Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "peu de ressources étaient " (Frans → Nederlands) :
Parce une fois que John se fut promis de recoller les morceaux de sa vie -- tout d'abord physiquement, puis émotionnellement et finalement spirituellement -- il se rendit compte que très peu de ressources étaient disponibles pour les gens qui avaient essayé de mettre fin à leurs jours comme il l'avait fait.
Want zodra John zich erop toelegde om zijn leven weer op de rails te krijgen - eerst fysiek, daarna emotioneel, en vervolgens spiritueel - ondervond hij dat er zeer weinig middelen beschikbaar waren voor iemand die geprobeerd had zijn leven te beëindigen, zoals hij dat deed.
J'ai pensé que ce concept de créer une New York forte et saine avait du sens, en particulier quand les ressources étaient gratuites.
Ik dacht dat dit concept om een sterk en gezond New York te krijgen zinvol was, vooral omdat het niets kostte.
L'équipe et vous devriez trouver comment produire de la nourriture avec peu de ressources.
Jij en de bemanning moeten erachter zien te komen hoe met minimale middelen voedsel te produceren.
Laissez-moi vous donner deux exemples. Les rigueurs de la médecine militaire ne sont pas si différentes de celles du tiers-monde peu de ressources, un environnement rigoureux, la contrainte d'alléger les objets avec la série de problèmes qui va avec, et des choses du genre. Et pas très différentes non plus des problèmes de soin à domicile et du monde du diagnostique en général.
Ik geef jullie twee voorbeelden. De moeilijkheden van de militaire geneeskunde zijn niet zo verschillend van die van de derde wereld. Weinig hulpmiddelen, een barre omgeving, het mag niet te zwaar zijn en dies meer. Maar ook niet te verschillend van de thuiszorg en de wereld van diagnostische systemen.
A ce moment-là, il a été dans 14 zones de guerre, il est donc apte à rendre de meilleurs avis, peut-être, que des gens qui n'ont jamais exercé ce métier. Mais néanmoins, il est l'avant-garde de l'expérimentation consistant à faire le bi
en avec très peu de ressources venant de l'extérieur, je le répète, des pires endroits de la planète. Juste après le Timor
, le 11 septembre s'était passé, il est nommé commissaire de l'ONU aux Droits de l'Homme, il doit équilibrer entre la liberté et la sécurité et déterminer quoi fai
re quand l ...[+++]e pays le plus puissant de l'ONU veut renier la convention de Genève, renier une loi internationale? Devez-vous le dénoncer? Eh bien, si vous le faites, il est probable qu'on ne vous acceptera plus à la table des négociations. Vous n'osez pas faire ça. Vous essayez plutôt de charmer le président Bush -- et c'est ce qu'il a fait. Et ainsi, il a obtenu lui-même, malheureusement, sa dernière et tragique mission -- en Irak -- celle qui devait lui être fatale. Un mot sur sa mort, qui est si effroyable, bien que la guerre ait été déclarée à cause d'un lien entre Saddam Hussein et les terroristes du 11 septembre, incroyable ou non, ni l'administration Bush ni les envahisseurs n'avaient rien organisé avant la guerre, pour répondre au terrorisme.
Tot dan is hij in 14 oorlogsgebieden geweest. Hij is waarschijnlijk beter in het maken van beslissingen dan mensen die dit werk nooit eerder gedaan hebben. Maar toch: hij is als een vooruitstrevend experiment. Hoe kun je goed doen met beperkte middelen? En dat op de meest verschrikkelijke plaatsen. Na Timor en na 9/11 wordt hij VN-commissaris voor de Mensenrechten. Hij moet een balans vinden tussen vrijheid en veiligheid. Hij moet uitvogelen wat je doet als het machtigste land van de VN zich onttrekt aan de Geneefse Conventies en aan het in
ternationaal recht. Keur je dit af? Maar als je afkeurt, dan kom je waarschijnlijk nooit meer rond
...[+++]de tafel. Misschien houd je je stil en probeer je president Bush te verleiden. Dat is wat hij koos. Op die manier verdiende hij, jammer genoeg, zijn laatste aanstelling in Irak, die leidde tot zijn dood. Wat zo triest is aan zijn dood, is dit ondanks de voorspelde oorlog in Irak, en de connectie tussen Saddam Hussein en de 9/11-terreur, ondanks dat troffen de regering Bush en het leger geen voorbereidingen om met terrorisme om te kunnen gaan.Lorsque Singapour devint une république en 1965, qui aurait pu croire en la réussite d'un pays doté de si peu de ressources et de groupes ethniques si différents ?
