Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «photos et raconter leurs » (Français → Néerlandais) :
Nous nous sommes rendus compte récemment que de plus en plus de gens utilisent YouTube et les réseaux sociaux pour s'exprimer, partager leurs photos et raconter leurs histoires avec leurs propres voix.
We hebben gerealiseerd dat recentelijk meer en meer mensen gebruik maken van YouTube en sociale netwerken om hun verhalen te uiten, foto's te delen en hun eigen verhalen met hun eigen stemmen te vertellen.
Dans ce magnifique diaporama, le photographe Frans Lanting présente le projet LIFE, une collection poétique de photos qui racontent l'histoire de notre planète, de ses débuts explosifs à sa présente diversité. Musique de Philip Glass.
In deze verbluffende diavoorstelling stelt de gevierde natuurfotograaf Frans Lanting The LIFE Project voor, een poëtische verzameling foto's die het verhaal van onze planeet vertellen, van de uitbarsting waarmee alles begon tot haar huidige diversiteit. Soundtrack van Philip Glass.
Directeur de la photographie pour National Geographic, David Griffin connaît le pouvoir que détient la photographie pour nous connecter à notre monde. Dans une intervention, illustrée de somptueuses images, il nous parle de la manière dont nous utilisons tous des photos pour raconter nos histoires.
De fotodirecteur van National Geographic, David Griffin, kent de kracht van fotografie om ons met de wereld te verbinden. In een talk gevuld met glorieuze beelden, vertelt hij over hoe we allemaal foto's gebruiken om onze verhalen te vertellen.
Ryan Lobo a parcouru le monde, en prenant des photos qui racontent l'histoire de vies humaines inhabituelles. Dans cette présentation envoûtante, il restitue des sujets de controverse avec empathie, et nous voyons ainsi la douleur d'un criminel de guerre libanais, la force tranquille des femmes de l'ONU et la persévérance des pompiers dépréciés de New Delhi.
Ryan Lobo heeft over de wereld gereisd en foto's gemaakt die verhalen vertellen van ongewone menselijke levens. In deze indringende talk plaatst hij kaders van medeleven om controversiële onderwerpen, zodat we de pijn zien van een Liberische oorlogscrimineel, de kalme kracht van vrouwelijke V.N.vredestroepen en de volharding van Delhi's ondergewaardeerde brandweermannen.
J'ai été photographe pendant de nombreuses années. En 1978, je travaillais pour le magazine Time, et on m'a donné une mission de trois jours pour photographier des enfants amérasiens - des enfants qui avaient été engendrés par les GI américains dans toute l'Asie du Sud-Est, puis abandonnés. 40.000 enfants dans toute l'Asie. Je n'avais jamais entendu le mot amérasiens avant. J'ai passé quelques jours à photographier des enfants dans différents pays, et comme beaucoup de photographes et de nombreux journalistes, j'ai toujours espoi
r que, une fois mes photos publiées elles puissent effectivement avoir un effet sur une situation au lieu de s
...[+++]implement la documenter. Donc, j'étais tellement troublé par ce que j'ai vu, et j'ai été si malheureux de l'article qui a été publié après, que j'ai décidé de prendre six mois de congés. J'avais 28 ans. J'ai décidé de trouver six enfants de différents pays, et d'aller en fait vivre quelque temps avec ces enfants pour essayer de raconter leur histoire un peu mieux que je ne pensais l'avoir fait pour Time Magazine.
Ik ben vele jaren fotograaf geweest. In 1978 werkte ik voor het tijdschrift Time. Ik kreeg een driedaagse opdracht om Ameraziatische kinderen te fotograferen. Kinderen die verwekt waren door Amerikaanse soldaten, overal in Zuidoost-Azië, en dan achtergelaten -- 40.000 kinderen door heel Azië. Ik had het woord 'Ameraziatisch' nog nooit gehoord. Ik fotografeerde enkele dagen kinderen in verschillende landen. Zoals vele fotogra
fen en journalisten hoop ik altijd dat als mijn foto's gepubliceerd worden, ze daadwerkelijk invloed hebben op de situatie, in plaats van slechts te documenteren. Ik werd zo geraakt door wat ik zag, en ik was zo ontev
...[+++]reden met het artikel dat volgde, dat ik besloot om 6 maanden vrijaf te nemen. Ik was 28 jaar. Ik besloot om met 6 kinderen in verschillende landen wat tijd door te brengen om te proberen hun verhaal wat beter te vertellen dan ik dacht voor Time te hebben gedaan.et avons enseigné aux étudiants comment utiliser une chambre noire. Nous leur avons remis des appareils photo, ils ont fait le tour du campus et
pris 12 clichés de leurs professeurs préférés, leur dortoir, leur chien et autres souvenirs qu'ils voulaient conserver. Ensuite, nous avons tiré une planche-contact et ils on
t choisi leurs deux photos favorites. On a passé six heures à les développer avec eux et ils les ont agrandies. Ils ont deux superbes photos glacées grand format de ce qui leur tient le plus à coeur et on leur demande: « Laque
lle compte ...[+++]s-tu nous redonner? » « Je dois en redonner une? » « Oui. Nous devons en garder une pour témoigner du projet scolaire. Tu dois donc faire un choix. Tu en gardes une et je garde l’autre. » Cette expérience comporte 2 conditions. Dans l'une, nous disons aux étudiants: « Au cas où tu changerais d'avis, je garde l'autre quatre jours mais ensuite je dois la faire parvenir au bureau chef. Je serai heureux de --(Rire)--ouais, «bureau chef»— « Je serai heureux de te l'échanger. En fait, je passerai à ton dortoir --encore mieux, je vérifierai auprès de toi par mail.
