Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "pourquoi adoptons-nous encore " (Frans → Nederlands) :
Pour moi, la question est souvent : pourquoi adoptons-nous encore l'idée du « self-made-man » sur laquelle le capitalisme repose depuis ses débuts ?
Iets wat ik me vaak afvraag is: waarom koesteren we nog steeds het idee van de selfmade-man, waarop het kapitalisme altijd heeft gebouwd?
Pourquoi est-ce que c'est un problème courant dans notre société et partout dans le monde aujourd'hui ? Pourquoi entendons-nous encore et encore de nouveaux scandales faisant éruption dans de grandes institutions comme l'Eglise Catholique ou le programme de football de Penn State ou les Boy Scouts américains, etc. ?
Waarom is dat tegenwoordig over de hele wereld zo'n probleem? Waarom is dat tegenwoordig over de hele wereld zo'n probleem? Waarom komen er steeds weer nieuwe schandalen boven water in gevestigde instituties als de katholieke kerk, of de Penn State footballopleiding, of de Amerikaanse scouting en ga zo maar door?
Alors pourquoi essayons-nous encore d'en débattre ? Pourquoi essayons-nous de convaincre d'autres personnes de croire à des choses qu'elles ne veulent pas croire ? Et est-ce même une bonne chose à faire ? Est-ce un bon moyen de traiter un autre être humain, d'essayer de lui faire penser quelque chose qu'il n'a pas envie de penser ?
Waarom geven we ons al die moeite? Waarom proberen we andere mensen te overtuigen om dingen te geloven die ze niet willen geloven? Is dat zelfs netjes? Is het netjes om iemand anders iets te willen laten denken wat hij of zij eigenlijk niet wil denken? Is het netjes om iemand anders iets te willen laten denken wat hij of zij eigenlijk niet wil denken?
Jusqu'à peu, ce que nous connaissions du cerveau c'était ce que le cerveau d'autres animaux pouvait faire aussi. Ainsi nous pouvions utiliser des modèles animaux. Nous savions comment les cerveaux voient, et comment ils contrôlent le corps, et comment ils entendent et ressentent. Et tout le projet de compréhension de la façon dont les cerveaux font des choses spécifiquement humaines, apprendre le langage, et les concepts abstraits, et réfléchir aux pensées des autres, est vraiment très nouveau. Et nous
ne connaissons pas encore les implications de cette compréhension. C.A. : Alors j'ai encore une dernière question. Il y a ce qu'on appell
...[+++]e le problème épineux de la conscience, qui préoccupe beaucoup de gens. La notion qu'on puisse comprendre pourquoi le cerveau fonctionne, peut-être. Mais pourquoi les gens ressentent-ils des choses ?
Tot voor kort was onze kennis over het brein dingen die elk ander dierlijk brein ook kon doen. Dus we konden het in dierenmodellen bestuderen. We wisten hoe hersenen kijken en hoe ze het lichaam besturen, en hoe ze horen en voelen. En het hele project van begrijpen hoe hersenen de unieke menselijke dingen doen, taal leren, en abstracte concepten, en denken over andermans gedachten, dat is geheel nieuw. En we weten nog niet wat de implicaties zullen zijn van het begrijpen hiervan. C.A.: Ik heb nog een vraag. Er bestaat iets genaamd het moeilijke probleem van bewustzijn, dat veel mensen bezighoudt. Het b
esef dat je kunt begrijpen waarom een brein werkt, ...[+++] misschien. Maar waarom moet iemand iets voelen?Nous pouvons juste augmenter les impôts un petit peu et réduire l'écart surtout si nous augmentons les impôts des riches. Les Républicains disent, hey, non, non, nous avons une meilleure idée Pourquoi ne baisserions-nous pas les deux lignes ? Pourquoi ne baisserions-nous pas les dépenses du gouvernement ainsi que les impôts gouvernementaux et alors nous aurions une trajectoire du déficit à long-terme encore plus favorable ?
We heffen gewoon wat meer belastingen en dichten die kloof. Zeker als we de rijken meer gaan belasten. Maar de republikeinen vinden dat ze een beter idee hebben: waarom niet beide lijnen omlaag brengen? Waarom niet overheidsuitgaven en belastingen verminderen. Dat moet op de langere termijn betere resultaten geven om wat te doen aan het tekort.
