Traduction de «plus aux hommes » (Français → Néerlandais) :

Il était la personne qui m'a permis de faire confiance de nouveau aux hommes, de ne plus avoir peur des hommes noirs qui crient, de ne plus avoir peur des hommes en général, de ne plus avoir peur de mon propre père.
Hij had me weer vertrouwen gegeven in mensen, om niet bang meer te zijn van schreeuwende zwarte mannen, om niet bang te zijn voor mannen in het algemeen, om niet bang van mijn eigen vader.

Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...

Plus que les bigoudis que plusieurs femmes semblaient porter constamment aux cheveux, pour préparer quelque grand évènement - un bal, on croyait - qui ne s’est pas passé, plus que la manière dont les femmes ne se maquillaient jamais le visage pendant la journée, mais il semblait frotté, blanchi, et, les sourcils épilés, effrayant comme une masque; plus que tout cela c’était ces robes qui rendaient les femmes tellement inconnaissables et intimidantes, des adeptes d’énigmes sans accès aux hommes, et sans conception aux garçons.
Meer nog dan aan de krulspelden waarmee sommige vrouwen voortdurend hun haar leken voor te bereiden op een feest -- een bal dansant wellicht -- dat zich nooit voordeed; meer nog dan aan de gezichten die overdag meestal zonder enig spoortje make-up, afgekrabd, gebleekt, met overdadig geplukte wenkbrauwen enge maskers verbeeldden; was het aan die schorten te wijten dat vrouwen zulke onbevattelijke en afstotende wezens werden. Raadselachtige figuren, niet toegankelijk voor mannen, niet bevattelijk voor jongens.

Et j'ai d'abord visité la section business de la librairie à la recherche d'une solution business. Mais j'avais vraiment l'esprit brouillé, et j'ai vite fini par me retrouver dans la partie épanouissement personnel. Et c'est là que j'ai redécouvert la hiérarchie des besoins d'Abraham Maslow. J'avais pris un cours de psychologie au collège, et étudié cet homme, Abraham Maslow, comme beaucoup d'entre nous qui connaissent sa hiérarchie des besoins . Mais je suis resté assis là pendant quatre heures, l'après-midi entière, à lire Maslow, et j'ai identifié quelque chose qui a vrai pour la plupart des leaders. L'un des fait les plus simple dans le business est quelque chose que nous négligeons fréquemment. Et c'est que nous sommes tous humains. Et chacun de nous, peu importe notre rôle dans l'entreprise, avons en fait une hiérarchie des besoins au travail. Alors que je commencai à lire plus de Maslow, ce dont je me mis à me rendre compte, en fait Maslow, plus tard dans sa vie, voulait prendre cette hiérarchie pour l'individu et l'appliquer à la collectivité, aux organisations et plus précisément aux entreprises.
En eerst ging ik naar de business sectie van de boekhandel op zoek naar een zakelijke oplossing. Maar gezien mijn verwarde geest, zat ik vrij snel in de zelf-hulp afdeling. En daar maakte ik opnieuw kennis met Abraham Maslow's behoeftenpiramide. Ik heb ooit 1 college psychologie gevolgd en leerde over deze man, Abraham Maslow, velen bekend door zijn hiërarchie van behoeften . Maar terwijl ik daar vier uur lang de hele middag, Maslow las, Realiseerde ik me iets wat waar is voor de meeste leiders. En een van de simpelste feiten in de zakenwereld is iets dat we vaak verwaarlozen. En dat is dat we allemaal mensen zijn. En elk van ons, ongeacht onze rol in de zakenwereld, heeft een hiërarchie van behoeften op de werkplek. Terwijl ik meer Maslow las, ging ik me realiseren dat in feite Maslow, later in zijn leven, deze hiërarchie voor het individu wilde toepassen op het collectief, op organisaties en specifiek op de zakenwereld.

Outils et armes devinrent plus sophistiqués, la culture se complexifia, car l'homme possèdait alors un cerveau aux capacités multiples et un langage plus avancé permettant de communiquer plus efficacement, jusqu'aux plus petits détails.
Werktuigen en wapens werden geavanceerder en de cultuur werd complexer, omdat mensen hier een multifunctioneel brein en een geavanceerdere taal kregen, om informatie efficiënter en gedetailleerder met elkaar te delen.

