Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "porte inconnue dont nous " (Frans → Nederlands) :
Dans Little Gidding il dit -- parlant, je crois, au nom de la race humaine, mais sûrement au nom de la Conférence TED et de Sylvia -- Nous n'en finirons pas d'explorer, et le terme de notre quête sera d'arriver là d'où nous étions partis et de connaître ce lieu pour la première fois, d'arriver par la porte inconnue dont nous nous souvenons, là où le dernier lopin de terre à découvrir est celui qui fut le commencement.
In Little Gidding zegt hij - ik denk in naam van het menselijk ras, maar zeker ook voor de TED-conferentie en Sylvia - Wij zullen niet ophouden met exploreren, en het einde van al onze ontdekkingen zal zijn dat we aankomen waar we zijn begonnen, de plek voor het eerst kennen, binnen te komen door de onbekende herinnerde poort waar het laatste onontdekte van de aarde het begin was.
Et quand vous écoutez certains des exposés ici et l'éventail extraordinaire de la capacité
de l'homme, ce que nous comprenons, et que vous le contrastez avec le fait que nous continuons d'appeler cette planète Terre . C'est assez extraordinaire. Nous avons un pied dans le moyen-âge. Très rapidement, Aristote, son truc c'était, elle n'est pas plate, idiot, elle est ronde. Galileo, il avait l'Inquisition et il lui a fallu être un peu plus poli. Il a dit, elle n'est pas au centre, vous savez. Et Hawkes: Ce n'est pas la terre, idiot, c'est l'océan. Il s'agit d'une planète océan. T S Eliott l'a vraiment dit pour moi - et cela devrait vous don
...[+++]ner la chair de poule: Nous ne cesserons pas d'explorer et la fin de notre exploration sera un retour à notre point de départ et de découvrir le lieu pour la première fois. Et voici les lignes qui suivent, Par la porte inconnue remémorée , où la dernière terre découverte est celle qui est le commencement. Donc j'ai un message.
Als je luistert naar sommige presentaties hier en het buitengewone bereik van het menselijk kunnen, ons begrip, (dan ziet) en je dat in contrast ziet met het feit dat we deze planeet nog steeds Aarde noemen. Het is buitengewoon. Met een been in de middeleeuwen. Even snel
, Aristoteles. Zijn ding was: Ze is niet plat sukkel, ze is rond! Galileo had de inquisitie, dus hij was verplicht wat beleefder, Hij was: Ze staat niet in het midden, weet je. En Hawkes: Ze is niet de Aarde sukkel, hij is de oceaan! Dit is een oceaanplaneet. T.S. Elliot zei het al voor me -- en dit zou je kippenvel moeten geven: We zullen niet stoppen met ontdekken en he
...[+++]t einde van onze ontdekkingen zal zijn terug te komen waar we begonnen en de plek voor het eerst kennen. De volgende regels zijn: Door de onbekende herinnerde poort, waar het laatst op Aarde ontdekte datgene is waar het begon. Dus ik heb een boodschap.Ils ont donc commencé à r
éfléchir, Pourrions-nous créer un incubateur néonatal entièrement construit à partir de pièces d'automobile ? Et voici ce qu'ils ont fini par obtenir. C'est ce qu'on appelle un dispositif de néosoin. De l'extérieur, ça a l'air d'une chose qu'on trouve normalement dans un hôpital occidental moderne. A l'intérieur, ce sont des pièces de voiture. Il a un ventilateur, des phares pour la chaleur, il
a des carillons de porte en guise d'alarme. I
l fonctionne avec une ...[+++]batterie de voiture. Et donc tout ce qu'il vous faut ce sont les pièces détachées de votre Toyota et la capacité de réparer un phare, et vous pouvez réparer cette chose. Maintenant, c'est une excellente idée, mais ce que je voudrais dire, c'est que, en fait, c'est une superbe métaphore pour la façon dont les idées naissent. Nous aimons penser que nos idées révolutionnaires sont comme cet incubateur tout neuf de 40.000 $, de la technologie de pointe, mais le plus souvent, elles sont bricolées avec les pièces qui se trouvent à portée de main. Nous prenons les idées des autres, de personnes dont nous avons appris, de personnes que nous rencontrons au café, et nous les assemblons en de nouvelles formes, et nous créons quelque chose de nouveau.
