Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "plus vastes sur terre " (Frans → Nederlands) :
Généralement, ce que vous voyez en vert ne se désertifie pas, ce que vous voyez en marron si, et ce sont de loin les zones les plus vastes sur Terre.
In de regel is het groene dat je ziet niet aan het verwoestijnen In de regel is het groene dat je ziet niet aan het verwoestijnen en al het bruine wel. Dat zijn verreweg de grootste delen van de aarde.
Je trouve qu'en fait ça aide à voir les camions bennes qui dépl
acent la terre, les plus grands jamais construits. C'est une personne ici près de la roue. Ce que je veux montrer c'est qu'il ne s'agit pas de forage pétrolier, ce n'est même pas de l'exploitation minière. C'est écorcher vive la
terre. Des paysages vastes, vivants sont en tra
in d'être saccagés, pour devenir d'un gris monochrome. Et je dois avouer qu
...[+++]'en ce qui me concerne ce serait une abomination si ça n'émettait pas une seule particule de carbone. Mais la vérité est qu'en moyenne transformer cette boue en pétrole brut produit environ trois fois plus de gaz à effet de serre que de pétrole conventionnel au Canada. Comment décrire ça autrement que comme une forme de folie de masse?
Ik heb gemerkt dat het helpt als je kijkt naar de dump-tru
cks die de aarde vervoeren, de grootste die ooit gebouwd zijn. Daar staat een persoon onder bij het wiel. Mijn bezwaar is dat dit geen boren naar olie is, dit is zelfs geen mijnbouw. Dit is het villen van de aarde. Grote, levendige landschappen worden gestript, en eentonig grijs blijft achter. Ik moet bekennen dat dit wat mij betreft al een gruweldaad zou zijn zelfs als er geen deeltje koolstof zou worden uitgestoten. Maar de waarheid is dat het omzetten van die modder in ruwe olie gemiddeld drie keer meer broeikasgassen uitstoot dan de productie van conventionele olie in Canada.
...[+++]Hoe kan ik dit anders beschrijven dan als een vorm van massahysterie?À propos, le mot planète vient du mot grec qui signifie errant . Il y a aussi un autre aspect de ce phénomène que vous remarquerez peut-être avec le temps. Vous avez probableme
nt déjà vu un globe terrestre, et remarqué que son axe est incliné ; c'est-à-dire qu'il n'est pas vertical, perpendiculaire à son socle. C'est parce qu'un globe terrestre représente la Terre, et la Terre est i
nclinée. Il faut un jour à la Terre pour accomplir une rotation sur son axe, et un an pour tourner autour du Soleil. Mais l'axe de la Terre est incliné de
...[+++] 23,5 degrés par rapport à son plan d'orbite. Et tout ça affecte profondément notre planète. Imaginez un instant que l'axe de la Terre soit exactement perpendiculaire à son orbite, parfaitement vertical. Si c’était le cas, chaque jour, la trajectoire du Soleil à travers le ciel serait la même. Si on était à l’équateur le Soleil se lèverait, se déplacerait jusqu'au zénith, puis se coucherait. Si on était au pôle, le Soleil semblerait se déplacer le long de l'horizon chaque jour, sans se lever ni se coucher - ce serait toujours le crépuscule. Mais ça n'est pas le cas. La Terre est inclinée. En juin et en juillet, le pôle Nord de la Terre est incliné vers le Soleil. Six mois plus tard il s'en est éloigné. Ceci affecte la trajectoire du Soleil dans notre ciel. Au lieu de suivre le même itinéraire chaque jour, pendant l’été de l’hémisphère Nord, quand on est inclinés vers le Soleil, sa trajectoire est plus haute dans le ciel. Et comme cette trajectoire est plus longue, les jours sont aussi plus longs. Six mois plus tard, en décembre et en janvier, le pôle s'est éloigné du Soleil. La trajectoire de celui-ci est donc plus basse dans le ciel, et comme elle est plus courte, les jours sont aussi plus courts.