Toen de stad in 1965 een republiek werd, dachten maar weinigen dat een land met zo weinig natuurlijke bronnen en zo'n grote etnische variatie een succes kon worden.
Donc tout le monde savait que ce n'est pas seulement un projet inutile mais aussi un projet totalement destructeur, un projet terrible, sans parler de l'endett
ement futur du pays pour ces centaines de millions de dollars, et du dét
ournement des rares ressources économiques utiles pour des activités beaucoup plus importantes comme les écoles, hôpitaux etc. Alors nous avons tous rejeté ce projet. Aucun des donateurs n'était prêt à avoir son nom associé à ça, et c'était le premier projet à être implementé. Les bons projets, que nous, en
...[+++]tant que communauté de donateurs, prenions sous nos ailes, ils prenaient des années, vous savez, vous aviez un très grand nombre d'études, et souvent ils n'ont pas réussi. Mais ces mauvais projets, qui étaient absolument destructeurs de l'économie, pour plusieurs générations, pour l'environnement, pour des milliers de familles qui ont besoin d'être relogées. Ils étaient brusquement mis ensemble par des consortiums de banques, d'agences d'approvisionnement, d'agences d'assurance, comme en Allemagne, Hermes, etc Et ils sont revenus très, très rapidement, conduits par une alliance démoniaque entre les puissantes élites dans les pays là-bas, et les fournisseurs du nord. Maintenant, ces fournisseurs étaient nos grandes entreprises. Ils étaient les acteurs de ce marché global, celui que j'ai mentionné au début. Ils étaient les Siemens de ce monde, venant de France, du Royaume-Uni, du Japon, du Canada, d'Allemagne, et ils étaient systématiquement conduits par une corruption systématique, à grande échelle.
Dus iedereen wist dat dit niet alleen een nutteloos project was maar een absoluut verwoestend, verschrikkelijk project, om nog niet te spreken over de toek
omstige schulden van het land voor deze honderden miljoenen dollar, en de overheveling van de schaarse middelen van de economie weg van veel belangrijker activiteiten zoals scholen, zoals ziekenhuizen en zo verder. En toch, wij verwierpen met zijn allen dit project. Geen een van de donoren was bereid om zijn naam eraan te verbinden en toch was dit het eerste project dat werd geïmplementeerd. De goede projecten, die wij als een donorgemeenschap onder onze vleugels wilden nemen, die duur
...[+++]den jaren, weet je, er waren te veel studies en heel vaak liepen ze niet goed af. Maar deze slechte projecten, die absoluut verwoestend waren voor de economie, voor vele generaties, voor het milieu, voor duizenden families die moesten verhuizen. Ze werden ineens opgezet door consortia van banken, van kantoren van leveranciers, van verzekeringsmaatschappijen, zoals Hermes in Duitsland, en zo verder. En ze kwamen heel, heel snel terug gedreven door een onzalige alliantie tussen de machtige elites van de landen daar, en de leveranciers van het Noorden. Welnu, deze leveranciers waren onze grote bedrijven. Zij waren de actoren van deze globale markt, waarover ik sprak in het begin. Zij waren de Siemensen van deze wereld, afkomstig van Frankrijk, van het VK, van Japan, van Canada, van Duitsland, en ze werden systematisch gedreven door systematische corruptie op grote schaal.A
u lieu de ça, il y a eu une litanie d'optimisme ahurissant. À partir de 2004, chaque général est arrivé en disant : « J'ai hérité d'une situation lamentable,
mais j'ai enfin les ressources et la stratégie adéquates, qui feront de cette année, selon les termes du général Barno en 2004, « l'année décisive ». Eh bien devinez quoi? Ça n'est pas arrivé. Mais ça n'a pas empêché le général Abuzaid de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour livrer, en 2005, « l'année décisive ». Ou encore le général David Richards d'arriver en 2006 et de dire qu'il
...[+++]avait la stratégie et les ressources pour offrir « l'année écrasante ». Ou, en 2007, l'adjoint du Ministre des affaires étrangères norvégien, Espen Eide, de dire qu'il allait apporter « l'année décisive ». Ou, en 2008, le major-général Champoux d'arriver et de dire qu'il allait fournir « l'année décisive ». Ou, en 2009, mon grand ami, le général Stanley McChrystal, de dire qu'il était « en plein dans l'année décisive ». Ou, en 2010, le Ministre des affaires étrangères britannique, David Miliband, de dire que nous allions enfin obtenir « l'année décisive ». Et vous serez ravis d'entendre qu'en 2011, aujourd'hui, Guido Westerwelle, le Ministre des affaires étrangères allemand, nous garantit que nous sommes dans « l'année décisive ». (Applaudissements) Pourquoi laissons-nous tout ceci se produire ? Eh bien la réponse est, bien sûr, que si vous dépensez 125 ou 130 milliards de dollars par an dans un pays, vous vous mettez dans la poche presque tout le monde, même les organisations humanitaires, qui commencent à recevoir d'énormes quantités d'argent des gouvernements américain et européens pour construire des écoles et des cliniques, sont peu disposées à récuser l'idée que l'Afghanistan est une menace existentielle pour la sécurité mondiale. Elles sont inquiètes, en d'autres termes, que si quelqu'un pense que ce n'est pas une telle menace, Oxfam, Save the Children, ne recevront pas l'argent pour construire leurs hôpitaux ...
