Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "politique par peur " (Frans → Nederlands) :
Ils ne veulent pas se mêler de politique par peur de corruption et cooptation.
Ze willen buiten de politiek blijven, want ze bang zijn voor corruptie en coöptatie.
Ne dirait-on pas que Washington est en panne d'idées? Au lieu de construire le futur, il semblerait parfois que le milieu politique se retranche joyeusement dans la peur et l'ignorance délibérée. Le journaliste David Rothkopf met au jour quelques-uns des principaux enjeux que le gouvernement américain méconnaît – du cyber-crime à la réalité d'une guerre moderne totale, en passant par les bouleversements colossaux engagés par les nouvelles technologies – et appelle à une nouvelle vision du monde débarrassée de la peur.
Heeft Washington echt geen nieuwe ideeën? In plaats van de toekomst vorm te geven, lijkt het politieke establishment in de VS te kiezen voor angst en opzettelijke onwetendheid. Journalist David Rothkopf zet enkele prominente onderwerpen die onvoldoende aandacht krijgen, op een rijtje — van cybermisdaad tot revolutionaire nieuwe technologieën tot de realiteit van moderne, mondiale oorlogsvoering — en vraagt om een nieuwe visie die losstaat van angst.
La politique de la peur et la colère nous ont fait croire que ce sont des problèmes qui ne sont pas nos problèmes.
De politiek van angst en woede doet ons geloven dat deze problemen niet de onze zijn.
Vrai? Et no
us avons commencé à parler. Les gens voient mon badge, et ils voient Les enregistrements de guerre, et ensuite nous commençons à parler de guerre. Nous avons commencé une conversation avec d'autre gens dans la classe, et ça a continué et continué. Je veux dire, ont était là pendant une heure, à parler. Et ça m'a vraiment montré quelque chose que j'aimerais demander à vous les gars d'y réfléchir et j'espère d'y aider. Je pense que beaucoup d'
entre nous ont très peur de discuter
de la guerre, et de politique ...[+++]. Et certainement -- car nous allons peut être ne pas être d'accord. Peut être que ça va vous mettre mal à l'aise. Comment est ce que nous faisons, pour pouvoir vraiment avoir une conversation?
We begonnen een gesprek. Mensen zien mijn tag met The War Tapes en dat start een gesprek over oorlog. We raakten in gesprek met een paar andere mensen in de klas en dit bleef maar doorgaan, een uur aan een stuk. Het belichtte iets waarover ik jullie wil vragen na te denken en hopelijk mee te helpen. Velen van ons zijn erg bang om over oorlog en politiek te praten. Omdat -- we zijn het misschien oneens. Misschien wordt het ongemakkelijk. Hoe creëren we een opening voor zo'n gesprek?
L'existence d'une nature humaine fait naître une autre peur politique : si nous sommes des pages blanches, nous pouvons perfectionner le genre humain -- ce vieux rêve d'une espèce perfectible par ingénierie sociale.
Een andere politieke angst voor de menselijke natuur is dat als we van een onbeschreven blad vertrekken, we de mens kunnen perfectioneren -- de eeuwenoude droom van de volmaaktheid van onze soort door middel van 'social engineering'.
De façon embarrassante, nous ignorons à quel point nos sociétés sont divisées et le Brexit est issu d'une division profonde et ignorée entre ceux qui craignent la mondialisation et ceux qui l'embrassent, dit le spécialiste en sciences sociales, Alexander Betts. Comment pouvons
-nous apaiser cette peur et cette désillusion
en l'establishment politique tout en refusant de nous abandonner à la xénophobie et au nationalisme ? Rejoignez Betts alors qu'il évoque quatre étapes post-Brexit pour aller vers un monde plus inc
...[+++]lusif.
We zijn ons er pijnlijk weinig van bewust hoe verdeeld onze samenlevingen zijn, en Brexit is het resultaat van een diepe, niet-onderzochte kloof tussen diegenen die bang zijn van globalisatie en diegenen die haar omarmen, zegt socioloog Alexander Betts. Welk antwoord bieden we nu op die vrees en de toenemende ontgoocheling over het politieke establishment, zonder toe te geven aan xenofobie en nationalisme? Betts stelt ons vier post-Brexit-stappen richting een inclusieve wereld voor.
(Applaudissements) Et pour les drogues, afin de saper cette peur et ces préjugés qui entourent ce problème, nous réussîmes à rassembler et présenter des données montrant que ces politiques causent plus de mal que la consommation de drogue elle-même, et les gens commencent à le comprendre.
(Applaus) In het geval van de drugs, om de angst en de vooroordelen die hiermee samenhangen te ondervangen, konden we gegevens presenteren die aantonen dat het huidige beleid meer kwaad doet dan het drugsgebruik alleen, en men begint dat in te zien.
Au niveau mondial, nous avons des politiques, des instruments internationaux, des dirigeants. Des gens formidables ont pris des engagements -- nous allons protéger nos enfants du besoin et de la peur. L'ONU a la Convention relative aux droits de l'enfant.
Wereldwijd hebben we beleid, internationale instrumenten, werkleiders. Belangrijke mensen hebben zich geëngageerd: we zullen onze kinderen beschermen tegen behoeftigheid en angst. De VN heeft het Verdrag inzake de Rechten van het Kind.
