Vertaling van "premier poème " (Frans → Nederlands) :

Je n'ai rien d'intéressant à raconter. Alors je lui ai donné des listes à faire, encore et encore, et un jour je lui ai donné la liste 10 choses que je devrais avoir déjà apprises. Le numéro trois de la liste de Charlotte était, Je devrais avoir appris à ne pas tomber amoureuse de mecs qui ont trois fois mon âge. Je lui ai demandé ce que ça voulait dire, et elle m'a dit, Madame, c'est toute une histoire. Et j'ai dit, Charlotte, ça me semble être une histoire drôlement intéressante. Et c'est ainsi qu'elle a écrit son premier poème, un poème d'amour, comme je n'en avais jamais entendu.
Ik heb niks interessants te vertellen. Dus ik liet haar lijst na lijst maken, en op een dag was de opdracht: 10 Dingen die ik al geleerd had moeten hebben. Charlotte's Nummer drie was, Ik zou moeten geleerd hebben niet verliefd te worden op mannen van 3 keer mijn leeftijd. Ik vroeg haar wat ze bedoelde, en ze zei: Juf, dat is een lang verhaal. En ik zei: Charlotte, het klinkt behoorlijk interessant. Dus scheef ze haar eerste gedicht, een liefdesgedicht zoals ik nog nooit had gehoord.

Levez votre main si vous pensez que le premier poème était écrit par un humain.
Als je denkt dat het eerste gedicht van een mens is: hand omhoog.

En poète performeur (et étudiant en maths), Harry Baker tisse un poème sur ses nombres favoris - les solitaires nombres premiers abandonnés par l'amour. Regardez jusqu'au bout pour deux autres poèmes vivants et inspirants de ce charmant performeur.
Een liefdesgedicht van performance-dichter (en wiskundestudent) Harry Baker over zijn favoriete soort getal — het eenzame, verschraalde priemgetal. Met als toegift nog twee sprankelende, inspirerende gedichten van deze charmante performer.

