Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "pour produire des sons qui par la suite deviennent idées " (Frans → Nederlands) :
Là par exemple, si je fais bien mon boulot et que vous faites bien le vôtre, vous ne pensez pas au fait que je contorsionne ma bouche, ma langue et mes cordes vocales pour produire des sons qui par la suite deviennent idées dans votre cerveau. Ça arrive, c'est tout.
Zoals nu, als ik doe wat ik moet doen en jij doet wat jij moet doen, denk je er niet bij na dat ik mijn mond, tong en stembanden gebruik om geluid te maken die vervolgens bestaan als ideeën in je hoofd; het gebeurt gewoon.
Donc on a une idée de comment jouer sérieusement, créer l'univers en comm
ençant avec en gros moins d'une goutte de matériaux, et on crée tout ce qu
e nous pouvons voir dans toutes les directions, d'accord, de presque rien - c'est à dire, quelque chose d'extrêmement minuscule, extrêmement petit - et c'est presque parfait, sauf qu'il y a ces minuscules fluctuatio
ns à un niveau de 1 pour ...[+++] 100 mille, ce qui fi
nit par produire les motifs et architectures intéressants que nous voyons, à savoir, les galaxies, les
étoiles et ainsi de suite.
N
u hebben we dus een idee hoe we serieus kunnen spelen, hoe we het he
elal kunnen creëren door te beginnen met in feite minder dan een druppeltje materiaal, en zo alles te creëren wat we kunnen zien, in elke richting, snap je, van bijna niets -- althans van iets vreselijk nietigs, vreselijk kleins -- en het is bijna perfect, behalve dat er die kleine fluctuaties zijn van het niveau van 1 op 100.000 die in staat blijken om de interessante patronen en ontwerpen die we zien te
...[+++] maken, dat zijn de sterrenstelsels en sterren enzovoorts.Au lieu de ça, il y a eu une litanie d'opti
misme ahurissant. À partir de 2004, chaque général est arrivé en disant : « J'ai hérité d'une situation lamentable, mais j'ai enfin les ressources et la stratégie adéquates, qui feront de cette année, selon les termes du général Barno en 2004, « l'année décisive
». Eh bien devinez quoi? Ça n'est pas arrivé. Mais ça n'a pas empêché le général Abuzaid de dire qu'il avait la stratégi
e et les ressources pour livrer, e ...[+++]n 2005, « l'année décisive ». Ou encore le général David Richards d'arriver en 2006 et de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour offrir « l'année écrasante ». Ou, en 2007, l'adjoint du Ministre des affaires étrangères norvégien, Espen Eide, de dire qu'il allait apporter « l'année décisive ». Ou, en 2008, le major-général Champoux d'arriver et de dire qu'il allait fournir « l'année décisive ». Ou, en 2009, mon grand ami, le général Stanley McChrystal, de dire qu'il était « en plein dans l'année décisive ». Ou, en 2010, le Ministre des affaires étrangères britannique, David Miliband, de dire que nous allions enfin obtenir « l'année décisive ». Et vous serez ravis d'entendre qu'en 2011, aujourd'hui, Guido Westerwelle, le Ministre des affaires étrangères allemand, nous garantit que nous sommes dans « l'année décisive ». (Applaudissements) Pourquoi laissons-nous tout ceci se produire ? Eh bien la réponse est, bien sûr, que si vous dépensez 125 ou 130 milliards de dollars par an dans un pays, vous vous mettez dans la poche presque tout le monde, même les organisations humanitaires, qui commencent à recevoir d'énormes quantités d'argent des gouvernements américain et européens pour construire des écoles et des cliniques, sont peu disposées à récuser l'idée que l'Afghanistan est une menace existentielle pour la sécurité mondiale. Elles sont inquiètes, en d'autres termes, que si quelqu'un pense que ce n'est pas une telle menace, Oxfam, Save the Children, ne recevront pas l'argent pour construire leurs hôpitaux ...
