Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "pour un éditeur de manuel " (Frans → Nederlands) :
Ca me tue. Je ne plaisante pas. J'ai travaillé pour un éditeur de manuel, et en tant qu'écrivain, on me disait toujours de ne jamais utiliser d'histoire de plaisanterie, de langage séduisant, parce que mon travail pourrait ne pas être pris au sérieux et comme scientifique . N'est-ce pas ? Je veux dire, parce que Dieu interdit à quelqu'un de s'amuser quand on étudie les sciences. Donc nous avons ce domaine scientifique qui concerne les gelées, et les changements de couleurs. Regardez.
Ik knap erop af. Ik meen het. Ik heb gewerkt voor een educatieve uitgeverij. Ze vroegen me altijd om geen verhalen of leuke, boeiende taal te gebruiken, omdat mijn werk dan niet kan worden beschouwd als ‘ernstig’ en ‘wetenschappelijk’. Je mag dus geen plezier beleven aan het leren van wetenschap. Er is een domein in de wetenschap waar alles draait om slijm en kleuromslagen. Kijk maar.
Le Dallas Morning News a gagné un Pr
ix Pulitzer en 1994 pour une série d'articles sur
les femmes dans le monde, mais une des journalistes m'a dit qu'elle était convaincue que cela ne serait jamais arrivé s'ils n'avaient pa
s eu une assistante éditeur étrangère, et qu'ils n'auraient pas eu quelques uns de ces sujets sans des journalistes et éditeurs femmes sur le terrain, une en particulier sur les mutilation génitales des femmes. Le
...[+++]s hommes ne seraient pas admis dans ces situations.
De Dallas Morning News won in 1994 een Pulitzer voor een reeks over vrouwen over de hele wereld. Eén van de verslaggevers zegde me dat ze overtuigd was dat dit niet zou zijn gebeurd zonder de vrouwelijke assistent-redacteur buitenland, en dat ze bepaalde verhalen niet zouden hebben gekregen zonder vrouwelijke reporters en redacteurs ter plekke, vooral dat over vrouwenbesnijdenis. Mannen zouden niet toegelaten zijn in die situaties.
J'ai appelé l'éditeur et demandé Qu'est ce qui se passe ? Comment est-ce possible ? L'éditeur a répondu, avec un dédain énorme, Je l'ai lu. Et nous n'allons pas le publier, parce que nous ne publions que ce qui a rapport avec la science . Et c'est un problème important parce que ça veut dire que nous devons, en tant que société, penser à c
e qui est important pour nous. Et si c'est juste les journaux et les publications scientifiques, nous avons un problème. Voici un autre exemple de quelque chose qui ... C'est un petit spectrophotomèt
...[+++]re. Cela mesure l'absorption de la lumière dans un échantillon. Ce qui est bien, c'est que vous avez une source lumineuse qui s'allume et s'éteint à 1.000 Hertz. Et une autre source lumineuse qui détecte cette lumière à 1.000 Hz. Et donc, vous pouvez utiliser ce système en plein jour.
