Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "peuvent bien penser nos chiens quand " (Frans → Nederlands) :
Que peuvent bien penser nos chiens quand ils nous regardent ? Le poète Billy Collins imagine la vie intérieure de deux compagnons différents. C'est un court exposé charmant, parfait pour prendre une pause et rêver...
Wat denken onze honden als ze naar ons kijken? Dichter Billy Collins stelt zich voor wat er omgaat in twee erg verschillende maatjes. Het is een charmant, kort verhaal, helemaal geschikt om even bij weg te dromen...
(Rires) Donc le premier, c’est une dynamique de jeu très simple. Ça s’appelle la
dynamique du rendez-vous. Et c’est une dynamique dans laquelle, pour réussir, les joueurs doivent faire quelque chose à un moment déterminé, généralement dans un lieu déterminé. Et ces dynamiques sont parfois effrayantes parce que vous vous dites que
d’autres personnes peuvent utiliser des forces pour manipuler mon interaction, ce que je f
ais, où je le fais, quand je le fai ...[+++]s. Cette sorte de perte du libre arbitre qui arrive dans les jeux peut être effarant, donc pour chaque dynamique, je vais vous donner trois exemples -- un qui montre comment on s’en sert déjà dans le monde réel, pour que vous puissiez rationaliser un petit peu, un qui démontre son utilisation dans les jeux conventionnels -- Je crois que tout est un jeu, ici c’est plutôt ce que vous pourriez penser d’un jeu joué sur une table ou sur un écran, un sur comment elle peut être utilisé pour le bien, pour qu'on puisse voir que ces forces peuvent être vraiment puissantes. Donc le premier -- la plus célèbre dynamique de rendez-vous au monde -- est ce qu'on appelle les happy hour . J’ai donc quitté très récemment Princeton et je me suis retrouvé pour la première fois dans un bar, et j’ai remarqué ces happy hour partout, d'accord.
(Gelach) De eerste is een heel eenvoudige spelregel. Het heet de afspraak-regel. Om in deze regel te sla
gen, moeten spelers iets doen op een vooraf bepaalde tijd, meestal op een vooraf bepaalde plaats. Deze regels zijn af en toe een beetje eng, omdat
je denkt dat andere mensen krachten kunnen gebruiken die beïnvloeden hoe ik reageer, wat ik doe, waar ik dat doe en wanneer ik dat doe. Dit soort van verlies van vrije wil komt voor in spellen en kan beangstigend zijn. Van elke spelregel ga
ik drie voorbeelden ...[+++]geven -- Eén die laat zien hoe de regel in de echte wereld al wordt toegepast, zodat u het zo'n beetje kunt rationaliseren. Eén die hem laat zien in een spel dat we als conventioneel beschouwen -- ik denk dat alles een spelletje is, dit is meer een soort spelletje dat wordt gespeeld op een bord of een computerscherm. En één die laat zien hoe dit ten goede kan worden gebruikt, zodat we kunnen zien dat deze krachten echt heel krachtig kunnen zijn. Dus de eerste - de bekendste afspraakregel in de wereld - is iets dat happy hour heet. Dus toen ik heel kort geleden met Princeton stopte en voor het eerst in een bar belandde, zag ik die happy hours echt overal waar ik kwam.E
h bien, c'est tellement intéressant de noter que l'éducation de Donnell a été très semblable à la mienne, et j'ai effectiveme
nt vu Donnell jouer quand j'avais environ 12 ans, et que lui et sa famille sont venus à Inverness, qui est environ à 45 minutes d'où je vivais, et j'ai été tout simplement époustouflée, c'était tout simplement incroyable, et vous, ici, saurez
bientôt pourquoi, mais ce style de violon était pour moi incroyable ; maman était là avec moi, et elle disait - la mère de Donnell est venue sur scèn
...[+++]e, et a dansé avec ses enfants, et maman disait : C'est Julie MacDonnell, je dansais avec elle quand nous étions enfants. J'étais loin de penser que nos enfants joueraient des instruments, vous savez, joueraient de la musique, oui. 12 ans, euh, 20 ans plus tard, elle était loin de penser que ses enfants se marieraient, mais en tout cas, alors, j'ai reçu un coup de fil environ, je ne sais pas, sept ans plus tard. J'avais 19 ans, en première ou deuxième année de fac, et c'était Donnell, il a dit : Salut, tu ne me connais sans doute pas, mais je m'appelle Donnell Leahy. Et j'ai dit, je te connais. J'ai une de tes cassette chez moi. Et il a dit : « Eh bien, je suis à Truro, c'est là que je me trouvais, et il m'a invité à aller diner.
