Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "premiers secours et leurs droits selon " (Frans → Nederlands) :
Ces femmes apprennent les premiers secours et leurs droits selon la constitution.
Deze vrouwen leren over eerste hulp en hun rechten volgens de grondwet.
En gros, elle disait que tou
te personne près du cours d'eau pouvait s'y approvisionner. Bizarrement, beaucoup de gens sont arrivés en voulant profiter du cours d'eau, et les gens
qui étaient là les premiers se sont assez inquiétés pour appeler
leurs avocats. Il y a eu des procès qui ont fait jurisprudence en 1870 et 1872, dans les deux cas au sujet de Prickly Pear Creek. Et en 1921, la cour suprême de Montana a rendu un jugement dans un procès conc
ernant Pri ...[+++]ckly Pear selon lequel les gens qui étaient là les premiers avaient des droits prioritaires sur l'eau. Ces droits prioritaires sur l'eau sont essentiels.
Die stelde dat iedereen dichtbij de beek kan delen in het water. Vreemd genoeg wilden er een hoop mensen delen in het water, en de lui die er het eerst waren raakten bezorgd genoeg om hun advocaten erbij te halen. Er waren rechtszaken in 1870 en 1872, waarin precedenten werden geschapen over Prickly Pear Creek. En in 1921 besloot het Hooggerechtshof van Montana in een zaak over Prickly Pear dat de eerste bewoners de oudste, prioritaire waterrechten hadden. Deze prioritaire waterrechten zijn de sleutel.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abo
...[+++]rd, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vocht
ig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze a
an dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de scha
duwdingen en worden ...[+++]trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Je dis qu'il
y a deux choses. La première est que les gens ont besoin d'
être sûrs qu'ils ne seront pas expulsés. Cela n'impliqu
e pas forcément des droits de propriété, et je ne suis pas d'accord avec Hernando de Soto sur cette question, parce que les droits de propriété créent beaucoup de complications, ils sont le plus souvent vendus aux gens, et les gens se retrouvent endet
tés, et ils doivent ...[+++]rembourser la dette, et parfois ils doivent vendre leur propriété pour payer leur dette. Il y a un tas d'autres raisons pour lesquelles les droits de propriété parfois ne fonctionnent pas dans ces cas-là, mais ils n'ont pas besoin de la sécurité d'un titre de propriété. Et ils ont besoin d'avoir accès à la politique, et ça peut vouloir dire deux choses.
Ik zeg dat er twee voorwaarden zijn. Een daarvan is dat mensen een gar
antie hebben dat ze niet zullen worden uitgezet. Dat betekent niet per se eigendomsrechten, en ik ben het over die vraag niet eens met Hernando de Soto, omdat de eigendomsrechten veel complicaties met zich meebrengen. Ze worden meestal verkocht aan mensen die dan schulden moeten maken en ze terug moeten betalen. Soms moeten ze hun eigendom verkopen om hun schuld terug te beta
len. Er is een hele reeks redenen waarom eigendomsrechten soms niet werken in deze gevallen,
...[+++] maar ze moeten wel zekerheid hebben. Ze moeten ook toegang hebben tot de politiek en dat kan twee dingen betekenen.Bon, je me disperse, là. NM :
Non, je veux que tu leur parles de Leahy. DL : Eh bien quoi, Leahy ? (Rires) NM : Dis leur
ce que... DL : Elle veut que je parle de ... Nous avons un groupe qui s'appelle Leahy.
Il y a 11 frères et sœurs. Nous, euh... Qu'est ce que pourrais leur dire ? (Rires) Nous avons ouvert - NM : Pas un cabinet médical. DL : Pas un cabinet médical, oh non. Nous avons eu une grande chance.
