Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «prendre le micro après » (Français → Néerlandais) :
Et pour finir je reçois un coup de fil l’année dernière et maintenant je dois prendre le micro après J.J.
Uiteindelijk word ik vorig jaar gebeld en dan moet ik op na J.J.
Les radiations sont effrayantes. En tout cas, certains types les sont. Mon compteur Geiger ne détecte rien près de mon téléphone, de mon routeur wi-fi ou mon four à micro-ondes. Car un compteur Geiger ne mesure que les radiations ionisantes - C.à.d. des radiations avec assez d'énergie pour arracher les électrons des atomes. Ça se mesure en unités appelées sieverts. Si vous êtes exposés à plus de 2 sieverts en une fois, vous serez ce
rtainement mort peu après ça. Mais nous sommes exposés de faibles niveaux de rayonnement ionisant tout le temps. Les bananes, par ex, sont riches en potassium et une partie de ce potassium est naturellement ra
...[+++]dioactif. Donc quand vous mangez une banane vous êtes exposés à environ 0,1 microsievert de radiation. C'est 1 sur 10 millions de sievert. Utilisons donc une banane pour mesurer les doses de radiation. Puisque les gens mangent des bananes, nous devenons radioactifs aussi. Vous êtes donc plus exposés aux radiations si vous dormez à côté de quelqu'un que si vous dormez seul. Mais je ne suis pas inquiet car cette dose est insignifiante par rapport à la radiation de fond émise par la Terre. Je veux dire : il y a un rayonnement ionisant venant du sol, de l'air et même de l'espace. Le niveau de radiation ici à Sydney est d'environ 0.15 microsieverts par heure et c'est environ la moyenne partout. Le niveau habituel, est entre 0.1 et 0.2 microsieverts/h Cependant, il y a des endroits avec des niveaux bien plus élevés. Alors, selon vous, qui sur Terre reçoit la dose maximale de radiation? Répondons à cette question en allant aux endroits les plus radioactifs sur Terre. Certains endroits que vous imagineriez très radioactifs pourraient vous étonner. Je suis à Hiroshima et ceci est le Dome de la Paix. A environ 600 m au dessus de ce dôme, explosa la première bombe nucléaire. Elle fut déclenchée pour avoir un impact de destruction maximal. Et bien le niveau de radiation aujourd'hui, presque 70 ans plus tard n'est que de 0.3 microsieverts/h. Je v ...
Straling is eng. Tenminste, sommige soorten straling zijn eng. Mijn Geiger teller meet bijvoorbeeld niets bij mijn mobiele telefoon, de wifi-router of bij de magnetron. Dat komt doordat een Geiger teller alleen ioniserende straling meet. Dat is straling met genoeg energie om elektronen uit atomen te schieten. Het wordt gemeten in de eenheid Sievert. Als je aan meer dan twee Sievert in 1 keer wordt bloodgesteld ga je waarschijnlijk kort daarna dood. Maar we worden altijd aan een kleine hoeveelheid ioniserende straling blootgesteld. Bananen zijn bijvoorbeeld rijk aan Kalium en een stukje van dat radioactief is. Dus als je een banaan eet wordt je blootgesteld aan ongeveer 0,1 microsievert. Dat is 1 tienmiljoenste Sievert. Laten we een banaan a
...[+++]ls maatstaaf gebruiken. Omdat mensen bananen eten worden we ook radioactief. Dus je wordt aan meer straling blootgesteld als je naast iemand slaapt. Maar daar zou ik me geen zorgen om maken omdat die dosis zo klein is vergeleken met de achtergrondstraling. Wat ik bedoel is dat er ioniserende straling uit de grond, uit stenen, de lucht en zelfs uit de ruimte komt. Hier in Sydney is de achtergrondstraling ongeveer 0,15 microsieverts per uur en dat is het gemiddelde op Aarde. Meestal zit de achtergrondstraling tussen de 0,1 en 0,2 microsieverts per uur. Maar er zijn plaatsen met aanzienlijk hogere niveaus. Maar wie zou op aarde de hoogste dosis straling ontvangen? We beantwoorden die vraag door naar de meeste radioactieve plekken op Aarde te gaan. Sommige plaatsen waarvan je zou verwachten dat er veel straling is, kunnen verrassend zijn. Ik ben in Hiroshima en dat is de 'Peace Dome'. Het was ongeveer 600 meter boven die koepel, waar 's werelds eerste nucleaire bom afging in een stad. Die plek werd gekozen zodat de explosie het meest destructief zou zijn. Het stralingsniveau tegenwoordig, bijna 70 jaar later, is slechts 0,3 microsievert per uur. Ik ga dadelijk een lift in. We gaan nu met een lift naar beneden. Dit is een oude uranium ...Nous avons lancé notre premier programme de micro-crédit en 1975, et les femmes qui l'organisaient disaient, Nous voulons seulement prêter aux femmes qui pratiquent le planning familial. Si vous êtes enceinte, prenez soin de votre grossesse. Si vous n'êtes pas enceinte, vous pouvez prendre un prêt chez nous. Et cela a été géré par elles. Et après 35/36 ans, cela continue. Cela fait partie de la Village Development Bank. Ce n'est pas une banque réelle mais c'est un fonds -- microcrédit.
