Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "pouvons vous céder une franchise pour " (Frans → Nederlands) :
Vous ne connaissez pas Moreese Bickham. Il a dit ces mots lorsqu'il a été libéré. Il avait 78 ans et il avait passé 37 ans dans une prison de la Louisiane pour un crime qu'il n'avait pas commis. Il a finalement été innocenté à l'âge de 78 ans suivant un test d’ADN. Et qu'avait-il à dire de son expérience? «Je n'ai aucun regret. C'était une expérience glorieuse. » Glorieuse! Cet homme ne dit pas, «Il y avait des gens sympas et une salle d'entraînement. » C'est « glorieux », un terme que nous conférons généralement aux expériences religieuses. Harry S. Langerman a proféré ces mots et son nom pourrait vous être familier mais il ne l’est pas, parce qu'en 1949 il lit un article dans un journal au sujet d'un kiosque d'hamburgers appartenant à deu
...[+++]x frères dénommés McDonald. Et il se dit « C'est vraiment une idée géniale! » Il les rencontre. Ils lui disent « Nous pouvons vous céder une franchise pour 3000 dollars. » De retour à New York, Harry demande à son frère, un banquier en investissement, de lui prêter les 3 000 dollars et son frère de lui répondre «Personne ne mange d’hamburgers.» Il ne lui prêtera pas l'argent et six mois plus tard Ray Croc eut la même idée. Oui, les gens mangent des hamburgers, et Ray Croc est devenu pour un temps l'homme le plus riche en Amérique. Et puis finalement--le meilleur des mondes possibles— certains d'entre vous reconnaitrez cette photo d’un jeune Pete Best, qui fut le premier batteur des Beatles, jusqu'à ce qu'ils l’évincent et engagent Ringo pendant une tournée. Lors d'une entrevue en 1994, Pete Best --oui, il est encore batteur et musicien de studio— dit: «Je suis plus heureux que je ne l'aurais été avec les Beatles. »
Moreese Bickham is iemand van wie je nog nooit hebt gehoord. Moreese Bickham sprak deze woorden bij zijn vrijlating. Hij was 78 jaar oud. Hij zat 37 jaar in een Staatsgevan
genis van Louisiana voor een misdrijf dat hij niet had gepleegd. Hij werd uiteindelijk vrijgesproken op 78-jarige leeftijd, door het gebruik van DNA-bewijs. En wat had hij te zeggen over zijn ervaring? Ik heb geen seconde spijt. Het was een glorieuze ervaring. Glorieus! Deze man zegt niet, Nou, weet je, een paar kerels waren best aardig. Ze hadden een fitnessruimte. Het is glorieus , een woord dat we normaliter voorbehouden aan religieuze ervaringen en dergelijke. Harr
...[+++]y S. Langerman heeft dit gezegd, en hij is iemand die je gekend had kunnen hebben, maar je kent hem niet, want in 1949 las hij in een klein krantenartikel over een hamburgertent in het bezit van twee broers genaamd McDonalds. Hij dacht: Dat is echt een heel goed idee! Dus hij zocht ze op. Ze zeiden: We kunnen je het idee in franchise geven voor 3000 dollar. Harry ging terug naar New York, vroeg zijn broer, een zakenbankier, om hem de 3000 dollar te lenen, en zijn broers onsterfelijke woorden waren: Idioot, niemand eet hamburgers. Hij wilde hem het geld niet lenen, en zes maanden later had Ray Croc natuurlijk precies hetzelfde idee. Het bleek dat mensen wel hamburgers eten, en Ray Croc werd, voor een tijdje, de rijkste man van Amerika. En dan tenslotte -- je weet, het beste van alle mogelijke werelden -- herkennen sommigen van jullie deze foto van een jonge Pete Best. Hij was de oorspronkelijke drummer van de Beatles, totdat ze hem om een boodschap stuurden en wegslopen en Ringo oppikten tijdens een tournee. In 1994 toen Pete Best werd geïnterviewd -- ja, hij is nog steeds drummer; ja, hij is studiomuzikant -- had hij dit te zeggen: Ik ben gelukkiger dan ik zou zijn geweest met de Beatles.Considérons un instant cette citation de Leduc, il y a cent ans, à propos d'un type de biologie synthétique: La synthèse de la vie, si jamais elle devait se produire, ne sera pas la découverte sensationn
elle que nous avons pour habitude d'associer avec l'idée. C'est sa première déclaration. Donc, si nous créons réellement la vie dans les laboratoires, cela n'aura probablement aucun un impact sur notre vie. «Si nous acceptons la théorie de l'évolution, alors les premières lueurs de la synthèse de la vie doivent consister dans la production de formes intermédiaires entre le monde non-organique et l'organique ou entre le monde inerte et le
