Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "peut ignorer cette " (Frans → Nederlands) :
Il peut ignorer cette lumière constante, parce que tout ce qui intéresse le récepteur ce sont les changements subtils.
Hij kan dat constant licht negeren omdat de ontvanger alleen maar geïnteresseerd is in die subtiele veranderingen.
Mais c'est sans doute une autre histoire. Je parle
d'un autre genre d'ignorance. Une ignorance qui serait moins péjorative, une ignorance qui viendrait d'une lacune dans notre savoir collectif, que
lque chose qu'on ne peut pas savoir, ou pas encore assez pour pouvoir en tir
er des prédictions, cette ignorance que James Clerk Maxwell, peut-être le plus grand physicien entre Newton et Einstein, a sans doute idéalement résumé par ces mo
...[+++]ts : L'ignorance parfaitement consciente est le prélude à tout vrai progrès scientifique . Voici une idée qui me semble merveilleuse : l'ignorance parfaitement consciente.
Maar misschien is dat een ander verhaal. Ik bedoel een ander soort onwetendheid. Onwetendheid met een veel minder ongunstige betekenis, ontstaan uit een gemeenschappelijk vacuüm in onze kennis. Iets wat er gewoon niet is om te weten, of waarover onvoldoende kennis aanwezig is en wij geen voorspellingen kunnen doen. Het soort onwetendheid dat het beste kan worden samengevat door James Clerk Maxwell, misschien wel de beste natuurkundige tussen Newton en Einstein, die zei: Werkelijk bewuste onwetendheid is het begin van alle echte vooruitgang in de wetenschap. Ik ervaar dat als een geweldig concept: werkelijk bewuste onwetendheid.
Il n'y a pas de lum
ière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout c
e que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent a
...[+++]vec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewon
ers kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het o
...[+++]verweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Des raies manta qui tourbillonnent, des dauphins qui s'élancent, des bancs qui fourmillent de poissons et des requins prêts à donner quelques coups de dents sont autant d'habitants des océans qu'il vous sera
donné de voir dans cette présentation. Thomas Peschak, photographe spécialisé dans la préservation des océans, visite de fabuleux paysages sous-marins aux quatre coins du monde. Ses photos révèlent des écosystè
mes cachés. « On ne peut pas aimer et se battre pour
quelque chose si on ignore ...[+++] son existence » affirme Peschak. Plongez avec lui dans un nouveau format TED qui vous immerge au fil de la présentation. Vous découvrirez le travail hors du commun de ce photographe et son rêve d'un avenir harmonieux avec l'océan.
Tuimelende mantaroggen, onstuimige dolfijnen, glitterende scholen vis en happende haaien bevolken een wereld onder het oceaanoppervlak die slechts weinigen te zien krijgen. Conservatie-fotograaf Thomas Peschak bezoekt over de hele planeet fantastische zeewerelden en zijn foto's onthullen deze verborgen ecosystemen. Je kunt iets niet liefhebben en ervoor op de bres staan, als je niet weet dat het bestaat , zegt hij. Volg Peschak in deze ongebruikelijke TED-talk, waarin hij zijn werk en zijn droom van een toekomstige vreedzame coëxistentie met de oceaan met je deelt.
Mais sincèrement, on ne peut plus se permettre d'ignorer cette question plus longtemps.
Maar ik geloof werkelijk dat we deze vraag niet langer kunnen negeren.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
peut ignorer cette ->
Date index: 2022-07-31