Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "peut penser est-ce que je veux vraiment laisser " (Frans → Nederlands) :
Quand vous allez dire ou faire quelque chose, on peut penser, est-ce que je veux vraiment laisser ça derrière moi, que ça fasse partie de mes archives personnelles ?
Wanneer je op het punt staat iets te zeggen of te doen, kun je denken: wil ik dit als onderdeel van mijn nalatenschap, van mijn persoonlijke archief?
Ma propre théorie du
succès, et je suis quelqu'un qui est très intéress
é par le succès. Je veux vraiment avoir du succès. Je suis t
oujours en train de penser, « Comment est-ce que je pourrai avoir plus de succès ? » Mais en vieillissant, je suis aussi très subtil sur c
e que le mot succès peut signifier ...[+++]. Voici une intuition que j'ai eue sur le succès. Vous ne pouvez pas avoir de succès partout.
Mijn eigen theorie over succes, en ik ben zeer geïnteresseerd in succes, ik wil heel graag succes hebben. Ik denk altijd: Hoe kan ik succesvoller worden? Maar naarmate ik ouder word, ga ik ook meer relativeren over wat het woord 'succes' eigenlijk betekent. Dit is een inzicht dat ik had over succes. Je kunt niet overal succesvol in zijn.
Je veux vraiment vous laisser sur une pensée positive.
Ik wil afsluiten met een positieve gedachte.
Et nous pouvons utiliser les comportements de groupe que nous voyon
s évoluer quand les gens jouent ensemble, ce sont des méc
anismes coopératifs plus complexes que tout ce qu'on a vu auparavant. Quant au gouverne
ment, une chose qui vient à l'esprit c'est que le gouvernem
ent des États-Unis, entre autres, commence littéralement à p
...[+++]ayer les gens pour qu'ils perdent du poids. Alors nous disons que la récompense financière est utilisée pour s'attaquer au vaste problème de l'obésité. Mais là encore, ces récompenses pourraient être calibrées si précisément si nous étions capables d'utiliser la très grande expertise des systèmes de jeu, rien que pour faire un effet de levier sur cet appel, pour prendre les données, pour prendre les observations de millions d'heures humaines et d'exploiter ce retour pour en tirer une implication croissante. Et au final, c'est ce mot implication sur lequel je veux vous laisser. C'est comment l'implication individuelle peut-être transformée par les leçons psychologiques et neurologiques que nous pouvons apprendre en regardant les gens qui jouent.
En we kunnen het soort groepsgedrag gebruiken dat w
e zien ontstaan als mensen samen spelen, die complexe coöperatieve mechanismen zonder voorgaande. Overheid, nou een ding dat in me opkomt is dat de overheid van de VS, onder andere, letterlijk is begonnen mensen te betalen om af te vallen. Dus we zeggen dat een financiële beloning gebruikt wordt om het grote probleem van obesitas te tackelen. Maar nogmaals, zulke beloningen kunnen zo precies afgesteld worden als we in staat zouden zijn de enorme expertise te gebruiken van gamingsystemen om de aantrekkingskracht ervan op te krikken, de data eruit
...[+++]te nemen, observaties eruit te halen, van miljoenen manuren en die terugkoppeling om te ploegen tot toegenomen betrokkenheid. En uiteindelijk is het dat woord, betrokkenheid, dat ik jullie wil meegeven. Het gaat om hoe individuele betrokkenheid omgevormd kan worden door de psychologische en neurologische lessen die we kunnen leren door te kijken naar mensen die games spelen.Vous voyez où ça nous mène. Je l'ai encouragée jusqu'à ce que cette photo se retrouve sur ma page Facebook. (Rires) Je me suis désidentifé immédiatement, je l'ai appelée J'ai dit.
« Maman, tu ne mets plus jamais de photo de moi en bikini. » Et elle a dit, « Pourquoi ? Tu es tellement mignon, mon chéri. » J'ai dit
, « Tu ne comprends vraiment pas. » Nous sommes peut-être parmi les premières générations qui comprennent cette organisation numérique de nous-même. Nous sommes peut-être les premiers à enregistrer activement nos vies. Que vou
...[+++]s soyez d'accord ou pas avec votre héritage nous sommes en train de laisser derrière nous des traces numériques. Netra et moi voulions vraiment utiliser notre projet sur 200 ans pour organiser notre héritage numérique, et pas seulement l'héritage numérique mais nous croyons en l'organisation de l'héritage de mon passé, et de mon futur. Comment ? Vous pourriez poser la question. Je pense à l'avenir, je ne me suis jamais vu avancer dans le temps. En fait je vois le temps qui avance vers moi. Je visualise vraiment mon avenir qui approche. J'arrive à éviter ce que je ne veux pas et à attraper ce que je veux. C'est comme le parcours d'obstacle d'un jeu vidéo Et je m'en sors de mieux en mieux. Même quand je fais un tableau, je m'imagine derrière le tableau. Il existe déjà et quelqu'un est en train de le regarder, et je vois ce qu'il ressent instinctivement. Est-ce qu'il le ressent avec son cœur ou est-ce uniquement cérébral ?