In plaats daarvan was er een litanie van verbi
jsterend optimisme. Beginnend in 2004 kwam elke generaal binnen en zei, Ik heb een ellendi
ge situatie geërfd, maar eindelijk heb ik de juiste middelen en strategie
, die zullen zorgen voor , in generaal Barno's woorden in 2004, het besl
issende jaar . Raad eens? Dat was ...[+++]het geenszins. Maar dat belette generaal Abuzaid niet te zeggen dat hij de strategie en middelen had om in 2005 te zorgen voor het beslissende jaar . Of generaal David Richards die in 2006 zei dat hij de strategie en de middelen had om te zorgen voor het kanteljaar . Of in 2007, Espen Eide, de Noorse staatssecretaris Buitenlandse Zaken, die zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar . Of in 2008, generaal-majoor Champoux die binnenkwam en zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar Of in 2009, mijn grote vriend, generaal Stanley McChrystal, die zei dat hij tot zijn knieën in het beslissende jaar stond. Of in 2010, David Miliband, de Britse minister van Buitenlandse Zaken, die zei dat hij eindelijk zou gaan zorgen voor het beslissende jaar . En jullie zullen blij zijn te horen, nu in 2011, dat Guido Westerwelle, de Duitse minister van Buitenlandse Zaken, ons verzekert dat we aanbeland zijn in het beslissende jaar . (Applaus) Hoe kan het dat we dit allemaal laten gebeuren? Het antwoord is uiteraard dat als je 125 miljard of 130 miljard dollar per jaar uitgeeft in een land, je bijna iedereen erbij betrekt. Zelfs de hulpverleningsorganisaties -- die dan enorme hoeveelheden geld krijgen van de Amerikaanse en Europese overheden om scholen en hospitalen te bouwen -- zijn niet echt bereid om tegen te spreken dat Afghanistan een existentieel gevaar vormt voor de internationale veiligheid. Ze vrezen met andere woorden, dat als mensen geloven dat het niet zo'n probleem is -- Oxfam, Save the children -- geen geld zouden krijgen om hun scholen en hospitalen te bouwen. Ook is het erg moeilijk om een generaal met medailles op zijn borst, tegen te spreken. Het i ...Maintenant, Evan débute avec ce
système, donc nous devons commencer par crée
r un nouveau profil pour lui. Il n'est évidemment pas Joanne -
donc nous allons Ajouter un utilisateur. Evan. Très bien. Donc la première chose que nous d
evons faire avec la suite cognitive est de commencer par la formation d'un signal neutre. Avec neutre, il n'y a rien de p
...[+++]articulier qu'Evan ait à faire. Il se contente d'être là. Il est détendu. Et l'idée est d'établir une base de référence ou l'état normal de son cerveau, parce que chaque cerveau est différent. Cela prend huit secondes. Et maintenant que c'est fait, on peut choisir une action de mouvement. Donc, Evan choisissez quelque chose que vous pouvez visualiser clairement dans votre esprit. Evan Grant: Tirer . Tan Le: Très bien. Donc, nous choisissons tirer . Donc, l'idée ici maintenant est que Evan doit imaginer l'objet qui vient vers lui dans l'écran. Et il y a une barre de progression qui défile à l'écran pendant qu'il le fait. La première fois, rien ne se passera, parce que le système n'a aucune idée de comment il pense à tirer . Mais si on garde cette pensée sur toute la durée de huit secondes. Donc: un, deux, trois, partez. Okay. Donc, si nous acceptons cela, le cube est vivant. Donc, nous allons voir si Evan peut effectivement essayer d'imaginer qu'il le tire.
Omdat Evan nieuw is voor dit systeem moeten w
e eerst een nieuw profiel voor hem aanmaken. Hij is duidelijk niet Joanne, dus voegen we een gebruiker toe. Evan. OK. Het e
erste wat we moeten doen met de cognitieve suite is een neutraal signaal aanleren. Wat betreft het neutrale signaal, moet Evan niets speciaals doen. Hij is met niets bezig. Hij is ontspannen. Het is de bedoeling een referentiestand, of normale status voor zijn brein
...[+++]op te stellen, omdat elk brein verschillend is. Het duurt acht seconden. Nu dit achter de rug is, kunnen we een bewegingsactie uitkiezen. Evan, kies iets dat je je duidelijk visueel kunt voorstellen. Evan Grant: Laten we trekken doen. Tan Le: OK, ik kies dus trekken . Het idee hierachter is dat Evan zich moet voorstellen dat het voorwerp vooruit het scherm ingaat. Er is een voortgangsbalkje dat langs het scherm zal scrollen terwijl hij dat doet. De eerste keer zal er niets gebeuren, omdat het systeem geen idee heeft hoe hij over trekken denkt. Hou die gedachte vast voor de volle acht seconden. Dus: één, twee, drie, start. OK. Zodra we dit accepteren, komt de kubus tot leven. Laten we eens zien of Evan kan trekken in zijn fantasie. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
pour produire des sons qui par la suite deviennent idées ->
Date index: 2025-04-15