Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «pour cette situation » (Français → Néerlandais) :
En freestyle, le plus simple pour remédier à cette situation est de dérouler le corps en tournant, En freestyle, le plus simple pour remédier à cette situation est de dérouler le corps en tournant, et juste regarder votre main de reprise, en entrant dans l'eau.
In freestyle, is de makkelijkste manier om dit op te lossen het lichaam draaien, en kijken naar je hand als deze het water ingaat.
Les pots de vin et la corruption subissent la loi de l'offre et de la demande. La chaîne d'approvisionnement est principalement constituée d'entreprises cupides et immorales et des individus moyens malheureux. Côté demande, principalement des politiciens, des bureaucrates et ceux qui ont un pouvoir qui leur est confié. Selon les estimations de la Banque Mondiale, mille milliards dollars sont payés en pots de vin chaque
année, aggravant la situation de ceux qui sont
déjà mal en point. Pourtant, si vous regardez l'individu moyen, il ou elle ne se lève pas chaque jour en se disa
...[+++]nt, Hmm, voyons voir à qui je vais bien pouvoir donner des pots de vin aujourd'hui. ou, Voyons voir qui je peux corrompre aujourd'hui. Souvent c'est sous la contrainte ou quand il est dos au mur que l'individu moyen se retrouve dans cette situation qui le conduit à payer un pot de vin. Dans le monde moderne, où le temps vaut de l'argent, et la bataille pour sa survie incroyablement difficile, l'individu moyen malchanceux abdique et paie des pots de vin simplement pour continuer à vivre.
Steekpenningen en corruptie hebben zowel een vraag- als een aanbodzijde. De aanbodzijde bestaat voornamelijk uit gulzige onethische bedrijven en de ongelukkige gewone man. De vraagzijde wor
dt vooral ingenomen door politici, bureaucraten en degenen die over beslissingsbevoegdheid beschikken. Volgens schattingen van de Wereldbank wordt er elk jaar een biljoen dollar betaald aan steekpenningen, wat de toestand van diegenen die er al slecht aan toe zijn, nog verslechtert. De gewone man wordt niet elke dag wakker met in zijn hoofd de gedachte: Hmm, laat eens zien wie ik vandaag wat smeergeld kan toestoppen. of Laat eens zien wie ik vandaag ka
...[+++]n omkopen. Vaak is het de beklemmende of de rug-tegen-de-muursituatie waarin de ongelukkige gewone man zich bevindt die hem ertoe brengt steekpenningen te betalen. In de moderne wereld waar tijd een schaars goed is en de strijd voor levensonderhoud onvoorstelbaar zwaar is, heeft de ongelukkige gewone man meestal geen keuze en betaalt hij het smeergeld alleen maar om door te gaan met leven.Il existe des solutions, même temporaires, pour minimizer l'impact, mais c'est un problème. C'est aussi un réel problème pour la direction à prendre. La technologie a un rôle à jouer. Et bien nous avons besoin d'argent pour tenter l'expérience, pour mettre en place ces outils. Il y a l'idée de rémunérer les professeurs en fonction de l'efficacité, les mesurer, leur donner du feedback, filmer dans des salles de classe. Je pense que c'est quelque chose de très important. Et bien, vous devez allouer des dollars pour ce système et pour que cette initiative paye. Dans une situation où vous avez de la croissance, vous y introduisez de l'argent nouveau -- ou même si vous êtes fauché, vous pouvez déplacer de l'argent là-bas. Mais avec les réduction
...[+++]s dont on parle, ça va être bien plus dur de mettre en place ces motivations pour l'excellence, ou d'arriver à utiliser la technologie d'une nouvelle manière.
