Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "pourrait aller assez bien " (Frans → Nederlands) :
Je veux expliquer pourquoi la psychologie allait bien, pourquoi elle n'allait pas bien et comment, d'ici dix ans, elle pourrait aller assez bien.
Ik wil graag zeggen waarom het goed ging met de psychologie, waarom het niet goed ging en hoe het in de komende 10 jaar goed genoeg kan worden.
Une des choses que je veux faire, c'est de vous aider dans une tâche très importante, dont vous ne savez p
as qu'elle est très courante, et qui est de comprendre comment s'asseoir à côté d'un physicien à un dîner et tenir une conversation. Et les mots sur lesquels j'aimerais que vous vous concentriez sont complexité et émergence , parce qu'ils vous permettront de démarrer la conversation, et p
uis de vous laisser aller à rêvasser d'autre c
hose. (Rires) Bien, alors qu ...[+++]'est-ce que la complexité, de ce point de vue ? Et qu'est-ce que l'émergence ? En fait, nous avons une définition de la complexité qui fonctionne assez bien.
Ik wil jullie even helpen met een zeer belangrijke taak, waarvan jullie je misschien vaak niet bewust zijn. Namelijk snappen hoe je, als je tijdens een etentje naast een fysicus moet zitten, met hem moet converseren. Je moet hem wat vragen over complexiteit en emergentie om de conversatie te beginnen. Daarna kan je rustig over andere dingen gaan dagdromen. (Gelach) Oke, wat is complexiteit dan? Wat bedoelen we met emergentie? We hebben eigenlijk een vrij goede definitie van complexiteit.
(Applaudissements) Ou bien, on pourrait aller jusqu'à l'art tridimensionnel. Ici, nous avons Le Déjeuner en fourrure de Meret Oppenheim.
(Applaus) Maar ook in driedimensionale kunst kan dit. Hier hebben we het bontkopje van Meret Oppenheim.
Aller dans l'espace est difficile Même si pouvoir voir notre planète depuis l'espace grâce à un moyen simple et peu coûteux serait génial, Pour le moment le seul moyen est de devenir astronaute ou milliardaire Mais il ex
iste un concept qui pourrait rendre cela possible Et qui pourrait définir le point de départ pour l'exploration de l'Univers : L'ascenseur spatial Comment marche-t-il exactement ? Pour comprendre comment un ascenseur spatial nous amènerait dans l'espace Nous devrons d'abord comprendre ce qu'est une orbite Être en orbite revient fondamentalement à tomber vers q
...[+++]uelque chose en étant suffisamment rapide pour le rater. Si vous lancez une balle sur Terre, elle décrit une trajectoire en arc avant de retomber par terre. Dans l'espace, la gravité agit de manière similaire Mais si vous vous déplacez obliquement (de côté) assez vite La courbe de la Terre fait s'éloigner le sol en dessous de vous aussi rapidement que la gravité vous attire vers le sol Donc pour entrer en orbite autour de la Terre Les fusées doivent s'élever verticalement ET de travers rapidement Au contraire un ascenseur spatial exploiterait l'énergie de la rotation de la Terre pour accélérer la cargaison. Imaginez un enfant faisant tourner un jouet au bout d'une corde avec une fourmi sur la main. Alors que la fourmi escalade la corde, celle-ci se déplace de plus en plus vite. Comparé aux fusées, avec un chargement lancé depuis un ascenseur on a seulement besoin de fournir l'énergie pour bouger verticalement. Le mouvement oblique est ensuite fourni gratuitement par la rotation de la Terre ! Mais un ascenseur spatial serait sans aucun doute la structure la plus grande et la plus coûteuse jamais construite par l'humanité. Alors, Est-ce que ça vaudrait le coût ? Tout se résume à une question d'économie. Les fusées consomment d'énorme quantité de carburant, juste pour envoyer des petites livraisons dans l'espace Aux prix actuels, il faut environ 20 000 dollars pour envoyer un seul kilogramme de mar ...
