Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «peu entre deux » (Français → Néerlandais) :
Avoir ces informations nous permet de répondre à une des questions intéressan
te sur les rapports entre les mammouths et leurs parents vivants, l'éléphant d'Afrique et l'éléphant d'Asie, qui partagent un ancêtre qui vivait il y a 7 millions d'années, mais le génome du mammouth montre qu'ils partagen
t un ancêtre commun plus récent avec les éléphants d'Asie il y a environ 6 millions d'années donc un peu plus proche de l'éléphant d'Asie. Avec les progrès de la technologie de l'ADN ancien, nous pouvons effectivement maintenant commencer à
...[+++]séquencer les génomes de ces autres formes de mammouths disparus que j'ai mentionnées. Je veux juste parler de deux d'entre eux, le mammouth laineux et le mammouth colombien : tous deux vivaient très près l'un de l'autre pendant les périodes glaciaires, ainsi, lorsque les glaciers recouvraient largement l'Amérique du Nord, les mammouths laineux ont été poussés dans ces écotones sous-glaciaires, et sont entrés en contact avec les cousins qui vivaient au sud, et là, ils ont partagé des refuges, et un peu plus que les refuges, apparemment. On dirait qu'ils se sont métissés.
Deze informatie helpt ons een interessante vraag te beantwoorden over de relatie van mammoeten met hun levende familieleden, de Afrikaanse en Aziatische olifant. Zeven mijoen jaar geleden deelden zij dezelfde voorouder, maar het mammoetgenoom laat zien dat het een vrij recente gezamenlijke voorouder deelt met Aziatische olifanten, zo'n zes miljoen jaar geleden, die net iets dichter bij de Aziatische olifant staat. Met de vooruitgang in oeroud DNA-technologie, kunnen we nu echt beginnen met het sequencen van de genomen van die andere uitgestorven mammoeten die ik noemde. Over twee daarvan wil ik het hebben: de wolharige en de Amerikaanse mammoet. Beide leefden heel dicht bij elka
...[+++]ar tijdens glaciale piektijden, toen de ijskappen enorm waren in Noord-Amerika, verdreef dat de wolharige mammoeten naar deze subglaciale overgangszones. Ze kwamen in contact met de zuidelijk levende mammoetsoort en ze deelden wijkplaatsen, en niet alleen die wijkplaatsen, blijkt. Er lijken zelfs kruisingen te zijn opgetreden. Je me suis retrouvé à l'infirmerie des étudiants, où ils ont fait des examens et m'ont tout de suite dit : « problèmes de reins. » Avant que je ne m'en rende compte, je me suis retrouvé embarqué dans six mois de tests, d'épreuves et d'angoisse, face à
six médecins, dans deux hôpitaux différents, pris dans un choc des titans de la médecine pour
déterminer lequel d'entre eux avait raison sur ce qui n'allait pas chez moi. Un peu plus tard, me voilà assis dans une salle d'attente pour un examen aux ultra-sons, et les
...[+++]six médecins se présentent dans la pièce en même temps. Alors je me dis : « Ouh la ! les nouvelles ne sont pas bonnes. » Leur diagnostic était le suivant : « Vous avez deux maladies rares des reins qui vont finir par détruire vos reins ; vous avez des cellules de type cancéreux dans votre système immunitaire que nous devons commencer à traiter immédiatement, et vous ne serez jamais éligible à une greffe de rein, et il est peu probable que vous viviez plus de deux ou trois ans. » La gravité de ce diagnostic apocalyptique m'a immédiatement plombé le moral. Comme si je me préparais, en tant que patient, à mourir conformément à l'échéance qu'ils venaient de me donner. Jusqu'à ce que je rencontre dans une salle d'attente une patiente du nom de Verna, qui est devenue une amie qui m'est chère. Un jour elle m'a pris par le bras et m'a emmené à la bibliothèque de médecine pour faire quelques recherches sur ces diagnostics et ces maladies, et elle m'a dit : « Eric, les gens qui ont cette maladie sont normalement septuagénaires ou octogénaires. Ils ne savent rien de toi. Réveille-toi.
