Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "peut-être devrait-on changer la question " (Frans → Nederlands) :
Mais peut-être devrait-on changer la question.
Maar misschien moeten we de vraag veranderen.
Al Gore a trois questions à propos du changement climatique et de notre futur. La pre
mière : devons-nous changer ? Chaque jour, la pollution due au réchauffement mondial capture autant d'énergie thermique que celle de 400 000 bombes atomiques de catégorie Hiroshima. Cette énergie capturée engendre des tempêtes plus violentes et des inondations plus extrêmes, dit-il. « Tous les soirs, le journal télévisé est comme une randonnée à travers le livre de l'Apocalypse. » La
deuxième question : peut-on ...[+++] changer ? Nous avons déjà commencé. Alors, la grande question : changerons-nous ? Dans cette discussion inspirante et stimulante, al Gore répond par l'affirmative. « Lorsque tout défi moral important est enfin réduit à un choix binaire entre ce qui est juste et ce qui est mauvais, le résultat peut être prédit en raison de notre nature en tant qu'êtres humains, dit-il. C'est pourquoi nous allons gagner. »
Al Gore heeft drie vragen over klimaatverandering en onze toekomst. Eers
te vraag: moeten we veranderen? Elke dag houdt vervuiling in de vorm van broeikasgassen evenveel warmte-energie vast als zou vrijkomen door het ontploffen van 400.000 Hiroshima-atoombommen. Die vastgehouden warmte leidt tot hevigere stormen en extreme wateroverlast, zegt hij: Het nieuws lijkt elke avond op een wandeling doorheen het boek Openbaring. Tweede vraag: kunnen we veranderen? We zijn al begonnen. Dan de grote vraag: gaan we veranderen? In deze uitdagende, inspirerende lezing, zegt Gore van wel. Indien een grote morele uitdaging uiteindelijk wordt uitgewerkt
...[+++]tot een binaire keuze tussen wat goed is en wat fout is, dan ligt het resultaat op voorhand vast vanwege wie wij zijn als menselijke wezens, zegt hij. Daarom gaan we dit overwinnen .Quand on essaie de voir comment on peut changer cette situation, quand on essaie de voir ce qu'on peut faire pour la démocratie, on devrait garder cette ambigüité à l'esprit.
Wanneer we nu willen zien hoe we de situatie kunnen veranderen, als we willen weten wat we kunnen doen voor de democratie, moeten we deze dubbelzinnigheid voor ogen houden.
A chaque fois que vous voyez un différentiel, c'est qu'il
y a d'intéressantes questions. Il y a des questions à pr
opos de ce que l'on devrait faire de ce truc, Mais, ici
encore, le charbon. Peut-être la même matière, peut-être le même système, peut-être de la bioénergie et l'on applique exactement la même technologie. Ici nous voyons l'usage de la f
...[+++]orce brute. Dès que l'on se sert de la force brute, on arrache des sommets entiers de montagnes. Et on se retrouve avec la plus grande source d'émissions de carbone, qui sont les usines qui brûlent du charbon pour produire du gaz. Ce n'est probablement pas le meilleur usage de la bioénergie.