en we leerden studenten hoe ze een donkere kamer konden gebruiken. Eerst gaven we ze camera's. Zij liepen rond op de ca
mpus, ze schoten 12 foto's van hun favoriete hoogleraar en hun studentenkamer en hun hond, en alle andere dingen waaraan ze herinneringen van Harva
rd wilde hebben. Ze brachten ons de camera. Wij maakten een proefafdruk. Zij kozen welke twee foto's de beste waren. We gebruikten 6 uur om hun alles over doka's te leren. Zij vergrootten 2 van de foto's. Ze hebben twee prachtige 20 bij 25 hoogglanzende foto's van dingen di
...[+++]e veel voor hun betekenen, en wij zeggen: Welke wil je aan ons geven? Zij zeggen: Moet ik er eentje weggeven? Oh, ja. We hebben er eentje nodig als bewijs voor het studieproject. Dus je moet me er eentje geven. Je moet een keuze maken. Jij mag er eentje houden, en ik krijg er een om te bewaren. Nu zijn er 2 varianten bij dit experiment. Bij een deel werden de student verteld: Maar weet je, als je van gedachten verandert, dan heb ik hier altijd nog de andere, en in de aankomende 4 dagen, voordat ik het daadwerkelijk naar het hoofdkwartier verstuur, dan kun je altijd -- (Gelach) -- ja, hoofdkwartier -- dan kun je altijd nog omruilen. Sterker nog, ik zal naar je studentenkamer gaan en het je geven -- stuur me gewoon een email. Beter nog, ik zal contact opnemen met jou.Je vais vous montrer rapidement trois jeux que j'ai inventés comme tentative de donner aux gens les moyens de créer
cette victoire dans leur propre futur. Voici le Monde Sans Essence. On l'a inventé en 2007. C'est un jeu en ligne dans lequel vous essayez de survivre à une pénurie d'essence. La pénurie d'essence est fictive, mais nous avons incorporé suffisamment de contenu pour que vous croyiez que c'est vrai et pour que viviez comme s'il n'y avait plus d'essence. Quand vous commencez le jeu, vous vous inscrivez, vous nous dites où vous vivez. Ensuite vous recevez des actualités en temps réel, des fils d'information qui vous montrent com
...[+++]bien coûte exactement l'essence, ce qui est indisponible, comment la production de nourriture est affectée, comment les transports le sont, si les écoles ferment, s'il y a des émeutes. Vous devez vous débrouiller pour vivre votre vie réelle comme si ceci était vrai. Et nous vous demandons de le raconter, d'envoyer des vidéos, des photos. Nous avons testé ce jeu avec 1700 joueurs en 2007. Nous les suivons depuis trois ans.
Ik zal je kort even drie games tonen die ik gemaakt heb die een poging zijn om mensen de middelen te geven om hun eigen 'epic wins' te creëren in de toekomst. Oké, dit is World Without Oil. We maakten deze game in 2007. Dit is een online game waarin je een tekort aan olie probeert te overleven. Het tekort is fictioneel, maar we s
teken genoeg online content erin om je te la
ten geloven dat het echt is, en om jou je echte leven te laten leven alsof we geen olie meer hebben. Dus, als je de game start, registreer je je eerst, je vertelt ons waar je woont. Dan geven we je real-time
...[+++] nieuwsbeelden en data feeds die je tonen wat de exacte prijs van olie is, wat niet beschikbaar is, hoe de voedselvoorraad beïnvloed wordt, hoe transportatie wordt beïnvloed, of de scholen gesloten zijn, of er rellen zijn. En jij moet uitzoeken hoe je je echte leven moet leven alsof dit waar was. En dan vragen we je er een blog over te starten, om video's en foto's te posten. We startten deze game met 1.700 spelers in 2007. En we volgden ze voor de drie jaar sindsdien.Nous voulons tous secrètement notre doudou et notre ours en peluche. Nous voulons nous
pelotonner et dire, Raconte-la moi, Raconte-la moi. Vas-y, chérie, Raconte-la moi. Mais dans le Sud, nous aimons une bonne histoire. Les gens se sont écartés, je veux dire, ils ont quitté la f
ile, ils ont ouvert leur coffre, sorti des chaises de jardin et desboissons fraîches. On prend des paris Je suis avec la petite dame. Bon sang! (Rires) Et elle me dirige avec de légers mouvements de salsa. Elle est -- après tout -- cubaine. Je pense, J'accélère
...[+++] ou freine. J'accélère ou freine. Comme si tu n'avais jamais pensé à ça dans ta vie? N'est-ce pas? Bien sûr.