...[+++]vivant, des formes qui possèdent seulement quelques-uns des attributs rudimentaires de la vie » - et donc, celles dont je viens de parler - « auxquelles d'autres attributs seront ajoutés lentement au cours du développement par les actions évolutives de l'environnement. Nous commençons donc simplement, nous créons quelques structures qui peuvent avoir certaines de ces caractéristiques de la vie, et puis nous essayons de les développer pour qu’elles se rapprochent d'un aspect de vie. Voilà comment nous pouvons commencer à faire une protocellule. Nous utilisons cette idée qu'on appelle l'auto-assemblage. Cela signifie que je peux mélanger des composants chimiques dans une éprouvette dans mon laboratoire, et ces composants chimiques vont commencer à s'auto-associer pour former des structures plus grandes. Disons, des dizaines de milliers, des centaines de milliers de molécules s'unissent pour former une grande structure qui n'existaient pas auparavant. Et dans cet exemple particulier, j'ai pris des molécules membranaires, les ai mélangées dans le bon environnement, et en quelques secondes ces structures plutôt complexes et belles se forment ici. Ces membranes sont également assez semblables, morphologiquement et fonctionnellement, aux membranes de votre corps, et nous pouvons les utiliser, comme on dit, pour former le corps de notre prot ...
Denk een moment aan deze uitspraak van Leduc, een honderdtal jaren geleden, toen hij nadacht over synthetische biologie: De synthese van het leven, zou het ooit gebeuren, zal niet de sensationele ontdekking zijn die we meestal associëren met het idee. Dat is zijn eerste verklaring. Als we echt leven gaan maken in laboratoria, zal dat ons leven waarschijnlijk niet gaan beïnvloeden. Als we de evolutietheorie accepteren, dan moet het eerste begin van de synthese van het leven bestaan in de productie van tussenliggende vormen tussen de anorganische en de organische wereld of tussen de niet-levende en de levende wereld, vormen die over slechts enkele van de rudimentaire eigenschappen van het leven beschikken - die ik zojuist heb vernoemd - waara
...[+++]an andere attributen langzaamaan zullen worden toegevoegd in de loop van de ontwikkeling door de evolutionaire acties van het milieu.” We beginnen simpel, we maken een aantal structuren die een aantal van deze kenmerken van het leven hebben en dan gaan we proberen dat te ontwikkelen om meer te gaan lijken op echt leven. Zo gaan we een protocel maken. We maken gebruik van het idee van zelfassemblage. Daarvoor meng ik wat stoffen in een reageerbuis in mijn lab en deze chemicaliën gaan zelfassociëren om grotere en grotere structuren te vormen. Tienduizenden, honderdduizenden moleculen komen samen om een grote structuur te vormen die tevoren nog niet bestond. In dit specifieke voorbeeld, nam ik wat membraanvormende moleculen, mengde die samen in de juiste omgeving en binnen een paar seconden vormen deze die complexe en mooie structuren hier. Deze membranen lijken morfologisch en functioneel op de membranen in je lichaam. We kunnen ze gebruiken om het lichaam van onze protocel te maken. We kunnen ook werken met olie-en-watersystemen. Olie en water mengen niet, maar door zelfassemblage kunnen we een mooie oliedruppel vormen en kunnen die als lichaam voor onze kunstmatige organismen of voor onze protocel gebruiken, zoals we later zullen ...Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était
un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la
laisser sortir. Un ...[+++]juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar
een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijl
aten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar ...[+++] kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...C'est un révolutionnaire complet. Il s'agit en fait d'un organisateur syndical de formation. Et voilà comment il a app
ris les compétences pour construire son organisation. Quand ils sont arrivés à un certain stade, Pratham est devenu assez gros pour attirer un soutien pro bono de McKinsey. McKinsey est venu et a regardé son modèle et lui a dit : Vous savez ce que vous devriez faire avec ça Madhav ? Vous devriez en faire McDonald's. Et ce que vous faites quand vous allez sur un nouveau site c'est qu
e vous déployez une franchise. Et c'est la même c ...[+++]hose partout où vous allez. C'est fiable et les gens savent exactement où ils sont.
