Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "pourquoi entendre cet homme dire " (Frans → Nederlands) :
Abed était encore loin de mon esprit, lorsque l'année dernière, je suis retourné en Israël pour écrire sur l´accident, et le livre que j'ai alors écrit, « Une Vie à Moitié » était presque terminé quand j'ai réalisé que je voulais toujours rencontré Abed, et j'ai finalement compris pourquoi : entendre cet homme dire trois mots : « Je suis désolé. » Les gens s'excusent pour moins que ça.
Toch was Abed niet in mijn gedachten toen ik vorig jaar terugkeerde naar Israel om over het ongeluk te schrijven. Het boek wat ik toen schreef was getiteld ‘Half-Life’. Het was bijna klaar toen ik erkende dat ik Abed toch wou ontmoeten. Ik begreep eindelijk waarom: ik wilde de man drie woorden horen zeggen: Het spijt me. Mensen bieden hun excuses aan voor minder.
Malgré son absence, ce vieux mantra restait : Tu es observé. Mais des observations aussi ardentes peuvent mener à de l'anxiété, si bien que des années après
, quand j'examinais pourquoi tellement de jeunes hommes noirs étaient diagnostiqués schizophrènes, 6 fois plus que ce qu'ils devraient être, je n'
étais pas surpris d'entendre le psychiatre dire : « Les Noirs sont scolarisés dans la paranoïa. » Et je me demande ce que Bageye en d
...[+++]irait.
Zelfs in zijn afwezigheid gold de oude mantra: 'er wordt op je gelet'. Maar die intense waakzaamheid kan tot angst leiden. Jaren later onderzocht ik waarom zoveel zwarte mannen gediagnosticeerd werden met schizofrenie, zes keer meer dan normaal. Ik was niet verrast toen ik de psychiater hoorde zeggen: Zwarte mensen worden opgeleid in paranoia. Ik vraag me af wat 'Bageye' daarvan zou vinden.
Au lieu de ça, il y a eu une litanie d'optimisme ahurissant. À partir de 2004, chaque général est arrivé en disant : « J'ai hérité d'une situation lamentable, mais j'ai enfin les ressources et la stratégie adéqu
ates, qui feront de cette année, selon les termes du général Barno en 2004, « l'année décisive ». Eh bien devinez quoi? Ça n'est pas arrivé. Mais ça n'a pas empêché le
général Abuzaid de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour livrer, en 2005, « l'année décisive ». Ou encore le général David Richards d'arriver en 2
...[+++]006 et de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour offrir « l'année écrasante ». Ou, en 2007, l'adjoint du Ministre des affaires étrangères norvégien, Espen Eide, de dire qu'il allait apporter « l'année décisive ». Ou, en 2008, le major-général Champoux d'arriver et de dire qu'il allait fournir « l'année décisive ». Ou, en 2009, mon grand ami, le général Stanley McChrystal, de dire qu'il était « en plein dans l'année décisive ». Ou, en 2010, le Ministre des affaires étrangères britannique, David Miliband, de dire que nous allions enfin obtenir « l'année décisive ». Et vous serez ravis d'entendre qu'en 2011, aujourd'hui, Guido Westerwelle, le Ministre des affaires étrangères allemand, nous garantit que nous sommes dans « l'année décisive ». (Applaudissements) Pourquoi laissons-nous tout ceci se produire ? Eh bien la réponse est, bien sûr, que si vous dépensez 125 ou 130 milliards de dollars par an dans un pays, vous vous mettez dans la poche presque tout le monde, même les organisations humanitaires, qui commencent à recevoir d'énormes quantités d'argent des gouvernements américain et européens pour construire des écoles et des cliniques, sont peu disposées à récuser l'idée que l'Afghanistan est une menace existentielle pour la sécurité mondiale. Elles sont inquiètes, en d'autres termes, que si quelqu'un pense que ce n'est pas une telle menace, Oxfam, Save the Children, ne recevront pas l'argent pour construire leurs hôpitaux ...