Er zijn manieren, als het tijdelijk is, om de impact te minimaliseren. Maar het is een probleem. Het is ook een probleem voor de toekomst. De rol die technologie moet spelen. Er is geld voor nodig voor experimenten om middelen te ontwikkelen. Het idee om leraren te betalen voor hun effectiviteit, om ze te meten, feedback te geven, video's op te nemen in de klas. Dat is, denk ik, heel erg belangrijk. Maar er is geld nodig voor dat systeem en voor die prestatiebeloning. In een situatie van groei gebruik je daar nieuw geld voor. Zelfs bij een gelijkblijvende economie kun je geld vrijmaken. Maar met de bezuinigingen waar we nu over spreken, zal het heel, heel moeilijk worden om prestatiebeloning in te voeren of om op een nieuwe manier technolog
...[+++]ie te gaan gebruiken.Il y a eu pas mal de coups de feu, pas mal de discussions philosophiques avec les membres du gang. Au matin, le chef du gang est arrivé. Il a considéré Sudhir, est arrivé à la conclusion qu’il n’était pas une menace et ils l’ont laissé partir. Sudhir rentre chez lui. Il prend une douche, fait la sieste. Vous et moi, sans doute, face à cette situation, nous nous serions dit bon, je vais plutôt écrire mon mémoire sur les Grateful Dead. Je les ai suivis pendant ces trois derniers mois. (Rires) Sudhir, lui, y est retourné directement, s’est rendu dans les logements sociaux. Est monté à l’étage, le second étage, et a dit : « Salut les gars. J’ai passé un très bon moment à traîner avec vous, cette nuit. Je me demande si je pourrais recommencer ce
...[+++] soir. » Et voilà comment a commencé ce qui est devenu une belle relation qui a fait de Sudhir un résident non permanent du logement social pendant dix ans, à traîner dans des planques à crack, aller en prison avec les membres du gang, avoir les vitres de sa voiture explosées à coup d’armes à feu, avoir des descentes de police dans son appartement avec confiscation de ses disques durs... À peu près tout ce qu’on peut imaginer. Au final, l’histoire s’est bien terminée pour Sudhir, qui est devenu un des sociologues les plus respectés du pays. Et surtout pour moi, qui, assis à mon bureau avec ma feuille Excel ouverte, attendais que Sudhir vienne et me livre les dernières données obtenues du gang. Sans doute une des relations entre co-auteurs des plus inégales... (Rires) ... mais je suis heureux d’en avoir été le bénéficiaire.
Er werd veel geschoten, en hij hield veel filosofische discussies met de bendeleden. Tegen de ochtend kwam de bendeleider langs. Hij keek naar Sudhir, besloot dat hij geen gevaar was, en ze lieten hem naar huis gaan. Dus Sudhir ging naar huis, nam een douche, deed een dutje. En jij en ik zouden in zo'n situatie waarschijnlijk denken, ik denk dat ik mijn thesis maar over The Grateful Dead ga schrijven. Ik ben ze de afgelopen drie maanden achterna gereisd. (Zaal lacht) Maar Sudhir ging terug naar het woonproject, ging naar de tweede verdieping en zei: Hey jongens, ik heb het gister zo met jullie naar mijn zin gehad dat ik mij afvroeg of we dat vannacht nog een keer konden overdoen. En dat was het begin van, naar wat bleek, een mooie vriendsch
...[+++]ap waarbij Sudhir tien jaar lang zo nu en dan in het woonproject woonde: hij verbleef vaak in crackhuizen, ging naar de gevangenis met de bendeleden, de ramen van zijn auto werden kapot geschoten, de politie brak in in zijn appartement en stal zijn computerschijven, noem maar op. Uiteindelijk had het verhaal een goed einde voor Sudhir, die één van de meest gerespecteerde sociologen van het land werd. En vooral voor mij, zittende in mijn kantoor met Excelspreadsheets geopend, wachtende op Sudhir die mij de laatste data kwam brengen die hij van de bende had gekregen. Het was één van de meest ongelijke co-schrijverschappen ooit (Zaal lacht) maar ik was blij dat ik er de vruchten van kon plukken.(Rires) Au-delà de l'aspect équivoque de cette remarque, il y avait quelque chose de vraiment profond. Ils disaient qu'ils préféraient la version automatisée de leur cousin plutôt que leur cousin. Au début, ça n'est pas très intuitif, mais en se plaçant de leur point de vue, ça a beaucoup de sens. Ils sont dans cette situation où ils peuvent désormais arrêter et faire répéter leur cousin, sans avoir l'impression de me faire perdre mon temps. S'ils doivent revoir quelque chose qu'ils auraient dû apprendre deux semaines plus tôt, ou peut-être deux ans plus tôt, ils ne n'ont pas à être gênés pour demander à leur cousin. Ils peuvent juste regarder ces vidéos. S'ils s'ennuient, ils avancent. Ils peuvent les regarder à leur propre rythme, quand i
...[+++]ls veulent. Et sans doute, l'aspect le moins apprécié de cela est le fait que la toute première fois, la toute première fois que vous essayez de comprendre un nouveau concept, ce dont vous n'avez pas besoin, c'est d'une autre personne vous disant : « Tu comprends ça ? » C'est ce qui se passait entre moi et mes cousins avant. Maintenant, ils peuvent simplement le faire dans l'intimité de leur propre chambre.