I
n plaats daarvan was er een litanie van verbijsterend optimisme. Beginnend in 2004 kwam elke generaal binnen en zei, Ik heb een ellendige situatie geërfd, maar eindelijk heb ik de juiste middelen en strategie, die zullen zorgen voor , in generaal Barno's woorden in 2004, het beslissende jaar . Raad eens? Dat was het geenszins. Maar dat belette generaal Abuzaid niet te zeggen dat hij de strategie en middelen had om in 2005 te zorgen voor het beslissende jaar . Of generaal David Richards die in 2006 zei dat hij de strategie en de middelen had om te zorgen voor het kanteljaar . Of in 2007, Espen Eide, de Noorse staatssecretaris Buitenlandse Zaken, die zei dat
...[+++]hij zou zorgen voor het beslissende jaar . Of in 2008, generaal-majoor Champoux die binnenkwam en zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar Of in 2009, mijn grote vriend, generaal Stanley McChrystal, die zei dat hij tot zijn knieën in het beslissende jaar stond. Of in 2010, David Miliband, de Britse minister van Buitenlandse Zaken, die zei dat hij eindelijk zou gaan zorgen voor het beslissende jaar . En jullie zullen blij zijn te horen, nu in 2011, dat Guido Westerwelle, de Duitse minister van Buitenlandse Zaken, ons verzekert dat we aanbeland zijn in het beslissende jaar . (Applaus) Hoe kan het dat we dit allemaal laten gebeuren? Het antwoord is uiteraard dat als je 125 miljard of 130 miljard dollar per jaar uitgeeft in een land, je bijna iedereen erbij betrekt. Zelfs de hulpverleningsorganisaties -- die dan enorme hoeveelheden geld krijgen van de Amerikaanse en Europese overheden om scholen en hospitalen te bouwen -- zijn niet echt bereid om tegen te spreken dat Afghanistan een existentieel gevaar vormt voor de internationale veiligheid. Ze vrezen met andere woorden, dat als mensen geloven dat het niet zo'n probleem is -- Oxfam, Save the children -- geen geld zouden krijgen om hun scholen en hospitalen te bouwen. Ook is het erg moeilijk om een generaal met medailles op zijn borst, tegen te spreken. Het i ...Et j'ai réalisé que peu des adultes que je connaissais étaient capables de résister aux tragédies que la guerre leur avait infligé -- peu d'entre eux avaient une vie qui semblait normale, épanouie heureuse, une fois que leur travail, leur maison, leur sécurité étaient anéantis par la guerre.
En ik realiseerde me hoe weinig van de volwassenen die ik kende in staat waren weerstand te bieden aan de tragedies die de oorlog hen toebracht -- hoe weinig van hen een normaal, tevreden, gelukkig leven leken te hebben zodra hun baan, hun huis, hun veiligheid was vernietigd door de oorlog.
Au Burundi je suis entrée dans
une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était
un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le dir
...[+++]ecteur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en
zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebb
...[+++]en geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ... datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
peu de ressources étaient ->
Date index: 2022-02-28