In plaats daarvan was er een litanie van verbijsterend optimisme. Beginnend in 2004 kwam elke generaal binnen
en zei, Ik heb een ellendige situatie geërfd, maar eindelijk heb ik de juiste middelen en strategie, die zullen zorgen voor , in generaal Barno's woorden in 2004, het beslissende jaar . Raad eens? Dat was het geenszins. Maar dat belet
te generaal Abuzaid niet te zeggen dat hij de strategie en middelen had om in 2005 te zorgen voor het beslissende jaar . Of generaal David Richards die in 2006 zei dat hij de strategie en de midde
...[+++]len had om te zorgen voor het kanteljaar . Of in 2007, Espen Eide, de Noorse staatssecretaris Buitenlandse Zaken, die zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar . Of in 2008, generaal-majoor Champoux die binnenkwam en zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar Of in 2009, mijn grote vriend, generaal Stanley McChrystal, die zei dat hij tot zijn knieën in het beslissende jaar stond. Of in 2010, David Miliband, de Britse minister van Buitenlandse Zaken, die zei dat hij eindelijk zou gaan zorgen voor het beslissende jaar . En jullie zullen blij zijn te horen, nu in 2011, dat Guido Westerwelle, de Duitse minister van Buitenlandse Zaken, ons verzekert dat we aanbeland zijn in het beslissende jaar . (Applaus) Hoe kan het dat we dit allemaal laten gebeuren? Het antwoord is uiteraard dat als je 125 miljard of 130 miljard dollar per jaar uitgeeft in een land, je bijna iedereen erbij betrekt. Zelfs de hulpverleningsorganisaties -- die dan enorme hoeveelheden geld krijgen van de Amerikaanse en Europese overheden om scholen en hospitalen te bouwen -- zijn niet echt bereid om tegen te spreken dat Afghanistan een existentieel gevaar vormt voor de internationale veiligheid. Ze vrezen met andere woorden, dat als mensen geloven dat het niet zo'n probleem is -- Oxfam, Save the children -- geen geld zouden krijgen om hun scholen en hospitalen te bouwen. Ook is het erg moeilijk om een generaal met medailles op zijn borst, tegen te spreken. Het i ...Explique-moi ce qui ne va pas. Dis-moi ce qui ne va pas. Je
ne te comprend pas. Pourquoi pleures-tu? Et par ma
propre frustration envers mon rôle et ma responsabilité de
le faire devenir un homme pour se conformer à ces grandes lignes et à ces structu
res qui définissent cette boîte à hommes, je me retrouvais à
dire ...[+++] des trucs comme, Va dans ta chambre, allez, va dans ta chambre. Assieds-toi, ressaisis-toi et reviens me parler quand tu pourras me parler comme un -- Quoi? (public: Homme.) comme un homme. Et il a 5 ans. Et en avançant dans ma vie, je me disais, Mon dieu, qu'est-ce qui ne va pas chez moi? Qu'est-ce que je fais? Pourquoi je ferais ça? Et je repense. Je repense à mon père.
Vertel me wat er aan de hand is. Zeg me wat er aan de han
d is. Ik begrijp je niet. Waarom huil je? Vanuit mijn eigen frustratie over mijn rol en verantwoordelijkheid om een man van hem te maken, om de richtlijnen te volgen e
n de structuren die deze mannenkooi definiëren, zei ik dingen als: Ga gewoon naar je kamer. Ga gewoon, ga naar je kamer. Ga zitten, raap jezelf bij elkaar en kom terug om met mij te praten, zodra je met mij kan praten als een -- Wat? (Publiek: Man.) Als een man. Hij is vijf jaar oud. Naarmate ik levenswijzer word,
...[+++]zeg ik tegen mezelf: Help, wat is er mis met mij? Wat doe ik? Waarom doe ik dit? Ik denk aan vroeger. Ik denk aan mijn vader.Il n'y a pas de lum
ière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et
...[+++]puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door
deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze a
an dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsh
...[+++]eid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Et il y a les écoles nationales, qui sont les meilleures, et il y a les écoles de province. L'éco
le dont je rêvais à cette epoque était le Lycée du Kenya, une école nationale. J'ai raté la note minimale à un point près. Et j'étais tellement désemparée, je me disais Mon Dieu, qu'est ce que je vais faire maintenant? Et mon pere a dit écoute allons à cette école et parlons à la directrice. C'est juste un point après tout, peut etre qu'elle te laissera entrer s'il reste des places Donc on est allé à l'école et parce que nous n'étions pas des gens importants, que nous n'avions aucun privilège et parce que mon père n'avait pas le bon nom de fa
...[+++]mille il s'est fait traité comme un moins que rien. Et je me souviens être assise et entendre la directrice lui dire: vous vous prenez pour qui ? Vous êtes un rigolo pour penser que vous pourriez avoir une place Et dans mon collège, il y avait d'autres filles, elles étaient filles d'hommes politiques et leurs résultats étaient bien moins bons que les miens mais elles étaient rentree au Lycée du Kenya.