Het is lastig om de ruimte in te komen. Hoewel we
allemaal wel zouden willen dat er een gemakkelijke, en betaalbare manier is om naar de ruimte te komen. O
p dit moment is dat alleen mogelijk als je een astronaut of miljardair bent. Maar er is een concept dat het misschien mogelijk maakt, wat ook als startpunt voor de verkenning van het universum kan dienen. De ruimtelift. Maar, hoe werkt het? Om te begrijpen hoe een ruimtelift ons de ruimte in kan krijgen, moeten we eerst kijken naar wat een baan is. In een baan zijn betekent: Naar ie
...[+++]ts toe vallen maar snel genoeg gaan om het te missen. Als je een bal op aarde gooit, maakt het een boog door de lucht en raakt daarna de grond. In de ruimte, laat de zwaartekracht je ongeveer op dezelfde manier bewegen Maar als je snel genoeg zijwaarts beweegt zal door de kromming van de aarde, de grond net zo snel onder je weg vallen als de zwaartekracht van de aarde je ernaartoe trekt dus, om in de baan van de aarde te komen moeten raketten snel omhoog en zijwaarts gaan. In tegenstelling gebruikt een ruimte lift de energie van de omwenteling van de aarde om de vracht snel voort te brengen. Stel je een kind voor dat een stuk speelgoed draait aan een touwtje. Met een mier op zijn hand. Als de mier omhoog kruipt langs het touwtje, gaat hij steeds sneller hoe meer hij stijgt. Vergeleken met een raket, hoef je met een ruimtelift alleen maar de energie te leveren om omhoog te gaan. De zijwaartste beweging komt gratis bij de snelle draaiing van de aarde. Maar een ruimtelift zou, zonder twijfel, het grootste en duurste object zijn dat ooit door mensen in gebouwd Dus, is het dat het wel waard? Het komt allemaal neer op de kosten. Raketten verbranden ongelooflijk veel raketbrandstof, alleen maar om een klein beetje vracht de ruimte in te krijgen. Met de huidige prijzen kost het ongeveer 20.000 dollar om één kilo de ruimte in te krijgen Dat is 1.3 miljoen dollar voor een mens 40 miljoen dollar voor je auto Miljarden voor een ruimtestation Deze e ...Nous n’en avons pas la moindre
idée. Imaginez-vous aller dans un restaurant et voir cet épais menu, mais n’avoir aucune idée des prix. Vous v
oyez le genre, vous avez une pizza, mais vous n’avez aucune idée de combi
en elle coûte. Elle pourrait être à 1$, elle pourrait être à 1000$. Ca pourrait être une pizza taille familial
e. Ca pourrait très bien être une ...[+++]part individuelle, vous voyez ? Nous aimerions savoir ce genre de choses. Et c’est précisément ce que le Consensus de Copenhague essaie de faire -- mettre un prix sur ces éléments.
We hadden geen idee. Stel je voor dat je naar een restaurant gaat en je krijgt een grote menukaart, maar je hebt geen idee van de prijzen. Dat je een pizza wilt, maar geen idee hebt wat hij kost. Het zou één dollar kunnen zijn, maar ook 1000 dollar. Het kan een familie-pizza zijn. Het kan ook een éénpersoons-pizza zijn, hè? Die dingen willen we weten. En dat is wat de Kopenhagen-Consensus probeert te doen -- prijzen proberen te bepalen van deze problemen.
