Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «pour moi des larmes coulaient le long de mes » (Français → Néerlandais) :
Je dois vous dire que c'était une nuit troublante pour moi. Des larmes coulaient le long de mes joues. Je tremblais d'inquiétude. Mais je savais qu'il fallait que je capture une image qui n'avait jamais été vue avant, n'avait jamais été documentée.
Ik moet wel zeggen het was een verontrustende nacht voor mij. De tranen rolden over mijn wangen. Ik beefde helemaal van angst. Maar ik wist dat we iets zouden vastleggen dat nog nooit was gezien, nog nooit was gedocumenteerd.
Pour moi ces crises de carrière se passent normalement, souvent en fait, un dimanche soir, juste au moment où le soleil est au point de se coucher, et l'écart entre mes espoirs personnels, et la réalité de ma vie, diverge avec tellement de douleur que d'habitude je finis par verser mes larmes sur un coussin.
Gewoonlijk overkomt het mij, zo'n carrièrecrisis, best vaak eigenlijk, op zondagavond, als het net donker begint te worden, en de kloof tussen mijn verwachtingen en de werkelijkheid zo pijnlijk groot is, dat ik uiteindelijk mezelf in slaap lig te huilen.
Cette personne à fait une dérivation, et a ensuite souri. Puis, en réponse à ce même commentaire -- ça figure sur le fil. Vous pouvez a
ller sur Youtube et lire ces commentaires -- quelqu'un d'autre
a écrit : « Pareil pour moi. Je me suis en fait senti d'un naturel heureux et de bonne humeur toute la journée, comme je me rappelle avoir vu tous ces calculs en classe, et je me prends à croire que je maîtrise le kung fu. » (Rires) Nous avons eu beaucoup d
e réactions tout du long ...[+++]. Cela aidait clairement les gens. Ensuite, alors que l'audience continuait de grandir encore et encore, j'ai commencé à recevoir des lettres de gens, et ça commençait à devenir évident que c'était devenu en réalité plus qu'un gadget. Voici un simple extrait d'une de ces lettres. « Mon fils de 12 ans est autiste et a connu une époque épouvantable avec les maths.
Deze persoon werkte een afgeleide af en glimlachte vervolgens. Toen antwoordde iemand op dit commentaar -- dit vind je op de thread, je kan deze opmerkingen op YouTube gaan bekijken -- iemand anders schreef: Hetzelfde hier. Ik werd er gewoon high van en was de hele dag goed geluimd. Ik herinner me dat ik deze matrixstof allemaal gezien heb op school, en hier voel ik
me helemaal 'Ik kan kung fu!' . (Gelach) We krijgen veel feedba
ck in dezelfde zin. Mensen we
rden hier duidelijk ...[+++]door geholpen. Maar naarmate het aantal kijkers bleef groeien en groeien, begon ik brieven te krijgen van mensen, en het begon te duidelijk te worden dat het eigenlijk meer was dan een leuk hebbeding. Dit is slechts een fragment van een van die brieven. Mijn zoon van 12 jaar heeft autisme en heeft het heel moeilijk met wiskunde. J'ai commencé à penser que, si j'é
tais assez chanceux pour visiter les temples du Tibet illuminés par des bougies ou
pour me promener le long du front de mer à La Havane, avec toute cette musique autour de moi, je pourrais rapporter ces sons, ces immenses ciels d'un bleu cobalt et le scintilleme
nt des océans à mes amis au pays, rapporter cette ma
gie et cette clarté dans ...[+++] ma propre vie.
Ik voelde dat als je het geluk had om door de bij kaars verlichte tempels van Tibet te wandelen, of langs de boulevards van Havana te struinen, met overal om je heen muziek, dat je die geluiden en de kobaltblauwe hemel en de flits van de blauwe oceaan naar je vrienden thuis kon meebrengen, waarmee je een toets van magie en helderheid aan je eigen leven toevoegde.
J'ai eu l'immense chance de
gagner le concours pour construire le deuxième Centre
Pompidou en France, dans la ville de Metz. Comme je n'av
ais pas du tout les moyens, j'ai voulu louer un bureau à Paris, mais c'était trop cher pour moi. J'ai alors décidé de faire venir
...[+++] mes étudiants à Paris pour construire notre propre bureau en haut du Centre Pompidou de Paris, par nos propres moyens. Nous avons fait venir les tubes de carton et les charnières en bois pour réaliser un bureau de 35 mètres de long.
Later had ik het geluk om de wedstrijd te winnen om het tweede Centre Pompidou in Frankrijk in de stad Metz te mogen bouwen. Omdat ik zo arm was, wilde ik een kantoor in Parijs huren, maar ik kon het me niet veroorloven. Ik bracht mijn studenten naar Parijs om zelf ons kantoor bovenop het Centre Pompidou in Parijs te bouwen. om zelf ons kantoor bovenop het Centre Pompidou in Parijs te bouwen. Met papieren buizen en houten verbindingen voltooiden we het 35-meter-lange kantoor.
Ceci s'appelle La Robe.
C'est un poème plus long, À cette époque, cette époque q
ui existe seulement pour moi comme le souvenir le plus fuyant maintenant, quand souvent le premier son que tu entendais le matin était un orage de chants d’oiseaux, puis le doux clopinement des sabots du cheval qui tirait
le chariot de lait dans la rue, et le dernier son la nuit en toute probabilité était ton père qui s’arrêtait dans sa voiture, après a
...[+++]voir travaillé tard encore, toujours tard, et descendant pesamment au sous-sol, à la chaudière, pour vider les cendres et calfeutrer les courants avant de remonter l’escalier et tomber dans le lit; dans ces jours lointains, les femmes, ma mère, les mères de mes amis, nos voisins, toutes les femmes que je connaissais, portaient, souvent presque toute la journée, ce qu’on appelait des robes de chambre, bon marché, à motifs, comme de la pulpe, apparemment et exprès sans forme, des robes légères en coton qu’on portait par dessus de sa chemise nuit, et quand on devait chercher un enfant, étendre du linge sur la ligne, ou descendre à l’épicerie au coin, par dessous un manteau, l’ourlet tordu de la chemise de nuit, toujours plat et jauni, pendant dessous.
Nu volgt Het huis
schort . Dit is een langer gedicht. In lang v
ervlogen tijden die voor mij nu nog slechts als vluchtige herinneringen herleven, tijden waarin je 's ochtends vaak werd gewekt door een aanzwellend vogelkoor gevolgd door het gedempte getrappel van het paard van de melkboer onder aan de straat, tijden waarin je vrijwel iedere avond als laatste je vader in zijn auto hoorde voorrijden, na een werkdag die altijd te lang was, eerst klossend naar de kelder, naar de ketel, om as uit te scheppen en de klep te verzetten, en vervol
...[+++]gens naar boven, waar hij zijn bed in rolde. In die lang vervlogen tijden droegen vrouwen, mijn moeder, de moeders van mijn vrienden, buurvrouwen, alle vrouwen die ik kende, een groot deel van de dag het zogenaamde huisschort, een goedkope, bedrukte lap, schijnbaar met opzet vormeloze lichtkatoenen hoezen, die je over je nachthemd droeg, en als je naar een kind op zoek ging, was aan de lijn hing, of even iets haalde bij de winkel op de hoek, onder een jas. De verwrongen zoom van je nachthemd stak er dan slap en vergeeld onder uit. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
pour moi des larmes coulaient le long de mes ->
Date index: 2021-02-05