Overal waar je iets anders tegenkomt, duiken er een aantal interessante vragen op. Er zijn een paar vragen over wat je zou moeten doen met dit spul. Maar weer, kolen. Misschien is het hetzelfde spul, misschien hetzelfde systeem, misschien bio-energie en je past weer precies dezelfde technologie toe. Hier is je brute-krachtaanpak. Zodra je daarmee klaar bent, haal je gewoon hele bergtoppen neer. En eindig je met de grootste bron van koolstofuitstoot, die van kolengestookte gascentrales. Dat is waarschijnlijk niet het beste gebruik van bio-energie.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en
prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et
...[+++]puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk word
...[+++]t belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...E
t c'est peut-être la raison pour laquelle la Révolution française est si polémique et ouverte à des interprétations. Il y en a qui disent que la révolution avait réussi à répandre les idées des Lumières même si elle n'avait pas instauré une démocratie en France. Des autres disent que le vrai héritage de la Révolution n'était pas la valorisation de la liberté, mais celle du pouvoir de l'Etat. Quel que soit, je dirai que la Révolution française a été beaucoup plus révolutionnaire que son homologue américain. Je veux dire, que d'une certaine manière, les Etats-Unis n'ont jamais eu une aristocratie, mais dans d'autres manières, ils ont cont
...[+++]inué d'en avoir une - une des Lumières français, Diderot, a senti que les Américains devaient avoir peur d'une division trop inégale de richesse résultant en un petit nombre de citoyens opulents et une multitude de citoyens dans la misère. Et que la Révolution américaine n'a rien fait pour changer cette disparité de richesse. Ce qui avait fait de la Révolution française un mouvement si extrême a été son insistance dans l'universalité de ses idéales. Je veux dire, regardez l'Article 6 de la Déclaration des Droits de l'Homme et du Citoyen. La Loi est l'expression de la volonté générale. Tous les Citoyens ont droit de concourir personnellement, ou par leurs Représentants, à sa formation. Elle doit être la même pour tous, soit qu'elle protège, soit qu'elle punisse. Ce sont des idées radicales, que les lois viennent des Citoyens, et pas des Rois ou des Dieux, et que ces lois doivent s'appliques à tous, de manière égale. C'est bien loin de Hammurabi- et en vérite, ç'est bien loin de Thomas Jefferson, possesseur d'esclaves. Dans les années 1970, on a demandé au président chinois Zhou Enlai ce que les conséquences de la Révolution française ont été. Et il a répondu, 'C'est trop tôt pour dire.' Et d'une certaine manière, il l'est encore. La Révolution française a demandé des questions sur la nature des droits du peuple et les dérivés de ces d ...
En misschien is dit waarom de Franse revolutie zo controversieel is en open voor interpretatie. Sommigen beweren de revolutie geslaagd zijn in het verspreiden van verlichtingsidealen, zelfs als het niet democratie naar Frankrijk bracht. Anderen beweren dat de echte erfenis van de revolutie niet de versterking van vrijheid was, maar van staatsmacht. Hoe dan ook, Ik zou willen stellen dat de Franse Revolutie uiteindelijk veel revolutionairder was dan zijn Amerikaanse tegenhanger. Ik bedoel, in sommige opzichten, had Amerika nooit een aristocratie, maar op andere
manieren bleef die bestaan de Franse verlichte denker, Diderot, voelde dat Ame
...[+++]rikanen een ook ongelijke verdeling van rijkdom, wat resulteert in een klein aantal weelderige burgers en een veelheid van burgers die in ellende leven moeten vrezen. En de Amerikaanse revolutie deed niets om die polarisatie van rijkdom te veranderen. Wat maakte de Franse revolutie zo radicaal was haar aandringen op de universaliteit van haar idealen. Ik bedoel, kijk naar artikel6 van de verklaring van de rechten van de mens en burger: Wet is dat de uitdrukking van de algemene wil. Iedere burger heeft het recht om persoonlijk deel te nemen, of door diens vertegenwoordiger, in de Stichting. Het moet hetzelfde zijn voor allen, of het nu beschermt of straft. Dat zijn radicale ideeën, dat de wetgevingen afkomstig is van burgers, niet van koningen of goden, en dat die wetten moeten voor iedereen gelden. Dat is een lange weg van Hammurabi — en om eerlijk te zijn, het is een lange weg van de slavenhouderij Thomas Jefferson. In de jaren zeventig, werd Chinese President Zhou Enlai gevraagd Wat de invloed van de Franse revolutie was geweest. En hij zei: het is te vroeg om dat te zeggen. En op een bepaalde manier is dat nog steeds zo. De Franse revolutie stelde nieuwe vragen over de aard van de rechten van mens en de afleiding van deze rechten. En we zijn nog steeds bezig met het beantwoorden van deze vragen, en hoe, door middel van onze antwoo ...Peut-être est-ce un problème de culture politique, et nous devons pen
ser a la maniere de changer la culture politique. Voici don
c quelques unes des questions que j'avais en tête il y a quelques années quand je me suis posé pour ecrire un livre. Je me suis dit, Bon je vais faire une recherche pour savoir comment l'Islam est devenu ce qu'il est aujourd'hui, quels chemins ont été pris et quels chemins auraient pu être pris. Le titre du livre est L'Islam en faveur de la libert
...[+++]é religieuse Et comme le sous-titre le suggère, j'ai étudié la tradition Islamique et l'histoire de la pensée Islamique à travers l'optique de la liberté individuelle, et j'ai essayé d'en identifier les points forts concernant la liberté individuelle. Et il y a des points forts dans la tradition Islamique. L'Islam d'ailleurs, en tant que religion monotheiste, qui définit l'homme comme responsable de lui même, a donné naissance à l'idée de l'individualité au Moyen Orient et l'a sauvé du communautarisme, du collectivisme de la tribu. On peut en tirer beaucoup d'idées. A part ca, j'y ai vu aussi des problèmes au sein de la tradition Islamique.