Ik belde de redacteur en ik zei: Wat is er aan de hand? Hoe is dit mogelijk? De redacteur zei, met enorme minachting: Ik heb het gelezen. We gaan het niet publiceren, omdat we alleen wetenschap publiceren. Dit is een belangrijke kwestie omdat het betekent dat we, als samenleving, moeten nadenken over wat we waarderen. Als dat alleen maar papers en Physical Review Letters zijn hebben we een pro
bleem. Hier nog een ander voorbeeld. Dit is een kleine spectrofotometer. Hij meet de lichtabsorptie in een monster. Het leuke hiervan is dat je
...[+++]een lichtbron hebt die aan en uit flikkert met een frequentie van 1000 hertz. Een andere lichtbron detecteert dat licht bij 1000 hertz. Je kunt dit systeem dus op klaarlichte dag gebruiken. Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était
un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a d
...[+++]it : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar
een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebb
...[+++]en geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...J'ai ouvert un studio et j'ai essayé d'être publié. J'envoyais mes livres. J'envoyais des centaines de
cartes postales aux éditeurs et aux directeurs artistiques, mais il n'y avait aucune réponse. Et mon grand-père m'appelait toutes les semaines, et disait : « Jarrett, comment ça avance ? Est-ce que tu as un job ? » Parce qu'il avait investi une grosse somme d'argent dans mes études universitaires. Et je disais : « Oui, j'ai un job. J'écris et j'
illustre des livres pour enfants. » Et il disait : « Eh bien, qui te paie pour ça ? » Et j
...[+++]e répondais : « Personne. Personne pour le moment. Mais je sais que ça va arriver. » J'avais l'habitude de travailler le week-end à la programmation saison creuse de Hole in the Wall pour faire un peu d'argent tout en essayant de me lancer, et ce gamin qui était hyper-chargé d'énergie, j'ai commencé à l'appeler « Monkey Boy » (garçon-singe). Je suis rentré à la maison et j'ai écrit un livre appelé « Bonne nuit, Monkey Boy ». Et j'ai envoyé un dernier lot de cartes.
Ik begon een studio en probeerde een uitgever te vinden. Ik verstuurde mijn boeken. Ik stuurde honderden briefkaarten naar redacteuren en art directors, maar die werden niet beantwoord. Mijn opa belde mij elke week, en vroeg dan: Jarret, hoe gaat het? Heb je al een baan? Want hij had net een grote som geld geïnvesteerd in mijn universitaire opleiding. Want hij had net een grote som geld geïnvesteerd in mijn universitaire opleiding. Dan zei ik: Ja, ik heb een baan. Ik schrijf en illustreer
kinderboeken. Hij zei: Maar wie betaalt je daarvoor? Ik zei: Op dit moment nog niemand. Maar ik weet dat het gaat gebeuren. Ik zei: Op dit moment nog n
...[+++]iemand. Maar ik weet dat het gaat gebeuren. Ik werkte in de weekends bij Hole in the Wall in het laagseizoenprogramma om wat bij te verdienen terwijl ik van de grond probeerde te komen. Een van de kinderen was zo hyperactief dat ik hem Monkey Boy noemde (Apenjoch) Een van de kinderen was zo hyperactief dat ik hem Monkey Boy noemde (Apenjoch) Thuisgekomen schreef ik een boek met als titel: Welterusten, Apenjoch . Ik verstuurde een laatste stapel kaarten.Chaque fois que rentre chez moi, je fais face aux habituelles
causes d'irritation pour la plupart des Nigérians: notre infrastructure en échec, notre gouvernement en échec. Mais je vois aussi la ténacité incroyable des gens qui s'épanouissent malgré le gouvernement, plutôt que grâce au gouvernement. Chaque été, j'anime des ateliers d'écriture à Lagos. Et je trouve formidable le nombre de personnes qui s'inscrivent, le nombre de personnes qui ont hâte d'écrire, pour raconter des
histoires. Avec mon éditeur nigérian, nous venons de
lancer ...[+++] une ONG qui s'appelle Farafina Trust. Et nous avons de beaux rêves de construire des bibliothèques et de rénover celles qui existent déjà. Nous allons fournir des livres aux écoles gouvernementales qui n'ont rien dans leurs bibliothèques. Nous voudrions aussi organiser plein d'ateliers de lecture et d'écriture, pour toutes les personnes qui ont envie de raconter nos nombreuses histoires.
Telkens ik thuis ben, word ik geconfronteerd met de gebruikelijke oor
zaken van irritatie voor de meeste Nigerianen: onze gebrekkige infrastructuur, onze mislukte regering. Maar ook met de ongelofelijk
e veerkracht van de mensen die opbloeien ondanks de overheid, eerder dan dankzij. Elke zomer geef ik schrijfworkshops in Lagos. Het is ongelofelijk hoeveel mensen zich ervoor opgeven, hoeveel mensen popelen om te schrijven, om verhalen te vertellen. Mijn Nigeriaanse uitgever en ik hebben net een stichting opgezet die Farafina Trust heet.
