Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "peut pas aller dans une banque et demander un prêt " (Frans → Nederlands) :
Et parce que Jenipher n'a pas de garanties ou d'historique de crédit, elle ne peut pas aller dans une banque et demander un prêt professionnel.
En omdat Jenipher geen onderpand of kredietgeschiedenis heeft, kan ze niet bij de bank een bedrijfslening aanvragen.
Nous l'avons nommé « Hôtel Gelem ». Avec des familles Roms, on a créé plusieurs Hôtels Gelem en Europe, par exemple à Fribourg en All
emagne, à Montreuil près de Paris, et aussi dans les Balkans. Ce sont
de vrais hôtels. On peut y loger. Mais ce n'est pas une entreprise commerciale. C'est
un symbole. On peut aller sur leur site et de ...[+++]mander une invitation personnelle pour aller vivre quelques jours dans un Hôtel Gelem, près de chez eux, et manger, travailler et vivre avec les familles Roms.
We noemden het project 'Hotel Gelem.' Samen met Roma families zetten we verschillende Hotel Gelems op in Europa, bijvoorbeeld in Freiburg in Duitsland, in Montreuil bij Parijs, maar ook in de Balkan. Het zijn e
chte hotels. Mensen kunnen er overnachten. Maar het is geen commerciële onderneming. Het is een symbool. Je kan online vragen om een persoonlijke
uitnodiging om een paar dagen te verblijven in het Hotel Gelem,
in hun huis. Om te eten, werken en leven me ...[+++]t de Roma gezinnen.Et ils s'en fichent de savoir si Geoff est en colère parce qu'il ne peut pas aller à la banque.
En het kan ze niets schelen dat Geoff baalt omdat hij niet naar de bank kan.
Voici le bateau. J'ai pas passé beaucoup de temps dessus comme vous voyez. Donc en gros pour résumer, j'ai attrapé ces familles, et elle me dit : Maman, tu as oublié
le bébé rose, et le papa bleu, et tu as oublié tout ça. Et elle
dit : Ils veulent y aller . Et j'ai répondu : Non, chéri, ils ne veulent pas. C'est le Passage du
Milieu. Personne ne veut aller par le Passage du Milieu. Donc elle m'a lancé un regard que seule une fille de d
éveloppeus ...[+++]e de jeux peut lancer à sa mère, et pendant qu'on traverse l'océan, en suivant ces règles, elle réalise que les vagues sont très hautes et elle me dit : On va pas y arriver. Et elle réalise aussi qu'on a pas assez de nourriture, et elle me demande quoi faire, et je réponds : On peut soit.. Rappelez-vous qu'elle a sept ans... On peut mettre des gens dans l'eau ou espérer que personne ne tombe malade et qu'on arrive de l'autre côté. Et elle... le regard qu'elle avait quand elle est venue et elle a dit... c'était après un mois avoir étudié l'histoire des noirs à l'école.
Dit was de boot
. Hij was duidelijk snel gemaakt. (Gelach) Het komt hierop neer: ik nam enkele families en ze zei: Maar mama, je vergeet de roz
e baby en de blauwe papa en je vergeet dit en dat. en de blauwe papa en je verg
eet dit en dat. Zij willen ook mee. Ik zei: Nee
schat, ze willen niet mee. Dit is de Midde
npassage. ...[+++]Niemand wil de Middenpassage nemen. Dus ze gaf me een blik die enkel de dochter van een gamedesigner een moeder kan geven. Terwijl we de oceaan oversteken en de regels volgen, beseft ze dat het er hevig aan toe gaat, en ze zegt: We halen het niet! Ze beseft dat we niet genoeg eten hebben, dus ze vraagt wat ze moet doen. Ik zeg: - ze is zeven, weet je nog - Ofwel zetten we een paar mensen overboord, ofwel hopen we dat ze niet ziek worden en halen we de overkant. Die blik op haar gezicht, toen ze zei -- na een maand, dit is Maand van de Zwarte Geschiedenis --Il n'y a pas d
e lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout c
e que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plan
tes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres so
nt réelles et qu'en prêtant ...[+++] beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het en
ige dat de bewoners kunnen zien
zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze a
an dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten
...[+++] enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Et ils sont plus vulnérables aux pertes d'emplois, soumis à l'inflation, resserrement des prêts auprès des banques, à l'appréciation du renminbi, ou au déclin de la demande d'Europe ou d'Amérique pour les produits qu'ils produisent.