Le premier est que ce
produit fonctionne bien parce que nous avons réussi à combiner une analyse et une ingénierie rigoureuses avec une conception centrée sur l'utilisateur. ciblées sur les facteurs sociaux, économiques et d'utilisation qui sont importants pour les utilisateurs de fauteuils roulants dans les pays en développement. Je suis universitaire au MIT et ingénieur en mécanique, donc je peux analyser le type de terrain sur lequel vous voulez vous déplacer, et déduire le niveau de résistance qu'il entraîne. Je prends les pièces disponibles et je les combine pour comprendre quel type de d'engrenage on peut utiliser, puis je considèr
...[+++]e la force et la puissance que vous pouvez tirer de la partie supérieure de votre corps pour analyser la vitesse à laquelle vous pourriez aller dans ce fauteuil en glissant vos mains de haut en bas sur les leviers. Tout comme un étudiant inexpérimenté, enthousiaste, notre équipe a réalisé un prototype et l'a amené en Tanzanie, au Kenya et au Vietnam en 2008. Ça s'est avéré un désastre parce que nous n'avions pas obtenu assez d'information des utilisateurs. Après l'avoir testé avec les utilisateurs et les fabricants de fauteuils roulants et avoir obtenu leur feedback, nous avons été en mesure de fournir des solutions à leurs problèmes. Nous avons repris la conception pour faire un nouveau design, qu'on a ramené en Afrique en 2009. C'était bien mieux qu'un fauteuil roulant normal s ur un terrain accidenté, mais il ne fonctionne toujours pas bien à l'intérieur; il était trop grand et trop lourd pour se déplacer facilement. Nous avons revu la conception, créé un meilleur design, allégé de 20 kilos, étroit comme un fauteuil roulant normal et nous l'avons testé sur le terrain au Guatemala. On a fait progresser le produit qui est maintenant en cours de production.
Het eerste is dat dit product goed werkt omdat we strenge ingenieurskunst en analyse effectief konden combineren met op de gebruiker gericht design en rekening hielden met sociale, traditionele en economische factoren voor rolstoelgebruikers in ontwikkelingslanden. Als wetenschapper aan het MIT en werktuigkundig ingenieur kan ik kijken naar het soort terrein waarop je wil rijden en er zo achter komen ho
eveel weerstand het biedt. Ik let ook op welke onderdelen beschikbaar zijn en combineer ze om erachter te komen welke tandwieloverbrenging we kunnen gebruiken. Ik kijk naar het vermogen en de kracht die je met je bovenlichaam kunt ontwikke
...[+++]len om te analyseren hoe snel je moet kunnen gaan met deze stoel door de hefbomen te bedienen. Met beginnersenthousiasme maakte ons team een prototype, bracht dat in 2008 naar Tanzania, Kenia en Vietnam om te ontdekken... dat het niet deugde. We hadden te weinig geluisterd naar de gebruikers. Toen we testten met rolstoelgebruikers en met rolstoelfabrikanten kregen we de juiste feedback. We luisterden niet alleen naar hun problemen, maar ook naar hun oplossingen. Vandaar ging het terug naar de tekentafel voor een nieuw ontwerp. In 2009 keerden we terug naar Oost-Afrika. Het werkte een stuk beter dan een normale rolstoel op oneffen terrein, maar voor binnenshuis voldeed het nog niet goed want het was te groot, te zwaar en moeilijk te bewegen. Terug naar de tekentafel dus. We kwamen met een beter ontwerp, 9 kilo lichter en niet breder dan een gewone rolstoel. We testten hem in Guatemala. Nu was hij voldoende ver ontwikkeld om in productie te gaan.Si l'on pouvait aller une étape plus loin et prévenir la maladie, on pourrait faire des progrès considérables. Bien entendu, c'est par là que nous devons aller, de l'avant.
Als we zelfs nog een stap verder konden en de ziekte voorkomen, dan kunnen we het enorm veel beter doen. En, natuurlijk is het dat waar we naartoe moeten, als we vooruit willen.