C'est à 10 ans, en 1927, qu'elle publia son premier recueil de poèmes intitulé The Janitor's Boy ( Le Fils du Concierge ). La voici. Et voici son poème. (Musique) ♫ Oh, j'aime ♫ ♫ le fils du concierge ♫ ♫ et le fils du concierge ♫ ♫ m'aime, moi ♫ ♫ Oh, j'aime ♫ ♫ le fils du concierge ♫ ♫ et le fils du concierge ♫ ♫ m'aime, moi ♫ ♫ Il va partir en quête d'une île déserte ♫ ♫ dans notre géographie ♫ ♫ Une île déserte ♫ ♫ pleine d'arbres épicés ♫ ♫ quelque part sur Sheepshead Bay ♫ ♫ Un bon petit coin ♫ ♫ pour deux ♫ ♫ où nous pourrons vivre pour toujours ♫ ♫ Oh, j'aime ♫ ♫ le fils du concierge ♫ ♫ et le fils du concierge ♫ ♫ est tout affairé ♫ ♫ En bas dans la cave, il construit un radeau ♫ ♫ à partir d'un vieux canapé ♫ ♫ Il m'emmènera ♫ ♫ j'en suis sûre ♫ ♫ car ses cheveux sont extrêmement roux ♫ ♫ et la seule chose ♫ ♫ qui me vient à l'esprit ♫ ♫ c'est de consciencieusement frémir dans mon lit ♫ ♫ Et le jour où nous naviguerons ♫ ♫ je laisserai un petit mot ♫ ♫ pour mes parents que je déteste énerver ♫ ♫ Je me suis enfuie sur une île ♫ ♫ dans la baie ♫ ♫ avec mon rouquin ♫ ♫ de fils de concierge, ♫ ♫ Mon rouquin de fils de concierge ♫ ♫ Mon rouquin de fils de concierge ♫ ♫ Mon rouquin de fils de concierge ♫ ♫ Mon rouquin de fils de concierge ♫ ♫ Je m'en vais naviguer ♫ ♫ jusqu'à Sheepshead Bay ♫ ♫ avec mon rouquin de fils de concierge ♫ ♫ Sur un vieux canapé ♫ ♫ mon garçon aux cheveux roux et moi ♫ ♫ Le fils du concierge aux cheveux roux ♫ ♫ Le fils du concierge aux cheveux roux ♫ ♫ Le fils du concierge aux cheveux roux ♫ ♫ Le fils du concierge aux cheveux roux ♫ ♫ Le fils du concierge aux cheveux roux ♫ (Applaudissements) Le prochain poème est de E.E. Cummings, Maggie et Milly et Molly et May. (Musique) ♫ Maggie et Milly ♫ ♫ Molly et May ♫ ♫ elles sont allées à la plage ♫ ♫ un jour pour jouer ♫ ♫ Et Maggie a découvert ♫ ♫ un coquillage qui chantait ♫ ♫ si doucement qu'elle en oublia ♫ ♫ ses soucis ♫ ♫ Maggie et Milly ♫ ♫ Molly et May ♫ ♫ Maggie et Milly ♫ ♫ Molly ...
In 1927, toen ze 10 jaar oud was, publiceerde ze haar eerste dichtbundel getiteld: De zoon van de conciërge . Hier is ze. En hier is haar gedicht. (Muziek) ♫ Oh, ik ben verliefd op de zoon van de conciërge. ♫ ♫ En de zoon van de conciërge is verliefd op mij. ♫ ♫ Oh, ik ben verliefd ♫ op de zoon van de conciërge. ♫ ♫ En de zoon van de conciërge is verliefd op mij. ♫ ♫ Hij gaat op zoek naar een onbewoond eiland bij ons in de buurt. ♫ ♫ Een onbewoond eiland met geurige bomen. ♫ ♫ Ergens in Sheepshead Bay; ♫ ♫ Een echte fijne plek, alleen voor ons twee. ♫ ♫ Waar we voor altijd kunnen wonen. ♫ ♫ Oh, ik ben verliefd op de zoon van de conciërge ♫ ♫ en de zoon van de conciërge is druk aan het werk. ♫ ♫ Onder in de kelder maakt hij een vlot van een oude sofa. ♫ ♫ Hij neemt me vast mee, dat weet ik zeker. ♫ ♫ Want zijn haar is ontzettend rood. ♫ ♫ En het enige dat ik hoef te doen ♫ ♫ is plichtsgetrouw liggen rillen in bed. ♫ ♫ En op de dag dat we uitvaren zal ik een briefje achterlaten, ♫ ♫ want ik wil niet dat mijn ouders ongerust zijn: ♫ ♫ Ik ben weg naar een eiland in de baai, ♫ ♫ met mijn roodharige zoon van de conciërge. ♫ De roodharige zoon van de conciërge, ♫ ♫ de roodharige zoon van de conciërge, ♫ ♫ de roodharige zoon van de conciërge, ♫ ♫ de roodharige zoon van de conciërge. ♫ ♫ Ik vaar weg van hier, ♫ ♫ weg naar Sheepshead Bay, ♫ ♫ met mijn roodharige zoon van de conciërge. ♫ ♫ Op een oude sofa, ♫ ♫ mijn roodharige jongen en ik, ♫ ♫ De roodharige zoon van de conciërge, ♫ ♫ de roodharige zoon van de conciërge, ♫ ♫ de roodharige zoon van de conciërge, ♫ ♫ de roodharige zoon van de conciërge, ♫ ♫ de roodharige zoon van de conciërge. ♫ (Applaus) Het volgende gedicht is van E.E. Cummings, Maggie en Milly en Molly en May. (Muziek) ♫ Maggie en Milly, Molly en May ♫ ♫ gingen op een dag naar het strand om te spelen. ♫ ♫ En Maggie vond een schelp die zo mooi zong, ♫ ♫ dat ze al haar zorgen vergat. ♫ ♫ Maggie en Milly, Molly en May. ♫ ♫ Maggie en Milly, Molly en May. ♫ ♫ Mil ...

