Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «peuvent-ils faire pour que leur bureau soit » (Français → Néerlandais) :
Que peuvent faire les directeurs -- les directeurs éclairés,
je l'espère -- que peuvent-ils faire pour que leur bureau soit un meilleur lieu de travail pour les gens, pour que ce ne soit pas le dernier recours, mais le premier recours ? C'est que les gens commencent à dire, « Quand je veux vraiment accomplir une tâche, je vais au bureau. » Parce que les bureaux sont bien équipés, tout devrait y être pour qu'ils fassent leur travail, mais là tout de suite ils ne veulent pas y aller, alors comment changer ça ? J'ai trois suggestions que je vais partager avec vous. J'ai environ trois minutes, donc ça va le faire. Nous avons tous entendu par
...[+++]ler de cette tendance du vendredi décontracté.
Wat kunnen managers doen -- verlichte managers, hopelijk -- wat kunnen ze doen om een kantoor een betere plaats te maken om te werken, niet als laatste toevluchtsoord, maar als het eerste toevluchtsoord? Zodat mensen voortaan zeggen, Als ik echt wat wil afwerken, ga ik naar kantoor. Want kantoren zijn goed uitgerust, alles is aanwezig om het werk te kunnen doen. Nu willen werknemers daar niet naartoe. Hoe kunnen we dat veranderen? Ik heb drie suggesties voor jullie. Ik heb nog ongeveer drie minuten, dat lukt net. We hebben allemaal wel eens gehoord van 'informele vrijdag'.
(Rires)
Alors il commence à leur expliquer, Non, ici c'est très important. Vous save
z, quand vous devez faire ces points, ça va être, vous savez, tout va avoir lieu au même moment, ça va être -- vous allez recevoir plein d'informations en même temps, des organes vont vous gêner, ça va glisser, et il est juste très important que vous soyez capables de les faire les y
eux fermés, quelque soit la main, droite ou gauche, vous devez être
...[+++] capables de les faire sans voir vos doigts. Et à ce moment là, quand j'ai entendu ça, j'ai été catapulté hors du métro, pour me retrouver une nuit où j'ai été transporté en ambulance du trottoir où j'avais été poignardé, à la salle de traumatologie de l'hôpital de Saint Vincent de Manhattan, et voici ce qui c'était passé : un gang était venu de Brooklyn. L'initiation de ses trois membres, consistait à tuer quelqu'un, et il se trouvait que j'étais le gars qui me baladait sur Bleeker Street cette nuit-là, et ils m'ont sauté dessus sans dire un mot.
(Gelach) Hij zegt: Nee, dit is heel belangrijk. Als je deze knopen nodig hebt, dan zal alles tegelijk gebeuren, een hoop informatie zal op je afkomen, organen zullen in de weg zitten, het zal glad zijn en het is gewoon erg belangrijk dat je deze kan uitvoeren, vanzelf, met elke hand,
links en rechts. Je moet ze kunnen doen zonder je vingers te zien. Toen ik dat hoorde, werd ik uit de metro gekatapulteerd, de nacht in, waar ik een lift kreeg in een ambulance, van de stoep, waar ik neergestoken was, naar de operatiekamer van St Vincent's Hospital in Manhattan. Dit was er aan de hand: er was een bende uit Brooklyn gekomen. Als initiatie moe
...[+++]sten drie van hun leden iemand vermoorden. Toevallig was dat de man die Bleecker street afliep, die nacht. Ze sprongen zonder een woord op me af.Parce que nous manquons de structures institutionnelles et de structures politiques qui peuvent faire en sorte qu'il soit possible pour nous de profiter de nos relations extérieures.
Omdat we de interne, institutionele structuur missen en de beleidsstructuur die het ons mogelijk kan maken om voordeel te halen uit onze externe relaties.
Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était
un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pri
s son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser
pour son bébé et avait
pour ...[+++]tant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar
een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en
zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We
...[+++]kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...La première idée que j'ai eu, était d'aller aux autorités étatiq
ues et fédérales et leur dire: Le voilà! Prenez-le, c'est gratuit. Mais, on m'a immédiatement dit : Notre gouvernement ne fonctionne pas comme ça. (Rires) Ok, ok. Alors je peux peut-être créer une organisation
à but non lucratif pour faciliter les consultations avec le gouvernement. Cette fois on m'a dit: Pour ce genre de choses, notre gouvernement ne collabore qu'avec le secteur privé. D'accord. Alors je vais partager mon idée avec des sociétés privées qui seront intéres
...[+++]sées. Mais, certaines sociétés m'ont vite fait comprendre que mon projet personnel n'était pas commercialisable car elles ne voulaient pas que leur logo soit estampillés dans les ghettos de Haïti. À ce moment-là, je n'étais pas simplement obsédé. J'étais outré. (Rires) Alors je me suis dit: Ah ouais ? Je vais le faire moi-même alors. (Rires) À ce moment, mes supérieurs m'ont envoyé travailler quelques mois dans notre bureau de Milan, alors je me suis demandé ce que j'allais faire. J'ai alors aménagé mon temps de sommeil en dédiant le décalage horaire de 8 heures à des conférences téléphoniques avec des fournisseurs de matériaux, des fabricants et des clients potentiels.
