressante. Parce que c'est la fin d'un cycle de 30 ans. Et c'est l'anniversaire du système alimentaire mondialisé. Donc c'est le premier anniversaire dont je veux parler. Vous savez, je pense que si on réfléchit vraiment au fait que c'est quelque chose qui s'est produit sur les 30 dernières années, il y a de l'espoir là-dedans.
We krijgen een hoop van ons voedsel uit de hele wereld. En mensen van over de hele wereld importeren ons voedselsysteem. Dus het is ongelooflijk belangrijk om er op een nieuwe manier naar te kijken. Wat het is, ik heb geleerd -- en de technische mensen die hier zijn, waarvan ik er geen van ben -- maar schijnbaar d
uurt het dertig jaar voordat een hoop technologieen voor ons vanzelfsprekend worden, zoals de muis, het internet en Windows. Weet je, er is zijn 30-jaar-cycli. Ik denk dat 2010 een erg interessant jaar kan zijn. Want het is het einde van de 30 jaar cyclus. En het is de verjaardag van het globale voedselsysteem. Dat is de eerste
...[+++]verjaardag waar ik iets over wil zeggen. Weet je, ik denk dat als we echt geloven dat dit iets is dat de afgelopen dertig jaar is gebeurd, er nog hoop is.Il
y a environ 30 ans, quand je travaillais en oncologie à l'hôpital pour enfants de Philadelphie, un père et son fils sont venus me voir dans mon bureau, il leur manquait l’œil droit à tous les deux, quand j'ai pris leurs dossiers médicaux, il est devenu évident que le père et le fils avaient une forme rare de tumeur oculaire héréditaire : un rétinoblastome, et le père savait qu'il l'avait transmis à son fils. Ce moment a changé ma vie. Il m'a poussé à aller de l'avant et à codiriger une équipe
qui a découvert la première gène de prédisposit ...[+++]ion au cancer. Dans les décennies suivantes, il y a eu un mouvement sismique dans notre compréhension de ce qui se passe, quelles variations génétiques se cachent derrière ces différentes maladies. En fait, on connaît la molécule de base de milliers de caractéristiques humaines et, chaque jour, des milliers de personnes sont informées sur leurs risques d'avoir telle maladie ou telle autre. Pourtant, si vous me demandez : « Cela a-t-il impacté l'efficacité, la manière dont nous avons été capables de développer des médicaments ? » la réponse est « pas vraiment ». Si vous regardez le coût de la recherche pharmaceutique, à la façon dont c'est fait, ça n'a pas bougé.
Ongeveer 30 jaar geleden werkte ik in de oncologieafdeling van het kinderziekenhuis in Philadelphia. Een vader en zijn zoon stapten mijn praktijkruimte binnen. Ze misten allebei hun rechteroog. Uit hun medische geschiedenis bleek dat beiden een zeldzame vorm van een erfelijke oogtumor, retinoblastoom, hadden. De vader wist dat hij dat op zijn zoon ha
d overgedragen. Dat moment veranderde mijn leven. Het zett
e me aan om door te gaan en mee leiding te geven aan een team dat het eerste kankerveroorzakend gen ontdekte. In de jaren sindsdie
...[+++]n heeft er letterlijk een aardverschuiving plaatsgevonden in ons begrip van wat er gebeurt, van de genetische variaties als oorzaak van ziekten. Nu weten we dat er voor duizenden menselijke kenmerken, een moleculaire basis bestaat. Elke dag horen duizenden mensen dat ze het risico lopen om deze of gene ziekte te krijgen. Maar als je vraagt of we daarom nu beter zijn geworden in de ontwikkeling van medicijnen, moeten we zeggen: “Niet echt.” Als je kijkt naar wat het kost om geneesmiddelen te ontwikkelen, is er in principe niet veel veranderd.Non, je plaisante. C'est intéressant, parce que c'é
tait il y a six ans quand j'ét
ais enceinte de mon premier enfant que j'ai découvert que l'agent de conservation le plus couramment utilisé dans les pro
duits de soins pour bébés imite les œstrogènes quand ils pénètrent dans le corps humain. Il est très facile effectivement de faire passer un composé chimique à partir de produits dans le corps humain à travers la peau. Et on avait trouvé ces conservateurs dans les tumeurs du
...[+++] cancer du sein. Ce fut le début de mon périple pour faire ce film, « Bébé toxique ». Et il ne faut pas beaucoup de temps pour découvrir quelques statistiques vraiment étonnantes sur cette question. La première est que vous et moi avons tous 30 à 50 000 produits chimiques dans notre corps que nos grands-parents n'avaient pas. Et beaucoup de ces produits chimiques sont maintenant liés à la montée en flèche des incidents de maladies chroniques de l'enfance que nous voyons dans toutes les nations industrialisées.
N
ee, grapje. Zes jaar geleden was ik zwanger van mijn eerste kind en ontdekte ik dat het meest gebruikte conserveermiddel van producten voor babyverzorging de werking van oestrogeen nabootst wanneer het in het menselijk lichaam wordt opgenomen. Chemische verbindingen uit producten kunnen vaak heel gemakkelijk via de huid het menselijk lichaam binnendringen. Deze conserveermiddelen werden teruggevonden in borstkankertumoren. Dat gaf de aanzet om de film ‘Toxic Baby’ te maken. Je hebt niet veel tijd nodig om wat echt verontrustende statistieken te vinden over deze kwestie. Wij hebben allemaal 30 à 50.000 chemicaliën in ons lichaam die bij onze grootouders niet
...[+++] voorkwamen. Veel van deze stoffen zijn gekoppeld aan de sterk gestegen gevallen van chronische kinderziekten die we in de geïndustrialiseerde landen zien opduiken.Mais j'ai reçu un appel de Bono en 1985 et, comme vous
le savez, c'est un grand chanteur, mais c'est un sacré manipulateur, et -- (Rires) c'est quelqu'un à qui il est difficile de dire non, et il disait c'était juste après que j'ai fait fait la chanson Biko, nous allons faire une tournée pour Amnesty. tu dois e
n faire partie, et, vraiment, c'était la première fois que je rencontrais des personnes qui avaient vu leur famille se faire tuer sou
s leurs yeux, et un proche jeté ...[+++] d'un avion dans l'océan, et soudain, ce monde des droits de l'homme est entré dans mon monde, et je ne pouvais vraiment plus m'en aller comme si de rien n'était.
Toen kreeg ik een telefoontje van Bono in 1985. Je weet misschien wel dat hij goed kan zingen. Maar hij is ook een geweldige kuitenbijter, -- (Gelach) -- je zegt moeilijk nee tegen hem, en hij vertelde, 'meteen nadat ik het Biko-nummer had gezongen: We gaan een rondreis doen voor Amnesty, jij moet ook mee. Dat was eigenlijk voor het eerst dat ik eropuit ging en mensen ontmoette wiens familie voor eigen ogen was neergeschoten, wiens partner uit een vliegtuig in een oceaan was gegooid. Opeens was er deze hele wereld van mensenrechten in mijn leven, en ik kon er niet zo maar meer onderuit.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
prozac a vraiment été le premier médicament à grand ->
Date index: 2021-02-05