Dans le formulaire de consentement, on mentionnait plein de risques. Celui que j'ai préféré,
c'est que quelqu'un pourrait télécharger ma séquence génétique,
aller au labo, et synthétiser un faux ADN d'Ellen, , et le mettre sur la scène d'un crime. (Rires) Mais, comme pour le Bio bricolage, les résultats et le potentiel positif d'une recherche pareille l'emporte de loin sur le risque. Et maintenant, vous vous demandez peut-être «Que ferais-je dans un biolabo ? » Il n'y a pas très longtemps on
se demandait,, « Eh bien ...[+++], qu'est-ce qu'on pourrait faire d'un ordinateur personnel ? Ça ne fait que commencer. Nous n'apercevons que la partie émergée de l'iceberg de l'ADN.
Ze vertelden me ove
r een hoop risico's voordat ik mijn toestemming gaf. Deze vond ik de leukste. Iemand kon mijn sequentie downloaden, teruggaan naar het lab, nep-Ellen-DNA genereren, en het op een plaats van misdrijf achterlaten. (Gelach) Maar net als bij doe-het-zelf-bio wegen de risico's lang niet op tegen de positieve resultaten en het positieve potentieel. Nu vraag je je misschien af: Wat kun je nou doen in een biolab? Nou, nog niet zo lang geleden vroegen we: Wat kan iemand nou doen met een computer? Het begint d
us nog maar net. We zien enkel de top van de ...[+++] DNA-ijsberg.Ce qu'ils auraient voulu avoir est assez simple : un site internet accessible au moment et à l'endroit qui leur semblaient les plus sûrs, comportant des informations précises sur les moyens de porter plainte, et donnant la possibilité de le faire par ordinateur plutôt que de devoir faire le premier pas et d'aller parler à quelqu'un qui pourrait même ne pas les croire.
En ze zeiden dat ze eigenlijk iets heel eenvoudigs hadden gewild: ze wilden een website, die ze konden bereiken op het tijdstip en de plek die voor hen het veiligst voelden, met duidelijke informatie over de mogelijkheid tot melden en de mogelijkheid om hun aanranding elektronisch aan te geven, zodat ze niet die eerste stap hoefden te zetten om ergens te spreken met iemand die ze misschien niet zou geloven.
Et nous avons maintenant des évaluations de risqu
e au sol quand vous avez une explosion sur le pas de tir. Finallement, tout à la fin, en 1964, la NASA mit un pied dans le projet et dit, D'accord, nous allons soutenir une étude de faisabilité pour une
petite version qui pourrait être lancée avec des Saturn V assemblées ensemble. C'est donc ce qu'a fait la NASA, avoir, vous savez, une version pour huits personnes qui irait sur Mars. Ils aimaient ça parce que les gars pourraient vivre là-bas en quelque sorte -- c'est comme vivre dans un
...[+++] sous-marin. Ca c'est le compartiment pour l'équipage. Ca commute de tel façon que ce qui est à l'envers est dans le bon sens quand vous êtes en mode gravité articiel. Les scientifiques s'entendaient toujours bien ensemble, and ils auraient pris sept astronautes et sept scientifiques. C'est une version pour 20 personnes pour aller jusqu'à Jupiter : couchettes, abris, salle d'exercices.
Hier hebben we inschattingen van de risico's aan de grond als er een ontploffing is op het lanceerplatform. Helemaal op het einde, tenslotte, in 1964, komt de NASA erbij en zegt: Wij steunen een haalbaarheidsstudie voor een kleine versie die in onderdelen kan worden gelanceerd met Saturn Vs en dan kan worden geassembleerd. Dus dat deed de NASA, en het resultaat was een versie voor 8 man die naar Mars zouden gaan. Ze vonden dat goed omdat de mannen daar zowat konden leven, zoals in een onderzeeër. Dit is de bemanningscabine. Ze kan kantelen, dus wat op zijn kop staat, staat rechtop als je je in kunstmatige zwaartekracht begeeft. De wetenschappers gingen nog steeds mee. Ze zouden
...[+++]zeven astronauten en zeven wetenschappers meenemen. Dit is een versie van 20 man, om naar Jupiter te gaan: bedden, stormkelders, een gymzaal. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
pourrait aller assez bien ->
Date index: 2023-05-21