Mijn eerste idee was om de federale en staatsoverheden op te zoeken en te ze
ggen: Hier, gratis, voor niks. Ik kreeg al snel de reactie: Jongen, zo werkt onze overheid niet! (Gelach) Oké. Dan maar een vzw opstarten om consultancy te geven en dit idee te laten passeren bij de overheid? Nee, want Jongen, onze overheid rekent op de p
rivésector voor dit soort zaken. Misschien kan ik het idee verkopen aan privé-bedrijven, die er ook hun voordeel mee konden doen, maar ik hoorde al snel van enkele bedrijven dat mijn persoonlijke passie niet p
...[+++]aste bij het merk: ze wilden niet dat hun logo's te zien waren in alle ghetto's van Haïti. Nu was ik niet alleen geobsedeerd. Ik was woest. Dus zei ik tot mezelf: O ja? Let maar op. Ik doe het zelf. (Gelach) Toen moest ik voor mijn dagtaak enkele maanden vanuit het kantoor in Milaan werken. Dus plande ik slaapuren op mijn kalender en besteedde de 8 uren tijdsverschil aan conferentiegesprekken met leveranciers, producenten en potentiële afnemers.(Rires) Au-delà de l'aspect équivoque de cette remarque, il y avait quelque chose de vraiment profond. Ils disaient qu'ils préféraient la ver
sion automatisée de leur cousin plutôt que leur cousin. Au début, ça n'est pas très intuitif, mais en se plaçant de leur point de vue, ça a be
aucoup de sens. Ils sont dans cet
te situation où ils peuvent désormais arrêter et
faire répéter leur cousin, sans avoir l'impressio
...[+++]n de me faire perdre mon temps. S'ils doivent revoir quelque chose qu'ils auraient dû apprendre deux semaines plus tôt, ou peut-être deux ans plus tôt, ils ne n'ont pas à être gênés pour demander à leur cousin. Ils peuvent juste regarder ces vidéos. S'ils s'ennuient, ils avancent. Ils peuvent les regarder à leur propre rythme, quand ils veulent. Et sans doute, l'aspect le moins apprécié de cela est le fait que la toute première fois, la toute première fois que vous essayez de comprendre un nouveau concept, ce dont vous n'avez pas besoin, c'est d'une autre personne vous disant : « Tu comprends ça ? » C'est ce qui se passait entre moi et mes cousins avant. Maintenant, ils peuvent simplement le faire dans l'intimité de leur propre chambre.
(Gelach) Als je eenmaal over de dubbelzinnigheid heen bent, zit daar iets heel wezenlijks i
n. Ze zeiden dat ze liever de geautomatiseerde versie van hun neef hadden dan hun neef zelf. Eerst lijkt het tegenstrijdig, maar als je er echt goed over nadenkt vanuit hun standpunt, dan zit er wel iets in. In deze situatie kunnen ze hun neef stopzetten en herhalen, zonder dat ze het gevoel hebben dat ze mijn tijd verdoen. Als ze iets willen
nakijken dat ze een paar weken eerder hadden moeten leren, of misschien een paar jaar geleden, dan hoeve
...[+++]n ze het niet beschaamd aan hun neef te vragen. Ze kunnen gewoon de video's bekijken. Als ze zich vervelen kunnen ze verdergaan. Ze kunnen kijken op het tijdstip van hun keuze, in hun eigen tempo. Wat waarschijnlijk het minst begrepen aspect hiervan is, is deze notie: de allereerste keer, de allereerste keer dat je probeert om je hersenen vat te doen krijgen op een nieuw concept, dan is het allerlaatste wat je nodig hebt, een andere mens die zegt: Snap je dit? Zo liep de interactie met mijn neefjes voordien. Nu kunnen ze het gewoon doen in de intimiteit van hun eigen kamer.Alors on s'est dit, On aura tous ces écrivains et éditeurs et tout le monde - une espèce de communauté d'
écrivains venant au bureau tous les jours de toute façon, pourquoi nous n'ouvrons pas tout simplement l'entrée de l'immeuble pour qu'ils viennent après l'école, recevoir de l'aide
supplémentaire pour leurs devoirs écrits, et donc essentiellement ne plus avoir de barrière entre ces deux c
...[+++]ommunautés ? Et donc l'idée c'était que l'on pouvait travailler sur ce qu'on était en train de faire, mais à 14h30 les élèves débarquent et on arrête de faire ce qu'on fait, ou on l'échange, ou on travaille un peu plus tard après ou quoi que ce soit.