Vous ne connaissez pas Moreese Bickham. Il a dit ces mots lorsqu'il a été libéré. Il avait 78 ans et il avait passé 37 ans dans une prison de la Louisiane pour un crime qu'il n'avait pas commis. Il a finalement été innocenté à l'âge de 78 ans suivant un test d’ADN. Et qu'avait-il à dire de son expérience? «Je n'ai aucun regret. C'était une expérience glorieuse. » Glorieuse! Cet homme ne dit pas, «Il y avait des gens sympas et une salle d'entraînement. » C'est « glorieux », un terme que nous conférons généralement aux expériences religieuses. Harry S. Langerman a proféré ces mots et son nom pourrait vous être familier mais il ne l’est pas, parce qu'en 1949 il lit un article dans un journal au sujet d'un kiosque d'hamburgers appartenant à deux frères dénommés McDonald. Et il se dit « C'est vraiment une idée géniale! » Il les rencontre. Ils lui disent « Nous pouvons vous céder une franchise pour 3000 dollars. » De retour à New York, Harry demande à son frère, un banquier en investissement, de lui prêter les 3 000 dollars et son frère de lui répondre «Personne ne mange d’hamburgers.» Il ne lui prêtera pas l'argent et six mois plus tard Ray Croc eut la même idée. Oui, les gens mangent des hamburgers, et Ray Croc est devenu pour un temps l'homme le plus riche en Amérique. Et puis finalement--le meilleur des mondes possibles— certains d'entre vous reconnaitrez cette photo d’un jeune Pete Best, qui fut le premier batteur des Beatles, jusqu'à ce qu'ils l’évincent et engagent Ringo pendant une tournée. Lors d'une entrevue en 1994, Pete Best --oui, il est encore batteur et musicien de studio— dit: «Je suis plus heureux que je ne l'aurais été avec les Beatles. »
Moreese Bickham is iemand van wie je nog nooit hebt gehoord. Moreese Bickham sprak deze woorden bij zijn vrijlating. Hij was 78 jaar oud. Hij zat 37 jaar in een Staatsgevangenis van Louisiana voor een misdrijf dat hij niet had gepleegd. Hij werd uiteindelijk vrijgesproken op 78-jarige leeftijd, door het gebruik van DNA-bewijs. En wat had hij te zeggen over zijn ervaring? Ik heb geen seconde spijt. Het was een glorieuze ervaring. Glorieus! Deze man zegt niet, Nou, weet je, een paar kerels waren best aardig. Ze hadden een fitnessruimte. Het is glorieus , een woord dat we normaliter voorbehouden aan religieuze ervaringen en dergelijke. Harry S. Langerman heeft dit gezegd, en hij is iemand die je gekend had kunnen hebben, maar je kent hem niet, want in 1949 las hij in een klein krantenartikel over een hamburgertent in het bezit van twee broers genaamd McDonalds. Hij dacht: Dat is echt een heel goed idee! Dus hij zocht ze op. Ze zeiden: We kunnen je het idee in franchise geven voor 3000 dollar. Harry ging terug naar New York, vroeg zijn broer, een zakenbankier, om hem de 3000 dollar te lenen, en zijn broers onsterfelijke woorden waren: Idioot, niemand eet hamburgers. Hij wilde hem het geld niet lenen, en zes maanden later had Ray Croc natuurlijk precies hetzelfde idee. Het bleek dat mensen wel hamburgers eten, en Ray Croc werd, voor een tijdje, de rijkste man van Amerika. En dan tenslotte -- je weet, het beste van alle mogelijke werelden -- herkennen sommigen van jullie deze foto van een jonge Pete Best. Hij was de oorspronkelijke drummer van de Beatles, totdat ze hem om een boodschap stuurden en wegslopen en Ringo oppikten tijdens een tournee. In 1994 toen Pete Best werd geïnterviewd -- ja, hij is nog steeds drummer; ja, hij is studiomuzikant -- had hij dit te zeggen: Ik ben gelukkiger dan ik zou zijn geweest met de Beatles.

