Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "peu notre " (Frans → Nederlands) :
L’artiste Raghava KK montre son nouveau livre pour enfants sur iPad, avec un aspect amusant : quand vous secouez, l’histoire – et votre point de vue – change. Dans cet adorable discours, il invite tout le monde à secouer un peu notre point de vue.
Kunstenaar Raghava KK demonstreert zijn nieuwe kinderboek voor de iPad met een leuke eigenschap: als je het schudt, verandert het verhaal... en je gezichtspunt. In deze charmante korte talk nodigt hij ons uit om onze perspectieven wat op te schudden.
Ce que nous voyons en, disons, un gâteau au chocolat c'est un stimulus supranormal qui modifie un peu notre branchement initial.
Wat we zien met bijvoorbeeld chocoladetaart is dat het een supranormale stimulus is die onze bestaande bedrading optimaliseert.
(Applaudissements) C’est un peu notre cri de bataille.
(Applaus) Dat is dus zowat onze strijdkreet.
Il s'agit de propriétés mesurables de l'univers, et elles sont dangereuses car, si elles étaient différentes, même rien qu'un peu, notre univers tel que nous le connaissons n'existerait pas.
Het zijn eigenschappen van het heelal die we kunnen meten en ze zijn extreem gevaarlijk, want als ze zelfs maar een beetje verschilden, zou het universum zoals we het kennen niet bestaan.
La répétition oriente quelque peu notre façon d'écouter un son que nous pensons typiquement musical, c'est-à-dire en écoutant un son tout en imaginant la note qui va suivre.
Herhaling leidt tot een soort oriëntatie op geluid die we zien als karakteristiek muzikaal, waar we meeluisteren met het geluid en ons inleven in de noot die eraan komt.
On travaille sur la nutrition, donc on se dit « ok, le blob est intelligent, il sait faire des réseaux, etc, mais est-ce qu'il sait bien manger? » On sait très bien que l'homme, quand on est face... quand on va au supermarché, on prend un peu de la nourriture, un peu de protéines, un peu de sucre, et normalement on doit prendre un régime qui est optimal pour notre survie et notre santé.
We werken met voeding, dus zeiden we tegen elkaar: Oké, de blob is intelligent, hij kan netwerken maken enzovoort, maar kan hij goed eten? We weten goed dat mensen, als ze naar de supermarkt gaan, wat voedsel nemen, wat eiwit, wat suiker, en normaliter horen we een dieet te kiezen dat optimaal is voor onze gezondheid op langere termijn.
Il n
'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes
et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent a
...[+++]vec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen.
Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het o
...[+++]verweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...leur cause immédiate. En fait, ces bruits sont causés par de l'air qui bouge dans l'appareil digestif. Et même si cet
air ne sort pas de notre corps, cela créé quand même des effets acoustiques distinctifs. Ce sont des contractions des muscles qui bougent des choses dans notre système digestif. C'est surtout de la nourriture partiellement digérée qui est déplacée, mais de l'air se retrouve aussi à être bougé, ce qui créé des vibrations et donc du son. Dans notre estomac et notre intestin grêle, l'air fait un bruit un peu comme lorsque on souffle dans un paille pour faire des
...[+++]bulles dans notre boisson, sauf que les bulles sont soit en train de monter vers notre estomac, ou de descendre vers ... l'autre extrémité du système digestif.
In plaats daarvan, worden die geluiden veroorzaakt door de beweging van lucht door je spijsverteringskanaal. En ookal ontsnapt die lucht je lichaam niet, het geeft wel wat kenmerkende akoestische effecten. Je spijsvertering verplaatst dingen door samentrekking van de spieren. Het is vooral aan het proberen om gedeeltelijk verteerd voedsel te transporteren, maar tijdens dit proces, wordt ook lucht verplaatst, wat geluidstrillingen creëert. In je maag en dunne darm, maakt die lucht geluid zoals wanneer je bellen blaast door een rietje in je drinken -- behalve dat de bubbels of naar boven bewegen richting je maag of naar beneden richting je ... andere eind.
La première chose, en fait, est connue depuis pratiquement le début de notre histoire écrite. La planète Terre, ou le système solaire, ou notre environnement ou peu importe, est spécifiquement adaptée pour supporter notre évolution -- ou création, ainsi que nous la considérions alors -- notre existence actuelle, et plus important, notre survie future.
En de eerste is iets dat we al weten voor het grootste deel van de geschreven geschiedenis en dat is dat de Aarde of het zonnestelsel, onze omgeving of wat dan ook op een unieke manier geschikt is voor onze evolutie -- of schepping, zoals vroeger gedacht -- en ons huidig bestaan en, het belangrijkst, ons toekomstig overleven.
Une
autre possibilité, plus subtile, est qu'ils prennent du poids, et que cela change votre opinion de ce qu'est un poids acceptable. Et là, ce qui se propage d'une personne à l'autre, ce n'est pas un comportement, mais plutôt une norme. Une idée se propage. Et puis les chroniqueurs se so
nt bien amusés avec notre étude. Je crois que le titre dans le New York Times était Vous vous empâtez ? La faute à vos amis gros ! Ce qu'on a trouvé intéressant, c'est que les chroniqueurs européens avaient une attaque différente, ils écrivaient Vos a
...[+++]mis prennent du poids ? C'est peut-être votre faute. (Rires) On a trouvé que c'était un commentaire très intéressant sur les USA, une attitude un peu égoïste, un peu du genre c'est pas de ma faute . Mais bon, je veux être clair là-dessus, on ne pense pas que notre travail devrait, ou pourrait, justifier le moindre préjugé envers les gens de tel ou tel poids.
Een andere, meer subtiele mogelijkheid: zij beginnen te verdikken en dit verandert jouw opvattingen over wat een aanvaardbaar lichaamsgewicht is. In dit g
eval verspreidt een norm zich van persoon tot persoon, niet een gedrag. Een opvatting verspreidt zich. Schrijvers van krantenkoppen hadden een topdag aan ons onderzoek. ik denk dat de kop in de New York Times was: Ben je bijgekomen? De schuld van je dikke vrienden. (Gelach) Interessant voor ons was: de Europese krantenkoppen hadden een andere insteek. Zij schreven: Komen je vrienden bij? Misschien jouw schuld. (Gelach) Wij vonden dit een heel interessante commentaar op Amerika, een soor
...[+++]t eigenbelang, een van 'niet-mijn-verantwoordelijkheid'-verschijnsel. Ik wil heel duidelijk stellen dat wij niet denken dat ons werk een vooroordeel tegen mensen met wat voor gewicht dan ook, kan of mag goedpraten. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
peu notre ->
Date index: 2023-10-22