Misschien is het wel een probleem van de politieke cultuur en moeten we nadenken over hoe we die politieke cultuur kunnen veranderen. Dit zijn nu een paar van de vragen die ik enkele jaren geleden in gedachten had toen ik ging zitten om een boek te schrijven. Ik zei: Ik zal een onderzoek doen naar hoe de islam zich ontwikkelde tot haar huidige vorm, welke wegen er werden genomen en welke wegen hadden kunnen genomen worden. De naam van het boek is De islam zonder extremen: een moslimpleidooi voor vrijheid. Zoals de ondertitel aangeeft, heb ik de islamitische traditie en de geschiedenis van het islamitische gedachtegoed bekeken vanuit het perspectief van de individuele vrijheid. I
...[+++]k heb geprobeerd om te zoeken naar de sterke punten met betrekking tot de individuele vrijheid. Er zijn ook sterke punten in de islamitische traditie. De islam ontwikkelde als monotheïstische godsdienst, die de mens omschreef als iemand die verantwoordelijk kan handelen, creëerde het idee van het individu in het Midden-Oosten en behoedde het van het communitarisme, het collectivisme van de stammenmaatschappij. Je kan hier veel zaken van afleiden. Daarnaast zag ik ook problemen binnen de islamitische traditie. La question pour nous est donc : peut-on changer les règles du jeu et augmenter les chances de succès ?
Dus de vraag voor ons is: kun je de spelregels veranderen en de kansen verbeteren?
Le degré d'intégrité que chacun peut révéler, pour apporter à cette question, la profondeur de caractère que nous pouvons mobiliser pour faire face à cette question de comment changer. C'est déjà ce qui nous définit en tant qu'individus et en tant que nation, et cela continuera dans l'avenir.
De mate van integriteit die ieder van ons naar voren kan brengen, in deze kwestie kan brengen, de mate van karakter die we kunnen opbrengen wanneer we ons daadwerkelijk afvragen hoe te veranderen. Het definieert ons reeds als individuen en als een natie, en het zal dat voortdurend blijven doen in de toekomst.
La façon dont on répond à cette question finit par refléter la façon dont on réfléchit à beaucoup d'autres choses, comme ce que l'on value, et comment on doit se comporter, et si l'on doit manger de la viande, et si l'on devrait rompre avec ce garçon qui est très sympa, mais qui incroyablement collant, d'une façon qu'il ne peut pas penser attirante.
Het antwoord op die vraag, structureert een hele reeks andere gedachten, zoals wat belangrijk is en hoe we ons moeten gedragen en of we vlees moeten eten en of we die jongen moeten dumpen die heel leuk is, maar zo ongelofelijk aanhankelijk dat het echt niet aantrekkelijk is.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
peut-être devrait-on changer la question ->
Date index: 2024-03-02