We willen stiekem allemaal ons dekentje en ons beertje. We willen lekker gaan liggen en zeggen: Vertel het me. Komaan, schat, vertel het me. Maar in het Zuiden houden we van een goed verhaal. Mensen zijn opzij gaan staan. Ze zijn uit de wachtrij gekomen, koffers opengedaan, klapstoeltjes bovengehaald en drankjes. Er wordt gewed. Ik ben voor de kleine dame. Verdomme! (Gelach) En ze leidt me naar mijn plaats met een lichte salsabeweging. Vergeet niet, ze is Cubaans. Ik denk: Versnellen. Remmen. Versnellen. Remmen. Heb je dat nooit gedacht in je leven? Ja?
Que se passe-t-il quand on combine ces technologies ? Disponibilité croissante des données faciales ; capacité améliorée de reconnaissance faciale par les ordinateurs ; mais aussi le cloud computing, qui donne à chacun de nous dans cette salle la puissance de calcul qui, il y a quelques années à peine, était du registre des services spéciaux ; et l'informatique omniprésente, qui permet à mon téléphone, pourtant pas un super-ordinateur, de se connecter à Internet et d'y réaliser des centaines de milliers de mesures f
aciales en quelques secondes. Et bien, nous émettons l'hypothèse que le résultat de cette combinaison de technologies ser
...[+++]a un changement radical de nos conceptions mêmes de la vie privée et de l'anonymat. Pour tester cela, on a réalisé une expérience sur le campus de l'Université Carnegie Mellon. On a demandé à des étudiants qui passaient de participer à une étude, on a pris une photo d'eux avec une webcam, et on leur a demandé de répondre à un sondage sur un PC portable. Pendant qu'ils répondaient au sondage, on a téléchargé leur photo sur un groupe de cloud-computing, et on a utilisé un outil de reconnaissance faciale pour faire correspondre cette photo à une base de données de centaines de milliers d'images, qu'on avait téléchargée depuis des profils Facebook.
Wat gebeurt er zodra je de volgende technologieën combineert: grotere beschikbaarheid van gezichtsdata, verbeterde gezichtsherkenning, én cloud computing, wat iedereen in deze zaal de rekenkracht geeft waarover een paar jaar geleden enkel age
ntschappen met drie letters beschikten, en alomtegenwoordig computergebruik, wat mijn telefoon in staat stelt, en dat is geen supercomputer, om verbinding te maken met het internet en daar honderdduizenden gezichtsberekeningen t
e maken in een paar seconden? We vermoeden dat als gevolg van de combi
...[+++]natie van deze technologieën onze opvattingen over privacy en anonimiteit radicaal zullen veranderen onze opvattingen over privacy en anonimiteit radicaal zullen veranderen Als test voerden we een experiment uit op de campus van Carnegie Mellon University. We vroegen studenten om deel te nemen aan een onderzoek, we namen hun foto met een webcam. Daarna moesten ze een vragenlijst invullen op een laptop. Terwijl zij de vragenlijst invulden, uploadden wij hun foto naar een cloud computing wolk. We gebruikten een gezichtsherkenner om de foto te vergelijken met honderdduizenden foto's die we hadden gedownload van Facebookprofielen.« Quand je quitterai la jungle, serais-je un paria ? » Alors, après Noël, voici ce que nous avons fait : nous avons demandé à 27 mères de guérilleros de nous donner des photos de leurs enfants sur lesquelles on ne pouvait pas reconnaître les mères pour les protéger, et nous leur avons demandé de donner leur message d'amour de maman : « Tu es mon enfant avant d'être un guérillero, alors rentre à la maison, je t'attends. » Vous pouvez voir ici quelques photos.
Als ik hieruit stap, gaan ze me dan afwijzen? Vorige Kerst zochten we 27 moeders van guerrillero’s op en vroegen hen ons foto's van hun kinderen te geven, waarop ze alleen zichzelf konden herkennen, om hun leven niet in gevaar brengen. We vroegen ze om de meest moederlijke boodschap erbij te schrijven, namelijk Voordat je een guerrillero was, was je mijn kind, kom dus naar huis, ik wacht op je.” Jullie kunnen de foto's hier zien. Ik toon er een paar.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
photos et raconter leurs ->
Date index: 2025-01-17