Nous avon ...[+++]s fait la première partie de Shania Twain pendant deux ans, lors de sa tournée internationale. C'était génial pour nous, et maintenant, toutes mes sœurs se sont arrêtées pour avoir des bébés, et les garçons se marient tous, alors nous restons près de chez nous pour, je suppose, encore deux semaines. Qu'est-ce que je peux dire ? Je ne sais pas quoi dire, Natalie. Nous, euh ... (Rires) (Rires) NM : C'est ça, le mariage ? (Applaudissements) J'aime ça. (Applaudissements) (Rires) DL : Ah oui, ok, dans ma famille il y avait sept filles, quatre garçons, il y avait deux violons et un piano, et bien sûr nous nous battions tous pour jouer des instruments, alors papa et maman ont établi une règle selon laquelle on ne pouvait pas pour jouer quelqu'un d'un instrument. On devait attendre qu'il ait fini, alors bien sûr, ce qu'on faisait, c'est qu'on se mettait au piano, et et on ne le quittait même pas pour manger, parce qu'on ne voulait pas céder sa place à un frère ou une sœur, et ils attendaient encore et encore, et arrivait minuit, et vous étiez encore là au piano, mais c'était leur façon de nous amener à pratiquer.
Hoe dan ook, ik blijf maar doorbabbelen. NM: Nee, Ik wil dat je hen vertelt over Leahy. DL: Wat is er met Leahy? (Gelach) NM: Vertel ze gewoon wat -- DL: Ze wil dat ik vertel over -- We hadden een band genaamd Lea
hy. We waren met 11 broers en zussen. We, eh -- Wat zal ik ze vertellen (Gelach) We begonnen -- NM: Geen operaties. DL: Geen operaties, oh ja. We kregen een geweldige kans. We speelden twee jaar lang in het voorprogramma van Shania Twain. Die internationale tournee was erg belangrijk voor ons. Al mijn zussen krijgen nu kinderen en de jongens gaan allemaal trouwen, dus we blijven dicht bij huis, denk ik, voor ee
n aantal w ...[+++]eken. Wat moet ik zeggen? Ik weet niet wat ik moet zeggen, Natalie. Wij, eh...(Gelach) (Gelach) NM: Is dit waar het huwelijk over gaat? (Applaus) Ik vind het leuk. (Applaus) (Gelach) DL: Oh ja, oke, in mijn familie hadden we zeven meisjes, vier jongens, we hadden twee violen en één piano, en natuurlijk ruzieden we allemaal over wie er op de instrumenten mocht spelen, dus pa en ma hadden de regel geïntroduceerd dat we niemand het instrument af mochten pakken. Je moest wachten totdat ze klaar waren. Wat deden we dus? We gingen achter de piano zitten en je ging er niet eens af om te eten omdat je je plekje niet op wilde geven aan je broer of zus. Zij moesten wachten en wachten. Om middernacht zat je nog steeds achter de piano, maar het was hun manier om ons aan het oefenen te krijgen.(Rires) L'autre chose qui s'est produite -- et même à ce moment-là, j'ai
dit : « Bon, c'est peut-être un bon ajout. C'est bien pour les étudiants motivés. C'est peut-être aussi bien pour ceux qui sont scolarisés chez eux. » Mais je ne pensais pas que ça deviendrait quelque chose qui s'infiltrerait en quelque sorte dans la salle de classe. Mais j'ai ensuite commencé à recevoir des lettres d'enseignants. Et les enseignants m'écrivaient : « Nous utilisons vos vidéos pour faire bouger la clas
se. Vous donnez les cours, donc maintenant nous
...[+++]... » et cela pourrait arriver dans toutes les classes d'Amérique aujourd'hui, « ... maintenant je donne vos cours comme devoirs à la maison. Et ce qu'étaient les devoirs à la maison, les étudiants les font maintenant dans la salle de classe. » Je veux m'arrêter là-dessus -- (Applaudissements) Je veux m'arrêter là-dessus un instant, parce qu'il y a deux ou trois choses intéressantes. Premièrement, quand ces enseignants font cela, il y a l'avantage évident -- l'avantage que maintenant leurs étudiants peuvent apprécier les vidéos de la même façon que mes cousins. Ils peuvent mettre en pause, reprendre à leur propre rythme, à leur convenance. Mais la chose la plus intéressante est -- et ça ne va pas de soi quand on parle de technologie dans les salles de classe -- en enlevant les cours à modèle unique de la classe et en laissant les élèves auto-réguler leurs cours à la maison, quand vous entrez alors dans la classe, en les laissant faire le travail, avec l'enseignant à proximité, en donnant aux enfants des moyens réels d'interagir entre eux, ces enseignants ont utilisé la technologie Ils ont pris une expérience fondamentalement déshumanisante -- pour humaniser la classe. 30 enfants avec leur index sur les lèvres, n'ayant pas le droit d'interagir entre eux. Un enseignant, peut importe sa qualité, doit donner ces cours à modèle unique à 30 élèves -- des visages vides, légèrement antagonistes -- c'est désormais une expérience humaine. Mainten ...