(Gelach) Als je eenmaal over de dubbelzinnigheid heen bent, zit daar iets heel wezenlijks in. Ze zeiden dat ze liever de geautomatiseerde versie van hun neef hadden dan hun neef zelf. Eerst lijkt het tegenstrijdig, maar als je er echt goed over nadenkt vanuit hun standpunt, dan zit er wel iets in. In deze situatie kunnen ze hun neef stopzetten en herhalen, zonder dat ze het gevoel hebben dat ze mijn tijd verdoen. Als ze iets willen nakijken dat ze een paar weken eerder hadden moeten leren, of misschien een paar jaar geleden, dan hoeven ze het niet beschaamd aan hun neef te vragen. Ze kunnen gewoon de video's bekijken. Als ze zich vervelen kunnen ze verdergaan. Ze kunnen kijken op het tijdstip van hun keuze, in hun eigen tempo. Wat waarschij
...[+++]nlijk het minst begrepen aspect hiervan is, is deze notie: de allereerste keer, de allereerste keer dat je probeert om je hersenen vat te doen krijgen op een nieuw concept, dan is het allerlaatste wat je nodig hebt, een andere mens die zegt: Snap je dit? Zo liep de interactie met mijn neefjes voordien. Nu kunnen ze het gewoon doen in de intimiteit van hun eigen kamer.Au lieu de ça, il y a eu une litanie d'optimisme ahurissant. À partir de 2004, chaque général est arrivé en disant : « J'ai hérité d'une situation lamentable, mais j'ai enfin les ressources et la stratégie adéquates, qui feront de cette année, selon les termes du général Barno en 2004, « l'année décisive ». Eh bien devinez quoi? Ça n'est pas arrivé. Mais ça n'a pas empêché le général Abuzaid de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour livrer, en 2005, « l'année décisive ». Ou encore le général David Richards d'arriver en 2006 et de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour offrir « l'année écrasante ». Ou, en 2007, l'adjoint du Ministre des affaires étrangères norvégien, Espen Eide, de dire qu'il allait apporter « l'a
...[+++]nnée décisive ». Ou, en 2008, le major-général Champoux d'arriver et de dire qu'il allait fournir « l'année décisive ». Ou, en 2009, mon grand ami, le général Stanley McChrystal, de dire qu'il était « en plein dans l'année décisive ». Ou, en 2010, le Ministre des affaires étrangères britannique, David Miliband, de dire que nous allions enfin obtenir « l'année décisive ». Et vous serez ravis d'entendre qu'en 2011, aujourd'hui, Guido Westerwelle, le Ministre des affaires étrangères allemand, nous garantit que nous sommes dans « l'année décisive ». (Applaudissements) Pourquoi laissons-nous tout ceci se produire ? Eh bien la réponse est, bien sûr, que si vous dépensez 125 ou 130 milliards de dollars par an dans un pays, vous vous mettez dans la poche presque tout le monde, même les organisations humanitaires, qui commencent à recevoir d'énormes quantités d'argent des gouvernements américain et européens pour construire des écoles et des cliniques, sont peu disposées à récuser l'idée que l'Afghanistan est une menace existentielle pour la sécurité mondiale. Elles sont inquiètes, en d'autres termes, que si quelqu'un pense que ce n'est pas une telle menace, Oxfam, Save the Children, ne recevront pas l'argent pour construire leurs hôpitaux ...