Ter zijde, het woord planeet is Grieks voor dwaler. Er is nog een a
nder aspect van dit alles dat je misschien opmerkt na verloop van tijd. Je hebt waarschijnlijk wel eens een wereldbol gezien, en opgemerkt dat de as schuin staat; dat houd in, hij loopt niet recht van boven naar beneden, haaks op het steunpunt. Dat is zo omdat het een model is van de aarde en de aarde staat schuin. De aarde draait één keer per dag om zijn as, en draait één keer per jaar rond de zon. Maar de as van de aarde staat onder een hoek van 23.5 graden ten opzichte van zijn omloopvlak. En dit heeft een uitgesproken uitwerking op onze planeet. Stel je voor dat de a
...[+++]s van de aarde loodrecht op zijn omloopvlak stond, rechtop. Als dat zo was, nam de zon elke dag dezelfde weg langs de hemel. Als je op de evenaar stond dan kwam de zon op, ging recht over je heen, en ging dan onder Als je op de pool stond, leek de zon elke dag rond de horizon te gaan, zonder op of onder te gaan -- het zou altijd schemering zijn. Maar dat is niet het geval. De aarde staat schuin. In de maanden juni en juli staat de noordpool richting de zon. Zes maanden later staat ze er van weg. Dit beïnvloedt het pad dat de zon langs de hemel aflegt. In plaats van elke dag hetzelfde pad te nemen, neemt de zon tijdens de noordelijke zomer, wanneer we richting de zon hellen, een hoger pad langs de hemel. Omdat dit pad langer is duren de dagen dan ook langer. Zes maanden later, in december en januari, staat de pool van de aarde weg van de zon. De zon neemt een lager pad langs de hemel en omdat dit pad korter is, zijn de dagen ook korter.La haute mer, où les baleines, les thons et les dauphins se déplacent-- le plus vaste et le moins protégé des écosytèmes sur Terre, empli de créatures lumineuses, vivant dans des eaux obscures, en moyenne à plus de trois kilomètres de profondeur.
De volle zee, waar walvissen, tonijnen en dolfijnen zwemmen -- het grootste, minst beschermde ecosysteem op Aarde, vol met lichtgevende wezens, die leven in de donkere wateren, waar de gemiddelde diepte drie km is.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans
cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et
...[+++]puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen va
n dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het o
...[+++]verweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Aller dans l'espace est difficile Même si pouvoir voir notre planète depuis l'espace grâce à un moyen simple et peu coû
teux serait génial, Pour le moment le seul moyen est de devenir astronaute ou milliardaire Mais il existe un concept qui pourrait rendre cela possible Et qui pourrait définir le point de départ pour l'exploration de l'Univers : L'ascenseur spatial Comment marche-t-il exactement ? Pour comprendre comment un ascenseur spatial nous amènerait dans l'espace Nous devrons d'abord comprendre ce qu'est une orbite Être en orbite revient fondamentalement à tomber vers quelque chose en étant suffisam
ment rapide pour le ...[+++]rater. Si vous lancez une balle sur Terre, elle décrit une trajectoire en arc avant de retomber par terre. Dans l'espace, la gravité agit de manière similaire Mais si vous vous déplacez obliquement (de côté) assez vite La courbe de la Terre fait s'éloigner le sol en dessous de vous aussi rapidement que la gravité vous attire vers le sol Donc pour entrer en orbite autour de la Terre Les fusées doivent s'élever verticalement ET de travers rapidement Au contraire un ascenseur spatial exploiterait l'énergie de la rotation de la Terre pour accélérer la cargaison. Imaginez un enfant faisant tourner un jouet au bout d'une corde avec une fourmi sur la main. Alors que la fourmi escalade la corde, celle-ci se déplace de plus en plus vite. Comparé aux fusées, avec un chargement lancé depuis un ascenseur on a seulement besoin de fournir l'énergie pour bouger verticalement. Le mouvement oblique est ensuite fourni gratuitement par la rotation de la Terre ! Mais un ascenseur spatial serait sans aucun doute la structure la plus grande et la plus coûteuse jamais construite par l'humanité. Alors, Est-ce que ça vaudrait le coût ? Tout se résume à une question d'économie. Les fusées consomment d'énorme quantité de carburant, juste pour envoyer des petites livraisons dans l'espace Aux prix actuels, il faut environ 20 000 dollars pour envoyer un seul kilogramme de mar ...