We hebben nationale scholen, die de beste zijn, en provinciale scholen. Mijn droomschool was toen 'Kenia High School', een nationale school. Ik zakte vanwege één punt. Ik was zo teleurgesteld en dacht: Ik zakte vanwege één punt. Ik was zo teleurgesteld en dacht: Wat ga ik nu doen? Mijn vader zei: Oké, luister. We gaan met de directrice praten. Mijn vader zei: Oké, luister. We gaan met de directrice praten. Het gaat maar over één punt. Misschien laat ze je toe als de plek er nog is. We gingen naar
de school. Omdat we niet belangrijk en niet bevoorrecht waren en mijn vader niet de juiste achternaam had, werd hij als
vuil beha ...[+++]ndeld. Ik hoorde de directrice zeggen: Wie denkt u dat u bent? Maakt u een grap of denkt u echt dat wij u die plek geven? Op mijn school zaten andere meisjes, kinderen van politici, die het veel slechter deden dan ik en zij werden toegelaten.(Musique) ♪ Tu vois ces bottes de travail dans mes mains ♪ ♪ Elles vont probablement t'aller, mon fils ♪ ♪ Prends-les comme un ca
deau de ma part ♪ ♪ Pourquoi ne les essayerais-tu pas ? ♪ ♪ Ça ferait du bien à ton vieux père de voir ça ♪ ♪ de te voir un jour marcher dan
s ces bottes ♪ ♪ Et prendre ta place parmi les hommes ♪ ♪ Qui travaillent autour de le cale ♪ ♪ Ces bottes du mort sont vieilles et ratatinées ♪ ♪ Quand un gars cherche du travail et une place dans le monde ♪
...[+++] ♪ Qu'il est temps pour lui de bâtir sa vie ♪ ♪ Et marcher jusqu'à la rivière dans ses propres bottes usées ♪ ♪ Et il ajouta : je meurs, fils, et je te le demande ♪ ♪ Fais une dernière chose pour moi ♪ ♪ Tu es une jeune pousse et tu te prends pour un chêne ♪ ♪ Un graine pour grandir ♪ ♪ doit faire pousser ses racines ♪ ♪ Alors mets un pied après l'autre ♪ ♪ dans les bottes du mort ♪ ♪ Ces bottes du mort sont vieilles et ratatinées ♪ ♪ Quand un gars cherche du travail et une place dans le monde ♪ ♪ Qu'il est temps pour lui de bâtir sa vie ♪ ♪ Et marcher jusqu'à la rivière dans ses propres bottes usées ♪ ♪ J'ai répondu : « Pourquoi diable ferais-je ça ? ♪ ♪ Pourquoi devrais-je accepter ? » ♪ ♪ Des gifles, c'est tout ce que je n'ai jamais reçu de lui ♪ ♪ Aussi loin qu'il m'en souvienne ♪ ♪ C'est pas comme s'il m'avait pourri gâté avec sa gentillesse ♪ ♪ jusqu’à présent, tu vois ♪ ♪ j'ai un plan pour quitter cet endroit ♪ ♪ Quand je serai majeur en septembre ♪ ♪ Les bottes du mort connaissent le chemin vers le bas de la colline ♪ ♪ Elles pourraient faire la route seules et c'est sûrement ce qui va arriver ♪ ♪ Il y a plein d’opportunités, plein de routes différentes ♪ Tu ne me verras jamais porter ces bottes du mort ♪ ♪ Comment a-t-il pu croire ♪ ♪ Que je pourrais être heureux à finir comme lui ♪ ♪ Qui n'a même pas deux sous dans sa poche ♪ ♪ Et un pot fêlé pour pisser ? ♪ ♪ Souhaitait-il vraiment la même chose pour moi ♪ ♪ Était-ce sa dernière volonté ? ♪ ♪ Il dit : « Bon dieu mais que vas-tu faire? » ...