Hij is een echte revolutionair. Hij is van achtergrond een vakbondsorganisator. Dat is waar hij de kneepjes heeft geleerd om zijn organisatie op te bouwen.
Toen ze een bepaald punt hadden bereikt werd Pratham groot genoeg om gratis ondersteuning van McKinsey te krijgen. McKinsey kwam langs, keek naar zijn model en zei: Weet je wat je hiermee moet doen, Madhav? Je moet er een McDonald's van maken. Wat je doet als je naar een nieuwe site ga
at is een soort van franchise uitrollen. Die is gelijk, waar je ook gaat. Ze is betrouwbaar en men
...[+++]sen weten exact waar ze aan toe zijn.Il y a tout un tas de possibilités de connectique comme des Legos que v
ous pouvez utiliser pour saisir, dans la vraie vie, dans le monde réel, des éléments comme les tremblements, la démarche l'enjambée, et tout ce genre de choses. Le problème, c'est que notre compréhension des chutes, aujourd'hui, comme celle de Mimi, s'établit avec des études étatiques que vous recevez par courrier 3 mois après que vous soyez tombé. et dans lesquelles on vous demande : Que faisiez-vous lorsque vous êtes tombé ? Si c'est ça la pointe de la technologie. Mais avec un instrument comme Shimmer, ou avec ce que nous appelons le Tapis Volant, dans lequel nous
...[+++]avons implanté des capteurs et des systèmes de caméra que nous avons récupérés de la médecine du sport nous les introduisons pour la première fois dans ces 600 foyers afin de collecter de véritables données sur la mécanique du mouvement pour identifier quels sont les changements subtiles qui sont sur le point de se produire et qui peuvent nous montrer que Maman encourt un risque de chute important. Et la plupart du temps nous pouvons faire deux interventions, et revoir les interactions médicamenteuses. Je suis un chercheur qualitatif, mais lorsque je regarde ces flux de données qui parviennent de ces foyers, je peux analyser ces données et vous dire le jour où un docteur leur a prescrit quelque-chose que personne d'autre ne savait qu'ils prenaient. Parce que nous pouvons voir les changements dans leur modèle personnel. D'accord ?
Er zitten a
llerlei soorten van plug and play op. Een soort lego waarmee je overal, in de echte wereld, dingen zoals tremor, manier van lopen, paslengte en dat soort dingen kan registreren. Het probleem voor ons begrijpen van vallen is dat je, net als bij Mimi, drie maanden nadat je viel, een enquêteformulier van de Staat in je e-mail vindt. Met de vraag : Wat was je aan het doen toen je viel? Dat is de huidige stand van de techniek. Maar met iets als de Shimmer, of met iets dat we het Magic Carpet noemen, met geïntegreerde sensoren in tapijt of op camera gebaseerde systemen die we ontleenden aan de sportgeneeskunde, beginnen we voor de e
...[+++]erste keer in die 600 oudere huishoudens werkelijke kinematische bewegingsgegevens verzamelen. Zo kunnen we begrijpen wat de subtiele veranderingen zijn, die kunnen aantonen dat mams risico loopt om te vallen. Meestal kunnen we dan het probleem oplossen met een paar interventies, door de medicijnen wat aan te passen. Ik ben kwalitatief onderzoeker, maar als ik kijk naar de datastromen uit deze woningen, kan ik je vertellen op welke dag een arts iets heeft voorgeschreven waarvan niemand anders afwist. Omdat we de veranderingen in hun patronen in het huishouden zien. Niet?Premièrement, les Nazis ont envahi la Russie L'invasion Nazi de la Russie a débuté le combat sur le front de l'Est, out le front de l'Ouest si vous étiez Russe et cela a causé des millions de décès Russe 1941 était aussi l'année du bombardement de Pearl Harbour, qui était sensé éppeurer les États-Unis afin qu'ils resteraient neutre, un pari stupide car 1. Les États-Unis présentaient déja beaucoup d'aide aux forces Alliées et n'étaient pas tellement neutre du début et 2. Les États-Unis
ne sont pas connus pour leurs pacifisme ou leur politiques neutres. 1941 était aussi l'année où le Japon a envahi beaucoup de l'Asie sud-est, ce qui a insp