Mais avec tout le respect dû aux hommes, et plus particulièrement aux hommes âgés, ils ne voulaient pas de moi autour.
Maar met alle respect voor de mannen, en vooral de oudere mannen, ze wilden me daar niet hebben.

Ce que l'on veut dire à travers la physiologie de la femme -- et bien que l'on parle ici de femmes et de maladies cardiaques, les femmes vivent en moyenne plus longtemps que les hommes -- c'est que les secrets de la physiologie féminine ont autant à apporter aux hommes qu'aux femmes.
Een van de dingen die we zeggen over de vrouwelijke fysiologie -- want, ondanks hartziekten, leven vrouwen gemiddeld genomen langer dan mannen -- is dat bij het onderzoek naar de vrouwelijke fysiologie en het begrijpen ervan zowel mannen en vrouwen gebaat zullen zijn.

Et le poème s'intitule Le printemps et l'automne. ♫ Margaret ♫ ♫ faites-vous le deuil ♫ ♫ de Goldengrove ♫ ♫ perdant ses feuilles, petit à petit ? ♫ ♫ Des feuilles, comme des choses ♫ ♫ de l'homme, vous, ♫ ♫ avec vos pensées nouvelles, vous vous occupez, ♫ ♫ n'est-ce-pas ? ♫ ♫ Mais à mesure que le coeur devient plus vieux ♫ ♫ il sera confronté à des spectacles ♫ ♫ plus froids ♫ ♫ Petit à petit, ♫ ♫ aucun soupir ne lui sera épargné ♫ ♫ Bien que des mondes de ♫ ♫ forêt obscure aux lits de feuilles mentent ; ♫ ♫ et pourtant vous pleurerez ♫ ♫ et vous saurez pourquoi ♫ ♫ Peu importe le nom, mon enfant, ♫ ♫ Les printemps de la tristesse sont tous les mêmes ♫ ♫ Ils sont tous les mêmes ♫ ♫ Ni la bouche ♫ ♫ ni l'esprit n'ont exprimés ♫ ♫ ce que le coeur a entendu, ♫ que le fantôme a deviné : ♫ ♫ C'est le fléau ♫ ♫ pour lequel l'homme est né ♫ ♫ C'est, Margaret, ♫ ♫ ce pour quoi tu es en deuil ♫ Merci beaucoup. (Applaudissements) (Musique) Je voudrais remercier tout le monde, tous les scientifiques, les philosophes, les architectes, les inventeurs, les biologistes, les botanistes, les artistes,
Het gedicht heet: Lente en Herfst . ♫ Margaret, ben je in de rouw ♫ ♫ om Goldengrove die steeds meer bladeren verliest? ♫ ♫ Bladeren, voor jou met je verfrissende ideeën, ♫ ♫ als menselijke dingen waar je om geeft, kun je dat? ♫ ♫ Maar als het hart ouder wordt, ♫ ♫ zal het tot veel koudere inzichten komen. ♫ ♫ Al heel spoedig, zonder een zucht te slaken. ♫ Al liggen er werelden van bleekhouten bladermaaltijden. ♫ ♫ En toch zul je huilen en je zult weten waarom. ♫ ♫ Welke naam je er ook aan geeft, mijn kind, ♫ ♫ de lentes van het verdriet zijn allemaal gelijk. ♫ ♫ Ze zijn allemaal gelijk. ♫ ♫ Geen mond of verstand drukte ooit uit ♫ ♫ wat het hart had gehoord, de geest had geraden: ♫ ♫ de mens is geboren om te verdorren. ♫ ♫ Margaret is degene waar je om rouwt. ♫ Dank jullie wel. (Applaus) (Muziek) Ik wil iedereen bedanken, alle wetenschappers, filosofen, architecten, uitvinders, biologen, plantkundigen, artiesten...