Dus begonnen ze te denken, Zouden we een couveuse kunnen bouwen die volledig is opgebouwd uit auto-onderdelen? En dit is waar ze mee uit de strijd kwamen. Het heet een couveusekindje-koester-apparaat . Van de buitenkant, ziet het eruit al
s een normaal klein ding dat je in een modern westers ziekenhuis zou aantreffen. Binnenin is alles auto-onderdelen. Het heeft een ventilator, het h
eeft koplampen voor warmte, het heeft deurbellen als alarm. Het loopt op een autoaccu. En dus alles wat je nodig hebt, zijn de reserveonderdelen van je Toy
...[+++]ota en de vaardigheid om een koplamp te vervangen en je kunt dit ding repareren. Nu, dit is een geweldig idee, maar wat ik zou willen zeggen is in feite, dat dit een geweldige metafoor is voor de manier waarop ideeën tot stand komen. We denken graag dat onze baanbrekende ideeën, je weet wel, van die hagelnieuwe couveuses van 40.000 dollar zijn, de nieuwste technologie, maar over het algemeen, zijn ze samengelapt uit om het even welke onderdelen er toevallig dichtbij voorhanden waren. We nemen ideeën van andere mensen waar we van hebben geleerd, van mensen die we tegen 't lijf lopen in koffiehuizen, en we naaien ze aan elkaar tot nieuwe vormen, en we creëren iets nieuws.E
t quand nous l'avions trouvé, mon père disait: Tu peux croire que quelqu'un a grimpé à une arbre là-bas, a cueilli cette chose, l'a mise dans un camion, qui
l'a amené jusqu'au port et puis elle a traversé tout l'Océan Atlantique et ensuite on l'a mise dans un autre camion et l'a amené jusqu'à cette petite épicerie à côté de chez nous, pour qu'ils puissent nous la vendre pour 25 cents? Et je disais: Je ne crois pas ça. Et il a dit: Je ne le crois pas non plus. Les choses sont étonnantes. Il y a simple
ment tant de choses ...[+++]dont on peut être heureux. Quand je m'arrête pour penser à ça, il a absolument raison ; il y a tant de choses dont on peut être heureux. Nous sommes la seule espèce sur le seul rocher qui donne la vie dans tout l'univers, que nous ayons jamais vue, capable de connaitre tant de ces choses. Je veux dire, nous sommes les seuls avec de l'architecture et de l'agriculture.
Wanneer we het gevonden hadden, zei men vader: Kan je geloven dat er iemand daar in een boom
klom, deze vruchten plukte, in een vrachtwagen stak, ze vervoerde tot aan de haven en dan helemaal over de Atlantische Oceaan voer waarna het dan in een andere vrachtwagen gestopt werd en helemaal tot een kleine supermarkt vlakbij ons huis gebracht werd zodat ze aan ons verkocht k
unnen worden aan 25 cent? Ik zei: Nee dat geloof ik niet. Hij weer: Ik geloof het ook niet. Zo'n zaken zijn ongelofelijk. Er zijn gewoon zoveel zaken om gelukkig over
...[+++] te zijn. Wanneer ik er stil bij sta, heeft hij helemaal gelijk: er zijn echt zoveel zaken om gelukkig om te zijn. Wij zijn de enige soort op de enige vruchtbare planeet in het hele universum, voor zover we gezien hebben, die in staat is zoveel zaken te ervaren. We zijn de enigen met architectuur en agricultuur.Un mot gentil ne suffit pas pour qu'il dé-batte sa femme. Mais il faut persévérer et croire que ça a de la valeur. Parce que ça compte. Chaque sourire, chaque fleur, chaque papillon, chaque fusil non armé, chaque respiration, chaque chant d'enfant, a du poids. C'es
t inéluctable. Mais nous gaspillons notre vie à regretter tout ce qui ne va
pas. Tant de choses vont bien, qu'on ne peut les compter. R
achel a écrit : « L'inconnu et invisible, un jo ...[+++]ur, viendront à moi. » Pourquoi à sa mort, rendre son journal immortel ? Ses mots sont des flammes, qui brûlent les portes de nos esprits fermés. Écartant nos paupières d'un regard que nous ignorions posséder, sur une fréquence éblouissante qui nous rendait aveugle.