...[+++]iré de la nervosité en Australie et en Nouvelle-Zélande. Ils étaient déjas impliquer dans la guerre comme membres du commonwealth Britannique, mais ils avaient maintenant l'opportunité de se battre contre le Japon plus proche à chez-eux. Et tais-toi du fait que je ne parle jamais des Australiens. Je vous ai juste donné 1.5 phrases. [John est tellement généreux] Quand les Américains et Australiens ont commencé à se battre contre les Japonais c'était déja une Guerre Mondiale. Cela pouvait signifier se battre, souffrir de faim, ou être bombarder; autre fois, ca signifiait la production pour la guerre- par exemple, on ne considère l'Argentine une force supérieur de la Deuxiéme Guerre Mondiale, mais ils étaients vital aux forces Alliées, supplyant 40% de la viande Britannique pendant la guerre. Merci, Thought Bubble. [sérieusement, c'est cool] Sans me présenter comme chauvin [n.affichant une patriotisme sans bornes] mais l'entrée de les États-Unis à la guerre a vraiment tout changé, même si la Russie aura toujours vaincu les Nazis. Personne conquiert la Russie en hivers, à moins d'être- attendez-le- [vous le savez] -les Mongols [Mongoltage!] Ok, nous nous dérangerons pas du plus part des batailles de 1942- la bataille de Midway, qui a effectivement terminé toute chance que le Japon avait de gagner la guerre- Nous allons concentrer plutôt ...
ten eerste vielen de Nazi's Rusland binnen, de invasie van Rusland opende de oorlog op het oostfront hoewel, als je een Rus bent was het het westerse front daarbij kwamen miljoenen om het leven, voornamelijk Russen en in 1941 bombardeerde Japan Pearl Harbor, daarbij hoopten ze de Verenigde Staten te dwingen om neutraal te blijven, hetgeen een dom idee was, omdat: 1. de VS gaf gigantische steun een de geallieerden en was dus nauwelijks neutraal en 2. De Verenigde Staten staan niet bekend om hun pacifisme en politieke neutraliteit. in 1941 viel Japan ook grote delen van Zuidoost-Azië binnen, waardoor Australië en Nieuw-Zeeland nerveus werden. Als delen van het Brits Gemenebest waren ze al betrokken in de oorlog, maar nu konden ze de Japanners
...[+++] dichter bij huis bevechten. en zeur niet over hoe ik nooit over jullie praat, Australiërs, ik gaf jullie net anderhalve zin. Tegen de tijd dat de Amerikanen en de Australiërs tegen de Japanners gingen vechten, was het al een wereldoorlog. Soms betekende dit vechten of verhongeren of gebombardeerd worden soms betekende het produceren voor de oorlog. Je denkt bijvoorbeeld niet aan Argentinië als een belangrijk land in de Tweede Wereldoorlog maar ze waren vitaal voor de geallieerden en verzorgden 40% van het Britse vlees tijdens de oorlog. Bedankt, Thought Bubble. dus, niet om patriottisch te klinken, maar het toetreden van de VS tot de oorlog veranderde alles, hoewel ik twijfel dat de de Nazi's Rusland dan wel zouden kunnen veroveren. Niemand veroverd Rusland in de winter, tenzij je de Mongolen bent. We gaan de meeste grote gevechten in 1942 overslaan, zoals de Slag bij Midway, die de kans voor Japan om de oorlog te winnen beëindigde, en we gaan ons focussen op de Slag om Stalingrad. De Duitse aanval op Stalingrad, nu bekend als Wolgograd was een van de bloederigste gevechten in de geschiedenis van oorlog, met meer dan twee miljoen doden. De Duitsers begonnen door meer dan 1000 ton aan bommen op Stalingrad te gooien, en de Russen r ...Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout c
e que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et
...[+++]puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het en
ige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen va
n dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsh
...[+++]eid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Nous tirons un bénéfice de 400 millions d’ann
ées de marche. Nous pouvons exploiter ces avantages. Nous pouvons utiliser des tiss
us plus épais, plus jeunes, meilleurs que ce que vous
pourriez avoir blessé dans le genou, ou que vous pourriez avoir lorsque vous avez 40, 50 ou 60 ans. Nous pouvons le faire en ambulatoire. Nous pouvons décaper de ce tissu très économiquement. Et voilà comment nous pouvons obtenir une arthroplastie du genou biologique pour le monde entier. Et bi
...[+++]envenue aux super produits biologiques. Ce n'est pas matériel. Ce n'est pas logiciel.
