Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "prendre après " (Frans → Nederlands) :
Du coup, elle a dû enchaîner réunion sur réunion et répéter les mêmes argument
s encore et encore. Après 30 jours de nuits sans sommeil, elle a fini par capituler, et a rehaussé la note. Elle a dit: «La vie est trop courte, je ne peux pas continuer comme ça. A la même époque, elle devait emmener deux de ses étudiants à une conférence sur le leadership à Laramie, à deux heures de rou
te, et elle pensait prendre sa voiture, mais l'école a dit: Non, vous ne pouvez pas les conduire avec votre voiture pour des raisons de responsabilité. Vous
...[+++] devez prendre un autobus scolaire. Du coup, on lui a fourni un bus de 60 personnes et tous les trois ont fait l'aller-retour pendant plusieurs heures jusqu'à Laramie. Son mari est aussi prof de sciences, et chaque année, il emmène sa classe de biologie faire une randonnée dans le parc national voisin.
Zij moest van gesprek naar gesprek, met telkens dezelfde argumenten opnieuw en opnieuw. Na 30 slapeloze nachten heeft ze toegegeven en het cijfer verhoogd. Ze zei: Het leven is te kort, dit kan ik niet volhouden . In dezelfde periode zou ze twee leerlingen meenemen naar een leiderschapsconferentie. in Laramie, een stad op ee
n paar uur rijden. en zij zou ze erheen rijden in haar auto. Maar de school zei dat dit niet kon vanwege de risico's van juridische aansprakelijkheid. Je moet een schoolbus nemen. Dus werd een bus geregeld voor 60 man die de drie heen en weer reed een aantal uur naar Laramie. Haar man geeft ook wetenschappen. Hij neem
...[+++]t zijn biologieklas mee op een wandeltocht in een vlakbij gelegen natuurgebied.Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fa
ntomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et
...[+++]puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk word
...[+++]t belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Après avoir acheté quelques souvenirs, vous pourrez retourner à Bariloche, en Argentine, en passant la frontière à travers la région des lacs, ou prendre la route vers le nord avec une escale à Pucón et Villarrica avant de prendre l'avion au départ de la capitale, Santiago de Chile.
Nadat je souvenirs hebt ingeslagen, kun je van daaruit weer terug naar Bariloche in Argentinië. Je kunt de grens oversteken via een van de meren of in noordelijke richting rijden, met een tussenstop in Pucón en Villerica, om vervolgens het vliegtuig te nemen naar Santiago de Chile.
Cette année, l'explorateur Ben Saunders a tenté la randonnée la plus ambitieuse qu'il ait jamais faite. Pour achever l'expédition polaire ratée en 1912 du capitaine Robert Falcon Scott, il planifia un voyage aller-retour de 3000 km, 4 mois pour aller du bord de l'Antarctique au Pôle Sud puis en revenir. Dans ce discours, le
premier qu'il donne après son expédition, seulement cinq semaines après son retour, Saunders nous fait partager un regard vivant et honnête sur cette mission empreinte « d'hubri
s » qui l'a amené à prendre la décision la plus ...[+++] difficile de sa vie.
In 2014 heeft ontdekkingsreiziger Ben Saunders zijn tot nu toe meest ambitieuze tocht ondernomen. Hij ging op weg om de mislukte poolexpeditie van kapitein Robert Falcon Scott van 1912 te voltooien — een vier maanden durende tocht van 2900 kilometer van de rand van Antarctica naar de zuidpool en weer terug. In zijn eerste talk na dit avontuur, net vijf weken na thuiskomst, geeft Saunders een rauwe, eerlijke kijk op deze naar overmoed riekende missie, die hem bracht tot de moeilijkste beslissing in zijn leven.
Et nous pouvons en prendre une différente demain, et vous verrez que vos protéines demain seront différentes -- elles seront différentes après votre repas ou après votre sommeil.
De dag erna kunnen we weer een druppel nemen, en je zult zien dat je eiwitten anders zullen zijn - dat ze anders zijn nadat je gegeten of geslapen hebt.
Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille person
...[+++]nes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken
...[+++]konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Et la raison est ce qui s'est passé en Afrique du Sud: Nelson Mandela. Quand Mandela est sorti de prison après 27 ans de captivité, s'il avait dit à son peuple, «Il est temps de prendre les armes, il est temps de se battre, » il aurait été suivi. Et je pense que la communauté internationale aurait dit, « Qu'à cela ne tienne. C'est leur droit de se battre. » Maintenant, comme vous le savez, Mandela n'a pas fait cela.
De reden is wat er gebeurde in Zuid Afrika: Nelson Mandela. Toen Mandela uit de gevangenis kwam na 27 jaar gevangenschap, en hij had zijn mensen gezegd: Het is tijd om de wapens op te nemen, tijd om te vechten , had men hem gevolgd. En ik denk dat de internationale gemeenschap zou hebben gezegd: Begrijpelijk, Dat is hun goed recht. Zoals je weet deed Mandela dat niet.
Et pour finir je reçois un coup de fil l’année dernière et maintenant je dois prendre le micro après J.J.
Uiteindelijk word ik vorig jaar gebeld en dan moet ik op na J.J.
Deuxièmement, nous avons besoin de nouveaux types de partenariats entre le milieu universitaire, le gouvernement, le secteur privé et les associations de patients, tout comme celle que j'ai décrite ici, en termes de direction à prendre après avoir réorienté les nouveaux composés.
Ten tweede: we hebben nieuwe bondgenootschappen nodig tussen de academische wereld, de overheid, de privésector en patiëntenorganisaties, zoals diegene die ik hier beschreven heb, om te bepalen hoe we deze nieuwe stoffen kunnen herpositioneren.
Tout ce que j'avais à faire me semblait trop. Je rentrais à la maison et je voyais la lumière rouge du répondeur clignoter, et au lieu d'être ravi d'avoir des nouvelles des amis, je pensais : « Ça fait beaucoup de monde à rappeler. » Ou je décidais de prendre mon déjeuner, sauf qu'après, je pensais qu'il me faudrait sortir la nourriture, la mettre sur une assiette, la découper, la mastiquer, l'avaler, et c'était pour moi un supplice.
Alles was me teveel. Alles was me teveel. Als ik thuiskwam en het rode lampje van mijn antwoordapparaat knipperde, dacht ik, in plaats van blij te zijn iets te horen van mijn vrienden: Wat een hoop mensen die ik nu weer moet terugbellen. Als ik ging eten, dacht ik alleen maar dat ik nu weer eten moest gaan halen, het opdienen, het snijden, kauwen en slikken. Ik zag het als een lijdensweg.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
prendre après ->
Date index: 2022-11-15