We introduceerden ons eerste microkredietprogramma in 1975. De vrouwen die het organiseerden, zegden: We willen alleen maar lenen aan vrouwen die aan gezinsplanning doen. Als je zwanger bent, verzorg dan je zwangerschap. Als je niet zwanger bent, kan je bij ons lenen. Dat werd door hen gerund. 35-36 jaar later gaat dat nog steeds zo. Het maakt deel uit van de Village Development Bank. Het is geen echte bank, maar een microkredietfonds.
Du coup, elle a dû enchaîner réunion sur réunion et répéter les mêmes argument
s encore et encore. Après 30 jours de nuits sans sommeil, elle a fini par capituler, et a rehaussé la note. Elle a dit: «La vie est trop courte, je ne peux pas continuer comme ça. A la même époque, elle devait emmener deux de ses étudiants à une conférence sur le leadership à Laramie, à deux heures de rou
te, et elle pensait prendre sa voiture, mais l'école a dit: Non, vous ne pouvez pas les conduire avec votre voiture pour des raisons de responsabilité. Vous
...[+++] devez prendre un autobus scolaire. Du coup, on lui a fourni un bus de 60 personnes et tous les trois ont fait l'aller-retour pendant plusieurs heures jusqu'à Laramie. Son mari est aussi prof de sciences, et chaque année, il emmène sa classe de biologie faire une randonnée dans le parc national voisin.
Zij moest van gesprek naar gesprek, met telkens dezelfde argumenten opnieuw en opnieuw. Na 30 slapeloze nachten heeft ze toegegeven en het cijfer verhoogd. Ze zei: Het leven is te kort, dit kan ik niet volhouden . In dezelfde periode zou ze twee leerlingen meenemen naar een leiderschapsconferentie. in Laramie, een stad op ee
n paar uur rijden. en zij zou ze erheen rijden in haar auto. Maar de school zei dat dit niet kon vanwege de risico's van juridische aansprakelijkheid. Je moet een schoolbus nemen. Dus werd een bus geregeld voor 60 man die de drie heen en weer reed een aantal uur naar Laramie. Haar man geeft ook wetenschappen. Hij neem
...[+++]t zijn biologieklas mee op een wandeltocht in een vlakbij gelegen natuurgebied.Après avoir acheté quelques souvenirs, vous pourrez retourner à Bariloche, en Argentine, en passant la frontière à travers la région des lacs, ou prendre la route vers le nord avec une escale à Pucón et Villarrica avant de prendre l'avion au départ de la capitale, Santiago de Chile.
Nadat je souvenirs hebt ingeslagen, kun je van daaruit weer terug naar Bariloche in Argentinië. Je kunt de grens oversteken via een van de meren of in noordelijke richting rijden, met een tussenstop in Pucón en Villerica, om vervolgens het vliegtuig te nemen naar Santiago de Chile.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fa
ntomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et
...[+++]puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk word
...[+++]t belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bra
s, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a d
...[+++]it : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken
...[+++]konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Et nous pouvons en prendre une différente demain, et vous verrez que vos protéines demain seront différentes -- elles seront différentes après votre repas ou après votre sommeil.
De dag erna kunnen we weer een druppel nemen, en je zult zien dat je eiwitten anders zullen zijn - dat ze anders zijn nadat je gegeten of geslapen hebt.
Cette année, l'explorateur Ben Saunders a tenté la randonnée la plus ambitieuse qu'il ait jamais faite. Pour achever l'expédition polaire ratée en 1912 du capitaine Robert Falcon Scott, il planifia un voyage aller-retour de 3000 km, 4 mois pour aller du bord de l'Antarctique au Pôle Sud puis en revenir. Dans ce discours, le
premier qu'il donne après son expédition, seulement cinq semaines après son retour, Saunders nous fait partager un regard vivant et honnête sur cette mission empreinte « d'hubri
s » qui l'a amené à prendre la décision la plus ...[+++] difficile de sa vie.
In 2014 heeft ontdekkingsreiziger Ben Saunders zijn tot nu toe meest ambitieuze tocht ondernomen. Hij ging op weg om de mislukte poolexpeditie van kapitein Robert Falcon Scott van 1912 te voltooien — een vier maanden durende tocht van 2900 kilometer van de rand van Antarctica naar de zuidpool en weer terug. In zijn eerste talk na dit avontuur, net vijf weken na thuiskomst, geeft Saunders een rauwe, eerlijke kijk op deze naar overmoed riekende missie, die hem bracht tot de moeilijkste beslissing in zijn leven.
Pourquoi est-ce important ? Eh bien, sur Androïd par exemple, les développeurs ont un manifeste sur lequel chaque dispositif -- le micro, etc. -- doit être déclaré si vous voulez l'utiliser : ainsi les pirates ne peuvent en prendre le contrôle, mais personne ne contrôle l'accéléromètre.
Waarom is dit belangrijk? Op bijvoorbeeld het Androidplatform hebben de ontwikkelaars een manifest dat elke functie ervan, de microfoon etc... moet registreren of je het gaat gebruiken, zodat hackers het niet kunnen overnemen, maar niemand let op de versnellingsmeter.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
prendre le micro après ->
Date index: 2025-04-03