We hebben baat bij 400 miljoen jaar rondlopen. We kunnen die baten benutten. We kunnen dikkere, jongere, betere weefsels gebruiken dan die je in je knie geblesseerd hebt, of die je hebt als je 40, 50 of 60 bent. We kunnen het als een poliklinische behandeling uitvoeren. We kunnen dat weefsel heel economisch strippen. En zo komen we toe aan het biologisch vervangen van een knie op een wereldwijde schaal. Dus welkom aan de superbiologie. Het is geen hardware. Het is geen software.
L'impor
tant c'est que nous pouvons l'écrire dans un langage de haut niveau. Un magicien de l'informatique peut écrire ceci. Il peut être compilé en zéros et en uns et prononcé par un ordinateur. C'est ce qui rend les ordinateurs puissants: ces langages de haut niveau qui peuvent être compilé
s. Je suis donc ici pour vous dire que vous n'avez pas besoin d'un ordinateur pour avoir une formule magique. En fait, ce que vous pouvez faire au niveau moléculaire c'est que si vous encodez de l'information -- vous codez une formule magique ou un
...[+++] programme avec des molécules -- la physique peut ensuite directement interpréter cette information et exécuter un programme. C'est ce qui se passe dans les protéines. Quand cette séquence d'acides aminés est prononcée avec des atomes, ces petites lettres sont collantes l'une pour l'autre. Elle s'effondre pour former une forme en 3D, ce qui la transforme en une nanomachine capable de couper de l'ADN. La chose intéressante est que si vous changez la séquence, vous changez aussi le pliage en trois dimensions. Ce qui donne une agrafeuse à ADN à la place. Ce sont le genre de de programmes moléculaires que nous voulons être capable d'écrire, mais le problème est que nous ne connaissons pas le langage machine des protéines; nous n'avons pas de compilateur pour les protéines. J'ai donc rejoint un groupe de personnes qui essayent de créer des formules magiques moléculaires en utilisant de l'ADN. Nous utilisons de l'ADN parce que c'est moins cher. C'est plus facile à manipuler. C'est quelque chose que nous comprenons vraiment bien. En fait nous le comprenons si bien que nous pensons pouvoir écrire des langages de programmation pour l'ADN et avoir des compilateurs moléculaires.