Le philosophe Stephen Cave commence par une question sombre mais fascinante : quand avez-vous compris pour la première fois que vous alliez mourir ? Et encore plus intéressant : pourquoi nous, les humains, refusons-nous si souvent l'inéluctabilité de la mort ? Dans une conférence passionnante, Cave explore les quatre récits communs à toutes les civilisations que nous nous racontons à nous mêmes pour « nous aider à gérer la peur de la mort ».
Filosoof Stephen Cave begint met een donkere maar boeiende vraag: wanneer realiseerde je je voor het eerst dat je zou sterven? En interessanter: waarom wijzen mensen zo vaak de onvermijdelijkheid van de dood af? In een boeiend gesprek verkent Cave vier verhalen — die beschavingen gemeen hebben — die we onszelf vertellen om ons te helpen om te gaan met de terreur van de dood.
Au lieu de ça, il y a eu une litanie d'optimisme ahurissant. À partir de 2004, chaque général est arrivé en disant : « J'ai hérité d'une situation lamentable, mais j'ai enfin les ressources et la stratégie adéquates, qui feront de cette année, selon les termes du général Barno en 2004, « l'année décisive ». Eh bien devinez quoi? Ça n'est pas arrivé. Mais ça n'a pas empêché le général Abuzaid de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour livrer, en 2005, « l'a
nnée décisive ». Ou encore le général David Richards d'arriver en 2006 et de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour offrir « l'année écrasante ». Ou, en 2007,
...[+++] l'adjoint du Ministre des affaires étrangères norvégien, Espen Eide, de dire qu'il allait apporter « l'année décisive ». Ou, en 2008, le major-général Champoux d'arriver et de dire qu'il allait fournir « l'année décisive ». Ou, en 2009, mon grand ami, le général Stanley McChrystal, de dire qu'il était « en plein dans l'année décisive ». Ou, en 2010, le Ministre des affaires étrangères britannique, David Miliband, de dire que nous allions enfin obtenir « l'année décisive ». Et vous serez ravis d'entendre qu'en 2011, aujourd'hui, Guido Westerwelle, le Ministre des affaires étrangères allemand, nous garantit que nous sommes dans « l'année décisive ». (Applaudissements) Pourquoi laissons-nous tout ceci se produire ? Eh bien la réponse est, bien sûr, que si vous dépensez 125 ou 130 milliards de dollars par an dans un pays, vous vous mettez dans la poche presque tout le monde, même les organisations humanitaires, qui commencent à recevoir d'énormes quantités d'argent des gouvernements américain et européens pour construire des écoles et des cliniques, sont peu disposées à récuser l'idée que l'Afghanistan est une menace existentielle pour la sécurité mondiale. Elles sont inquiètes, en d'autres termes, que si quelqu'un pense que ce n'est pas une telle menace, Oxfam, Save the Children, ne recevront pas l'argent pour construire leurs hôpitaux ...
In plaats daarvan was er een litanie van verbijsterend optimisme. Beginnend in 2004 kwam elke generaal binnen en zei, Ik heb een ellendige situatie geërfd, maar eindelijk heb ik de juiste middelen en strategie, die zullen zorgen voor , in generaal Barno's woorden in 2004, het beslissende jaar . Raad eens? Dat was het geenszins. Maar dat belette generaal Abuzaid niet te zeggen dat hij de strategie en middelen had om in 2005 te zorgen voor het beslissende jaar . Of generaal David Richards die in 2006 zei dat hij de strategie en de middelen had om te zorgen voor het kanteljaar . Of in 2007, Espen Eide, de Noorse staatssecretaris Buitenlandse Zaken, die zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar . Of in 2008, generaal-majoor Champoux die
...[+++]binnenkwam en zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar Of in 2009, mijn grote vriend, generaal Stanley McChrystal, die zei dat hij tot zijn knieën in het beslissende jaar stond. Of in 2010, David Miliband, de Britse minister van Buitenlandse Zaken, die zei dat hij eindelijk zou gaan zorgen voor het beslissende jaar . En jullie zullen blij zijn te horen, nu in 2011, dat Guido Westerwelle, de Duitse minister van Buitenlandse Zaken, ons verzekert dat we aanbeland zijn in het beslissende jaar . (Applaus) Hoe kan het dat we dit allemaal laten gebeuren? Het antwoord is uiteraard dat als je 125 miljard of 130 miljard dollar per jaar uitgeeft in een land, je bijna iedereen erbij betrekt. Zelfs de hulpverleningsorganisaties -- die dan enorme hoeveelheden geld krijgen van de Amerikaanse en Europese overheden om scholen en hospitalen te bouwen -- zijn niet echt bereid om tegen te spreken dat Afghanistan een existentieel gevaar vormt voor de internationale veiligheid. Ze vrezen met andere woorden, dat als mensen geloven dat het niet zo'n probleem is -- Oxfam, Save the children -- geen geld zouden krijgen om hun scholen en hospitalen te bouwen. Ook is het erg moeilijk om een generaal met medailles op zijn borst, tegen te spreken. Het i ...Pourquoi n'aiment-ils pas mon blog? Donc nous avons lu son blog qui devenait de pire en pire et la recherche associée est devenue Attardés . Le blogueur s'énervait encore plus dans ses textes il commençait à jurer, etc. Donc nous lui avons attribué Tu crains . Puis finalement Baise mon cul . Cet individu pensait qu'il avait affaire à quelque chose d'intelligent, mais bien sûr nous avions juste écrit ce programme et testé. Cela n'a pas marché du tout. Nous n'avons donc plus cette option.