Het is gewoon interessant dat Donnells opvoeding erg lijkt op mijn opvoed
ing. Ik heb Donnell zien spelen toen ik 12 jaar oud was. Hij en zijn familie kwamen naar Inverness, dat ongeveer 45 minuten rijden is van waar ik woonde. Ik werd overweldigd, het was gewoon geweld
ig. Je zult er snel genoeg achter komen, maar ik kon niet geloven hoe goed zijn vioolspel was. Mam was daar ook. Ze zei -- Donnells moeder kwam op het podium en danste met haar kinderen. Mam zei: Dat is Julie MacDonnell, vroeger danste ik met haar to
...[+++]en we klein waren. Ik had nooit gedacht dat onze kinderen instrumenten zouden bespelen, muziek zouden maken. Twaalf jaar later, eh, 20 jaar later had ze nooit gedacht dat haar kinderen zouden gaan trouwen. Maar goed, toen kreeg ik een telefoontje, zowat zeven jaar later. Ik was 19, eerste of tweede jaar aan de universiteit, en het was Donnell. Hij zei: Hoi, je kent me waarschijnlijk niet maar mijn naam is Donnell Leahy. Ik zei: Ik ken jou. Ik heb een opname van jou thuis. Hij zei: Nou, ik ben in Truro, waar ik was, en hij vroeg me uit eten.Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout c
e que les habitants peuvent voir, ce sont les om
bres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animau
x, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie e
t on y réussit. Et, ...[+++]bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat
de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van
dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als j
e goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben na
...[+++]tuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Mais quand on donne à des équipes projets et à leurs clients avec qui ils travaillent, la permission de penser avec leurs mains, des idées assez complexes peuvent prendre vie et passer au stade de l'exécution bien plus facilement.
Maar als je projectgroepen en hun cliënten toestemming geeft om met hun handen te denken, dan kunnen complexe ideeën tot leven komen en is het veel makkelijker om direct verder te gaan met de uitvoering.
Nos hormones sont plus faiblement liées au comportement sexuel, bien que des études aient montré qu'en général, le désir sexuel des femmes augmente légèrement autour de l'ovulation, quand les femmes sont les plus fertiles, les hommes peuvent également être affectés par ce pic, répondant à des niveaux plus élevés de testostérone quand des femmes en ovulation sont dans les parages.
Onze hormonen worden losser verband met seksuele gedrag, hoewel studies hebben aangetoond dat in seksueel verlangen spikes algemene vrouwelijke lichtjes rond de ovulatie, als vrouw het meest vruchtbaar en mannetjes kunnen ook worden beïnvloed door deze piek, reageren met hogere niveaus van testosteron wanneer eisprong vrouwen rond.
Quand cette photo a été publiée, le ma
gazine scientifique bien connu qu'est le New York Times a écrit dans son éditorial Mars est dépourvue d'intérêt. C'est un monde mort. L
a NASA ne devrait dépenser ni son temps ni ses efforts à poursuivre l'étude de Mars. Heureusement, à Washington, nos dirigeants du quartier général de la NASA, étaient plus avisés. On a commencé à étudier intensivement la planète rouge. Une des questions-clé de la science est Y a-t-
...[+++]il de la vie ailleurs que sur la Terre ? Je pense que Mars est l'endroit le plus susceptible d'abriter de la vie en dehors de la Terre. Je vais vous montrer dans quelques instants des mesures étonnantes qui laissent penser qu'il pourrait y avoir de la vie sur Mars. Mais commençons par une photo prise par Viking.