(
Muziek) ♪ Zie deze werklaarzen in mijn handen ♪ ♪ Ze passen je nu waarschijnlijk wel, zoon ♪ ♪ Neem ze, je krijgt ze cadeau van mij ♪
♪ Waarom pas je ze niet? ♪ ♪ Het zal je oude vader goed doen ♪ ♪ Je op een dag met deze laarzen te zien rondlopen. ♪ ♪ En neem plaats tussen de mannen ♪ ♪ Die werken op de scheepshelling ♪ ♪ Deze laarze
n van een dode man, hoewel oud en afgedragen ♪ ♪ Als een kerel een baan en een plek in de wereld w
...[+++]il ♪ ♪ En het tijd is voor een man om zelfstandig te worden ♪ ♪ En naar de rivier te lopen in de laarzen van zijn vader ♪ ♪ Hij zei: Ik ga dood zoon, en ik vraag je ♪ ♪ of je nog één ding voor mij wilt doen ♪ ♪ Je bent nog maar net een jong boompje, en je denkt dat je een boom bent ♪ ♪ Voor je kunt bloeien ♪ ♪ moet je eerst wortels ontwikkelen ♪ ♪ Eerst de ene voet en dan de andere ♪ ♪ In deze laarzen van een dode man ♪ ♪ Deze laarzen van een dode man, hoewel oud en afgedragen ♪ ♪ Als een kerel een baan en een plek in de wereld wil ♪ ♪ En het tijd is voor een man om zelfstandig te worden ♪ ♪ En naar de rivier te lopen in de laarzen van zijn vader ♪ ♪ Ik zei: Waarom zou ik dat in godsnaam doen? ♪ ♪ Waarom zou ik instemmen? ♪ ♪ Als ik alleen zijn hand kreeg ♪ ♪ Voor zover ik me herinner ♪ ♪ Hij heeft me niet bepaald met zijn vriendelijkheid overladen ♪ ♪ Tot dan, zie je ♪ ♪ Had ik mijn eigen plan en ik verlaat deze plaats ♪ ♪ Als ik oud genoeg ben ♪ ♪ Deze laarzen van een dode man kennen de weg de heuvel af ♪ ♪ Ze kunnen daar zelf heen lopen en doen dat waarschijnlijk ook ♪ ♪ Ik heb veel andere keuzes en veel andere routes ♪ ♪ En je zult me nooit zien lopen in deze laarzen van een dode man ♪ ♪ Waardoor dacht hij ♪ ♪ Dat ik zoals hij wilde eindigen ♪ ♪ Want hij heeft amper een paar centen over ♪ ♪ Of een kapotte pot om in te pissen? ♪ ♪ Hij wilde hetzelfde voor mij ♪ ♪ Was dat zijn laatste wens? ♪ ♪ Hij zei: Wat wil jij gaan doen? ♪ ♪ Ik zei: Alles beter dan dit ♪ ♪ Deze laarzen van een dode man kennen de weg de heuvel af ♪ ♪ Ze kunnen daar z ...Ziauddin Yousafzai, enseignant pakistanais, rappelle au monde une vérité simple que beau
coup ne veulent pas entendre : les femmes et les hommes méritent des chances égales en termes d'instruction, d'autonomie et d'identité indépendante. Il parle de sa vie et de la vie de sa fille, Malala sur qui un Taliban a tiré en 2012, simplement parce qu'elle osait
aller à l'école. « Pourquoi ma fille est-elle si forte ? » demande Yousafzai. « Parce que je ne lui ai pas coupé les ailes
...[+++]. »
De Pakistaanse pedagoog Ziauddin Yousafzai herinnert de wereld aan een eenvoudige waarheid die velen niet willen horen: vrouwen en mannen verdienen gelijke mogelijkheden voor onderwijs, autonomie en een onafhankelijke identiteit. Hij vertelt verhalen over zijn eigen leven en het leven van zijn dochter, Malala, die in 2012 door de Taliban werd neergeschoten om het simpele feit dat ze naar school ging. Waarom is mijn dochter zo sterk? vraagt Yousafzai zich af. Omdat ik haar vleugels niet heb afgeknipt.
La question, « Pourquoi reste-t-elle ? » est un code pour certains pour dire « C'est sa faute car elle reste » comme si les victimes choisissaient intentionnellement de tomber amoureuses d'hommes qui ont l'intention de les détruire.
De vraag Waarom blijft ze? is voor sommigen codetaal voor Het is haar eigen fout dat ze blijft , alsof slachtoffers er bewust voor kiezen om verliefd te worden op mannen die erop uit zijn ons te vernietigen.
Je vais vous parler des espaces que les hommes créent pour leur usage privé. Mais d'abord, je vais vous dire pourquoi je suis ici. Il y a 2 raisons. Ces deux petits gars sont mes 2 fils : Ford et Wren.
Wel, ik ga daadwerkelijk praten over de plekken die mannen voor zichzelf scheppen. Maar eerst wil ik vertellen waarom ik hier ben. Ik ben hier voor twee dingen. Deze twee mannen zijn mijn twee zoons Ford en Wren.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
pourquoi entendre cet homme dire ->
Date index: 2021-09-25