Ceci s'appelle La Robe. C'est un poème plus long, À cette époque, cette époque qui existe seulement pour moi comme le souvenir le plus fuyant maintenant, quand souvent le premier son que tu entendais le matin était un orage de chants d’oiseaux, puis le doux clopinement des sabots du cheval qui tirait le chariot de lait dans la rue, et le dernier son la nuit en toute probabilité était ton père qui s’arrêtait dans sa voiture, après avoir travaillé tard encore, toujours tard, et descendant pesamment au sous-sol, à la chaudière, pour vider les cendres et calfeutrer les courants avant de remonter l’escalier et tomber dans le lit; dans ces jours lointains, les femmes, ma mère, les mères de mes amis, nos voisins, toutes les femmes que je connaissais, portaient, souvent presque toute la journée, ce qu’on appelait des robes de chambre, bon marché, à motifs, comme de la pulpe, apparemment et exprès sans forme, des robes légères en coton qu’on portait par dessus de sa chemise nuit, et quand on devait chercher un enfant, étendre du linge sur la ligne, ou descendre à l’épicerie au coin, par dessous un manteau, l’ourlet tordu de la chemise de nuit, toujours plat et jauni, pendant dessous.
Nu volgt Het huisschort . Dit is een langer gedicht. In lang vervlogen tijden die voor mij nu nog slechts als vluchtige herinneringen herleven, tijden waarin je 's ochtends vaak werd gewekt door een aanzwellend vogelkoor gevolgd door het gedempte getrappel van het paard van de melkboer onder aan de straat, tijden waarin je vrijwel iedere avond als laatste je vader in zijn auto hoorde voorrijden, na een werkdag die altijd te lang was, eerst klossend naar de kelder, naar de ketel, om as uit te scheppen en de klep te verzetten, en vervolgens naar boven, waar hij zijn bed in rolde. In die lang vervlogen tijden droegen vrouwen, mijn moeder, de moeders van mijn vrienden, buurvrouwen, alle vrouwen die ik kende, een groot deel van de dag het zogenaamde huisschort, een goedkope, bedrukte lap, schijnbaar met opzet vormeloze lichtkatoenen hoezen, die je over je nachthemd droeg, en als je naar een kind op zoek ging, was aan de lijn hing, of even iets haalde bij de winkel op de hoek, onder een jas. De verwrongen zoom van je nachthemd stak er dan slap en vergeeld onder uit.

Si vous voulez partir à la rencontre de l'Afrique, lisez notre littérature et pas uniquement Le Monde s'effondre , parce que ça reviendrait à dire : J'ai lu Autant en emporte le vent , donc je sais tout des États-Unis. C'est très important. Il y a un poème de Jack Gilbert qui s'appelle Le Dialecte oublié du cœur . Il dit : Quand les tablettes sumériennes furent traduites pour la première fois, on pensait qu'elles étaient des carnets de comptes.
Wanneer u over Afrika wilt leren, lees dan onze literatuur -- en niet alleen 'Things Fall Apart', want dat zou zijn als te zeggen, 'Ik heb Gone with the Wind gelezen en nu weet ik alles over Amerika.' Dat is heel belanrijk. Er is een gedicht van Jack Gilbert, genaamd 'The Forgotten Dialect of the Heart' (het vergeten dialect van het hart). Hij zegt, 'Toen de Soemerische kleitabletten voor het eerst werden vertaald, dacht men dat het zakelijke verslagen waren.

Le poème qui va venir parle de sa tentative de me parler un peu d'un point de l'étiquette domestique de la vie à la campagne que j'ai, dans un premier temps, eu du mal à intégrer. Ça s'intitule « La Campagne ». (Vidéo) Narration : « La Campagne ». Je m'interrogeais à ton sujet quand tu m'as dit de ne jamais laisser une boîte d'allumettes de bois sans frottoir trainer dans la maison, parce que les souris pourraient y entrer et provoquer un incendie. Mais ton visage était absolument sérieux lorsque tu as refermé le couvercle sur la boîte ronde où les allumettes, disais-tu, sont toujours rangés.
Het volgende gedicht is gebaseerd op zijn pogingen om me een punt van de huiselijke plattelandsetiquette bij te brengen, dat ik in het begin maar moeilijk kon verwerken. Het heet Het land . (Video) Verteller: Het land. Ik geloofde je maar half toen je me vertelde dat ik nooit een doosje houten lucifers-die-je-overal-kan-aanstrijken in het huis mocht laten rondslingeren. De muizen konden ze te pakken krijgen en brand veroorzaken. Maar je gezicht vertrok geen spier toen je het deksel losschroefde van het ronde blik waarin de lucifers volgens jou altijd opgeborgen zaten.

Le compositeur et chef d'orchestre Eric Whitacre a inspiré des millions de personnes en créant les chorales virtuelles virtual choirs réunissant des chanteurs de nombreux pays chantant ensemble en vidéo. Maintenant, pour la toute première fois, il reproduit l'expérience en temps réel avec 32 chanteurs du monde entier sur Skype qui rejoignent une chorale sur scène (composée de trois universités locales). Ils chantent ensemble le morceau « Cloudburst » de Whitacre qui est basé sur un poème de Octavio Paz.
De componist en dirigent Eric Whitacre heeft miljoenen geïnspireerd en door het samenbrengen van 'virtuele koren' zangers van verschillende landen samengevoegd in video. Nu, voor het eerst ooit, creëert hij hij deze ervaring in real-time, met 30 zangers van de hele wereld. Via Skype nemen ze deel aan het koor op het podium (dat bestaat uit drie lokale universiteitskoren) voor een epische uitvoering van Whitacre's 'Cloudburst', gebaseerd op het gedicht van Octavio Paz.