Waarom vinden ze mijn blog niet leuk? Dan hebben we zijn blog gelezen, wat in feite van kwaad naar erger ging. Dus zeiden we dat de verwante zoekopdracht Debielen was. Vervolgens werd hij nog kwader en hij schreef -- hij begon scheldnamen te gebruiken en zo. Toen produceerden we Jullie zijn achterlijk . Uiteindelijk eindigde het met Loop naar de maan . Hij dacht dus dat hij te maken had met iets intelligents, en natuurlijk hebben we dit programma zowat geschreven en uitgeprobeerd, maar het werkte niet. Nu hebben we deze functie niet meer.
ça vient des économistes qui imposent leur mode de pensée mécanique à la science. Le fait que nous ne savons tout bonnement pas quand le réchauffement que nous créons sera totalement submergé par des boucles de rétroaction. Do
nc une fois encore, pourquoi prenons-nous ces risques fous avec ce qui est précieux? Toute une gamme d'explications vous viennent peut-être à l'esprit à présent, comme la cupidité. C'est une explication populaire, et elle est en grande partie vraie. Parce prendre de gros risques, comme nous le savons tous, est payant. Une autre explication qu'on entend souvent pour justifier
...[+++] l'imprudence c'est l'orgueil. Et la cupidité et l'orgueil sont intimement liés quand il s'agit d'imprudence. Par exemple, si vous êtes un banquier de 35 ans qui gagne 100 fois plus qu'un chirurgien du cerveau, alors il vous faut un récit, il vous faut une histoire qui légitime cette disparité. Et en fait vous n'avez pas beaucoup de choix.
het komt van de economen die hun mechanistische denkwijze toepassen op de wetenschap. Feit is dat we gewoon niet weten wanneer de opwarming die we veroorzaken, op hol zal slaan door een zichzelf versterkende kringloop. Dus waarom nemen we wederom deze absurde risico's met wat ons dierbaar is? Een reeks verklaringen zal jullie nu te binnen schieten, zoals hebzucht. Dit is een populaire verklaring, en er schuilt veel waarheid in. Want we weten allemaal dat grote risico's nemen, een hoop
geld oplevert. Een andere verklaring die je vaak hoort voor roekeloosheid, is overmoed. En hebzucht en overmoed zijn intiem verweven als het op roekelooshe
...[+++]id aankomt. Als je bijvoorbeeld een 35-jarige bankier bent en 100 keer meer verdient dan een hersenchirurg, dan moet je dat verklaren, je hebt een verhaal nodig om zo'n ongelijkheid recht te praten. En je hebt eigenlijk niet zoveel varianten.Des études ont montré que faire des croquis et des gribouillages améliore notre compréhension — et notre réflexion créative. Alors pourquoi nous sentons-nous encore gênés quand on nous prend en train de gribouiller dans une réunion? Sunni Brown dit : Gribouilleurs, unissez-vous! Elle démontre qu'on débloque notre cerveau par le biais d'un crayon et d'un bloc note
Studies tonen aan dat schetsen en doedelen ons begrip en ons creatief denken verbeteren. Waarom schamen we ons dan wanneer we betrapt worden op doedelen tijdens een vergadering? Sunni Brown zegt: doedelaars, verenig jullie! Ze breekt een lans voor het ontsluiten van je hersenen via een pen en een blocnote.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
pourquoi adoptons-nous encore ->
Date index: 2023-04-22