(Gela
ch) Er gebeurde nog iets. Op dit punt zei ik: Oké, misschien is het een goede aanvulling. Het is goed voor gemotiveerde leerlingen. Het is misschien goed voor het thuisonderwijs. Maar ik had niet gedacht dat het op een of andere manier zou doordringen tot in
de klas. Maar toen begon ik brieven te krijgen van leerkrachten. De leerkrachten schreven: Wij gebruiken je video's om de klas 180 graden te draaien. Jij hebt de les gegeven, dus wat we nu doen is ... en dit zou morgen in elk klaslokaal in Amerika kunnen gebeuren - ... we gev
...[+++]en je les als huiswerk op. Wat vroeger huiswerk was, laat ik de leerlingen nu in de klas doen. Ik wil hier even pauzeren. (Applaus) Ik wil hier even pauzeren, omdat ik een paar interessante dingen zie. Een, wanneer deze leraren dat doen, is er het onmiskenbare voordeel - het voordeel dat hun leerlingen nu de video's kunnen gebruiken zoals mijn neefjes dat deden. Ze kunnen pauzeren, herhalen op hun eigen tempo, binnen hun eigen tijd. Wat nog interessanter is -- en dit gaat tegen de intuïtie in, als het over technologie in de klas gaat -- je stapt af van de eenheidsworst -les voor de klas en laat leerlingen op hun eigen tempo thuis les volgen. Dan ga je naar de klas, laat ze werken, laat de leerkracht rondlopen, laat de kinderen er met elkaar over praten. Zo hebben deze leerkrachten technologie gebruikt Ze namen een fundamenteel ontmenselijkende ervaring - om de klas menselijker te maken. 30 kinderen met hun vingers op de lippen, die niet met elkaar mochten praten. Een leerkracht, hoe goed hij ook is, moet een eenheidsworst -les geven aan 30 leerlingen -- uitdrukkingsloos gezicht, ietwat vijandig. Nu is het een menselijke ervaring. Nu is er echt onderlinge interactie. Zodra de Khan Academy -- Ik gaf mijn job op en we werden een echte organisatie. We zijn een organisatie zonder winstbejag. De vraag is, hoe brengen we dit naar een hoger niveau?Observez : vous pouvez voir plein de machines différentes émerger. Elles se déplacent toutes, elles bougent de plein de façons, et
vous pouvez voir à droite, que nous en avons créé un certain nombre, qui fonctionnent vraiment. Ce ne sont pas des robots extraordinaires, mais ils évoluent pour faire ce pour quoi nous les récompensons : pour avancer. Tout cela a été fait sur
ordinateur, mais on peut aussi le faire dans le monde réel. Voici un vrai robot à qui nous avons en fait donné un ensemble de cerveaux, qui s'affrontent, ou évoluent
...[+++], sur la machine. C'est comme un rodéo, ils sont tous sur la machine, et ils sont récompensés selon leur vitesse ou leur capacité à faire évoluer la machine. Vous voyez que ces robots ne sont pas prêts à dominer le monde, mais ils apprennent peu à peu comment évoluer, et ce, de manière autonome.
Dus als je kijkt, kan je een heleboel verschillende machines zien die hieruit voortkomen. Ze bewegen allemaal, ze kruipen allemaal op een andere manier, en je kan rechts zien dat we inderdaad een paar van deze dingen hebben gemaakt, en ze werken in de
realiteit. Het zijn niet erg fantastische robots, maar ze evolueren om exact datgene te doen waarvoor we ze belonen: zich vooruitbewegen. Dus dat was allemaal gesimuleerd, maar we kunnen dat ook doen met een echte machine. Hier is een fysieke robot die we hebben uitgerust met een bevolking hersenen, die de machine laten concurreren of evolueren. Het is zoals een rodeoshow: ze mogen allemaal
...[+++] een ritje doen met de machine, en ze worden beloond voor hoe snel en hoe ver ze de machine vooruit kunnen laten bewegen. En je kan zien dat deze robots nog niet klaar zijn om de wereld te veroveren, maar ze leren langzamerhand om vooruit te bewegen, en ze doen dit autonoom.Ce premier Congrès Continental a soutenu la destruction du thé, se sont engagés à soutenir un boycott continu, et est rentré chez lui fin octobre 1774 encore plus unis dans leur détermination pour protéger leurs droits et leurs libertés.