Ze kreeg onlangs een Facebook-account, je begrijpt al waar dat heengaat.. Ik steunde haar volledig tot deze foto op mijn Facebook-pagina verscheen. (Gelach) tot deze foto op mijn Facebook-pagina verscheen. (Gelach) Ik heb me zelfs untagt. Eerst belde ik haar op
: Mam, je mag nooit meer een foto van mij in bikini
plaatsen. Mam, je mag nooit meer een foto van mij in bikini
plaatsen. Mam, je mag nooit meer een foto van mij in bikini plaatsen. Ze zei: Waarom? Je ziet er zo schattig uit, lieverd. Ze zei: Waarom? Je ziet
...[+++] er zo schattig uit, lieverd. Ik zei: Je begrijpt het gewoon niet. Misschien zijn we de eerste generatie die dit digitale beheren van onze imago's echt begrijpt. Misschien zijn we de eerste generatie die dit digitale beheren van onze imago's echt begrijpt. Misschien zijn we de eerste generatie die dit digitale beheren van onze imago's echt begrijpt. Misschien zijn we zelfs de eersten die onze levens actief opnemen. Misschien zijn we zelfs de eersten die onze levens actief opnemen. Want, of je het eens bent met je nalatenschap of niet, Want, of je het eens bent met je nalatenschap of niet, we laten de hele tijd digitale sporen achter. we laten de hele tijd digitale sporen achter. Dus Netra en ik wilden echt ons 200-jarenplan gebruiken Dus Netra en ik wilden echt ons 200-jarenplan gebruiken om die digitale nalatenschap te beheren. Niet alleen dat, we geloven in het beheer van de nalatenschap van mijn verleden en mijn toekomst. we geloven in het beheer van de nalatenschap van mijn verleden en mijn toekomst. we geloven in het beheer van de nalatenschap van mijn verleden en mijn toekomst. Hoe we dat doen? Als ik aan de toekomst denk, zie ik mezelf nooit in de tijd vooruit bewegen, Als ik aan de toekomst denk, zie ik mezelf nooit in de tijd vooruit bewegen, maar zie ik de tijd naar mij teruglopen. maar zie ik de tijd naar mij teruglopen. Ik visualiseer dat mijn toekomst op me afkomt. Ik visualiseer dat mijn toekomst op me afkomt. Ik kan wat ik niet wil, ontwijken ...Peut-être que je devrais abandonner cette carte complètement, et adm
ettre que ce que je veux, c'est montrer ce que je préfère de Rome. Et simplement frapper dans un ballon de football, ce qui arrive sur tant de places dans ce
tte ville, et juste laisser ce ballon rebondir. Et je vais simplement expliquer chacune des choses que le ballon touche. Cela semblait un peu comme un coup b
as. Mais même si je viens de commencer cette ...[+++]présentation, ce n'est pas la première chose que j'ai essayé de faire, et je devenais assez désespéré. Finalement je me suis rendu compte que je n'avais pas un contenu sur lequel je pouvais compter, et j'ai décidé de me focaliser sur l'emballage. Je veux dire, cela semble marcher pour beaucoup de petites choses.
Misschien moet ik die hele kaart loslaten, en gewoon eerlijk zeggen dat ik mijn favoriete stukjes Rome wil laten zien. En gewoon een bal de lucht in trappen, wat op zo veel pleintjes in Rome gebeurt, en hem laten stuiteren. En dan vertellen over de dingen die de voetbal raakt. Dat leek me wat te makkelijk. Maar hoewel ik deze presentatie net begin, dit was niet mijn eerste poging, en ik begon wanhopig te worden. Uiteindelijk realiseerde ik me dat ik geen echte inhoud had, en besloot me te richten op de verpakking. Ik bedoel... het schijnt te werken voor veel dingen.