Ze zijn kwetsbaarder voor baanverlies, staan bloot aan inflatie, aanscherping van bankleningen, waardestijging van de renminbi, of daling en stijging van vraag uit Europa of Amerika voor de producten die ze maken.
Alors au
cours du dîner j'ai demandé au ministre: Seriez-vous
prêt à considérer une situation où vous continuez à être payés -- on fait les calculs et on détermine la valeur des ressources -- mais où vous laissez les poissons et les requi
ns et les crevettes dans la mer ? Il s'est arrêté et il a dit: Oui, nous a
imerions faire cela pour résoudre notre problème de surpêche
...[+++], et je pense que nous appellerions cela un permis de pêche inversé . Il a inventé le terme permis de pêche inversé. Alors j'ai dit: Oui, un permis de pêche inversé. Nous sommes sortis de ce dîner sans vraiment savoir où aller à partir de là. Je suis rentré aux Etats-Unis et j'ai commencé à chercher des cas où des permis de pêche inversés auraient été attribués. Il n'y en avait aucun. Il n'y avait aucun accord maritime compensant des pays pour la non-pêche.
Dus ik vroeg de m
inister tijdens het eten, Ik zei, Zou u een situatie overwegen waarbij u nog steeds betaald zou krijgen -- we maken een berekening om te bepalen wat de waarde van de vis is -- maar we de vissen en de haaien en de garnalen in het water? Hij stopte met eten en zei, Ja,
dat zouden we graag willen doen om zo onze overbevissing op te lossen, en ik denk dat we zoiets een omgekeerde visvergunning zouden noemen. Hij bedacht de term omgekeerde visvergunning . Dus ik zei, Ja, een omgeke
...[+++]erde visvergunning. Dus na het eten liepen we weg zonder echt te weten hoe verder te gaan. Ik ging terug naar de Verenigde Staten en zocht naar voorbeelden waarbij omgekeerde visvergunningen waren afgegeven. En het bleek dat dit niet het geval was. Er waren geen deals voor oceanen waarbij landen worden gecompenseerd om niet te vissen.Alors, on vena
it de me demander d'aller tourner le film Elizabeth . Et nous étions tous en train de parler de cette grande icône anglaise, et nous disions C'est une femme fo
rmidable. Elle fait tout. Comment allons-nous la présenter ? Alors nous nous sommes mis autour d'une table avec le studio, les producteur et l'auteur, e
t ils sont venus me demander Shekhar, qu'en penses-tu ? Et j'ai d
it Je pense qu'elle ...[+++]danse. Et je voyais tout le monde me regarder, quelqu'un a dit Bollywood. L'autre a dit Combien on le paye lui ? Et le troisième a dit Trouvons un autre réalisateur. Je me suis dit qu'il valait mieux que je change. Alors nous avons beaucoup discuté de la manière de présenter Elizabeth, et j'ai dit, Ok, peut-être que je suis trop Bollywood .
Ik werd gevraagd om de film Elizabeth te maken. We zijn in gesprek over dit geweldige Engelse icoon en zeggen: Ze is een fantasti
sche vrouw. Ze doet alles. Hoe gaan we haar voorstellen? We gingen rond de tafel zitten met de studio, de producenten en de schrijver, en ze vroegen mij mening: Shekhar, wat denk je? Ik
zei: Ik denk dat ze danst. Ik kon zien dat ied
ereen me aankeek. Iemand zei: Bollywood. De ...[+++]andere zei: Hoeveel betalen we hem hiervoor? Een derde zei: Laat ons een andere regisseur zoeken. Ik dacht dat ik maar beter kon veranderen. We discussieerden lang over hoe Elizabeth voorgesteld moest worden. Ik zei: Misschien ben ik te Bollywood.Et de la même manière que certains qui portent des capteurs pour détecter leur pouls, leur respir
ation, leurs gènes, dans l'espoir que ça leur permette d'éviter des maladies
, nous pouvons nous demander si analyser les mots quand on parle quand on fait des tweets, des e-mai
ls, quand on écrit, peut nous prédire si quelque chose
peut aller plus mal ...[+++]dans notre esprit.