Dit eerste Continentale Congres steunde de vernietiging van de thee, zegde steun toe aan een verdere boycot en ging eind oktober 1774 uiteen met nog meer eensgezindheid en vastberadenheid om de rechten en vrijheden te beschermen.
Il y a environ 30 ans, quand je travaillais en oncologie à l'hôpital pour enfants de Philadelphie, un père et son fils sont venus me voir dans mon bureau, il
leur manquait l’œil droit à tous les deux, quand j'ai pris leurs dossiers médicaux, il est devenu évident que le père et le fils avaient une forme rare de tumeur oculaire héréditaire : un rétinoblastome, et le père savait qu'il l'avait transmis à son fils. Ce moment a changé ma vie. Il m'a poussé à aller de l'avant et à codiriger une équipe
qui a déc ...[+++]ouvert la première gène de prédisposition au cancer. Dans les décennies suivantes, il y a eu un mouvement sismique dans notre compréhension de ce qui se passe, quelles variations génétiques se cachent derrière ces différentes maladies. En fait, on connaît la molécule de base de milliers de caractéristiques humaines et, chaque jour, des milliers de personnes sont informées sur leurs risques d'avoir telle maladie ou telle autre. Pourtant, si vous me demandez : « Cela a-t-il impacté l'efficacité, la manière dont nous avons été capables de développer des médicaments ? » la réponse est « pas vraiment ». Si vous regardez le coût de la recherche pharmaceutique, à la façon dont c'est fait, ça n'a pas bougé.
Ongeveer 30 jaar geleden werkte ik in de oncologieafdeling van het kinderziekenhuis in Philadelphia. Een vader en zijn zoon stapten mijn praktijkruimte binnen. Ze
misten allebei hun rechteroog. Uit hun medische geschiedenis bleek dat beiden een zeldzame vorm van een erfelijke oogtumor, retinoblastoom, hadden. De vader wist dat hij dat op zijn zoon had overgedragen. Dat moment veranderde mijn leven. Het zette me aan om door te gaan en mee leiding te geven aan een team dat het eerste kankerveroorzakend gen ontdekte. In de jaren sindsdien heeft er letterlijk een aardverschuiving plaatsgevonden in ons begrip van wat er gebeurt, van de geneti
...[+++]sche variaties als oorzaak van ziekten. Nu weten we dat er voor duizenden menselijke kenmerken, een moleculaire basis bestaat. Elke dag horen duizenden mensen dat ze het risico lopen om deze of gene ziekte te krijgen. Maar als je vraagt of we daarom nu beter zijn geworden in de ontwikkeling van medicijnen, moeten we zeggen: “Niet echt.” Als je kijkt naar wat het kost om geneesmiddelen te ontwikkelen, is er in principe niet veel veranderd.En Lib
ye, Zahra' Langhi a pris pa
rt au mouvement des jours de révolte qui a contribué au renversement du dictateur Kadhafi. Mais que s'est-il passé dep
uis ? Lors de leurs premières élections, les Libyens ont expérimenté une innovation pour
leurs listes de candidats, le bulletin Zip , qui a assuré une égale représentation des hommes et des femmes issus de tous bords. Cependant, les mêmes politiques bloquées de domination et d'exclusion
ont pris l ...[+++]e dessus. Selon Langhi, ce dont la Libye a besoin maintenant, c'est de collaboration et non de compétition ; de compassion et non de colère.
In Libië maakte Zahra' Langhi deel uit van de 'dagen van woede' beweging die de dictator Khadafi hielp omverwerpen. Maar - wat dan? Bij hun eerste verkiezingen probeerden de Libiërs een innovatieve lijst van kandidaten, een 'ritslijst' met gelijke vertegenwoordiging van mannen en vrouwen van beide kanten. Maar dezelfde vastgeroeste politiek van overheersing en uitsluiting won. Wat Libië nu nodig heeft, suggereert Langhi, is samenwerking, geen concurrentie, mededogen, geen woede.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
premiers secours et leurs droits selon ->
Date index: 2022-06-16