(Rires) L'autre chose qui s'est produite -- et même à ce moment-là, j'ai
dit : « Bon, c'est peut-être un bon ajout. C'est bien pour les étudiants motivés. C'est peut-être aussi bien pour ceux qui sont scolarisés che
z eux. » Mais je ne pensais pas que ça deviendrait quelque chose qui s'infiltrerait en quelque sorte dans la salle de classe. Mais j'ai ensuite commencé à recevoir des lettres d'enseignants. Et les enseignants m'écrivaient : « Nous utilisons vos vidéos pour faire bouger la classe. Vous donnez les cours, donc maintenant nous
...[+++]... » et cela pourrait arriver dans toutes les classes d'Amérique aujourd'hui, « ... maintenant je donne vos cours comme devoirs à la maison. Et ce qu'étaient les devoirs à la maison, les étudiants les font maintenant dans la salle de classe. » Je veux m'arrêter là-dessus -- (Applaudissements) Je veux m'arrêter là-dessus un instant, parce qu'il y a deux ou trois choses intéressantes. Premièrement, quand ces enseignants font cela, il y a l'avantage évident -- l'avantage que maintenant leurs étudiants peuvent apprécier les vidéos de la même façon que mes cousins. Ils peuvent mettre en pause, reprendre à leur propre rythme, à leur convenance. Mais la chose la plus intéressante est -- et ça ne va pas de soi quand on parle de technologie dans les salles de classe -- en enlevant les cours à modèle unique de la classe et en laissant les élèves auto-réguler leurs cours à la maison, quand vous entrez alors dans la classe, en les laissant faire le travail, avec l'enseignant à proximité, en donnant aux enfants des moyens réels d'interagir entre eux, ces enseignants ont utilisé la technologie Ils ont pris une expérience fondamentalement déshumanisante -- pour humaniser la classe. 30 enfants avec leur index sur les lèvres, n'ayant pas le droit d'interagir entre eux. Un enseignant, peut importe sa qualité, doit donner ces cours à modèle unique à 30 élèves -- des visages vides, légèrement antagonistes -- c'est désormais une expérience humaine. Mainten ...
(Gelach) Er gebeur
de nog iets. Op dit punt zei ik: Oké, misschien is het een goede aanvulling. Het is goed voor gemotiveerde leerlingen. Het is misschien goed voor het thuisonderwijs. Maar ik had niet gedacht dat h
et op een of andere manier zou doordringen tot in de klas. Maar toen begon ik brieven te krijgen van leerkrachten. De leerkrachten schreven: Wij gebruiken je vid
eo's om de klas 180 graden te draaien. Jij hebt de les gegev
...[+++]en, dus wat we nu doen is ... en dit zou morgen in elk klaslokaal in Amerika kunnen gebeuren - ... we geven je les als huiswerk op. Wat vroeger huiswerk was, laat ik de leerlingen nu in de klas doen. Ik wil hier even pauzeren. (Applaus) Ik wil hier even pauzeren, omdat ik een paar interessante dingen zie. Een, wanneer deze leraren dat doen, is er het onmiskenbare voordeel - het voordeel dat hun leerlingen nu de video's kunnen gebruiken zoals mijn neefjes dat deden. Ze kunnen pauzeren, herhalen op hun eigen tempo, binnen hun eigen tijd. Wat nog interessanter is -- en dit gaat tegen de intuïtie in, als het over technologie in de klas gaat -- je stapt af van de eenheidsworst -les voor de klas en laat leerlingen op hun eigen tempo thuis les volgen. Dan ga je naar de klas, laat ze werken, laat de leerkracht rondlopen, laat de kinderen er met elkaar over praten. Zo hebben deze leerkrachten technologie gebruikt Ze namen een fundamenteel ontmenselijkende ervaring - om de klas menselijker te maken. 30 kinderen met hun vingers op de lippen, die niet met elkaar mochten praten. Een leerkracht, hoe goed hij ook is, moet een eenheidsworst -les geven aan 30 leerlingen -- uitdrukkingsloos gezicht, ietwat vijandig. Nu is het een menselijke ervaring. Nu is er echt onderlinge interactie. Zodra de Khan Academy -- Ik gaf mijn job op en we werden een echte organisatie. We zijn een organisatie zonder winstbejag. De vraag is, hoe brengen we dit naar een hoger niveau?Et l'ensemble, il faut que ça coule de bout en bout. Vous devez é
galement m'indiquer quels sont les critères d'étape.
