Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "propres petits enfants maintenant " (Frans → Nederlands) :
Je regarde mes propres petits enfants maintenant et, au grand désarroi de mes enfants, ils agissent exactement comme nous l'avons fait.
Ik kreeg zelf kleinkinderen en tot ontgoocheling van mijn kinderen, doen ze net als wij deden.
Et nous devons construire là-dessus. Je manifestais avec quelques-unes des familles des Sages Universels, et j'ai vu une pancarte, un peu plus loin devant moi, mais nous étions si serrés, parce qu'après tout, nous étions 400 000 dans les rues de New York. Et je ne pouvai
s pas aller jusqu'à cette pancarte. J'aurais voulu pouvoir me tenir sous cette pancarte parce qu'elle disait : « Mamies en Colère ! » (Rires) C'est ce que j'ai res
senti. Et j'ai cinq petits-enfants maintenant. En tant que grand-mère irlandaise, je suis très heureuse d'
...[+++]en avoir cinq, et je pense à leur monde, et comment ça sera quand ils partageront ce monde avec 9 milliards d'autres personnes en 2050.
Daar moeten we op verder bouwen. Ik marcheerde met enkelen van 'The Elders' en zag een beetje verder een bord, maar we liepen zo dicht op elkaar gepakt - want er waren 400.000 mensen in de straten van New York - dus ik kon er niet bij geraken, maar ik was graag achter dat bord opgestapt, omdat er Kwaaie Oma’s! op stond. (Gelach) Dat is wat ik voelde. Ik heb nu vijf kleinkinderen. Ik voel me heel gelukkig als Ierse grootmoeder met vijf kleinkinderen. Ik denk na over hun wereld, en hoe hij zal uitzien als ze hem zullen delen met ongeveer 9 miljard mensen in 2050.
Quand mes enfants étaient petits -- ils sont grands maintenant, j'ai même des petits enfants -- j'avais l'habitude de m'asseoir sur le bord du lit, et de regarder mes enfants dormir.
Toen mijn kinderen klein waren -- ze zijn allemaal groot nu, ik heb zelfs kleinkinderen -- ging ik vaak op de rand van hun bed zitten, om te kijken hoe mijn kinderen lagen te slapen.
pour d’autres personnes, parce que tant que nous pensons au leadership comme quelque chose de plus grand que nous, tant que nous pensons au leadership comme quelque chose qui nous surpasse, tant que nous le voyons comme quelque chose qui change le monde, nous trouvons une excuse pour ne pas nous l’attendre chaque jour de nous-même et des autres. Marianne Williamson a dit, « Notre plus grande peur n’est pas de ne pas être à la hauteur. Notre plus grande peur est d’être puissant outre mesure. C’est notre lumière, non pas notre obscurité, qui nous fait peur. » Mon appel à l’action aujourd’hui est que nous avons besoin d'oublier tout cela. Nous devons surmonter la peur d’être incroyablement puissant dans la vie des autres. Nous devons la surmon
...[+++]ter pour pouvoir avancer, et nos petits frères et nos petites sœurs, et un jour nos enfants -- ou nos enfants maintenant – peuvent regarder et commencer à valoriser l’impact que nous pouvons avoir sur la vie des uns sur les autres plus que l’argent, le pouvoir, les titres et l’influence.
Zolang
we van leiderschap iets 'groter dan onszelf' maken, iets dat ons overstijgt, iets dat de wereld verandert, geven we onszelf een excuus om het niet elke dag te verwachten, van onszelf en van anderen. Marianne Williamson zei: Onze grootste angst is niet dat we ongeschikt zijn, maar dat we al te machtig zijn. Het is ons licht, niet onze duisternis, die ons beangstigt. Mijn oproep tot actie vandaag is dat we dat moeten overwinnen. We moeten onze vrees overwinnen voor de impact die we op elkaars leven kunnen hebben. We moeten hem overwinnen en o
verstijgen, en onze broertjes en zusjes ...[+++], en later onze kinderen -- onze kinderen vandaag -- kunnen waardering krijgen voor de impact die we op elkaars leven hebben, meer dan voor geld, macht, titels en invloed.Maintenant, tuez tout mâle parmi les petits enfants, et tuez toute femme qui a connu un homme en couchant avec lui ; mais laissez en vie pour vous toutes les filles qui n'ont point connu la couche d'un homme. En d'autres termes, Tuez les hommes, tuez les enfants, et si vous rencontrez des vierges vous pouvez les laisser en vie pour les violer.