Net zoals velen van ons nu sensoren en meters dragen die ons hartritme meten, onze ademhaling, onze genen, in de hoop dat dit ons helpt ziektes te voorkomen, kunnen we ons afvragen of het bijhouden van de woorden die we uitspreken, tweeten, e-mailen, schrijven, ons iets kan vertellen over wat er eventueel mis kan gaan in onze geest.
Il y a eu pas mal de coups de feu, pas mal de discussions philosophiques avec les membres du gang. Au matin, le chef du gang est arrivé. Il a considéré Sudhir, est arrivé à la conclusion qu’il n’était pas une menace et ils l’ont laissé partir. Sudhir rentre chez lui. Il prend une douche, fait la sieste. Vous et moi, sans doute, face à cette situation, nous nous serions dit bon, je vais plutôt écrire mon mémoire sur les Grateful Dead. Je les ai suivis pendant ces trois derniers mois. (Rires) Sudhir, lui, y est retourné direc
tement, s’est rendu dans les logements sociaux. Est monté à l’étage, le second étage, et a dit : « Salut les gars. J
...[+++]’ai passé un très bon moment à traîner avec vous, cette nuit. Je me demande si je pourrais recommencer ce soir. » Et voilà comment a commencé ce qui est devenu une belle relation qui a fait de Sudhir un résident non permanent du logement social pendant dix ans, à traîner dans des planques à crack, aller en prison avec les membres du gang, avoir les vitres de sa voiture explosées à coup d’armes à feu, avoir des descentes de police dans son appartement avec confiscation de ses disques durs... À peu près tout ce qu’on peut imaginer. Au final, l’histoire s’est bien terminée pour Sudhir, qui est devenu un des sociologues les plus respectés du pays. Et surtout pour moi, qui, assis à mon bureau avec ma feuille Excel ouverte, attendais que Sudhir vienne et me livre les dernières données obtenues du gang. Sans doute une des relations entre co-auteurs des plus inégales... (Rires) ... mais je suis heureux d’en avoir été le bénéficiaire.
Er werd veel geschoten, en hij hield veel filosofisch
e discussies met de bendeleden. Tegen de ochtend
kwam de bendeleider langs. Hij keek naar Sudhir, besloot dat hij geen gevaar was, en ze lieten hem naar huis gaan. Dus Sudhir ging naar huis, nam een douche, deed een dutje. En jij en ik zouden in zo'n situ
atie waarschijnlijk denken, ik denk dat ik mijn thesis maar over The Grateful Dead ga schrijven. Ik ben ze de afgelopen drie ma
...[+++]anden achterna gereisd. (Zaal lacht) Maar Sudhir ging terug naar het woonproject, ging naar de tweede verdieping en zei: Hey jongens, ik heb het gister zo met jullie naar mijn zin gehad dat ik mij afvroeg of we dat vannacht nog een keer konden overdoen. En dat was het begin van, naar wat bleek, een mooie vriendschap waarbij Sudhir tien jaar lang zo nu en dan in het woonproject woonde: hij verbleef vaak in crackhuizen, ging naar de gevangenis met de bendeleden, de ramen van zijn auto werden kapot geschoten, de politie brak in in zijn appartement en stal zijn computerschijven, noem maar op. Uiteindelijk had het verhaal een goed einde voor Sudhir, die één van de meest gerespecteerde sociologen van het land werd. En vooral voor mij, zittende in mijn kantoor met Excelspreadsheets geopend, wachtende op Sudhir die mij de laatste data kwam brengen die hij van de bende had gekregen. Het was één van de meest ongelijke co-schrijverschappen ooit (Zaal lacht) maar ik was blij dat ik er de vruchten van kon plukken. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
peut pas aller dans une banque et demander un prêt ->
Date index: 2023-09-26