Spreek een vriendelijk woord en je ziet hem niet zijn vrouw niet-in-elkaar-slaan, en toch moet je ge
loven dat het ertoe doet, want dat doet het! Elke glimlach, elke bloem, elke vleugel van een vlinder, elke ongeladen kogel, elke adem en zingende baby telt mee, daar is geen ontkomen aan. We verkwisten ons leven aan dingen die verkeerd gaan, terwijl er meer goed gaat dan je bij kunt houden. Rachel schreef: Het onzichtbare, het ongesprokene, op een dag komt het naar me toe . Wordt bij haar dood haar dagboek onsterfelijk? De fakkel van haar woorden brandt onze gesloten geesten open, forceert de leden van een ons onb
ekend oog, ...[+++] naar een hoogte van helderheid waar we blind voor waren.Qu'est-ce qui rend le présent, plus particulièrement les bons moments du présent, si difficiles à vivre correctement? Réciproquement, pourquoi tant d'événements semblent plus faciles à savourer, à apprécier et à vivre, lorsqu'ils sont résolument terminés? Un des avantages du passé, c'est qu'il est une version éditée et réduite du présent. Même les meilleurs jours de nos vies contiennent une série de moments insipides et gênants. Dans notre mémoire, tels des éditeurs qualifiés d'heures de rushes et souvent d
e séquences plates, nous verrouillons les moments les plus importants; et par conséquent construisons des séquences qui semblent bie
...[+++]n plus significatives et intéressantes que leur cadre d'origine. Des heures de médiocrité peuvent être réduites en cinq ou six images parfaites. La nostalgie est le présent bonifié par le montage. Beaucoup de ce qui détruit le présent est pure anxiété. Le présent contient toujours un nombre important de possibilités, certaines très repoussantes, dont nous sommes toujours conscients. En théorie, tout peut arriver, un séisme, un anévrisme, un rejet - qui donne lieu à une anxiété non spécifique qui nous suit en permanence; le simple effroi face à l'inconnu de ce qui va se produire Mais après, bien sûr, seul un nombre très limité de choses horribles se produisent et nous oublions l'anxiété simultanément (ou plutôt passons à un nouveau présent).
Hoe komt het toch dat we het nu, en vooral de leukste momenten van het heden, zo moeilijk ten volle kunnen ervaren? En waarom, omgekeerd, kunnen we van zo veel gebeurtenissen makkelijker genieten en waarderen als ze echt voorbij zijn? Een voordeel van het verleden is dat het een dramatisch ingekorte versie is van het heden. Zelfs de mooiste dagen van ons leven bestaan uit een serie saaie en ongemakkelijke momenten. Maar in onze herinnering leggen we alleen de meest betekenisvolle momenten vast, als capabele redacteuren van uren van ruw en vaak niet-inspirerend materiaal. En zo creëren we reeksen die veel betekenisvoller en interessanter voelen dan de situati
...[+++]es waaruit ze voortkwamen. Uren van middelmatigheid worden teruggebracht tot vijf of zes perfecte beelden. Nostalgie is: het heden verrijkt door een redactie-apparaat. Pure angst verwoest veel van het heden. Het heden bevat altijd een enorme hoeveelheid mogelijkheden, sommige geweldig griezelig, waar we ons continu op achtergrond van bewust zijn. In theorie kan er van alles gebeuren, een aardbeving, een slagaderbreuk, een afwijzing - wat leidt tot de vage angst die veel van ons steeds maar voortsleept. De eenvoudige vrees over de onbekendheid van wat komen gaat. Maar natuurlijk gebeuren er uiteindelijk maar heel weinig van die dingen en meteen vergeten we de angst (of we richten die weer op het nieuwe heden). D
e même, nous utilisons la force pour indiquer pas seulement la force physique, comme d
ans Rose a forcé la porte pour l'ouvrir , mais aussi comme force interpersonnelle, comme dans Rose a forcé Sadie à partir , pas nécessairement en la brusquant, mais en la menaçant, ou Rose s'est forcée à partir , comme s'il y avait deux entités en guerre dans
la tête de Rose. La seconde conclusion est que l'abilité de concevoir un élément de deux façons différentes,
...[+++]comme causer quelque chose à aller à quelqu'un , et causer quelqu'un à obtenir quelque chose , je pense que c'est une caractéristique fondamentale de la pensée, et c'est le fondement de l'argumentation humaine, selon laquelle les gens ne diffèrent pas tant sur les faits que sur la façon dont ils devraient être conçus. Juste pour vous donner quelques exemples : mettre fin à une grossesse contre tuer un fœtus , une boule de cellules contre un enfant pas encore né , envahir l'Irak contre libérer l'Irak , redistribuer la richesse contre confisquer les gains . Et je pense de manière générale qu'il faut prendre au sérieux le fait que la majorité de nos verbiages sur des éléments abstraits est fondée sur des métaphores concrètes. On verrait alors l'intelligence humaine elle-même comme un répertoire de concepts - comme les objets, l'espace, le temps, la cause et l'intention -- qui sont utiles dans une espèce sociale et érudite, dont vous pouvez facilement imaginer l'évolution, et le procédé d'abstraction métaphorique qui nous permet de blanchir ces concepts de leur contenu conceptuel d'origine - l'espace, le temps et la force -- et de les appliquer à de nouveaux domaines abstraits, donc de permettre à une espèce qui a évolué depuis la manipulation des cailloux, des outils et des animaux à la conceptualisation des mathématiques, de la physique et de la loi et d'autres domaines abstraits.