Nu dan, doodt al wat onder de jeugdigen van het mannelijk geslacht is en alle vrouwen die gemeenschap met een man hebben gehad, maar alle jeugdigen onder de vrouwen, die geen gemeenschap met een man hebben gehad, zult gij voor u laten leven.' Met andere woorden: dood de mannen en kinderen, maar de maagden mag je in leven houden, zodat je hen kunt verkrachten.
Maintenant les gens me reconnaissent chez Macy's et mes petits-enfants pensent que je suis cool.
Nu herkennen mensen me in Macy's en vinden mijn kleinkinderen me cool.
et je n'avais pas vraiment fait attention à cette expression l'âge de raison J'ai donc dit Oui, oui, l'âge de raison, qu'est-ce que ça veut dire déjà ? Mon père m'a dit Et bien, les catholiques pensent qu
e Dieu sait que les petits enfants ne font pas la différence entre le bien et le mal mais à sept ans, tu sais ce que tu fais. Tu es grande, tu as atteint
l'age de raison, et maintenant Dieu prend des notes sur toi et commence ton dossier permanent. (Rires) Alors j'ai dit Oh. Mais attendez, vou
...[+++]s voulez dire que tout ce temps,
en trouwens, ik had niet echt veel aandacht besteed aan die uitdrukking, jaren des onderscheids. Dus zei ik, Ja, ja, jaren des onderscheids. Wat betekent dat ook alweer? En mijn vader zei, Wel, in de katholieke kerk geloven wij dat God weet dat kleine kinderen het verschil niet weten tussen goed en kwaad, maar als je zeven bent, ben je oud genoeg om beter te weten. Dus, jij bent groot geworden, en hebt de jaren des onderscheids bereikt, en nu begint God aantekeningen over jou te maken en begint jouw permanente rapport. (Gelach) En ik zei, Oh. Wacht even. Bedoel je dat al die tijd,
(Rires) L'autre chose qui s'est produite -- et même à ce moment-là, j'ai dit : « Bon, c'est peut-être un bon ajout. C'est bien pour les étudiants motivés. C'est peut-être aussi bien pour ceux qui sont scolarisés chez eux. » Mais je ne pensais pas que ça deviendrait quelque chose qui s'infiltrerait en quelque sorte dans la salle de classe. Mais j'ai ensuite commencé à recevoir des lettres d'enseignants. Et les enseignants m'écrivaient : « Nous utilisons vos vidéos pour faire bouger la classe. Vous don
nez les cours, donc maintenant nous... » et cela pourrait arriver dans toutes les classes d'Amérique aujourd'hui, « ... maintenant je donne
...[+++]vos cours comme devoirs à la maison. Et ce qu'étaient les devoirs à la maison, les étudiants les font maintenant dans la salle de classe. » Je veux m'arrêter là-dessus -- (Applaudissements) Je veux m'arrêter là-dessus un instant, parce qu'il y a deux ou trois choses intéressantes. Premièrement, quand ces enseignants font cela, il y a l'avantage évident -- l'avantage que maintenant leurs étudiants peuvent apprécier les vidéos de la même façon que mes cousins. Ils peuvent mettre en pause, reprendre à leur propre rythme, à leur convenance. Mais la chose la plus intéressante est -- et ça ne va pas de soi quand on parle de technologie dans les salles de classe -- en enlevant les cours à modèle unique de la classe et en laissant les élèves auto-réguler leurs cours à la maison, quand vous entrez alors dans la classe, en les laissant faire le travail, avec l'enseignant à proximité, en donnant aux enfants des moyens réels d'interagir entre eux, ces enseignants ont utilisé la technologie Ils ont pris une expérience fondamentalement déshumanisante -- pour humaniser la classe. 30 enfants avec leur index sur les lèvres, n'ayant pas le droit d'interagir entre eux. Un enseignant, peut importe sa qualité, doit donner ces cours à modèle unique à 30 élèves -- des visages vides, légèrement antagonistes -- c'est désormais une expérience humaine. Mainten ...
