Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "pourquoi sommes-nous toujours en afghanistan une décennie " (Frans → Nederlands) :
La question est : pourquoi sommes-nous toujours en Afghanistan une décennie plus tard ?
De vraag is: Waarom zijn we nog steeds in Afghanistan, tien jaar later?
Qu'est-ce qui rend le présent, plus particulièrement les bons moments du présent, si difficiles à vivre correcteme
nt? Réciproquement, pourquoi tant d'événements semblent plus faciles à savourer, à apprécier et à vivre, lorsqu'ils sont résolument terminés? Un des avantages du passé, c'est qu'il est une version éditée et réduite du présent. Même les meilleurs jours de nos vies contiennent une série de moments insipides et gênants. Dans notre mémoire, tels des éditeurs qualifiés d'heures de rushes et souvent de séquences plates, nous ver
...[+++]rouillons les moments les plus importants; et par conséquent construisons des séquences qui semblent bien plus significatives et intéressantes que leur cadre d'origine. Des heures de médiocrité peuvent être réduites en cinq ou six images parfaites. La nostalgie est le présent bonifié par le montage. Beaucoup de ce qui détruit le présent est pure anxiété. Le présent contient toujours un nombre important de possibilités, certaines très repoussantes, dont nous sommes toujours conscients. En théorie, tout peut arriver, un séisme, un anévrisme, un rejet - qui donne lieu à une anxiété non spécifique qui nous suit en permanence; le simple effroi face à l'inconnu de ce qui va se produire Mais après, bien sûr, seul un nombre très limité de choses horribles se produisent et nous oublions l'anxiété simultanément (ou plutôt passons à un nouveau présent).
Hoe komt het toch dat we het nu, en vooral de leukste momenten van het heden, zo
moeilijk ten volle kunnen ervaren? En waarom, omgekeerd, kunnen we van zo veel gebeurtenissen makkelijker genieten en waarderen als ze echt voorbij zijn? Een voordeel van het verleden is dat het een dramatisch ingekorte versie is van het heden. Zelfs de mooiste dagen van ons leven bestaan uit een serie saaie en ongemakkelijke momenten. Maar in onze herinnering leggen we alleen de meest betekenisvolle momenten vast,
als capabele redacteuren van uren van ruw en ...[+++] vaak niet-inspirerend materiaal. En zo creëren we reeksen die veel betekenisvoller en interessanter voelen dan de situaties waaruit ze voortkwamen. Uren van middelmatigheid worden teruggebracht tot vijf of zes perfecte beelden. Nostalgie is: het heden verrijkt door een redactie-apparaat. Pure angst verwoest veel van het heden. Het heden bevat altijd een enorme hoeveelheid mogelijkheden, sommige geweldig griezelig, waar we ons continu op achtergrond van bewust zijn. In theorie kan er van alles gebeuren, een aardbeving, een slagaderbreuk, een afwijzing - wat leidt tot de vage angst die veel van ons steeds maar voortsleept. De eenvoudige vrees over de onbekendheid van wat komen gaat. Maar natuurlijk gebeuren er uiteindelijk maar heel weinig van die dingen en meteen vergeten we de angst (of we richten die weer op het nieuwe heden).Alors, pourquoi, si nous pensons que nous sommes tous d'accord, que nous voulons un monde meilleur, que nous voulons un monde plus juste, comment se fait-il que nous n'utilisions pas le langage qui depuis toujours, nous a montré que nous pouvions faire tomber les barrières, et toucher les autres ?
Dus waarom, als we denken het met elkaar eens te zijn dat we een betere wereld willen, een rechtvaardigere wereld, waarom gebruiken we dan niet die taal die ons steeds heeft laten zien dat we barrières kunnen slechten en kunnen doordringen tot mensen?
P
arfois, j'entends toujours sa voix dans ma tête qui d
it, sans bravade ni rien : « La situation des femmes en
Afghanistan sera un jour meilleure. Nous devrions en préparer les fonda
tions, même si nous sommes tués. » Il n'y a p
as de mots adéquats pour dénoncer les terroristes d'al Shabaab qui ont attaqué West
...[+++]gate Mall à Nairobi le jour-même de la compétition de cuisine des enfants en septembre 2013. Ils ont tué 67 personnes, dont des poètes et des femmes enceintes.
Ik hoor haar stem nog in mijn gedachten, zonder enige bravoure: De omstandigheden zullen eens beter zijn voor de Afghaanse vrouwen. We moeten de weg bereiden hiervoor zelfs als we het met de dood bekopen. Woorden schieten tekort voor de walgelijke aanslag in Nairobi op de Westgate Mall door Al Shabaab, op de dag dat daar een kookwedstrijd was voor kinderen, in september 2013. Er waren 67 doden. Onder hen waren dichters en zwangere vrouwen.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
pourquoi sommes-nous toujours en afghanistan une décennie ->
Date index: 2023-07-18