Ik kwam bij de studentengezondheidszorg terecht. Er werden wat testen gedaan en de conclusie was 'nierproblemen'. Voor ik het wist moest ik 6 maanden lang testen, proeven en beproevingen ondergaan. 6 dokters, verspreid over 2 ziekenhuizen, waren in een medische titanenstrijd verwikkeld over de vraag wie er gelijk had over wat er mis was met mij. Een tijdje later zit ik in een wachtruimte voor een echo en al die 6 dokters komen tegelijk binnen. Dus ik denk: oh oh...slecht nieuws. Dit was hun diagnose: Je hebt 2 zeldzame nieraandoeningen, die op termijn je nieren zullen verwoesten. Je hebt kankerachtige cellen in je immuunsysteem, die direct behandeling nodig hebben. Je komt niet in aanmerking voor een niertransplantatie en je hebt niet meer
...[+++]dan 2 of 3 jaar te leven. Ik werd direct overdonderd door de ernst van deze noodlotsdiagnose. Ik werd direct overdonderd door de ernst van deze noodlotsdiagnose. Alsof ik me als patiënt moest voorbereiden om dood te gaan volgens het schema dat me zojuist was gegeven. Totdat ik in een wachtkamer Verna ontmoette, een patiënt die een goede vriendin werd. Op een dag sleepte ze me mee naar de medische bibliotheek en ging op zoek naar informatie over mijn diagnoses en ziektes. Ze zei: Eric, het zijn voornamelijk mensen boven de 70 die dit krijgen. Wat weten ze nu van jou. Word eens wakker.Un grand défenseur de ces thèses est le médecin français Paul Broca qui a mesuré une différ
ence de 150 grammes entre le poids moyen du cerveau des hommes et des femmes, le poids des hommes c'est 1,350 kg et les femmes 1,200 kg. En 1861, Broca déclarait : « On s'est demandé si la petitesse du cerveau de la femme ne dépendait pas exclusivement de la petitesse de son corps, pourtant, il ne faut pas perdre de vue que la femme est en moyenne un peu moins intelligente que l'homme. » Alors, de toute façon, cette question du lien entre taille du cerveau et intelligence ne se pose pas, parce qu'en fait, il n'y a aucu
n rapport ...[+++]entre les deux et on le sait grâce à un certain nombre d'hommes célèbres, pas de femmes, mais qui ont donné leur cerveau à la science. Par exemple, un personnage éminent comme Anatole France avait un cerveau qui pesait un kilo, Tourgueniev avait un cerveau de 2 kg, quant à Einstein, il avait un petit cerveau d'1,250 kg,
Een g
root verdediger van deze stellingen was de Franse arts Paul Broca die een verschil van 150 gram heeft gemeten in het gemiddelde gewicht van hersenen van mannen en vrouwen. Het gemiddelde gewicht bij mannen is 1,350 kilogram en bij vrouwen 1,200 kilogram. In 1861 heeft Broca verklaard: We vroegen ons af of de beperkte omvang van de hersenen van de vrouw niet uitsluitend afhangt van de omvang van haar lichaam, maar men moet niet vergeten dat de vrouw gemiddeld minder intelligent is dan de man. Maar, hoe dan ook, de vraag naar het verband tussen de omvang van de hersenen en intelligentie is niet aan de orde omdat dit verband feitelijk
...[+++]niet bestaat. Wij weten dit dankzij een aantal beroemde mannen, geen vrouwen, die hun brein aan de wetenschap hebben geschonken. Bijvoorbeeld, een eminent figuur als Anatole France had een brein dat een kilo woog, Toergenjev had 2 kilo hersenen, en wat Einstein betreft, die had kleine hersenen van slechts 1,250 kilogram,Ce que j'essaie donc de vous montrer ici, ce sont les données d'une classe pilote à Los Alt
os, où ils ont pris deux classes de CM2 et deux classes de 4ème et ont complétement éventré leur vieux programme de maths. Ces enfants n'utilisent pas de manuels, ils ne reçoivent pas de cours à schéma unique. Ils travaillent avec la Khan Academy, ils utilisent ce logiciel, pour à peu près la moitié de leurs cours de maths. Je vous assure que nous ne voyons pas ça comme une formation complète en maths. Son intérêt est -- et c'est ce qui se passe à Los Altos -- de libérer du temps. Ça montre où sont les blocages et les facilités
...[+++], ce qui rend sûr que vous maîtriser les systèmes d'équations, et ça libère du temps pour les simulations, les jeux, les mécanismes, la construction de robots, pour estimer la hauteur d'une colline en se basant sur son ombre. L'idée est donc que l'enseignant entre dans la classe chaque jour, chaque élève travaille à son propre rythme -- et c'est un réel tableau de bord de l'école du district de Los Altos -- et ils observent ce tableau. Chaque ligne est un élève. Chaque colonne est un des concepts. Le vert indique que l'élève est déjà compétent. Le bleu indique qu'il travaille dessus -- pas besoin de s'inquiéter. Le rouge indique qu'il est bloqué. Ce que fait l'enseignant, c'est littéralement dire : « Laissez-moi intervenir sur ces enfants dans le rouge. » Ou encore mieux : « Laissez-moi prendre un des élèves dans le vert qui est déjà compétent dans ce concept pour en faire la première ligne offensive et devenir véritablement le tuteur de son camarade. » (Applaudissements) Je viens d'une réalité basée sur les données, donc nous ne voulons pas que l'enseignant intervienne en ayant à poser des questions bizarres : « Oh, qu'est-ce que tu ne comprends pas ? » ou « Qu'est-ce que tu comprends ? » et tout le reste. Donc notre idée est de vraiment munir les enseignants d'autant de données que possible -- de réelles données qui, dans presque tout autre domaine, so ...