Finalement, et tout spécialement aujourd'hui, dans ce monde et dan
s ce contexte d'une politique de l'immigration régressive et onéreuse, de la télé réalité qui prospère grâce à l'humiliation et dans un contexte d'analyse où la phrase qu'on nous répète de jour comme de nuit aux Etats-Unis dans chaque gare, à chaque arrêt de bus, chaque aéroport n'est autre que : Mesdames et messie
urs, merci de faire part de tout comportement suspect ou de tout individu suspect aux autorités les plus proches , quand tous ces moyens nous encouragent à vo
...[+++]ir nos frères humains avec hostilité peur, mépris et suspicion.
Uiteindelijk, vooral nu, in deze wereld, waarin we leven in de context van regressieve en lastige immigratiewetten, in reality-tv die gedijt op vernedering, en in een context van analyse, waarin wat we het vaakst horen, dag in, dag uit in de Verenigde Staten, in elk station, elke busstation, elk vliegveld is: Dames en heren, gelieve melding te maken van elk verdacht of verdachte personen aan de autoriteiten in je buurt. Als we op al deze manieren worden aangemoedigd om onze medemens te bekijken met vijandigheid en angst en minachting en achterdocht.
Au lieu de ça, il y a eu une litanie d'opti
misme ahurissant. À partir de 2004, chaque général est arrivé en disant : « J'ai hérité d'une situation lamentable, mais j'ai enfin les ressources et la stratégie adéquates, qui feront de cette année, selon les termes du général Barno en 2004, « l'année décisive ». Eh bien devinez quoi? Ça n'est pas arrivé. Mais ça n'a pas empêché le général Abuzaid de dire qu'il avait la stratégi
e et les ressources pour livrer, en 2005, « l'année décisive ». Ou encore le général David Richards d'arriver en 2
...[+++]006 et de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour offrir « l'année écrasante ». Ou, en 2007, l'adjoint du Ministre des affaires étrangères norvégien, Espen Eide, de dire qu'il allait apporter « l'année décisive ». Ou, en 2008, le major-général Champoux d'arriver et de dire qu'il allait fournir « l'année décisive ». Ou, en 2009, mon grand ami, le général Stanley McChrystal, de dire qu'il était « en plein dans l'année décisive ». Ou, en 2010, le Ministre des affaires étrangères britannique, David Miliband, de dire que nous allions enfin obtenir « l'année décisive ». Et vous serez ravis d'entendre qu'en 2011, aujourd'hui, Guido Westerwelle, le Ministre des affaires étrangères allemand, nous garantit que nous sommes dans « l'année décisive ». (Applaudissements) Pourquoi laissons-nous tout ceci se produire ? Eh bien la réponse est, bien sûr, que si vous dépensez 125 ou 130 milliards de dollars par an dans un pays, vous vous mettez dans la poche presque tout le monde, même les organisations humanitaires, qui commencent à recevoir d'énormes quantités d'argent des gouvernements américain et européens pour construire des écoles et des cliniques, sont peu disposées à récuser l'idée que l'Afghanistan est une menace existentielle pour la sécurité mondiale. Elles sont inquiètes, en d'autres termes, que si quelqu'un pense que ce n'est pas une telle menace, Oxfam, Save the Children, ne recevront pas l'argent pour construire leurs hôpitaux ...
In plaats daarvan was er een litanie van verbijsterend optimisme. Beginnend in 2004 kwam elke generaal binnen en zei, Ik heb een ellendi
ge situatie geërfd, maar eindelijk heb ik de juiste middelen en strategie, die zullen zorgen voor , in generaal Barno's woorden in 2004, het beslissende jaar . Raad eens? Dat was het geenszins. Maar dat belette generaal Abuzaid niet te zeggen dat hij de strategie en middelen had om in 2005 te zorgen voor het beslissende jaar . Of generaal David Richards die in 2006 zei dat hij de strategie en de middelen had om te zorgen voor het kanteljaar . Of in 2007, Espen Eide, de Noorse staatssecretaris Buitenlands
...[+++]e Zaken, die zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar . Of in 2008, generaal-majoor Champoux die binnenkwam en zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar Of in 2009, mijn grote vriend, generaal Stanley McChrystal, die zei dat hij tot zijn knieën in het beslissende jaar stond. Of in 2010, David Miliband, de Britse minister van Buitenlandse Zaken, die zei dat hij eindelijk zou gaan zorgen voor het beslissende jaar . En jullie zullen blij zijn te horen, nu in 2011, dat Guido Westerwelle, de Duitse minister van Buitenlandse Zaken, ons verzekert dat we aanbeland zijn in het beslissende jaar . (Applaus) Hoe kan het dat we dit allemaal laten gebeuren? Het antwoord is uiteraard dat als je 125 miljard of 130 miljard dollar per jaar uitgeeft in een land, je bijna iedereen erbij betrekt. Zelfs de hulpverleningsorganisaties -- die dan enorme hoeveelheden geld krijgen van de Amerikaanse en Europese overheden om scholen en hospitalen te bouwen -- zijn niet echt bereid om tegen te spreken dat Afghanistan een existentieel gevaar vormt voor de internationale veiligheid. Ze vrezen met andere woorden, dat als mensen geloven dat het niet zo'n probleem is -- Oxfam, Save the children -- geen geld zouden krijgen om hun scholen en hospitalen te bouwen. Ook is het erg moeilijk om een generaal met medailles op zijn borst, tegen te spreken. Het i ... datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
politique par peur ->
Date index: 2022-05-09