...[+++]We hebben grootse plannen om bibliotheken te bouwen en bestaande bibliotheken te renoveren, en boeken te voorzien voor openbare scholen die niks in hun bibliotheken hebben staan, en ook heel veel workshops te organiseren, over lezen en schrijven, voor alle mensen die hongerig zijn om onze vele verhalen te vertellen.Alors on s'est dit, On aura to
us ces écrivains et éditeurs et tout le monde - une espèce de communauté d'écrivains venant au bureau tous les jo
urs de toute façon, pourquoi nous n'ouvrons pas tout simplement l'entrée de l'immeuble pour qu'ils viennent après l'école, recevoir de l'aide supplémentaire pour leurs devoirs écrits, et donc essentiellement ne plus avoir de barrière entre ces deux communautés ? Et donc l'idée c'était que l'on pouvait travailler sur ce qu'on était en train de faire, mais à 14h30 les élèves
...[+++]débarquent et on arrête de faire ce qu'on fait, ou on l'échange, ou on travaille un peu plus tard après ou quoi que ce soit.
Dus dachten wij: We hebben straks al die schrijvers en redacteuren enzo -- een soort schrijfgemeenschap die toch elke dag op kantoor komt, waarom opene
n we niet gewoon de voordeur voor leerlingen zodat die daar na schooltijd extra hulp kunnen krijgen met hun s
chrijftaken, op die manier is er geen barrière tussen die twee gemeenschappen. Het idee was dus dat we zouden werken waaraan we aan het werk waren, om 14.30 stromen de leerlingen binnen en leg je neer waar je mee bezig bent, of je ruilt of je doet het later op de dag of wat dan o
...[+++]ok.C'est du jamais vu, à la fois pour nous l'éditeur et pour l'auteur.
Dat is ongehoord, voor ons, de uitgever, en voor de auteur.
Et j'étais très content de cette idée. J'allais parler un peu de recherche, un peu de cuisine. Vous savez, nous faisons tellement de choses dans la cuisine, je pensais que ce serait intéressant. Et j'ai écrit quelques chapitres. Et je les ai présentés aux éditions MIT qui m'ont dit, C'est mignon
, mais ce n'est pas pour nous, Cherchez un au
tre éditeur. J'ai essayé auprès d'autres gens, et tous m'ont dit la même chose, Mignon. Pas pour nous. Jusqu'à ce que quelqu'un me dise, Ecoutes. Si tu es sérieux avec ce truc, il faut d'abord que tu écrives un livre sur
...[+++] tes recherches. Tu dois publier quelque chose. Et ensuite, tu auras l'occasion d'écrire quelque chose d'autre. Si c'est vraiment ce que tu veux faire, il faut le faire comme cela. Alors j'ai dit, Mais je n'ai pas vraiment envie d'écrire sur mes recherches.
En ik was hier erg enthousiast over. Ik zou het een beetje hebben... ... over onderzoek, een beetje over de keuken. Weet je, we doen zo veel in de keuken, ik dacht dat het interessant zou zijn.
Dus ik schreef een paar hoofdstukken, en ik bracht het naar de MIT uitgeverij en die zeiden Schattig, maar niks voor ons. Zoek maar iemand anders. Ik probeerde het bij andere uitgeverijen en ze zeiden allemaal hetzelfde Schattig, niks voor ons. . Totdat iemand zei: Luister, als je dit serieus wil, moet je eerst een boek over je onderzoek schrijven. Je moet iets publiceren. en dan krijg je de kans om iets anders te schrijven. als je het echt wil, m
...[+++]oet je dat doen. Dus ik zei Maar ik wil helemaal niet over mijn onderzoek schrijven.J'avais gagné un prix qui m'amenait à New York, pour y rencontrer des éditeurs, des agents et d'autres auteurs.
De prijs was een reis naar New York om topredacteurs, topvertegenwoordigers en andere auteurs te ontmoeten.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
pour un éditeur de manuel ->
Date index: 2022-06-25