Wat ik jullie hier toon, zijn gegevens van een pilootschool in het schooldistrict Los Al
tos. Ze namen twee klassen van de 10-jarigen en twee van 12-jarigen en beenden hun oude wiskundecurriculum helemaal uit. Deze kinderen gebruiken geen handboeken. Ze krijgen geen eenheidsworst -lessen. Ze doen Khan Academy. Ze gebruiken de software voor ongeveer de helft van de wiskundeles. Laat me duidelijk zijn: we zien dit niet als de volledige wiskundeles. Het effect hiervan is -- en dat gebeurt in Los Altos -- dat er tijd vrijkomt. Dit is blokkeren en aanpaken, zorgen dat je een stelsel van vergelijkingen kan afwerken. Dat maakt tijd vrij voor sim
...[+++]ulaties, games, mechanica, robots bouwen, schatten hoe hoog die heuvel is op basis van zijn schaduw. Het paradigma is dat de leerkracht elke dag binnenkomt, dat elk kind op zijn eigen tempo werkt -- en dit is een live dashboard van het schooldistrict Los Altos -- en dat ze dit dashboard bekijken. Elke rij is een student. Elke kolom is een van die concepten. Groen betekent dat de leerling het al onder de knie heeft. Blauw betekent dat ze eraan werken -- komt in orde. Rood betekent dat ze vastzitten. En wat de leraar doet is letterlijk alleen maar zeggen: Laat me ingrijpen op de rode kinderen. Of nog beter Laat me een van de groene kinderen roepen, die dat concept al onder de knie hebben, om de eerste aanvalslinie te vormen en hun klasgenoten te coachen. (Applaus) Ik kom uit een omgeving die erg op data is gericht. We willen niet dat de leerkracht tussenbeide moet komen en het kind rare vragen moet stellen, als: Dus wat begrijp je niet? of Wat begrijp je wel? enzovoort. Ons paradigma is dat we de leerkrachten met zoveel mogelijk gegevens wapenen. Echte gegevens, zoals dat in ongeveer elk ander domein wordt verwacht, of het nu financiën, marketing of productie is. De leerkrachten kunnen vaststellen wat er fout gaat met de leerlingen. Zo kunnen ze hun interactie zo productief mogelijk maken.Un autre exemple : un peu plus mathématique. Je me demande si certains d'entre vous remarqueront la construction de la phrase tirée de Great Gatsby . Il y a une procession de syllabes -- blé, un ; prairies, deux ; lost Swede towns, (villes suédoises perdues), trois ; un, deux, trois. Et cet effet est très agréable à l'esprit, et cela aide à apprécier cette phrase.
Een ander voorbeeld: een klein beetje meer wiskundig. Ik vraag mij af of sommige van jullie de constructie van de zin uit de The Great Gatsby opmerken. Er is een opeenvolging van lettergrepen-- wheat [tarwe], een; prairies; twee; lost Swede towns [verloren Zweedse steden], drie -- een, twee, drie. Dit effect is zeer aangenaam voor de geest, en het helpt om de zin te waarderen.
Mais, au moment où la puberté commence, entre environ l'âge de 10 à 12 ans chez les filles, 12 à 14 chez les garçons, avec le développement de la poitrine ou l'augmentation de deux à trois fois des organes génitaux masculins, à ce moment particulier, l'enfant qui dit qu'il est absolument dans le mauvais corps, est presque certainement transgenre et est très peu susceptible de changer ces sentiments, peu importe comment on tente la thérapie réparatrice ou toute autre chose nocive.