Het bela
ngrijkste is dat we kunnen programmeren in een high-level taal. Een computergoochelaar kan dit schrijven. Het kan worden samengesteld -- in nullen en enen
-- en uitgesproken door een computer. En dat maakt computers krachtig: deze high-level talen die kunnen worden opgesteld. En ja, ik ben hier om te vertellen, dat je geen computer nodig hebt om een spreuk uit te voeren. In feite, wat je kunt doen op moleculair niveau is dat als je informatie codeert-- je codeert een spreuk of een programma als moleculen -- dan kan de natuurku
...[+++]nde die informatie direct interpreteren en uitvoeren. Dat gebeurt ook in eiwitten. Wanneer de aminozuurvolgorde wordt uitgesproken als atomen, plakken deze kleine letters aan elkaar. Het vouwt zich in een driedimensionale vorm die het verandert in een nanomachine die DNA knipt. En het interessante is dat als je de volgorde verandert, je het driedimensionale vouwen verandert. Je krijgt nu een DNA-nietmachine. Dit zijn het soort moleculaire programma's die we willen schrijven, maar het probleem is, we kennen niet de machinetaal van de eiwitten; we hebben geen samensteller voor eiwitten. Dus kwam ik bij een groeiende groep mensen die pogen moleculaire spreuken met DNA te maken. We gebruiken DNA, omdat het goedkoper is. Het is gemakkelijker te hanteren. Het is iets dat we heel goed begrijpen We begrijpen het zo goed dat we nu kunnen beginnen met maken van programmeertalen voor DNA en we hebben moleculaire samenstellers.Je me suis longtemps interrogée s
ur cette question : pouvons-nous évoluer ou développer un sixième sens. Un sens qui nous donnerait
un accès continu et facile aux méta-informations ou à d
es informations qui pourraient exister quelque part, qui pourraient nous aider à prendre la bonne décision au sujet de n'importe quelle chose qu'on rencontre. Quelques-uns parmi vous pourraient répondre que, bon, les téléphones d'aujourd'hui font d
...[+++]éjà cela. Mais je dirais que non. Quand vous rencontrez quelqu'un ici à TED -- TED est l'endroit où rencontrer du monde, bien sûr, une fois dans l'année -- vous ne pouvez pas serrer la main à quelqu'un puis lui dire Vous pouvez attendre deux minutes, le temps que je sorte mon téléphone et que je vous cherche dans Google? Ou quand vous allez au supermarché, quand vous êtes là dans cet immense rayon avec différents types de papier toilette, vous ne sortez pas votre téléphone, pour ouvrir un navigateur et aller sur une page web pour décider lequel parmi ce choix est l'achat le plus écologique. Nous n'avons pas réelllement un accès facile à toutes ces informations pertinentes qui peuvent vraiment nous aider à prendre les meilleures décisions sur ce que nous devons faire, et comment agir. Et donc, mon groupe de recherche au Media Lab a développé une série d'inventions pour nous donner l'accès à cette information d'une manière plutôt facile, sans que l'utilisateur ait besoin de changer son comportement. Je suis ici pour dévoiler notre dernier résultat, le plus réussi jusqu'à présent, qui est encore en plein développement.
Ik
raakte geïntrigeerd door de vraag of het mogelijk zou zijn om tot de ontwikkeling van een zesde zintuig te komen. Een zintuig dat ons naadloos en gemakkelijk toegang geeft tot meta-informatie of informatie die zich misschien ergens anders bevindt, maar relevant kan zijn om ons te helpen de juiste beslissing te nemen over alles wat we ook maar tegenkomen. En sommigen van jullie zullen daarop zeggen, doen hedendaagse mobiele telefoons dat niet al? Maar ik zeg van niet. Als je hier bij TED iema
nd tegenkomt -- wat zonder twijfel de top netw ...[+++]erkplek van het jaar is -- dan ga je niet iemands hand schudden en vervolgens zeggen, Heb je een momentje, dan pak ik mijn telefoon en Google je even?' Of als je naar de supermarkt gaat en daar in dat enorme gangpad staat met verschillende soorten toiletpapier, dan pak je niet even je mobiele telefoon om een browser te openen om een website te bezoeken waarmee je kunt beslissen welke van al die verschillende soorten toiletpapier de meest ecologisch verantwoorde aankoop is die je kunt maken? We hebben dus niet echt makkelijk toegang tot al die relevante informatie, die ons kan helpen bij het nemen van de beste beslissingen over wat je moet doen en welke acties je moet ondenemen. Om die reden heeft mijn onderzoeksgroep op het Media Lab een serie uitvindingen ontwikkeld die ons toegang geven tot die informatie op een relatief gemakkelijke manier, zonder dat de gebruiker ook maar iets van zijn gedrag hoeft te veranderen En ik ben hier voor de onthulling van ons recentste en tot nu toe, meest succesvolle poging, die nog flink in ontwikkeling is. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
pouvons vous céder une franchise pour ->
Date index: 2023-06-13