In plaats daarvan was er een litanie van verbijsterend optimisme. Beginnend in 2004 kwam elke generaal binnen en zei, Ik heb een ellendige situatie geërfd, maar eindelijk heb ik de juiste middelen en strategie, die zullen zorgen voor , in generaal Barno's woorden in 2004, het beslissende jaar . Raad eens? Dat was het geenszins. Maar dat belette generaal Abuzaid niet te zeggen dat hij de strategie en middelen had om in 2005 te zorgen voor het beslissende jaar . Of generaal David Richards die in 2006 zei dat hij de strategie en de middelen had om te zorgen voor het kanteljaar . Of in 2007, Espen Eide, de Noorse staatssecretaris Buitenlandse Zaken, die zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar . Of in 2008, generaal-majoor Champoux die
...[+++]binnenkwam en zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar Of in 2009, mijn grote vriend, generaal Stanley McChrystal, die zei dat hij tot zijn knieën in het beslissende jaar stond. Of in 2010, David Miliband, de Britse minister van Buitenlandse Zaken, die zei dat hij eindelijk zou gaan zorgen voor het beslissende jaar . En jullie zullen blij zijn te horen, nu in 2011, dat Guido Westerwelle, de Duitse minister van Buitenlandse Zaken, ons verzekert dat we aanbeland zijn in het beslissende jaar . (Applaus) Hoe kan het dat we dit allemaal laten gebeuren? Het antwoord is uiteraard dat als je 125 miljard of 130 miljard dollar per jaar uitgeeft in een land, je bijna iedereen erbij betrekt. Zelfs de hulpverleningsorganisaties -- die dan enorme hoeveelheden geld krijgen van de Amerikaanse en Europese overheden om scholen en hospitalen te bouwen -- zijn niet echt bereid om tegen te spreken dat Afghanistan een existentieel gevaar vormt voor de internationale veiligheid. Ze vrezen met andere woorden, dat als mensen geloven dat het niet zo'n probleem is -- Oxfam, Save the children -- geen geld zouden krijgen om hun scholen en hospitalen te bouwen. Ook is het erg moeilijk om een generaal met medailles op zijn borst, tegen te spreken. Het i ...Elle contenait 200 à 300 à 400 fois plus de produits toxiques que les taux autorisés par la EPA ( Agence pour la protection de l'Environnement). Et je me souviens que j'étais assis à mon bureau et je pensais, Et bien, je le sais. C'est une grande découverte scientifique. Mais c'était si terrible. Et pour la toute première fois dans ma carrière de scientifique, j'ai rompu avec le protocole scientifique, qui dit qu'on doit prendre les données et les publier dans les journaux scientifiques, et seulement après commencer à en parler. Nous avons envoyé une lettre très polie au Ministre de la Santé du Japon et lui avons simplement fait remarquer que cette situation était intolérable, non pas pour nous, mais pour le peuple japonais. Car les mères q
...[+++]ui allaitaient, ou qui avaient des enfant en bas âge achetaient quelque chose qu'elles croyaient être sain, mais qui était en fait très toxique. Ceci a conduit à toute une série d'autres campagnes au Japon. Et je suis très fier de vous dire qu'en ce moment, il est très difficile d'acheter quoi que ce soit au Japon qui soit mal étiqueté, et même si ils vendent encore de la viande de baleine, ce que je pense qu'ils ne devraient pas faire. Au moins c'est étiqueté correctement. et vous n'allez plus acheter sans le savoir de la viande toxique de dauphin.