Op dezelfde manier gebruiken we forceren niet alleen in verband met fysieke kracht -- zoals Rose forceerde de deur om open te gaan -- maar ook voor interpersoonlijke kracht, zoals Rose forceerde Sadie om te gaan -
- niet noodzakelijk door haar beet te pakken, maar door te dreigen -- of Rose forceerde zichzelf om te gaan, alsof er twee entiteiten in het hoofd van Rose zaten, die een partijtje armworstelden. De tweede conclusie is dat we het vermogen hebben om een gebeurtenis op twee manieren voor te stel
len -- zoals ervoor zorgen dat iets naar ieman ...[+++]d gaat en ervoor zorgen dat iemand iets krijgt. Dat is volgens mij een fundamenteel kenmerk van het menselijke denken. Het is de basis voor veel menselijke argumentatie, waarbij mensen het niet zozeer oneens zijn over de feiten als over hun interpretatie. Ik geef je een paar voorbeelden: een zwangerschap beëindigen versus een foetus doden , een hoopje cellen versus een ongeboren kind , Irak binnenvallen versus Irak bevrijden , rijkdom herverdelen versus beslag leggen op inkomsten . Ik denk dat het ruimste plaatje van al ernstig rekening zou houden met het feit dat onze woordenrijkdom over abstracte gebeurtenissen zo vaak gebaseerd is op een concrete metafoor. Volgens mij is menselijke intelligentie zelf een repertoire van concepten -- zoals objecten, ruimte, tijd, oorzakelijkheid en intentie -- die nuttig zijn voor een sociale, kennisintensieve soort, waarvan je je de evolutie goed kan inbeelden. Daarnaast een proces van metaforische abstractie dat ons toelaat om deze concepten van hun oorspronkelijke inhoud te ontdoen -- ruimte, tijd en kracht -- en ze toe te passen op nieuwe abstracte domeinen. Dat maakte het mogelijk dat een soort die was geëvolueerd om met rotsen en gereedschap en dieren om te gaan, in staat was om wiskunde in begrippen te vatten, en fysica, en recht, en andere abstracte domeinen.90% du commerce mondial est transporté via la mer, sur des navires porte-conteneurs, à travers un vaste réseau de routes maritimes et un nombre de ports dont la plupart d'entre nous ignorons tout. La journaliste Rose George nous embarque à travers le monde maritime et le fondement de la civilisation de consommation.
Bijna al wat we bezitten en gebruiken, bereikt ons op een bepaalt moment per containership, via een enorm netwerk van oceaanroutes en havens waar de meesten van ons bijna niets van weten. Journaliste Rose George geeft ons een rondleiding langs de wereld van de scheepvaart, de basis van de consumptiemaatschappij.
J'ai persuadé ma famille de faire ça, et ils ne savaient pas ce que je faisais. Et j'ai dit, «Habillez-vous p
our un enterrement. Nous allons faire une oeuvre. Et donc nous sommes allés à la tombe et avons fait ça, ce qui était hilarant - l'attention que nous avons eu. Donc ce qui se passe c'est que vous dansez sur la tombe. Et une fois votre danse term
inée, tout le monde porte un toast et vous dit combien vous êtes génial. Et vous avez en fait un enterrement auquel vous êtes présent. C'est mon papa et ma maman. C'est une oeuvre de Jas
...[+++]on Birdsong. Il s'intéresse à la façon dont nous voyons comme un animal, combien nous sommes intéressés par le mimétisme et le camouflage.
Ik kreeg mijn familie zover om dit te doen. Ze wisten niet wat ik aan het doen was. Ik zei: Kleed je voor een begrafenis. We gaan samen wat werk doen. We gingen naar het kerkhof en maakten dit. Het was hilarisch - de aandacht die we kregen. Je danst op het graf en nadat je je dans gedaan hebt, toast iedereen op je en vertelt je hoe geweldig je bent. Je hebt in wezen een begrafenis waarbij je zelf aanwezig bent. Dat zijn mijn vader en moeder. Dit is gemaakt door Jason Birdsong. Hij is geïnteresseerd in hoe wij zien als een dier, hoe wij geïnteresseerd zijn in nabootsing en camouflage.
Quand il chante des chansons de notre enfance, et il essaie de se souvenir de mots dont je n'arrive pas à me rappeler, il me rappelle une chose : le peu que nous savons de l'esprit, et la merveille de l'inconnu.
Als hij liedjes zingt uit onze kindertijd, met woorden die zelfs ik me niet kan herinneren, doet hij me aan één ding denken: hoe weinig we weten over het brein en hoe prachtig het onbekende moet zijn.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
porte inconnue dont nous ->
Date index: 2024-04-28