Dus dachten wij: We hebben straks al die schrijvers en reda
cteuren enzo -- een soort schrijfgemeenschap die toch elke dag op kantoor komt, waarom opene
n we niet gewoon de voordeur voor leerlingen zodat die daar na schooltijd extra hulp kunnen krijgen met hun schrijftaken, op die manier is er geen barrière tussen die twee gemeenschappen. Het idee was dus dat we zouden werken waaraan we aan het werk waren, om 14.30 stromen de leerling
en binnen en leg je neer waar je m ...[+++]ee bezig bent, of je ruilt of je doet het later op de dag of wat dan ook.Une des qualités que possèdent les personnes âgées est qu'ils sont de plus en plus utiles en tant que gra
nds-parents car ils peuvent s'occuper très soign
eusement de leurs petits-enfants, s'il
s choisissent de le faire, étant donné que de plus en plus de femmes deviennent salariées et que de moins en moins d
e jeunes parents -- quel que ...[+++]soit leur sexe -- restent à la m
aison à plein temps pour s'occuper de leurs enfants.
Een talent van oudere mensen is dat ze als grootouders kwalitatief hoogwaardige kinderoppas kunnen aanbieden aan hun kleinkinderen, als ze het willen doen. Zeker nu meer jonge vrouwen uit gaan werken en minder jonge ouders van beide geslachten thuis blijven als fulltime verzorgers van hun kinderen.
et avons enseigné aux étudiants comment utiliser une
chambre noire. Nous leur avons remis des appar
eils photo, ils ont fait le tour du campus et pris 12 clichés de leurs professeurs préférés, leur dortoir, l
eur chien et autres souvenirs qu'ils voulaient conserver. Ensuite, nous avons tiré une planche-contact et ils ont choisi leurs deux photos favorites. On a passé six heures à les développer avec eux et ils les ont agrandies. Ils
...[+++]ont deux superbes photos glacées grand format de ce qui leur tient le plus à coeur et on leur demande: « Laquelle comptes-tu nous redonner? » « Je dois en redonner une? » « Oui. Nous devons en garder une pour témoigner du projet scolaire. Tu dois donc faire un choix. Tu en gardes une et je garde l’autre. » Cette expérience comporte 2 conditions. Dans l'une, nous disons aux étudiants: « Au cas où tu changerais d'avis, je garde l'autre quatre jours mais ensuite je dois la faire parvenir au bureau chef. Je serai heureux de --(Rire)--ouais, «bureau chef»— « Je serai heureux de te l'échanger. En fait, je passerai à ton dortoir --encore mieux, je vérifierai auprès de toi par mail.
en we leerden studenten hoe ze een donkere kamer konden gebruiken. Eerst gaven we ze camera's. Zij liepen rond op de campus, ze schoten 12 foto's van hun favoriete hoogleraar en hun studentenkamer en hun hond, en alle andere dingen waaraan ze herinneringen van Harvard wilde hebben. Ze brachten ons de camera. Wij maakten een proefafdruk. Zij kozen welke twee foto's de beste waren. We gebruikten 6 uur om hun alles over doka's te leren. Zij vergrootten 2 van de foto's. Ze hebben twee prachtige 20 bij 25 hoogglanzende foto's
van dingen die veel voor hun betekenen, en wij zeggen: Welke wil je aan ons
geven? Zij zeggen: ...[+++]Moet ik er eentje weggeven? Oh, ja. We hebben er eentje nodig als bewijs voor het studieproject. Dus je moet me er eentje geven. Je moet een keuze maken. Jij mag er eentje houden, en ik krijg er een om te bewaren. Nu zijn er 2 varianten bij dit experiment. Bij een deel werden de student verteld: Maar weet je, als je van gedachten verandert, dan heb ik hier altijd nog de andere, en in de aankomende 4 dagen, voordat ik het daadwerkelijk naar het hoofdkwartier verstuur, dan kun je altijd -- (Gelach) -- ja, hoofdkwartier -- dan kun je altijd nog omruilen. Sterker nog, ik zal naar je studentenkamer gaan en het je geven -- stuur me gewoon een email. Beter nog, ik zal contact opnemen met jou.Il n
'y a pas de lumière naturelle dans cette cavern
e, les murs sont humides et sombres. Tout c
e que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes
et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces
...[+++]ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk l
icht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen va
n dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsh
...[+++]eid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ... datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
peuvent-ils faire pour que leur bureau soit ->
Date index: 2023-03-29