Het had tot 400 maal de giftige lading ooit toegestaan door de EPA. Ik herinner me dat ik zat te denken: Ik weet het. Dit is een grote wetenschappelijke ontdekking. Maar het was zo verschrikkelijk. En voor de allereerste keer in mijn wetenschappelijke carrière brak ik met het wetenschappelijk protocol. Dat zegt dat je data eerst publiceert in wetenschappelijke tijdschriften, en er pas daarna over begint te praten. We stuurden een zeer beleefde brief naar de minister van Volksgezondheid in Japan om erop te wijzen dat dit is een onhoudbare situatie was, niet voor ons, maar voor de mensen van Japan. Omdat moeders die borstvoeding gaven en jonge kinderen hadden, iets zouden kopen waarvan ze dachten dat het gezond was, maar dat in feite echt gif
...[+++]tig was. Dat leidde tot een hele reeks andere campagnes in Japan. Ik ben er echt trots op dat op dit punt, het heel moeilijk is om nog iets te kopen in Japan dat verkeerd is gelabeld, ook al verkopen ze nog steeds walvisvlees, wat ze volgens mij niet zouden moeten doen. Maar het is ten minste correct geëtiketteerd en je koopt geen toxisch dolfijnenvlees in de plaats.Or, s'il est vrai comme nous le constatons, que, plus on est riche, plus on estime mériter cette richesse, plus on fait passer ses propres intérêts avant ceux des autres, et plus on utilise toutes sortes de moyens pour défendre ses intérêts, alors il n'y a aucune raison de penser que ce modèle va s'inverser. On a, au contraire, toutes les raisons de penser que la situation ne fera qu'empirer. Et voilà ce qu'on aura dans 20 ans si les choses restent ce qu'elles sont, si la situation connaît une évolution linéaire.
En als dat zo is, zoals we hebben vastgesteld, dat hoe rijker je bent, hoe meer je voelt dat je recht hebt op die rijkdom, hoe groter de kans dat je je eigenbelang voorrang geeft over de belangen van andere mensen, en je bereid bent om dat eigenbelang te dienen, dan is er geen reden om te denken dat deze patronen zullen veranderen. In feite is er alle reden om te denken dat het alleen maar erger zal worden. Zo gaat het worden als het zo blijft doorgaan, met de dezelfde lineaire snelheid, in de komende 20 jaar.
Un cryptanalyste expérimenté vous dira que pour comprendre ce que veulent dire les symboles dans un code, il est essentiel de pouvoir jouer avec eux, pour les réarranger à volonté. Ainsi, dans cette situation également, pour décoder les informations contenues dans des tracés comme celui-ci, l'observation seule ne suffit pas; nous devons réarranger le tracé. Autrement dit, au lieu d'enregistrer l'activité des neurones, nous devons la contrôler. Il n'est pas essentiel que nous puissions contrôler l'activité de tous les neurones dans le cerveau, juste certains.
Een ervaren code-breker zal je vertellen dat om te ontdekken wat de symbolen in een code betekenen, het essentieel is om ermee te kunnen spelen, ze te herschikken naar believen. Dus ook in dit geval, om de informatie te decoderen die vervat zit in patronen zoals deze, zal enkel toekijken niet volstaan; we moeten het patroon herschikken. In andere woorden, in plaats van de activiteit van neuronen op te nemen, moeten we ze besturen. Het is niet essentieel dat we de activiteit van alle neuronen in het brein kunnen besturen, slechts enkele.
Mais, à force de fréquenter David, à force d'avoir lu toute cette documentation, j'ai quand même eu envie d'essayer, pour voir. J'ai dû me tourner vers l'évidence, vers Martin Seligman, fondateur de la psychologie positive, chercheur à l'Université de Pennsylvanie, lui aussi, décidément aujourd'hui on en parle beaucoup, qui est arrivé à identifier ceci : il suffit dans sa journée de repérer 3 situations, moments, interactions, goûts, sensations, qui nous on fait du bien et pour lesquelles on a envie de dire, Alors là, merci ; pour faire progresser son niveau de bonheur de façon durable au bout de 3 semaines seulement.
die ons deugd hebben gedaan en waarvoor we geneigd zijn om 'wel bedankt!' te zeggen om ons geluksniveau duurzaam te doen verbeteren, binnen de 3 weken. Ik lees dat, ik kom thuis, opgetogen over de informatie, ik ga aan tafel met mijn man en mijn drie kinderen, die op dat moment tussen 8 en 14 jaar zijn, en ik zeg: Ik heb iets mafs gelezen vandaag: als je elke dag -- en terwijl ik wil zeggen 'momenten, situaties waarvoor je --' kortom, wat ik zei, was dat als je per dag 3 dingen 'top' vindt, je langer zal leven, gezonder zal zijn en gelukkiger. En we gingen ervoor. Het valt niet iedereen makkelijk. Het is niet evident. Ons niveau van onmiddellijke toegang tot dankbaarheid is verschillend van de ene persoon tot de andere.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
pour cette situation ->
Date index: 2024-02-09