H
et is lastig om de ruimte in te komen. Hoewel we allemaal wel zouden willen dat er een gemakkelijke, en betaalbare manier is om naar de ruimte te komen. Op dit moment is dat alleen mogelijk als je een astronaut of miljardair bent. Maar er is een concept dat het misschien mogelijk maakt, wat ook als startpunt voor de verkenning van het universum kan dienen. De ruimtelift. Maar, hoe werkt het? Om te begrijpen hoe een ruimtelift ons de ruimte in kan krijgen, moeten we eerst kijken naar wat een baan is. In een baan zijn betekent: Naar iets toe vallen maar snel genoeg gaan om het te missen. Als je een bal op aarde gooit, maakt het een boog door de lucht en raakt
...[+++] daarna de grond. In de ruimte, laat de zwaartekracht je ongeveer op dezelfde manier bewegen Maar als je snel genoeg zijwaarts beweegt zal door de kromming van de aarde, de grond net zo snel onder je weg vallen als de zwaartekracht van de aarde je ernaartoe trekt dus, om in de baan van de aarde te komen moeten raketten snel omhoog en zijwaarts gaan. In tegenstelling gebruikt een ruimte lift de energie van de omwenteling van de aarde om de vracht snel voort te brengen. Stel je een kind voor dat een stuk speelgoed draait aan een touwtje. Met een mier op zijn hand. Als de mier omhoog kruipt langs het touwtje, gaat hij steeds sneller hoe meer hij stijgt. Vergeleken met een raket, hoef je met een ruimtelift alleen maar de energie te leveren om omhoog te gaan. De zijwaartste beweging komt gratis bij de snelle draaiing van de aarde. Maar een ruimtelift zou, zonder twijfel, het grootste en duurste object zijn dat ooit door mensen in gebouwd Dus, is het dat het wel waard? Het komt allemaal neer op de kosten. Raketten verbranden ongelooflijk veel raketbrandstof, alleen maar om een klein beetje vracht de ruimte in te krijgen. Met de huidige prijzen kost het ongeveer 20.000 dollar om één kilo de ruimte in te krijgen Dat is 1.3 miljoen dollar voor een mens 40 miljoen dollar voor je auto Miljarden voor een ruimtestation Deze e ...Et toutes ces missions robotisées font partie d'un voyage humain plus vaste : un voyage pour comprendre quelque chose, pour avoir une idée de notre place dans le cosmos, pour saisir quelque chose de nos origines, et comment la Terre, notre planète, et nous, qui vivons dessus, avons existé.
Al deze gerobotiseerde missies zijn deel van een grotere menselijke reis: een queeste om iets te begrijpen, om een begrip van onze plaats in de kosmos te krijgen, om iets te begrijpen over onze oorsprong, en hoe de Aarde, onze planeet, en wij, die er op leven, zijn ontstaan.
(Rires) Et une bonne partie de ce vaste univers, une bien plus grande partie que ce qu'on pensait pourrait être habitable, d'après l'étude des extrêmophiles sur Terre -- des organismes qui peuvent vivre dans des conditions totalement inhospitalières pour nous, dans les cheminées hydrothermales chaudes et sous pression, au fond des océans, gelés dans la glace, dans de l'acide sulfurique bouillant, dans les eaux de refroidissement des réacteurs nucléaires.
(Gelach) Een groot deel van dit enorme universum, veel meer dan we tot dusver dachten, zou bewoonbaar kunnen zijn, zoals bleek uit onderzoek naar extremofielen op Aarde -- organismen die leven onder condities die voor ons absoluut onleefbaar zijn: in de hogedruk-heetwaterbronnen op de oceaanbodem, bevroren in ijs, in kokend accuzuur, in het koelwater van nucleaire reactors.
Les radiations sont effrayantes. En tout cas, certains types les sont. Mon compteur Geiger ne détecte rien près de mon téléphone, de mon r
outeur wi-fi ou mon four à micro-ondes. Car un compteur Geiger ne mesure que les radiations ionisantes - C.à.d.
des radiations avec assez d'énergie pour arracher les électrons des atomes. Ça se mesure en unités appelées sieverts. Si
vous êtes exposés à plus de 2 sieverts en une fois, vous serez c
...[+++]ertainement mort peu après ça. Mais nous sommes exposés de faibles niveaux de rayonnement ionisant tout le temps. Les bananes, par ex, sont riches en potassium et une partie de ce potassium est naturellement radioactif. Donc quand vous mangez une banane vous êtes exposés à environ 0,1 microsievert de radiation. C'est 1 sur 10 millions de sievert. Utilisons donc une banane pour mesurer les doses de radiation. Puisque les gens mangent des bananes, nous devenons radioactifs aussi. Vous êtes donc plus exposés aux radiations si vous dormez à côté de quelqu'un que si vous dormez seul. Mais je ne suis pas inquiet car cette dose est insignifiante par rapport à la radiation de fond émise par la Terre. Je veux dire : il y a un rayonnement ionisant venant du sol, de l'air et même de l'espace. Le niveau de radiation ici à Sydney est d'environ 0.15 microsieverts par heure et c'est environ la moyenne partout. Le niveau habituel, est entre 0.1 et 0.2 microsieverts/h Cependant, il y a des endroits avec des niveaux bien plus élevés. Alors, selon vous, qui sur Terre reçoit la dose maximale de radiation? Répondons à cette question en allant aux endroits les plus radioactifs sur Terre. Certains endroits que vous imagineriez très radioactifs pourraient vous étonner. Je suis à Hiroshima et ceci est le Dome de la Paix. A environ 600 m au dessus de ce dôme, explosa la première bombe nucléaire. Elle fut déclenchée pour avoir un impact de destruction maximal. Et bien le niveau de radiation aujourd'hui, presque 70 ans plus tard n'est que de 0.3 microsieverts/h. Je v ...