Maar wanneer de puberteit begint -- voor meisjes tussen het tiende en twaalfde levensjaar, voor jongens tussen het twaalfde en veertiende levensjaar -- wanneer de borsten gaan groeien of de geslachtsklieren twee tot drie keer groter worden bij kinderen die genetisch een man zijn, dan zal het kind dat zegt dat het absoluut in het verkeerde lichaam zit, vrijwel zeker transgender zijn. De kans dat het kind zich anders zal gaan voelen, is uitermate klein, zelfs al wordt het kind met hersteltherapie behandeld of met een andere kwalijke therapie.
La masse de ces deux ceintures est aussi peu impressionnante: la ceinture d'astéroïdes pèse un peu moins de 4% de la masse de la Lune, et la ceinture de Kuiper est entre un 25ème et un 10ème de la masse de la Terre.
De asteroïdengordel heeft minder dan 4% van de massa van de maan, en de Kuipergordel is slechts tussen 1/25e en 1/10e van de massa van de aarde.
Vous voyez de quoi je parle ? (Rires) Oui. Il y a une grande différence entre ces deux films, quelques différences très importantes entre Le Magicien d'Oz et tous les films que nous regardons aujourd'hui. La première est qu'il y a peu de violence dans Le Magicien d'Oz . Les singes sont plutôt agressifs, ainsi que les pommiers.
Weet je wat ik bedoel? (Gelach) Ja. Er is een groot verschil tussen deze twee films, en tussen 'De tovenaar van Oz' en de films die we vandaag bekijken. Eén: in 'De tovenaar van Oz' zit heel weinig geweld. De apen zijn nogal agressief, net als de appelbomen.
Ça vous permet de rendre la pareille en utilisant ce sujet
comme une accroche pour la science, parce que le SETI intéresse les enfants à la science, évidemment la biologie, évidemment l'astronomie, mais aussi la géologie, la chimie et différents domaines scientifiques qui peuvent être présentés sous le couvert de : « On cherche des extra-terrestre. » Donc pour moi, c'est intéressant et important, et en fait, c'est ma politique, même si je donne beaucoup de conférence pour les adultes, vous faites des conférences p
our les adultes, et deux jours après ils rev ...[+++]iennent là où ils étaient. Mais si vous donnez des conférences à des enfants, vous savez, un parmi la cinquantaine, va avoir une étincelle, ils vont réfléchir « Eh ben, j'avais jamais pensé à ça », et quand ils s'en vont, vous savez, pour lire un livre, un magazine, peu importe. Ils s'intéressent à quelque chose. Maintenant, voilà ma théorie, appuyée seulement par des preuves personnelles et anecdotiques, mais cependant, les enfants s'intéressent aux trucs entre 8 et 11 ans. On doit les attraper ici.
Zo kan je het doorgeven door dit onderwerp
te gebruiken als een ingang voor de wetenschap, want SETI omvat allerlei takken van wetenschap natuurlijk biologie, uiteraard astronomie, maar ook geologie, scheikunde, verschillende wetenschappelijke disciplines, die allemaal aan de orde komen onder het mom van Wij zoeken naar E.T. Voor mij is dit interessant en belangrijk. Het is mijn beleid. Ik geef veel lezingen aan volwassenen maar twee dagen later ben je weer terug bij af. Als je een lezing geeft aan kinderen, gaat er lampje af bij één op de 50 die denkt: Tjonge, daar had ik nooit aan gedacht, en daarna lezen ze een boek of een tijdschrift
...[+++] of zo. Ze raken ergens in geïnteresseerd. Dit is mijn theorie, alleen ondersteund door persoonlijke anekdotes. Zo'n kind raakt geïnteresseerd ergens tussen de leeftijd van 8 tot 11. Dus op die leeftijd moet je ze hebben.Lequel d'entre nous a une bonne main? Quelle position? Un, deux, trois, quatre ou cinq? (Public : Trois.) Lennart Green : Trois -- Bien. Et -- ici... j'ai un tapis ici pour rendre ça un peu -- le moment critique est -- pardon.
Wie zal ik eens een goede pokerhand geven? Welk getal kiezen jullie tussen één en vijf? (Publiek: Drie.) Lennart Green: Drie -- goed. En hier, Ik had een mat hier om het een beetje -- een belangrijk moment -- sorry --
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
peu entre deux ->
Date index: 2022-06-18