Toen dit beeld verscheen, schreef dat bekende wetenschappelijke tijdschrift, The New York Times, in zijn editie: Mars is oninteressant. Het is een dode wereld. NASA moet in het bestu
deren van Mars tijd noch moeite steken. Gelukkig wisten onze leiders in Washington op het NAS
A-hoofdkwartier wel beter. We begonnen met een zeer uitgebreide studie van de rode planeet. Een van de belangrijkste vragen in de w
etenschap is: Is er leven buiten de Aarde? Ik ...[+++] geloof dat Mars de meest waarschijnlijke plaats is om leven buiten de Aarde te vinden. Ik ga jullie in een paar minuten een aantal fantastische metingen laten zien. Die suggereren dat er leven kan zijn op Mars. Laat ik beginnen met een foto van Viking.(Rires) Ainsi, ce travail avec les émotions, qui
sont fondamentales, nous a ensuite amenés à penser que, peut-être, les raisons fondamentales des réseaux sociaux humains sont en quelque sorte codées dans nos gènes. Parce que les résea
ux sociaux humains, quand ils sont mappés, ressemblent toujours à ceci, l'image du réseau, mais ils ne ressemblent jamais à ceci. Pourquoi ne ressemblent-ils pas à ça ? Pourquoi ne formons-nous pas de réseaux sociaux humains qui ressemblent à
...[+++]un treillis régulier ? Bon, hé bien, les modèles spécifiques des réseau sociaux humains, leur ubiquité, leur finalité apparente, cela pose la question de savoir si, au départ, nous avons évolué pour avoir ces réseaux sociaux, et si nous avons évolué pour former des réseaux avec une structure particulière. Et remarquez tout d'abord ... Mais, pour comprendre ça, il faut d'abord que nous disséquions un peu la struceture du réseau. Et remarquez que chaque personne dans ce réseau a exactement le même emplacement structurel que n'importe quelle autre.
(Gelach) Dit werk met emoties, die zo fundamenteel zijn, bracht ons op het idee dat de fundamentele oorzaken van so
ciale netwerken bij mensen misschien op een of andere manier in onze genen gecodeerd zijn. Telkens sociale netwerken bij mensen in kaa
rt gebracht worden, zien ze er altijd zo uit: de tekening van het netwerk, maar ze
zien er nooit zo uit. Waarom
zien ze er niet zo uit? Waarom vormen we geen menselijke sociale netwerken die er als een regelmatig rooster uit
zien ...[+++]? De opvallende patronen van menselijke sociale netwerken, hun alomtegenwoordigheid en hun duidelijke bedoeling roepen prangende vragen op: zijn we geëvolueerd om in de eerste plaats sociale netwerken te hebben, en: zijn we geëvolueerd om netwerken te vormen met een welbepaalde structuur. Bemerk eerst... om dit te begrijpen moeten we de netwerkstructuur eerst een beetje ontleden. Bemerk dat iedere persoon in dit netwerk precies dezelfde structurele locatie heeft als iedere andere persoon.Dans cette brève conférence, le psychologue Dan Ariely raconte deux histoires personnelles explorant le conflit scientifique d'intérêt : comment la recherche de la connaissance et la compréhension peuvent être affectées, consciemment ou pas, par des objectifs personnels inconsidérés. Quand nous réfléchissons aux grandes questions, nous rappelle-t-il, soyons conscients de nos cerveaux bien trop humains.
In deze korte talk laat psycholoo
g Dan Ariely aan de hand van twee persoonlijke
verhalen zijn licht schijnen op wetenschappelijke belangenconflicten: Hoe het nastreven van kennis en inzicht al dan niet bewust kan worden beïnvloed door kortzichtige persoonlijke doe
len. Wanneer we ons buigen over de grote vragen des levens, zegt hij, mogen we onze al-
...[+++]te-menselijke hersenen niet vergeten. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
peuvent bien penser nos chiens quand ->
Date index: 2025-06-20