Straling is eng. Tenminste, sommige soorten straling zi
jn eng. Mijn Geiger teller meet bijvoorbeeld niets bij mijn mobiele telefoon, de wifi-router of bij de magnetron. Dat komt doordat een Geiger teller alleen ioniserende straling meet. Dat is straling met genoeg energie om elektronen uit atomen te schieten. Het wordt gemeten in de eenheid Sievert. Als je aan meer dan twee Sievert in 1 keer wordt bloodgesteld ga je waarschijnlijk kort daarna dood. Maar we worden altijd aan een kleine hoeveelheid ioniserende straling blootgesteld. Bananen zijn bijvoorbeeld rijk aan Kalium en een stukje van dat radioactief is. Dus als je een banaan eet wo
...[+++]rdt je blootgesteld aan ongeveer 0,1 microsievert. Dat is 1 tienmiljoenste Sievert. Laten we een banaan als maatstaaf gebruiken. Omdat mensen bananen eten worden we ook radioactief. Dus je wordt aan meer straling blootgesteld als je naast iemand slaapt. Maar daar zou ik me geen zorgen om maken omdat die dosis zo klein is vergeleken met de achtergrondstraling. Wat ik bedoel is dat er ioniserende straling uit de grond, uit stenen, de lucht en zelfs uit de ruimte komt. Hier in Sydney is de achtergrondstraling ongeveer 0,15 microsieverts per uur en dat is het gemiddelde op Aarde. Meestal zit de achtergrondstraling tussen de 0,1 en 0,2 microsieverts per uur. Maar er zijn plaatsen met aanzienlijk hogere niveaus. Maar wie zou op aarde de hoogste dosis straling ontvangen? We beantwoorden die vraag door naar de meeste radioactieve plekken op Aarde te gaan. Sommige plaatsen waarvan je zou verwachten dat er veel straling is, kunnen verrassend zijn. Ik ben in Hiroshima en dat is de 'Peace Dome'. Het was ongeveer 600 meter boven die koepel, waar 's werelds eerste nucleaire bom afging in een stad. Die plek werd gekozen zodat de explosie het meest destructief zou zijn. Het stralingsniveau tegenwoordig, bijna 70 jaar later, is slechts 0,3 microsievert per uur. Ik ga dadelijk een lift in. We gaan nu met een lift naar beneden. Dit is een oude uranium ...Si nous espérons un jour quitter la Terre et explorer l'univers, nos corps vont d
evoir être beaucoup plus efficaces pour survivre aux conditions difficiles de l'espace. À l'aide de la biologie synthétique, Lisa Nip espère maîtriser les pouvoirs spéciaux de microbes sur la
Terre — tels que la capacité à résister aux radiations — pour rend
re les humains plus aptes à l'exploration de l'espace.
...[+++] « Nous approchons d'une époque durant laquelle nous serons capables de décider de notre propre destinée génétique », dit-elle. « Ajouter au corps humain de nouvelles capacités n'est plus une question de faisabilité, mais de temps. »
Als we hopen om ooit de Aarde te verlaten en het heelal te verkennen, zulle
n onze lichamen een stuk beter moeten zijn om
de barre omstandigheden van de ruimte te overleven. Door middel van synthetische biologie hoopt Lisa Nip om de speciale krachten van microben op Aarde te benutten - zoals de mogelijkheid om straling te weerstaan - om de mens meer geschikt te maken voor het verkennen van de ruimte. We naderen een tijd waarin we zullen kunnen beslissen over ons eigen genetische lot , zegt Nip. Het versterken van het menselijk lichaam met nieuwe vaardighed
...[+++]en is niet langer een kwestie van hoe, maar van wanneer. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
plus vastes sur terre ->
Date index: 2025-07-13