On doit pouvoir se relier au reste du monde. Par exemple, à des entreprises dont j'ai entendu parler, ou à des éléments de base de votre secteur, j'ai besoin de les connaître. Des choses auxquelles je peux me relier : des validateurs, ou quelque chose qui me dit que quelqu'un d'autre a approuvé ça, qu'il y a eu une validation
de l'extérieur. Ça peut ...[+++] être des ventes, ça peut être un prix que vous avez gagné, ça peut être que des gens l'ont fait avant, Ça peut être que les tests de votre bêta sont excellents. N'importe quoi. Mais je veux une validation, que ce que vous me dites va au-delà, qu'il y a quelqu'un d'autre, ou autre chose, qui dise que ça fait sens. Puis je m'intéresse au côté positif. Je dois avoir quelque chose de positif auquel je puisse croire. Ça a deux aspects. Il faut que ce soit positif, et il faut que ce soit crédible. Le côté positif, c'est si vous me dites que vous allez gagner un million de dollars par an d'ici cinq ans, hum. Ça n'est pas vraiment positif. Me dire que vous allez gagner un milliard de dollars par an, ce n'est pas crédible. Donc il faut qu'il y ait ces deux aspects. D'un autre côté, il y a beaucoup de choses qui m'arrêtent, qui dégagent des émotions négatives, et il vous faut les combattre. Ces choses, par exemple, c'est ce que vous pourriez me dire ce que je sais ne pas être vrai. Il n'y a pas de concurrents. Il n'y a personne d'autre qui ait fait un truc comme celui-là. En fait, je connais probablement quelqu'un qui a fait un truc comme ça. A la minute où vous me dites ça, boum ! Vous savez, je ne vais plus croire à ce que vous me dites après.
Het moet vloeien van begin tot einde. Je moet ze ook laten weten dat er maatstaven zijn. Je plaatst jezelf in een grotere context. Bijvoorbeeld, als je bedrijven aanhaalt die ik ken, of standaardonderdelen van je bedrijf, wil ik daarover horen. Dingen uit mijn belevingswereld: bevestigingen, iemand anders die het goedgekeurd heeft, of externe validatie. Het kunnen verkopen zijn, of een ontvangen prij
s, het kan zijn dat mensen het eerder gedaan hebben, of dat je bètatests geweldig gaan. Wat dan ook. Ik wil validatie zien
-- niet alleen jij zegt dit, maar iets of i ...[+++]emand anders zegt ook dat het klopt. Dan, omdat ik naar de glimkant zoek, er moet een geloofwaardige glimkant zijn. Dat heeft twee delen. Het moet glimkant zijn... en geloofwaardig. Als je vertelt dat je 5 jaar van nu een miljoen omzet draait -- hmm. Dat is niet echt glimkant. Vertellen dat je een miljard omzet gaat draaien -- dat is niet geloofwaardig. Dus het moet beide zijn. Aan de andere kant zijn er veel dingen die me emotioneel omlaag halen, en daar zul je van moeten herstellen. Bijvoorbeeld: alles wat je zegt waarvan ik weet dat het niet klopt. We hebben geen concurrentie. Niemand anders heeft ooit zo'n widget gemaakt De kans is groot dat ik iemand ken. Als je me zoiets vertelt -- Boem! Geloof ik nog maar de helft van wat je gaat zeggen.Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dan
s les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la
laisser s ...[+++]ortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé
courageusement à se dresser ensemble pour organise
r un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas
aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis
il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en
zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei
: “We kunnen erover praten, maar kij ...[+++]k naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Vrai? Et nous avons commencé à parler. Les gens voient mon badge, et ils voient Les enregistrements de guerre, et ensuite nous commençons à parler de guerre. Nous avons commencé une conversation avec d'autre gens dans la classe, et ça a continué et continué. Je veux dire, ont était là pendant une heure, à parler. Et ça m'a vraiment montré quelque chose que j'aimerais demander à vous les gars d'y réfléchir et j'espère d'y aider. Je pense que beaucoup d'entre nous ont très peur de discuter de la guerre, et de politique. Et certainement -- car nous allons peut être ne pas être d'accord. Peut être que ça va vous mettre mal à l'aise. Comment est ce que nous faisons, pour pouvoir vraiment avoir une conversation?
We begonnen een gesprek. Mensen zien mijn tag met The War Tapes en dat start een gesprek over oorlog. We raakten in gesprek met een paar andere mensen in de klas en dit bleef maar doorgaan, een uur aan een stuk. Het belichtte iets waarover ik jullie wil vragen na te denken en hopelijk mee te helpen. Velen van ons zijn erg bang om over oorlog en politiek te praten. Omdat -- we zijn het misschien oneens. Misschien wordt het ongemakkelijk. Hoe creëren we een opening voor zo'n gesprek?
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
peut penser est-ce que je veux vraiment laisser ->
Date index: 2022-11-25