(Gela
ch) Er gebeurde nog iets. Op dit punt zei ik: Oké, misschien is het een goede aanvulling. Het is goed voor gemotiveerde leerlingen. Het is misschien goed voor het thuisonderwijs. Maar ik had niet gedacht dat het op een of andere manier zou doordringen tot in de klas. Maar toen begon ik brieven te krijgen van leerkrachten. De leerkrachten schreven: Wij gebruiken je video's om de klas 180 graden te draaien. Jij hebt de les gegeven, dus wat we nu doen is ... en dit zou morgen in elk klaslokaal in Amerika kunnen gebeuren - ... we geven je les als huiswerk op. Wat vroeger huiswerk was, laat ik de leerlingen nu in de klas doen. Ik wil hie
...[+++]r even pauzeren. (Applaus) Ik wil hier even pauzeren, omdat ik een paar interessante dingen zie. Een, wanneer deze leraren dat doen, is er het onmiskenbare voordeel - het voordeel dat hun leerlingen nu de video's kunnen gebruiken zoals mijn neefjes dat deden. Ze kunnen pauzeren, herhalen op hun eigen tempo, binnen hun eigen tijd. Wat nog interessanter is -- en dit gaat tegen de intuïtie in, als het over technologie in de klas gaat -- je stapt af van de eenheidsworst -les voor de klas en laat leerlingen op hun eigen tempo thuis les volgen. Dan ga je naar de klas, laat ze werken, laat de leerkracht rondlopen, laat de kinderen er met elkaar over praten. Zo hebben deze leerkrachten technologie gebruikt Ze namen een fundamenteel ontmenselijkende ervaring - om de klas menselijker te maken. 30 kinderen met hun vingers op de lippen, die niet met elkaar mochten praten. Een leerkracht, hoe goed hij ook is, moet een eenheidsworst -les geven aan 30 leerlingen -- uitdrukkingsloos gezicht, ietwat vijandig. Nu is het een menselijke ervaring. Nu is er echt onderlinge interactie. Zodra de Khan Academy -- Ik gaf mijn job op en we werden een echte organisatie. We zijn een organisatie zonder winstbejag. De vraag is, hoe brengen we dit naar een hoger niveau?J
'ai ensuite mis les enfants au défi d'identifier
quelqu'un dans leur propre vie, ou leur propre histoire, ou leur propre monde, qu'ils pouvaient identifier comme ayant fait une chose similaire. Je leur ai demandé de produire un petit film sur le sujet. C'est la première fois qu'on faisait ça. Personne ne savai
t comment faire ces petits films sur l'ordinateur. Mais on était à fond dedans. Et je leur ai demandé de mettre leur propre
...[+++] voix dessus.
Ik spoorde de kinderen vervolgens aan om iemand in hun eigen leven te noemen, in hun verhaal, in hun leven, die ook iets dergelijks had gedaan. Ik vroeg hun om er een filmpje over te maken. Het was de eerste keer dat we dit deden. Niemand wist hoe je die filmpjes op de computer moest maken. Maar ze gingen ervoor. Ik vroeg hun om hun eigen stem te gebruiken.
Il n'y a pas de lum
ière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et
...[+++]puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk word
...[+++]t belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ... datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
propres petits enfants maintenant ->
Date index: 2021-04-09