Vertaling van "point la vie dans les cités était mauvaise au temps " (Frans → Nederlands) :

Maintenant, pour que vous voyiez à quel point la vie dans les cités était mauvaise au temps du crack, et je ne m’appuie pas que sur les points négatifs, il y aurait là d’autres histoires à raconter, si l’on regarde le taux de mortalité de n’importe quel jeune noir qui a grandi dans les cités des États-Unis, ce taux de mortalité à l’époque du crack était de 1%.
Het geeft ook een idee van hoe slecht het leven was in de binnenstad tijdens de crack epidemie, en ik richt mij hier niet echt op het negatieve, maar er is nog een ander verhaal te vertellen hier, als je kijkt naar het dodental van jonge zwarte mannen die opgroeiden in de binnenstad in de VS, het dodental tijdens de crackepidemie was ongeveer 1 procent.

Je donnais de mon temps et de mon argent. Je donnais quand les solutions étaient en solde. Une tasse de café pour sauver la vie d’un enfant. Qui peut rétorquer à ça? Je donnais quand c’était difficile à éviter. et je donnais quand les émotions négatives devenaient si fortes que je donnais pour soulager ma propre souffrance, pas celle d’un autre. A dire vrai, je donnais avec une intention ni animée d’espoir, ni d’une envie d’aider, ni de générosité. C’était devenu une transaction pour moi, une sorte de marché. J’achetais quelquechose. J’achetais le droit de continuer ma journée en toute tranquilité sans être dérangée par ces mauvaises nouvelles.
Ik gaf mijn tijd en mijn geld. Ik gaf als er oplossingen te koop waren. Voor de prijs van een kopje koffie kon ik een kind redden, toch. Wie geeft me daarin ongelijk? Ik gaf als ik voor het blok stond, als het moeilijk te vermijden was, en ik gaf als ik voldoende negatieve gevoelens had opgebouwd om mijn eigen lijden te verlichten, niet dat van iemand anders. Om eerlijk te zijn, gaf ik daarom, niet uit een oorspronkelijk gevoel van hoop en opwinding om te helpen en uit gulheid. Het werd een transactie voor mij, werd een soort handel. Ik kocht iets. Ik kocht mijn recht om verder te gaan met mijn dag en niet meer geplaagd te worden door dit slechte nieuws.

Le poème qui va venir parle de sa tentative de me parler un peu d'un point de l'étiquette domestique de la vie à la campagne que j'ai, dans un premier temps, eu du mal à intégrer. Ça s'intitule « La Campagne ». (Vidéo) Narration : « La Campagne ». Je m'interrogeais à ton sujet quand tu m'as dit de ne jamais laisser une boîte d'allumettes de bois sans frottoir trainer dans la maison, parce que les souris pourraient y entrer et provoquer un incendie. Mais ton visage était absolument sérieux lorsque tu as refermé le couvercle sur la boîte ronde où les allumettes, disais-tu, sont toujours rangés.
Het volgende gedicht is gebaseerd op zijn pogingen om me een punt van de huiselijke plattelandsetiquette bij te brengen, dat ik in het begin maar moeilijk kon verwerken. Het heet Het land . (Video) Verteller: Het land. Ik geloofde je maar half toen je me vertelde dat ik nooit een doosje houten lucifers-die-je-overal-kan-aanstrijken in het huis mocht laten rondslingeren. De muizen konden ze te pakken krijgen en brand veroorzaken. Maar je gezicht vertrok geen spier toen je het deksel losschroefde van het ronde blik waarin de lucifers volgens jou altijd opgeborgen zaten.