Gaius Julius Caesar est né aux environs de -100 dans l'une des familles romaines dirigeantes Sa naissance est en quelque sorte miraculeuse, demandant une procédure chirurgicale que nous connaissons aujourd'hui comme la césarienne. Venant de la classe sénatoriale, il était naturel que Caesar serve à la fois dans l'armée et dans le Sénat, ce qu'il fit. Il monta les échelons, et après avoir su montrer ses aptitudes de Génaral et un mandat en tant que Gouverneur d'Espagne, il décida de courir pour devenir Consul. Pour gagner, Caesar devait acquérir une aide financière, qu'il trouva en la personne de Crassus, l'un des hommes les plus riches de Rome. Crassus était à la tête d'un service des incendies dont le modèle économique se limitait à Hey, je viens de voir que ta maison brûle. Donne moi de l'argent et je viendrais t'aider.. Caesar réussit à devenir consul en -59 et rechercha par la suite à dominer la vie politique romaine en s'alliant avec Crassus et l'un des hommes les plus puissant de Rome, le Général Pompée. Vous vous rappelez sans aucun doute Pompée pour sa fascination pour Alexandre le Grand. Pompée, Crassus et Caesar se nommaient le premier Triumvirate, et l'alliance marcha particulièrement bien.. pour Caesar. Pas si bien que ça pour les deux autres. Allons rendre visite à la Thought Bubble. Après une année au consulat consistant à faire voter très facilement au Sénat des lois grâce à l'intimidation des troupes de Pompée, Caesar devint Gouverneur de Gaule. En tous cas la partie Sud de la Gaule que Rome contrôlait alors. Il conquit rapidement le reste de la Gaule et ses quatre loyales armées -ou, comme les appelaient les Romains, les Légions-, devinrent sa principale source de pouvoir. Caesar continua ses conquêtes, envahissant l'Angleterre et gagnant d'autres guerres contre les Gaulois. Pendant qu'il guerroyait, Crassus mourut au combat contre les Perses et Pompée, qui était devenu le rival et ennemi de Caesar, fut élu Consul. Pompée et le Sénat décidèrent alor ...
Gaius Julius Ceasar was geboren rond 100 voor Christus in een van Rome's meest toonaangevende families. Zijn geboorte was een beetje wonderbaarlijk, want er was een chirugische ingreep nodig die wij nu kennen als de keizersnee. Na zijn senaatsopleiding was het logisch dat Ceasar zou dienen in het leger en in de Senaat. Dus dat deed hij. Hij steeg door de rangen, en na wat prima generaalskunsten, en na een tijdje als gouverneur van Spanje, besloot hij om een gooi te doen naar Consul-positie. Om te winnen had Ceasar financiële hulp nodig, die hij kreeg van Crassus, een van Rome's rijkste mannen. Crassus bezat een private brandweer waar het business model eigenlijk was & quot; hey, ik zie dat je huis in brand staat. Geef me we geld en ik help je eruit.& quot; Ceasar slaagde om Consul te worden in 59 voor Christus en daarna wilde hij de Romeinse politiek domineren door een bondgenootschap op te zetten met Crassus en ook met Rome's andere meest machtige man, de generaal Pompey. Je zal zonder twijfel Pompey herinneren van zijn zijn fascinatie voor Alexander de Grote. Pompey, Crassus en Ceasar waren de eerste zogenaamde driemanschap, en de bondgenootschap liep super goed voor Ceasar. Maar niet zo goed voor de andere twee. Op naar de Gedachte Bubbel. Na een jaar als Consul waarbij er voor de grootste gedeelte wetten door de Senaat werden goed gekeurd door de intimidatie door Pompey's troepen, belandde Ceasar als de gouverneur van Gallië, --- controleerde. Hij veroverde snel de rest van Gallië en zijn vier koninklijke legers - of legioenen zoals de Romeinen ze noemde - bekwam zijn bron van macht. Ceasar zette zijn veroveringen voort door Engeland binnen te vallen en het voeren van nog een succesvolle oorlog tegen de Galliërs. Terwijl hij op pad was, Crassus stierf in een gevecht met de Parthen en Pompey, die Ceasar´s rivaal en tegenstander was geworden, werd gekozen als Consul. Pompey en de Senaat besloten om te proberen Ceasar van zijn macht te beroven en hem terug ...